2,105 research outputs found

    HPC Cloud for Scientific and Business Applications: Taxonomy, Vision, and Research Challenges

    Full text link
    High Performance Computing (HPC) clouds are becoming an alternative to on-premise clusters for executing scientific applications and business analytics services. Most research efforts in HPC cloud aim to understand the cost-benefit of moving resource-intensive applications from on-premise environments to public cloud platforms. Industry trends show hybrid environments are the natural path to get the best of the on-premise and cloud resources---steady (and sensitive) workloads can run on on-premise resources and peak demand can leverage remote resources in a pay-as-you-go manner. Nevertheless, there are plenty of questions to be answered in HPC cloud, which range from how to extract the best performance of an unknown underlying platform to what services are essential to make its usage easier. Moreover, the discussion on the right pricing and contractual models to fit small and large users is relevant for the sustainability of HPC clouds. This paper brings a survey and taxonomy of efforts in HPC cloud and a vision on what we believe is ahead of us, including a set of research challenges that, once tackled, can help advance businesses and scientific discoveries. This becomes particularly relevant due to the fast increasing wave of new HPC applications coming from big data and artificial intelligence.Comment: 29 pages, 5 figures, Published in ACM Computing Surveys (CSUR

    BIGhybrid: A Simulator for MapReduce Applications in Hybrid Distributed Infrastructures Validated with the Grid5000 Experimental Platform

    Get PDF
    International audienceSUMMARY Cloud computing has increasingly been used as a platform for running large business and data processing applications. Conversely, Desktop Grids have been successfully employed in a wide range of projects, because they are able to take advantage of a large number of resources provided free of charge by volunteers. A hybrid infrastructure created from the combination of Cloud and Desktop Grids infrastructures can provide a low-cost and scalable solution for Big Data analysis. Although frameworks like MapReduce have been designed to exploit commodity hardware, their ability to take advantage of a hybrid infrastructure poses significant challenges due to their large resource heterogeneity and high churn rate. In this paper is proposed BIGhybrid, a simulator for two existing classes of MapReduce runtime environments: BitDew-MapReduce designed for Desktop Grids and BlobSeer-Hadoop designed for Cloud computing, where the goal is to carry out accurate simulations of MapReduce executions in a hybrid infrastructure composed of Cloud computing and Desktop Grid resources. This work describes the principles of the simulator and describes the validation of BigHybrid with the Grid5000 experimental platform. Owing to BigHybrid, developers can investigate and evaluate new algorithms to enable MapReduce to be executed in hybrid infrastructures. This includes topics such as resource allocation and data splitting. Concurrency and Computation: Practice and Experienc

    Provendo robustez a escalonadores de workflows sensíveis às incertezas da largura de banda disponível

    Get PDF
    Orientadores: Edmundo Roberto Mauro Madeira, Luiz Fernando BittencourtTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de ComputaçãoResumo: Para que escalonadores de aplicações científicas modeladas como workflows derivem escalonamentos eficientes em nuvens híbridas, é necessário que se forneçam, além da descrição da demanda computacional desses aplicativos, as informações sobre o poder de computação dos recursos disponíveis, especialmente aqueles dados relacionados com a largura de banda disponível. Entretanto, a imprecisão das ferramentas de medição fazem com que as informações da largura de banda disponível fornecida aos escalonadores difiram dos valores reais que deveriam ser considerados para se obter escalonamentos quase ótimos. Escalonadores especialmente projetados para nuvens híbridas simplesmente ignoram a existência de tais imprecisões e terminam produzindo escalonamentos enganosos e de baixo desempenho, o que os tornam sensíveis às informações incertas. A presente Tese introduz um procedimento pró-ativo para fornecer um certo nível de robustez a escalonamentos derivados de escalonadores não projetados para serem robustos frente às incertezas decorrentes do uso de informações imprecisas dadas por ferramentas de medições de rede. Para tornar os escalonamentos sensíveis às incertezas em escalonamentos robustos às essas imprecisões, o procedimento propõe um refinamento (uma deflação) das estimativas da largura de banda antes de serem utilizadas pelo escalonador não robusto. Ao propor o uso de estimativas refinadas da largura de banda disponível, escalonadores inicialmente sensíveis às incertezas passaram a produzir escalonamentos com um certo nível de robustez às essas imprecisões. A eficácia e a eficiência do procedimento proposto são avaliadas através de simulação. Comparam-se, portanto, os escalonamentos gerados por escalonadores que passaram a usar o procedimento proposto com aqueles produzidos pelos mesmos escalonadores mas sem aplicar esse procedimento. Os resultados das simulações mostram que o procedimento proposto é capaz de prover robustez às incertezas da informação da largura de banda a escalonamentos derivados de escalonardes não robustos às tais incertezas. Adicionalmente, esta Tese também propõe um escalonador de aplicações científicas especialmente compostas por um conjunto de workflows. A novidade desse escalonador é que ele é flexível, ou seja, permite o uso de diferentes categorias de funções objetivos. Embora a flexibilidade proposta seja uma novidade no estado da arte, esse escalonador também é sensível às imprecisões da largura de banda. Entretanto, o procedimento mostrou-se capaz de provê-lo de robustez frente às tais incertezas. É mostrado nesta Tese que o procedimento proposto aumentou a eficácia e a eficiência de escalonadores de workflows não robustos projetados para nuvens híbridas, já que eles passaram a produzir escalonamentos com um certo nível de robustez na presença de estimativas incertas da largura de banda disponível. Dessa forma, o procedimento proposto nesta Tese é uma importante ferramenta para aprimorar os escalonadores sensíveis às estimativas incertas da banda disponível especialmente projetados para um ambiente computacional onde esses valores são imprecisos por natureza. Portanto, esta Tese propõe um procedimento que promove melhorias nas execuções de aplicações científicas em nuvens híbridasAbstract: To derive efficient schedules for the tasks of scientific applications modelled as workflows, schedulers need information on the application demands as well as on the resource availability, especially those regarding the available bandwidth. However, the lack of precision of bandwidth estimates provided by monitoring/measurement tools should be considered by the scheduler to achieve near-optimal schedules. Uncertainties of available bandwidth can be a result of imprecise measurement and monitoring network tools and/or their incapacity of estimating in advance the real value of the available bandwidth expected for the application during the scheduling step of the application. Schedulers specially designed for hybrid clouds simply ignore the inaccuracies of the given estimates and end up producing non-robust, low-performance schedules, which makes them sensitive to the uncertainties stemming from using these networking tools. This thesis introduces a proactive procedure to provide a certain level of robustness for schedules derived from schedulers that were not designed to be robust in the face of uncertainties of bandwidth estimates stemming from using unreliable networking tools. To make non-robust schedulers into robust schedulers, the procedure applies a deflation on imprecise bandwidth estimates before being used as input to non-robust schedulers. By proposing the use of refined (deflated) estimates of the available bandwidth, non-robust schedulers initially sensitive to these uncertainties started to produce robust schedules that are insensitive to these inaccuracies. The effectiveness and efficiency of the procedure in providing robustness to non-robust schedulers are evaluated through simulation. Schedules generated by induced-robustness schedulers through the use of the procedure is compared to that of produced by sensitive schedulers. In addition, this thesis also introduces a flexible scheduler for a special case of scientific applications modelled as a set of workflows grouped into ensembles. Although the novelty of this scheduler is the replacement of objective functions according to the user's needs, it is still a non-robust scheduler. However, the procedure was able to provide the necessary robustness for this flexible scheduler be able to produce robust schedules under uncertain bandwidth estimates. It is shown in this thesis that the proposed procedure enhanced the robustness of workflow schedulers designed especially for hybrid clouds as they started to produce robust schedules in the presence of uncertainties stemming from using networking tools. The proposed procedure is an important tool to furnish robustness to non-robust schedulers that are originally designed to work in a computational environment where bandwidth estimates are very likely to vary and cannot be estimated precisely in advance, bringing, therefore, improvements to the executions of scientific applications in hybrid cloudsDoutoradoCiência da ComputaçãoDoutor em Ciência da Computação2012/02778-6FAPES

    Hybrid ant colony system and genetic algorithm approach for scheduling of jobs in computational grid

    Get PDF
    Metaheuristic algorithms have been used to solve scheduling problems in grid computing.However, stand-alone metaheuristic algorithms do not always show good performance in every problem instance. This study proposes a high level hybrid approach between ant colony system and genetic algorithm for job scheduling in grid computing.The proposed approach is based on a high level hybridization.The proposed hybrid approach is evaluated using the static benchmark problems known as ETC matrix.Experimental results show that the proposed hybridization between the two algorithms outperforms the stand-alone algorithms in terms of best and average makespan values

    Programming models to support data science workflows

    Get PDF
    Data Science workflows have become a must to progress in many scientific areas such as life, health, and earth sciences. In contrast to traditional HPC workflows, they are more heterogeneous; combining binary executions, MPI simulations, multi-threaded applications, custom analysis (possibly written in Java, Python, C/C++ or R), and real-time processing. Furthermore, in the past, field experts were capable of programming and running small simulations. However, nowadays, simulations requiring hundreds or thousands of cores are widely used and, to this point, efficiently programming them becomes a challenge even for computer sciences. Thus, programming languages and models make a considerable effort to ease the programmability while maintaining acceptable performance. This thesis contributes to the adaptation of High-Performance frameworks to support the needs and challenges of Data Science workflows by extending COMPSs, a mature, general-purpose, task-based, distributed programming model. First, we enhance our prototype to orchestrate different frameworks inside a single programming model so that non-expert users can build complex workflows where some steps require highly optimised state of the art frameworks. This extension includes the @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, and @MultiNode annotations for both Java and Python workflows. Second, we integrate container technologies to enable developers to easily port, distribute, and scale their applications to distributed computing platforms. This combination provides a straightforward methodology to parallelise applications from sequential codes along with efficient image management and application deployment that ease the packaging and distribution of applications. We distinguish between static, HPC, and dynamic container management and provide representative use cases for each scenario using Docker, Singularity, and Mesos. Third, we design, implement and integrate AutoParallel, a Python module to automatically find an appropriate task-based parallelisation of affine loop nests and execute them in parallel in a distributed computing infrastructure. It is based on sequential programming and requires one single annotation (the @parallel Python decorator) so that anyone with intermediate-level programming skills can scale up an application to hundreds of cores. Finally, we propose a way to extend task-based management systems to support continuous input and output data to enable the combination of task-based workflows and dataflows (Hybrid Workflows) using one single programming model. Hence, developers can build complex Data Science workflows with different approaches depending on the requirements without the effort of combining several frameworks at the same time. Also, to illustrate the capabilities of Hybrid Workflows, we have built a Distributed Stream Library that can be easily integrated with existing task-based frameworks to provide support for dataflows. The library provides a homogeneous, generic, and simple representation of object and file streams in both Java and Python; enabling complex workflows to handle any data type without dealing directly with the streaming back-end.Els fluxos de treball de Data Science s’han convertit en una necessitat per progressar en moltes àrees científiques com les ciències de la vida, la salut i la terra. A diferència dels fluxos de treball tradicionals per a la CAP, els fluxos de Data Science són més heterogenis; combinant l’execució de binaris, simulacions MPI, aplicacions multiprocés, anàlisi personalitzats (possiblement escrits en Java, Python, C / C ++ o R) i computacions en temps real. Mentre que en el passat els experts de cada camp eren capaços de programar i executar petites simulacions, avui dia, aquestes simulacions representen un repte fins i tot per als experts ja que requereixen centenars o milers de nuclis. Per aquesta raó, els llenguatges i models de programació actuals s’esforcen considerablement en incrementar la programabilitat mantenint un rendiment acceptable. Aquesta tesi contribueix a l’adaptació de models de programació per a la CAP per afrontar les necessitats i reptes dels fluxos de Data Science estenent COMPSs, un model de programació distribuïda madur, de propòsit general, i basat en tasques. En primer lloc, millorem el nostre prototip per orquestrar diferent programari per a que els usuaris no experts puguin crear fluxos complexos usant un únic model on alguns passos requereixin tecnologies altament optimitzades. Aquesta extensió inclou les anotacions de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, i @MultiNode per a fluxos en Java i Python. En segon lloc, integrem tecnologies de contenidors per permetre als desenvolupadors portar, distribuir i escalar fàcilment les seves aplicacions en plataformes distribuïdes. A més d’una metodologia senzilla per a paral·lelitzar aplicacions a partir de codis seqüencials, aquesta combinació proporciona una gestió d’imatges i una implementació d’aplicacions eficients que faciliten l’empaquetat i la distribució d’aplicacions. Distingim entre la gestió de contenidors estàtica, CAP i dinàmica i proporcionem casos d’ús representatius per a cada escenari amb Docker, Singularity i Mesos. En tercer lloc, dissenyem, implementem i integrem AutoParallel, un mòdul de Python per determinar automàticament la paral·lelització basada en tasques de nius de bucles afins i executar-los en paral·lel en una infraestructura distribuïda. AutoParallel està basat en programació seqüencial, requereix una sola anotació (el decorador @parallel) i permet a un usuari intermig escalar una aplicació a centenars de nuclis. Finalment, proposem una forma d’estendre els sistemes basats en tasques per admetre dades d’entrada i sortida continus; permetent així la combinació de fluxos de treball i dades (Fluxos Híbrids) en un únic model. Conseqüentment, els desenvolupadors poden crear fluxos complexos seguint diferents patrons sense l’esforç de combinar diversos models al mateix temps. A més, per a il·lustrar les capacitats dels Fluxos Híbrids, hem creat una biblioteca (DistroStreamLib) que s’integra fàcilment amb els models basats en tasques per suportar fluxos de dades. La biblioteca proporciona una representació homogènia, genèrica i simple de seqüències contínues d’objectes i arxius en Java i Python; permetent gestionar qualsevol tipus de dades sense tractar directament amb el back-end de streaming.Los flujos de trabajo de Data Science se han convertido en una necesidad para progresar en muchas áreas científicas como las ciencias de la vida, la salud y la tierra. A diferencia de los flujos de trabajo tradicionales para la CAP, los flujos de Data Science son más heterogéneos; combinando la ejecución de binarios, simulaciones MPI, aplicaciones multiproceso, análisis personalizados (posiblemente escritos en Java, Python, C/C++ o R) y computaciones en tiempo real. Mientras que en el pasado los expertos de cada campo eran capaces de programar y ejecutar pequeñas simulaciones, hoy en día, estas simulaciones representan un desafío incluso para los expertos ya que requieren cientos o miles de núcleos. Por esta razón, los lenguajes y modelos de programación actuales se esfuerzan considerablemente en incrementar la programabilidad manteniendo un rendimiento aceptable. Esta tesis contribuye a la adaptación de modelos de programación para la CAP para afrontar las necesidades y desafíos de los flujos de Data Science extendiendo COMPSs, un modelo de programación distribuida maduro, de propósito general, y basado en tareas. En primer lugar, mejoramos nuestro prototipo para orquestar diferentes software para que los usuarios no expertos puedan crear flujos complejos usando un único modelo donde algunos pasos requieran tecnologías altamente optimizadas. Esta extensión incluye las anotaciones de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, y @MultiNode para flujos en Java y Python. En segundo lugar, integramos tecnologías de contenedores para permitir a los desarrolladores portar, distribuir y escalar fácilmente sus aplicaciones en plataformas distribuidas. Además de una metodología sencilla para paralelizar aplicaciones a partir de códigos secuenciales, esta combinación proporciona una gestión de imágenes y una implementación de aplicaciones eficientes que facilitan el empaquetado y la distribución de aplicaciones. Distinguimos entre gestión de contenedores estática, CAP y dinámica y proporcionamos casos de uso representativos para cada escenario con Docker, Singularity y Mesos. En tercer lugar, diseñamos, implementamos e integramos AutoParallel, un módulo de Python para determinar automáticamente la paralelización basada en tareas de nidos de bucles afines y ejecutarlos en paralelo en una infraestructura distribuida. AutoParallel está basado en programación secuencial, requiere una sola anotación (el decorador @parallel) y permite a un usuario intermedio escalar una aplicación a cientos de núcleos. Finalmente, proponemos una forma de extender los sistemas basados en tareas para admitir datos de entrada y salida continuos; permitiendo así la combinación de flujos de trabajo y datos (Flujos Híbridos) en un único modelo. Consecuentemente, los desarrolladores pueden crear flujos complejos siguiendo diferentes patrones sin el esfuerzo de combinar varios modelos al mismo tiempo. Además, para ilustrar las capacidades de los Flujos Híbridos, hemos creado una biblioteca (DistroStreamLib) que se integra fácilmente a los modelos basados en tareas para soportar flujos de datos. La biblioteca proporciona una representación homogénea, genérica y simple de secuencias continuas de objetos y archivos en Java y Python; permitiendo manejar cualquier tipo de datos sin tratar directamente con el back-end de streaming

    Workflow models for heterogeneous distributed systems

    Get PDF
    The role of data in modern scientific workflows becomes more and more crucial. The unprecedented amount of data available in the digital era, combined with the recent advancements in Machine Learning and High-Performance Computing (HPC), let computers surpass human performances in a wide range of fields, such as Computer Vision, Natural Language Processing and Bioinformatics. However, a solid data management strategy becomes crucial for key aspects like performance optimisation, privacy preservation and security. Most modern programming paradigms for Big Data analysis adhere to the principle of data locality: moving computation closer to the data to remove transfer-related overheads and risks. Still, there are scenarios in which it is worth, or even unavoidable, to transfer data between different steps of a complex workflow. The contribution of this dissertation is twofold. First, it defines a novel methodology for distributed modular applications, allowing topology-aware scheduling and data management while separating business logic, data dependencies, parallel patterns and execution environments. In addition, it introduces computational notebooks as a high-level and user-friendly interface to this new kind of workflow, aiming to flatten the learning curve and improve the adoption of such methodology. Each of these contributions is accompanied by a full-fledged, Open Source implementation, which has been used for evaluation purposes and allows the interested reader to experience the related methodology first-hand. The validity of the proposed approaches has been demonstrated on a total of five real scientific applications in the domains of Deep Learning, Bioinformatics and Molecular Dynamics Simulation, executing them on large-scale mixed cloud-High-Performance Computing (HPC) infrastructures

    Programming models to support data science workflows

    Get PDF
    Data Science workflows have become a must to progress in many scientific areas such as life, health, and earth sciences. In contrast to traditional HPC workflows, they are more heterogeneous; combining binary executions, MPI simulations, multi-threaded applications, custom analysis (possibly written in Java, Python, C/C++ or R), and real-time processing. Furthermore, in the past, field experts were capable of programming and running small simulations. However, nowadays, simulations requiring hundreds or thousands of cores are widely used and, to this point, efficiently programming them becomes a challenge even for computer sciences. Thus, programming languages and models make a considerable effort to ease the programmability while maintaining acceptable performance. This thesis contributes to the adaptation of High-Performance frameworks to support the needs and challenges of Data Science workflows by extending COMPSs, a mature, general-purpose, task-based, distributed programming model. First, we enhance our prototype to orchestrate different frameworks inside a single programming model so that non-expert users can build complex workflows where some steps require highly optimised state of the art frameworks. This extension includes the @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, and @MultiNode annotations for both Java and Python workflows. Second, we integrate container technologies to enable developers to easily port, distribute, and scale their applications to distributed computing platforms. This combination provides a straightforward methodology to parallelise applications from sequential codes along with efficient image management and application deployment that ease the packaging and distribution of applications. We distinguish between static, HPC, and dynamic container management and provide representative use cases for each scenario using Docker, Singularity, and Mesos. Third, we design, implement and integrate AutoParallel, a Python module to automatically find an appropriate task-based parallelisation of affine loop nests and execute them in parallel in a distributed computing infrastructure. It is based on sequential programming and requires one single annotation (the @parallel Python decorator) so that anyone with intermediate-level programming skills can scale up an application to hundreds of cores. Finally, we propose a way to extend task-based management systems to support continuous input and output data to enable the combination of task-based workflows and dataflows (Hybrid Workflows) using one single programming model. Hence, developers can build complex Data Science workflows with different approaches depending on the requirements without the effort of combining several frameworks at the same time. Also, to illustrate the capabilities of Hybrid Workflows, we have built a Distributed Stream Library that can be easily integrated with existing task-based frameworks to provide support for dataflows. The library provides a homogeneous, generic, and simple representation of object and file streams in both Java and Python; enabling complex workflows to handle any data type without dealing directly with the streaming back-end.Els fluxos de treball de Data Science s’han convertit en una necessitat per progressar en moltes àrees científiques com les ciències de la vida, la salut i la terra. A diferència dels fluxos de treball tradicionals per a la CAP, els fluxos de Data Science són més heterogenis; combinant l’execució de binaris, simulacions MPI, aplicacions multiprocés, anàlisi personalitzats (possiblement escrits en Java, Python, C / C ++ o R) i computacions en temps real. Mentre que en el passat els experts de cada camp eren capaços de programar i executar petites simulacions, avui dia, aquestes simulacions representen un repte fins i tot per als experts ja que requereixen centenars o milers de nuclis. Per aquesta raó, els llenguatges i models de programació actuals s’esforcen considerablement en incrementar la programabilitat mantenint un rendiment acceptable. Aquesta tesi contribueix a l’adaptació de models de programació per a la CAP per afrontar les necessitats i reptes dels fluxos de Data Science estenent COMPSs, un model de programació distribuïda madur, de propòsit general, i basat en tasques. En primer lloc, millorem el nostre prototip per orquestrar diferent programari per a que els usuaris no experts puguin crear fluxos complexos usant un únic model on alguns passos requereixin tecnologies altament optimitzades. Aquesta extensió inclou les anotacions de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, i @MultiNode per a fluxos en Java i Python. En segon lloc, integrem tecnologies de contenidors per permetre als desenvolupadors portar, distribuir i escalar fàcilment les seves aplicacions en plataformes distribuïdes. A més d’una metodologia senzilla per a paral·lelitzar aplicacions a partir de codis seqüencials, aquesta combinació proporciona una gestió d’imatges i una implementació d’aplicacions eficients que faciliten l’empaquetat i la distribució d’aplicacions. Distingim entre la gestió de contenidors estàtica, CAP i dinàmica i proporcionem casos d’ús representatius per a cada escenari amb Docker, Singularity i Mesos. En tercer lloc, dissenyem, implementem i integrem AutoParallel, un mòdul de Python per determinar automàticament la paral·lelització basada en tasques de nius de bucles afins i executar-los en paral·lel en una infraestructura distribuïda. AutoParallel està basat en programació seqüencial, requereix una sola anotació (el decorador @parallel) i permet a un usuari intermig escalar una aplicació a centenars de nuclis. Finalment, proposem una forma d’estendre els sistemes basats en tasques per admetre dades d’entrada i sortida continus; permetent així la combinació de fluxos de treball i dades (Fluxos Híbrids) en un únic model. Conseqüentment, els desenvolupadors poden crear fluxos complexos seguint diferents patrons sense l’esforç de combinar diversos models al mateix temps. A més, per a il·lustrar les capacitats dels Fluxos Híbrids, hem creat una biblioteca (DistroStreamLib) que s’integra fàcilment amb els models basats en tasques per suportar fluxos de dades. La biblioteca proporciona una representació homogènia, genèrica i simple de seqüències contínues d’objectes i arxius en Java i Python; permetent gestionar qualsevol tipus de dades sense tractar directament amb el back-end de streaming.Los flujos de trabajo de Data Science se han convertido en una necesidad para progresar en muchas áreas científicas como las ciencias de la vida, la salud y la tierra. A diferencia de los flujos de trabajo tradicionales para la CAP, los flujos de Data Science son más heterogéneos; combinando la ejecución de binarios, simulaciones MPI, aplicaciones multiproceso, análisis personalizados (posiblemente escritos en Java, Python, C/C++ o R) y computaciones en tiempo real. Mientras que en el pasado los expertos de cada campo eran capaces de programar y ejecutar pequeñas simulaciones, hoy en día, estas simulaciones representan un desafío incluso para los expertos ya que requieren cientos o miles de núcleos. Por esta razón, los lenguajes y modelos de programación actuales se esfuerzan considerablemente en incrementar la programabilidad manteniendo un rendimiento aceptable. Esta tesis contribuye a la adaptación de modelos de programación para la CAP para afrontar las necesidades y desafíos de los flujos de Data Science extendiendo COMPSs, un modelo de programación distribuida maduro, de propósito general, y basado en tareas. En primer lugar, mejoramos nuestro prototipo para orquestar diferentes software para que los usuarios no expertos puedan crear flujos complejos usando un único modelo donde algunos pasos requieran tecnologías altamente optimizadas. Esta extensión incluye las anotaciones de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, y @MultiNode para flujos en Java y Python. En segundo lugar, integramos tecnologías de contenedores para permitir a los desarrolladores portar, distribuir y escalar fácilmente sus aplicaciones en plataformas distribuidas. Además de una metodología sencilla para paralelizar aplicaciones a partir de códigos secuenciales, esta combinación proporciona una gestión de imágenes y una implementación de aplicaciones eficientes que facilitan el empaquetado y la distribución de aplicaciones. Distinguimos entre gestión de contenedores estática, CAP y dinámica y proporcionamos casos de uso representativos para cada escenario con Docker, Singularity y Mesos. En tercer lugar, diseñamos, implementamos e integramos AutoParallel, un módulo de Python para determinar automáticamente la paralelización basada en tareas de nidos de bucles afines y ejecutarlos en paralelo en una infraestructura distribuida. AutoParallel está basado en programación secuencial, requiere una sola anotación (el decorador @parallel) y permite a un usuario intermedio escalar una aplicación a cientos de núcleos. Finalmente, proponemos una forma de extender los sistemas basados en tareas para admitir datos de entrada y salida continuos; permitiendo así la combinación de flujos de trabajo y datos (Flujos Híbridos) en un único modelo. Consecuentemente, los desarrolladores pueden crear flujos complejos siguiendo diferentes patrones sin el esfuerzo de combinar varios modelos al mismo tiempo. Además, para ilustrar las capacidades de los Flujos Híbridos, hemos creado una biblioteca (DistroStreamLib) que se integra fácilmente a los modelos basados en tareas para soportar flujos de datos. La biblioteca proporciona una representación homogénea, genérica y simple de secuencias continuas de objetos y archivos en Java y Python; permitiendo manejar cualquier tipo de datos sin tratar directamente con el back-end de streaming.Postprint (published version
    • …
    corecore