IMAGINE COOKBOOK SERIES N°4 Green Infrastructure management for ecosystem services

Green infrastructure (GI) is an important source of ecological habitat and ecosystem services. The potential of the GI in an area to deliver ecosystem services not only depends on the land cover and the habitat types present but also the quality and the localization of the habitats, the so-called ‘service providing unit’ (sensu: Fisher et al. 2009). Environmental and spatial conditions, species composition, use, and management of a particular habitat will determine its performance. However, seldom habitat typologies or land cover classifications are detailed enough to describe the variation in the quality of a particular habitat or land cover type. This not only reduces the feasibility to assess the effectiveness of ecosystem service provision in an area but also yields only limited information about what to do to achieve the required habitat quality to provide the functions and services. For landscape and spatial planning that focuses on defining general development potentials and goals, the lack of a clear GI quality indication may not yet be a constraint. For local landscape design and management plans that seek to realize set objectives regarding ecosystem services and optimize their provision, the lack of detailed knowledge about habitat performance will hinder the proper implementation of the agreed policy.In three closely topic-related cookbooks (nO 2, 3, and 4), we describe the approach used in the IMAGINE project to assess the vulnerability of Green infrastructure to ecosystem degradation, to describe the quality of GI, and to facilitate stakeholders to decide about the management of GI, all concerning the potential of this network to deliver ecosystem services and to sustain biodiversity. The rationale and the methodology may equally inspire and guide other projects where information is needed about the composition and quality of GI networks.When evaluating the quality of a subject, often a distinction is made between intrinsic value and instrumental value. Concerning GI and nature, intrinsic value refers to the perspective that nature has value in its own right (ecocentric values), independent of direct or indirect benefits to man (see e.g. Piccolo, 2017). Instrumental value, on the other hand, refers to the desired end (anthropocentric values), for instance, the delivery of an ecosystem service by a habitat (see, e.g., Kaufman 1980; Maguire and Justus 2008). In IMAGINE, we foremost focus on the instrumental value; the value the GI has to deliver desired ecosystem services. Also, connectedness and habitat suitability of the green-blue network can be interpreted as instrumental as it is a prerequisite to support viable populations.There are many criteria and indicators that can be applied to assess the quality or even ‘health’ of habitats and their networks (see, e.g., Machado 2004; Lu et al. 2015; BISE, Biodiversity Information System for Europe, https://biodiversity.europa.eu/). The selection of appropriate indicators and assessment methodologies very much depends on the level of detail needed for the purpose. More general indicators inform about essential conditions, or about the capacity to resist degradation. Often this approach is applied for region-wide assessments and serves the policy and management decisions taken at a higher level. On the local level indicators will be much more detailed and relate to very specific purposes such as the valuation of habitats concerning the species they sustain, the evolution of habitat quality, or the potential to provide particular ecosystem services

M & L Jaargang 6/2

GeneriekChris De Maegd De Janseniustoren te Leuven. [The tower of Jansenius at Louvain.]Durf maar afgewogen eerbied tegelijk kenmerken dé boeiende restauratie. Een geenszins overtrokken aanpak waar een vrij banale opdracht - klaslokalen - Cornelius Jansenius\u27 erfelijk belaste torenwoning met overrompeling bedreigde. Voor Chris De Maegd dan ook een hele klus om tegelijk het wordingsverhaal te transcriberen, maar tevens aan te stippen waarom en hoe de architecten André Impens en Lukas Van Herck meenden aldus te werk te moeten gaan.Geert De Blust en Ludo Meesters Het landschap van Bel (Geel). [The landscape of Bel (Geel) in the Campine (province of Antwerp).]De tijden dat de gedempte koelte van de naaldbossen bij Bel of de gloeiend opstuivende duinen het kader vormde van hun kinderspelen zijn ook voor Geert De Blust en Ludo Meesters alweer sinds lang vervlogen. Verwonderlijk genoeg bleef het landschap zelf sindsdien - en zoals moge blijken reeds vanaf de vroege middeleeuwen - vrijwel ongerept bewaard. Niet zonder enige nostalgie herontdekken we - jaren nadien en onder deskundige begeleiding - het historische straatdorp, het gemeenschappelijke \u27Blaasveld\u27 of dan weer de \u27Belseheide\u27: kostbare relicten uit ons vervagend geheugen.Elie Degrande en Miek Goossens Over een bakstenen topstuk in Veurne. [The restoration of a brickwork finial at Fumes.]Staaltjes van ambachtelijke handvaardigheid handhaven zich moeiteloos midden het ons overrompelende technologisch vernuft. Neem nu dit getorst bakstenen renaissance-topstuk: Elie Degrande moge dan nog de autopsie en reconstructiemethode voor zijn rekening nemen en Miek Goossens het hele totstandkomingsverhaal, de realisatie van dit meesterwerkje moet toch maar worden gegund aan de leerlingen van het V.T.l. te Brugge. In vele opzichten een na te volgen initiatief.Rita Steyaert Het stadhuis van Antwerpen. [The town hall of Antwerp.]De triomf van de renaissance, een grootse en luisterrijke hulde aan het humanisme, zonder verpinken opgericht en met verbetenheid heropgebouwd, heraangekleed, opgesmukt, opgepoetst, kortom: een monument in de steigers: het stadhuis van Antwerpen. Uw gids is ditmaal Rita Steyaert.SummaryM&L Binnenkran