Automating hypertext for decision support

A decision support system (DSS) shell is being constructed that can support applications in a variety of fields, e.g., engineering, manufacturing, finance. The shell provides a hypertext-style interface for 'navigating' among DSS application models, data, and reports. The traditional notion of hypertext had to be enhanced. Hypertext normally requires manually, pre-defined links. A DSS shell, however, requires that hypertext connections to be built 'on the fly'. The role of hypertext is discussed in augmenting DSS applications and the decision making process. Also discussed is how hypertext nodes, links, and link markers tailored to an arbitrary DSS application were automatically generated

General anesthesia reduces complexity and temporal asymmetry of the informational structures derived from neural recordings in Drosophila

We apply techniques from the field of computational mechanics to evaluate the statistical complexity of neural recording data from fruit flies. First, we connect statistical complexity to the flies' level of conscious arousal, which is manipulated by general anesthesia (isoflurane). We show that the complexity of even single channel time series data decreases under anesthesia. The observed difference in complexity between the two states of conscious arousal increases as higher orders of temporal correlations are taken into account. We then go on to show that, in addition to reducing complexity, anesthesia also modulates the informational structure between the forward- and reverse-time neural signals. Specifically, using three distinct notions of temporal asymmetry we show that anesthesia reduces temporal asymmetry on information-theoretic and information-geometric grounds. In contrast to prior work, our results show that: (1) Complexity differences can emerge at very short timescales and across broad regions of the fly brain, thus heralding the macroscopic state of anesthesia in a previously unforeseen manner, and (2) that general anesthesia also modulates the temporal asymmetry of neural signals. Together, our results demonstrate that anesthetized brains become both less structured and more reversible.Comment: 14 pages, 6 figures. Comments welcome; Added time-reversal analysis, updated discussion, new figures (Fig. 5 & Fig. 6) and Tables (Tab. 1

Measuring the Effectiveness of Hypertext In Decision Support

Hypertext is an emerging technology that has not been researched adequately, particularly in organizations that utilize decision support technologies. This paper suggests that developing a set of dependent variables to measure effectiveness of hypertext in decision support is an important first step in a program of research. A review of empirical hypertext research is presented followed by a discussion of research assessing effectiveness of decision support and related systems. The role of hypertext in organizations is conceptually linked to the three main phases of the decision making process: problem structuring, analysis, and problem resolution. A set of six classes of appropriate dependent variables for assessing effectiveness of hypertext is suggested within the context of the decision making phases: information content and function variables are associated with problem structuring; presentation and usage variables are associated with analysis; outcome and perception variables are associated with problem resolution

Commentary beyond the Codex: Hypertext and the Art of Biblical Commentary

In a number of places one hears biblical scholars dream of a new kind of commentary, a commentary with hypertext links and multimedia elements. This paper, though it ends with such dreams, is based on the experience of an ongoing project, begun in 1995, to discover the opportunities and constraints on such a commentary (Postmodern Bible - Amos). It explores the nature of hypermedia commentary writing, in the light of this research

Hypermedia Knowledge Management for Intelligent Organizations

Using a simple model consisting of individual knowledge bases, organization knowledge bases, organization actions, and environment responses, hypermedia is investigated as a technology for knowledge management in intelligent organizations. Cognitive mapping, issue-based information systems, and generalized hypertext methods are reviewed before proposing desirable features of hypermedia organization knowledge management. These desirable features include a variety of typed hypertext nodes and links, process memory, learning support, and both automated and user-directed manipulation of knowledge bases. Interactions of the knowledge bases with organization actions and environmental responses are also discussed

„WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER. ” ECHTE UND FALSCHE FREUNDE DES ÜBERSETZERS IN DER TRANSLATIONSDIDAKTIK

Zjawisko fałszywych przyjaciół tłumacza odnosi się do pary języków i polega na tym, że słowa lub zwroty o podobnym brzmieniu lub podobnej pisowni mają odmienne znaczenie. Uczący się używający fałszywego przyjaciela mogą ośmieszyć się publicznie, tak jak to zilustrowano w tytule artykułu na przykładzie niemiecko-angielskiego kawału. Szczególnie politycy mają złą sławę, jeśli chodzi o stosowanie fałszywych przyjaciół tłumacza nie tylko w języku, np. kiedyś Helmut Kohl, a dziś niemiecki komisarz UE Günther Oettinger. Zjawisko to pojawiło się również w literaturze: przypomnimy sobie próby komunikacji po angielsku komisarza Kluftingersa w kryminałach duetu Klüpfel/Kobr. Użycie fałszywego przyjaciela w tłumaczeniu przynosi wstyd nie tylko politykom, ale także tłumaczom słowa pisanego i żywego. W tradycyjnej dydaktyce uczący się starają się unikać fałszywych przyjaciół jak diabeł święconej wody. Powstają specjalne słowniki poświęcone wyłącznie fałszywym przyjaciołom tłumacza, zaś zadaniem uczących się jest zapamiętanie takich podchwytliwych słów i zwrotów. Dotyczy to przede wszystkim tłumaczy ustnych, ponieważ inaczej niż tłumacze pisemni w swojej praktyce zawodowej nie mają czasu na sprawdzenie, czy w przypadku cisnącego się na usta, analogicznego sformułowania chodzi o fałszywego czy prawdziwego przyjaciela tłumacza, czyli – inaczej mówiąc – czy jest ono dopuszczalne w danym kontekście w języku docelowym. Autorzy niniejszego artykułu, posiadający wieloletnie doświadczenie w roli tłumacza, chcieliby wskazać na przykładzie par języków niemiecki-polski i niemiecki-angielski na niebezpieczeństwa jednostronnej dydaktyki w zakresie fałszywych przyjaciół tłumacza, która może skutkować tym, że uczący się w obawie przed ośmieszeniem nie będą wykorzystywać faktycznych analogii językowych. Ten negatywny wpływ dydaktyki w zakresie fałszywych przyjaciół tłumacza jest szczególnie widoczny w specjalistycznym języku gospodarki i prawa.The phenomenon of false friends of a translator relates to a pair of languages. It occurs when words or phrases that sound or look similar in two languages differ to a significant degree in meaning. Consequently, learners using a false friend make a fool of themselves as it has been illustrated in the title of the article with an English-German joke. Politicians in particular are notorious for using false friends (Helmut Kohl and the German EU commissioner Günther Oettinger might be good examples). This phenomenon appeared in literature as well: for instance attempts at communicating in English by the police officer Kluftingers in crime novels co-written by Klüpfel/Kobr. The use of a false friend shames not only politicians but also translators and interpreters. In traditional foreign language teaching, students are taught to avoid false friends at all costs. There are dictionaries devoted only to false friends and learners are supposed to learn them by heart. Especially interpreters are recommended to do that because, unlike translators, they do not have time while interpreting to check whether a similar word or phrase coming automatically to mind is a false friend or a real one, that is – in other words – whether the word or phrase has the equivalent meaning in the target language. The authors of this article, who have considerable professional experience of translation, would like to point out the dangers of one-sided teaching practice with regard to false friends, taking German and Polish and German and English as examples. Such teaching may discourage learners - for fear of humiliating themselves - from using actual linguistic analogies. This negative impact of the wayDas Phänomen der falschen Freunde des Übersetzers ist sprachenpaarbezogen und beruht darauf, dass ein phonetisch ähnlich wirkendes Wort oder eine analoge Wendung eine oft unterschiedliche Bedeutung besitzt und der Lernende sich durch den Gebrauch eines falschen Freundes öffentlich lächerlich macht, wie im Titel an einem deutsch-englischen Witz veranschaulicht. Insbesondere Politiker sind für ihre falschen Freunde (nicht nur in der Sprache) berüchtigt, früher war es Helmut Kohl, heute der deutsche EU-Kommissar Günther Oettinger. Auch in die Literatur hat das Phänomen Eingang gefunden, wenn wir an die englischen Kommunikationsversuche Kommissar Kluftingers in den Krimis des Allgäuer Autorenduos Klüpfel/Kobr denken. Ein falscher Freund im Translat ist aber nicht nur für Politiker höchstnotpeinlich, sondern gerade auch für Übersetzende und Dolmetschende. In der traditionellen Didaktik haben die Lernenden daher gelernt, die falschen Freunde zu fürchten wie der Teufel das Weihwasser. Es entstehen spezielle Wörterbücher mit falschen Freunden und die Aufgabe der Lernenden ist es, diese verfänglichen Wörter und Wendungen auswendig zu lernen. Das gilt insbesondere für Dolmetscher, denn sie haben anders als Übersetzer in der beruflichen Praxis nicht die Zeit zu überprüfen, ob es sich bei einer sich auf die Lippen drängenden, analogen Formulierung um einen falschen Freund oder einen echten handelt, d.h. um eine im jeweiligen Kontext zulässige und gängige Formulierung in der Zielsprache. Die mit langjähriger Erfahrung als Sprachmittler/In tätigen Autoren möchten am Beispiel des deutsch-polnischen und deutsch-englischen Sprachenpaars auf die Gefahren einer vereinseitigenden Didaktik der falschen Freunde hinweisen, die dazu führen kann, dass Lernende, in der Angst, sich lächerlich zu machen, tatsächliche sprachliche Analogien nicht nutzen. Diese negative Auswirkung der Falsche-Freunde-Didaktik betrifft insbesondere die Fachsprachen Wirtschaft und Recht

„Prawdziwi przyjaciele tłumacza” a dydaktyka i praktyka przekładu

The article attempts at filling the gap in the linguistic research of the phenomenon “true friends of the translator”, i.e. word pairs in two languages, which are identical or so similar that it is possible to construct a word equivalent in one language as an analogy to the word form in the other. The author analyses the occurrence of these words in translations of popular and special texts (Polish and German) as well as factors allowing to distinguish between “true“ and “false friends“. Apart from formal differences, e.g. distinct genus, numerus, different word formation morphemes and significant irregularities in pronunciation and orthography, differences may concern semantics, pragmatics and stylistics of lexemes. If the word equivalent in one language has more or different meanings than it does in the other language, it is called a tautonym (Lipczuk 1985 et al). The pragmatic and stylistic differences consider the distinct usage of lexemes with similar meanings in particular languages. For example, English and German lexemes syntactic/ syntaktisch are used in standard and specialist communication, whereas the Polish adjective syntaktyczny occurs in special linguistic language and the other adjective, składniowy, rather in standard language. Most false and true friends are internationalisms; many of them come from specialist terminologies although they have become a part of standard vocabulary and are present in universal bilingual dictionaries. The author presents her own dictionary project that aims to collect the true friends of the translator in Polish and German and to lemmatize them in a dictionary not only in their specific meanings but also in authentic contexts. These efforts are to support teaching and practice of translation.Artykuł jest próbą wypełnienia luki w badaniach dotyczących tzw. prawdziwych przyjaciół tłumacza, czyli par wyrazowych w dwóch językach, identycznych lub podobnych na tyle, że możliwe jest tworzenie ich na zasadzie analogii jednego języka do drugiego. Autorka analizuje występowanie takich par na przykładzie tłumaczeń tekstów popularnych i specjalistycznych (polskich i niemieckich) oraz kryteria rozróżnienia „prawdziwych” i „fałszywych przyjaciół”. Dyskutowane są także możliwości lematyzacji i opisu leksykografi cznego w dwujęzycznym słowniku „prawdziwych przyjaciół”, jak również implikacje dla dydaktyki i praktyki przekładu