Postępowanie o ubezwłasnowolnienie całkowite w świetle przepisów Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego

Przepisy KCKP dotyczące ubezwłasnowolnienia zostały sformułowane na wzór przyjętych w kodyfi kacji napoleońskiej. Zastrzeżenie drogi sądowej dla stosowania tej instytucji prawnej oraz ograniczenie roli rady familijnej tylko do funkcji opiniodawczej miało na celu ochronę interesów osobistych i majątkowych osoby w stosunku, do której miało być orzeczone ubezwłasnowolnienie. Poza tym chroniło również interesy najbliższej rodziny tej osoby. Przyznanie w KCKP, w przeciwieństwie do zasad uregulowanych w KN, możliwości zastosowania tej instytucji do małoletnich usamowolnionych i nieusamowolnionych wydaje się ze wszech miar uzasadnione. Nie tylko dobro ograniczonej osoby usamowolnionej, ale również nieusamowolnionej, dotkniętej niesprawnością wymagało ochrony, czemu służyć mogło właśnie ubezwłasnowolnienie.The rules contained in the Civil Code of the Kingdom of Poland concerning incapacitation were based on Napoleonic law. Reservation of the court procedure for the application of this institution of law and limitation of the role of the family council solely to the function of an opinion provider aimed at the protection of personal and property interests of the person to be incapacitated. Moreover, it also protected the interests of the closest kin of such a person. Making it possible to resort to this institution in the case of the emancipated and non-emancipated minors in the Civil Code, in the opposition to the principles of the Napoleonic Code, seems by all means justifi ed. The good of not only an incapacitated emancipated person but also of a non-emancipated person affected with disability requires protection, which incapacitation served

Unieważnienie małżeństwa i jego skutki majątkowe w świetle prawa o małżeństwie z 1836 roku

"Prace nad reformą uregulowanego w pochodzącym z 1825 r. Kodeksie Cywilnym Królestwa Polskiego (dalej KCKP) prawa małżeńskiego toczyły się w Departamencie do Spraw Królestwa Polskiego w rosyjskiej Radzie Państwa od 1 II 1835 r. do 6 II 1836 r. Departament zapoznał się między innymi z projektem opracowanym przez Komisję Sprawiedliwości Królestwa oraz z propozycjami Komisji do Rewizji i Ułożenia Prawa dla Królestwa Polskiego działającej w Petersburgu, w której pracach brali udział Romuald Hube i Cyprian Zaborowski. Ostateczną decyzję zawarto we wprowadzającym nowe prawo o małżeństwie (dalej: PM) dekrecie cara Mikołaja I z 16 (28) III 1836 r., ogłoszonym w ukazie z 24 VI 1836 r."(...

Intercyza między dawnymi a nowymi czasy

"Partykularyzm oraz stanowy charakter prawa już od średniowiecza znajdowały odzwierciedlenie w funkcjonowaniu na ziemiach polskich równolegle różnych małżeńskich ustrojów majątkowych. Stosunki majątkowe między małżonkami należącymi do stanu szlacheckiego poddane były co do zasady rządowi posagowemu. Mieszczanie, w zależności od przyjętego systemu prawnego, podlegali wspólności majątkowej ogólnej, czyli obejmującej całe mienie małżonków (prawo chełmińskie) albo rozdzielności majątkowej (prawo magdeburskie i średzkie). Wspólności majątkowej poddane były również małżeńskie prawa i obowiązki majątkowe większości chłopów."(...

Geneza łódzkich struktur notarialnych

Notariat na ziemiach polskich powstał dopiero w czasach Księstwa Warszawskiego i funkcjonował w oparciu o przepisy francuskiej ustawy notarialnej z 16 marca 1803 r. zatytułowanej Organizacya notariatu. Ustawa obowiązywała nadal po upadku Księstwa Warszawskiego w Królestwie Polskim, choć system notarialny ulegał pewnym zmianom. Została ona uchylona dopiero 1 (13) lipca 1876 r., wraz z wprowadzeniem w życie rosyjskiej ustawy notarialnej z 14 kwietnia 1866 r. Początki notariatu w Łodzi sięgają 1841 r., do tego momentu mieszkańcy Łodzi korzystali z pomocy prawnej rejentów działających w najbliżej położonym mieście, czyli w Zgierzu. Wraz z rozwojem przemysłu i zwiększaniem się liczby mieszkańców Łodzi wzrastała też potrzeba mianowania coraz większej liczby reprezentantów tego zawodu prawniczego. Natomiast Zgierz nie rozwijał się tak dynamicznie jak Łódź i w związku z tym władze Królestwa podejmowały decyzje o przenoszeniu notariuszy z tego miasta do Łodzi.Notary services in Poland had not originated until the days of the Duchy of Warsaw, where they were based on the regulations of the French notary act of 16th March 8003, entitled “Organisation of notary services" The act remained in force in the Kingdom of Poland after the fall of the Duchy of Warsaw, although the system underwent certain changes. It was repealed only on the 1st (13th) July 1876, together with the Russian notary act of 14 April 1866 coming into force. The beginnings of notary services in Łódź date back to 1841. Until that time, the residents of Łódź had used legal assistance of notaries operating in the nearest city, that is Zgierz. Together with the development of industry and an increasing number of its population, Łódź required also the need to nominate an increasing number of representatives of this legal profession. In turn, Zgierz did not develop as dynamically as Łódź, for which reason the authorities of the Kingdom of Poland decided to move notaries from there to Łódź.Das Notariat entstand auf polnischem Boden erst zu der Zeit des Herzogtums Warschau und funktionierte in Anlehnung an die Vorschriften des französischen Notariatsgesetzes vom 16. März 1803, das den Namen Notariatsordnung trug. Das Gesetz galt nach dem Niedergang des Herzogtums Warschau in dem Königreich Polen weiter, selbst wenn das Notariatssystem gewissen Veränderungen unterlag. Es wurde erst am 1. (13) Juli 1876 zusammen mit dem Inkrafttreten des russischen Notariatsgesetzes vom 14. April 1866 aufgehoben. Die Anfänge des Notariats in Łódź reichen bis in das Jahr 1841 zurück, bis zu diesem Zeitpunkt nahmen die Einwohner von Łódź die Rechtshilfe der Notare in Anspruch, die in der nächstgelegenen Stadt, d.h. in Zgierz, tätig waren. Mit der Entwicklung der Industrie und dem Anstieg der Zahl der Einwohner in Łódź stieg auch der Bedarf an der Ernennung einer immer größeren Zahl von Vertretern dieses juristischen Berufs. Zgierz entwickelte sich währenddessen nicht so dynamisch wie Łódź und aus diesem Grund beschlossen die Behörden des Königreichs die Versetzung der Notare aus dieser Stadt nach Łódź.Нотариат на польских землях возник лишь в Варшавском герцогстве и действовал в соответствии с положениями французского Нотариального закона от 16 марта 1803 г., известного под названием «Организация нотариата». Этот закон оставался в силе также после падения Варшавского герцогства, в Царстве Польском, хотя нотариальная система и претерпела некоторые изменения. Закон был отменен только 1 (13) июля 1876 г., одновременно с введением российского «Нотариального положения», утвержденного 14 апреля 1866 г. Истоки нотариата в Лодзи восходят к 1841 г. До этого времени жители Лодзи пользовались юридической помощью нотариусов, работающих в близлежащем городе, которым являлся Згеж. С развитием промышленности и увеличением количества жителей Лодзи, увеличивались также востребования на услуги нотариусов. В это же время Згеж не развивался так быстро, как Лодзь, и поэтому власти Царства Польского принимали решение о перемещении нотариусов из этого города в Лодзь

Struktura organów spółdzielni w świetle przepisów ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach na przykładzie Spółdzielni Spożywczej Pracowników Państwowych i Komunalnych w Końskich

Ruch spółdzielczy na ziemiach polskich zaczął się kształtować w XIX w. Zasady jego funkcjonowania regulowało prawo zaborcze, co spowodowało niejednolity rozwój tego rodzaju podmiotów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości generowało to liczne problemy i stało się powodem wzmożonych prac legislacyjnych. Do ujednolicenia przepisów prawa doszło 29 X 1920 r. w związku z uchwaleniem przez Sejm ustawy o spółdzielniach. Jednym ze zrzeszeń, które musiało dostosować swoją działalność do nowo wprowadzonych zasad była Spółdzielnia Spożywcza Pracowników Państwowych i Komunalnych w Końskich. Jej członkowie dostosowali organizację i działalność zrzeszenia do postanowień ustawy o spółdzielniach mocą decyzji walnego zgromadzenia z 27 listopada 1921 r. Uchwalony wówczas statut zawierał postanowienia zgodne z zasadami wyrażonymi w ustawie odnoszące się do struktury organów (zarządu, rady nadzorczej oraz walnego zgromadzenia), ich składu, sposobu powoływania członków oraz funkcjonowania, a w pewnych aspektach je doprecyzowywał, jak na przykład w zakresie sporządzania sprawozdania z czynności spółdzielni za poprzedni rok obrotowy.The cooperative movement in Poland began to take shape in the 19th century. The principles of its operation were governed by the laws of the three partitioning powers, which resulted in the dissimilar development of cooperative entities. After regaining of independence by Poland, such a status quo resulted in numerous problems and became the reason for intensified legislative work. The provisions of law were unified on 29th October 1920 when the Lower House of the Polish Parliament (Sejm) passed the Act on cooperatives. One of the cooperatives that had to adjust their activity to the newly introduced principles was the Cooperative of the Workers of State and Municipal Food Industry (Spółdzielnia Spożywcza Pracowników Państwowych i Komunalnych) in Końskie. Its members adjusted the organisation and activity of their cooperative to the provisions of the Act on cooperatives on the power of the annual general meeting held on 27th November 1921. The statute approved on that date contained provisions harmonised with the principles expressed in the Act and referring to the structure of the organs (managing board, supervisory board, and general meeting), their composition, the manner of appointing members and their operation, moreover fine-tuning them in certain areas, e.g. the drafting of the report from the cooperative’s operation in the previous budget year.Die Entwicklung der Genossenschaftsbewegung begann auf den polnischen Gebieten bereits im 19. Jahrhundert. Ihre Regeln wurden von den Gesetzen der Teilungsmächte bestimmt, was zu einer inkohärenten Entwicklung von Institutionen dieser Art führte. Dies brachte nach der Wiederherstellung der Staatlichkeit Polens etliche Probleme mit sich und wurde deshalb zum Feld intensiver legislatorischer Arbeit. Die Vereinheitlichung der Rechtsvorschriften brachte letztendlich das vom Sejm verabschiedete Gesetz über die Genossenschaften vom 29.10.1920 mit sich. Eins der Verbände, das seine Tätigkeit den neuen Regeln anpassen musste, war die Lebensmittelgenossenschaft der Staatlichen und Kommunalen Arbeiter in Końskie. Ihre Mitglieder änderten die Struktur und den Tätigkeitsumfang der Genossenschaft nach den Bestimmungen des Gesetzes mit dem Beschluss der Generalversammlung vom 27. November 1921. Die damals beschlossene Satzung beinhaltete die dem Gesetz entsprechenden Bestimmungen zur Struktur der Genossenschaftsorgane (des Vorstandes, des Aufsichtsrates und der Generalversammlung), über deren Zusammensetzung, deren Berufung und Funktionsweise, und auf manchen Feldern formulierte die Bestimmungen klarer, wie zum Beispiel bezüglich der Erstellung des Tätigkeitsberichtes für das vergangene Umsatzjahr

Warunki osadnictwa w Łodzi w I połowie XIX wieku w świetle składanych protokołów deklaracyjnych

The first actions undertaken by the authorities to encourage foreigners to settle in Poland and develop industry took place in the Duchy of Warsaw. An economic development policy was also an objective of the Kingdom of Poland set up in 1815. The area of the Kaliskie and Mazowieckie regions (voivodeships) was selected as the territory for the development of a textile industry centre. Łódź was presented as the location for the development of the textile industry and settlement by Rajmund Rembieliński, the President of the Commission of Mazowieckie Region. Immigrants settling in Łódź enjoyed a number of privileges: they could purchase real estate, were granted loans, free timber for the construction of the house, and bought brick at production cost. Moreover, they were relieved from the payment of import customs on machinery, yarn, and the material they produced, and also from the duty of military service, giving quarter to the armed forces, and exempt from taxation.Die ersten Vorhaben, Ausländer zur Besiedlung polnischer Gebiete und Entwicklung der Industrie aufzumuntern, fanden bereits in der Zeit des Herzogtums Warschau statt. Die Politik der Wirtschaftsentwicklung war auch das Ziel des 1815 gegründeten Königreichs Polen. Die Festlegung des Gebietes für die Entwicklung eines Zentrums für Textilindustrie wurde zur Aufgabe der Regierung. Dazu wurden die Wojewodschaften Kaliskie und Mazowieckie gewählt. Łódź als Entwicklungsstätte der Textilindustrie und ein Einzugsgebiet wurde von Rajmund Rembieliński, Präsident der Kommission der Wojewodschaft Mazowieckie, vorgeschlagen. Die sich in Łódź niederlassenden Immigranten konnten von einer Reihe von Vorteilen profitieren: Sie duften Immobilien erwerben, Kredite in Anspruch nehmen, Bauholz für Häuserbau kostenlos beziehen, Backstein zu Herstellungskosten erwerben. Sie wurden von Zollgebühren für die Einfuhr von Maschinen, Garn und Material eigener Herstellung befreit, sie waren auch befreit vom Wehrdienst, Einquartierungspflicht und Steuern

Zasady dziedziczenia ustawowego na ziemiach Królestwa Polskiego po 1826 roku

Artykuł ma na celu omówienie najważniejszych zasad, niezwykle skomplikowanego, a obowiązującego w praktyce sądowej po dziś dzień, prawa spadkowego Królestwa Polskiego po wejściu w życie Kodeksu Cywilnego z 1826 r