Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olgularda abdominal cerrahi sonrası postoperatif komplikasyonlar

Amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı torasik veya torasik olmayan cerrahide postoperatif pulmoner ve kardiyak komplikasyonların gelişimi için iyi bilinen bağımsız risk faktörüdür. Biz kronik obstrüktif akciğer hastalığı olanlarda batın ameliyatı sonrası gelişen komplikasyonları ve bu komplikasyonlara neden olan koşulları araştırmayı amaçladık. Yöntem: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde batın cerrahisi uygulanan 89 olgunun kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan 32’si çalışmaya alındı. Bulgular: Kronik obstrüktif akciğer hastalıklı olgularda pulmoner ve kardiak komplikasyon oranı yüksekti. Abdominal cerrahi uygulanan kronik obstrüktif akciğer hastalıklı olgularda postoperatif pulmoner komplikasyon ve kardiyak komplikasyon sırasıyla %21.8 ve %28.1 olarak bulundu. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı’nda hastalığın şiddeti ile komplikasyon gelişimi açısından farklılık saptanmadı. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olgularında sigara içimi ve yaş postoperatif komplikasyonu etkilemez iken, bronkodilatatör kullanımı postoperatif kardiyak komplikasyonu artırdı. Açık cerrahi girişim ile karşılaştırıldığında laparoskopik cerrahinin postoperatif pulmoner komplikasyonu azalttığı saptandı. Cerrahi süresi ve insizyon tipi ile komplikasyonlar arsında ilişki bulunmadı. Sonuç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olgularda pulmoner ve kardiak komplikasyon oranı yüksek bulundu. Diyafragmaya yakın üst batın cerrahisinin komplikasyon oranını yükseltmesi ve laparoskopik cerrahinin açık cerrahi ile karşılaştırıldığında postoperatif pulmoner komplikasyonu azaltması nedeniyle kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olgularda laparoskopi tercih edilmesi gereken bir yöntemdir. Bizim ön sonuçlarımıza dayanarak, kontrollü çalışmaların olmaması nedeniyle, kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olgularda kardiyak komorbid durumlar varlığında bronkodilatörlerin dikkatli kullanılmasını önermekteyiz.Background/aims: Chronic obstructive pulmonary disease is a well-known independent risk factor for the development of postoperative pulmonary and cardiac complications after thoracic or nonthoracic surgery. We aimed to determine the risk factors and complications of abdominal surgery in chronic obstructive pulmonary disease patients. Material and Methods: Thirty-two patients diagnosed with chronic obstructive pulmonary disease out of 89 patients who underwent abdominal surgery at Zonguldak Karaelmas University Medical School Hospital enrolled in the study. Results: Pulmonary and cardiac complication ratios were found high in chronic obstructive pulmonary disease patients. Postoperative pulmonary and cardiac complications were documented in 21.8% and 28.1% of chronic obstructive pulmonary disease patients respectively. There were no differences in terms of complications, according to the severity of the disease in chronic obstructive pulmonary disease patients. While smoking and age did not effect the postoperative complications in chronic obstructive pulmonary disease patients, bronchodilator use increased postoperative cardiac risks. We found that laparoscopic surgery reduced the risk for postoperative pulmonary complications compared with open surgical procedures. No differences were found in terms of complication regarding to the type of incision and the duration of surgery. Conclusion: The patients with chronic obstructive pulmonary disease had high ratio of the pulmonary and cardiac complications. The complication rate was higher for surgical sites closer to the diaphragm such as the upper abdomen. Laparoscopy will reduce the risk for postoperative pulmonary complications compared with open surgical procedures. Based on our preliminary data and considering the lack of controlled trials, bronchodilators should be used with great caution particularly in the individuals with chronic obstructive pulmonary disease and cardiac comorbidit

Serum Vitamin D and Parathyroid Hormone Levels in Patients with Obstructive Sleep Apnea Syndrome

Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromunda (OUAS) tekrarlayıcı solunum durmaları sonucu gelişen hipoksi-reoksijenizasyon peryodları sonucu artan sempatik aktivite artışı çeşitli kardiyovasküler ve metabolik değişikliklere neden olmaktadır. Bu çalışmada OUAS'ın vitamin D ve parathormon (PTH) üzerine etkisini incelemeyi amaçladık. Yöntemler: Çalışmaya polisomnografi ile yeni tanı alan 103 erkek, OUAS grubu olarak ve yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi (VKİ) açısından eşleşen ve apnesi olmayan 58 erkek, kontrol grubuna dahil edildi. Serum kalsiyum, fosfor, vitamin D ve PTH düzeyleri ölçüldü. Bulgular: Yaş, VKİ, sigara kullanımı, hipertansiyon ve hiperlipidemi açı- sından OUAS ve kontrol gurubu arasında anlamlı fark saptanmadı. Vitamin D düzeyleri OUAS gurubunda kontrol gurubuna kıyasla anlamlı olarak daha düşük iken (sırasıyla 22,4±7,5 ng/mL, 31±7,9 ng/mL, p<0,001), PTH düzeyleri anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla 56,6±18.8 pg/mL, 42,3±17,6 pg/mL, p<0,001). OUAS alt grup analizinde; OUAS şiddeti arttık- ça vitamin D düzeylerinde anlamlı azalma, PTH düzeylerinde ise anlamlı artış izlendi (p<0,001). Vitamin D düzeyleri ile apne-hipopne indeksi, oksijen desatürasyon indeksi, PTH ve ortalama oksijen satürasyonu arasında anlamlı korelasyon tespit edildi (p<0,001). Sonuç: Çalışmamız düşük vitamin D ve yüksek PTH düzeyi prevalansının OUAS hastalarında yüksek olduğunu ve bu durumun hastalığın şiddeti ile de artış gösterdiğini ortaya koymuşturIntroduction: An increase in sympathetic activity caused by intermittent hypoxia and reoxygenation that develops an obstruction of the upper respiratory tract in obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) results in cardiovascular and metabolic changes. This study aimed to assess the effects of OSAS on serum vitamin D and parathyroid hormone (PTH) levels. Methods: The study population comprised 103 male patients with newly diagnosed OSAS and 58 male non-apnoeic controls matched for age, sex, and body mass index (BMI). Serum calcium, phosphorus, vitamin D, and PTH levels were measured. Results: There were no significant differences between patients with OSAS and the controls in terms of age, sex, BMI, smoking status, hypertension, and hyperlipidemia. Serum vitamin D levels were significantly lower in the OSAS group than in the control group (22.4±7.5 ng/mL vs. 31±7.9 ng/mL, respectively; p<0.001), whereas PTH levels were significantly higher in the OSAS group than in the control group (56.6±18.8 pg/mL vs. 42.3±17.6 pg/mL, respectively; p<0.001). On subgroup analysis, vitamin D levels were significantly lower in patients with severe OSAS than in those with mild/moderate OSAS (p<0.001). Vitamin D levels significantly correlated with the apnea-hypopnea index, oxygen desaturation index, PTH levels, and mean oxygen saturation. Conclusion: These results showed that OSAS is associated with low vitamin D levels and elevated PTH levels, which is related severity of OSAS

Chylothorax due to leukemic infiltration in a patient with chronic lymphocytic leukemia

Chylothorax is characterized by accumalation of milky fluid called chyle into the plural space. Most common causes of cyhlothorax are trauma or surgery of thoracic duct and malignancies. Among the malignancies lymphoma is responsible approximately 70% of cyhlothorax but other lymphocytic tumors including chronic lymphocytic leukemia (CLL) is rarely reported. A 71 years old man with known CLL, presented with dispnea and pleural effusion and diagnosed cyhlothorax due to leukemic infiltration that confirmed by immuno flow cytometric analyse

Eosinophilic Granulomatosis With Polyangiitis (Churg Strauss Syndrome): Case Report

Polianjitisle birlikte seyreden eozinofilik granülomatozis (Churg Strauss sendromu), nadir, sıklıkla solunum sistemini tutan ve özellikle küçük ve orta çaplı damarları etkileyen, astım ve doku eozinofilisi ile karakterize, sistemik nekrotizan bir vaskülittir. Lökotrien antagonistlerini de içeren pek çok ilacın bu hastalığın gelişiminde rolü olduğundan şüphelenilmektedir. Biz de klinik ve radyolojik bulgularla tanı alan ve lökotrien reseptör antagonistleri ile ilişkili olmadığını düşündüğümüz bir olguyu sunmak istedik.Eosinophilic granulomatosis with polyangiitis (EGPA) is a systemic necrotizing vasculitis characterized by tissue and blood eosinophilia. Several drugs including leukotriene receptor antagonists (LTRAs) are suspected to trigger EGPA development. Here, we present a case of EGPA unrelated to LTRAs

PET/BT ve ekokardiografi ile tanı konan küçük hücreli akciğer kanserinin kardiyak metastazı

Malign tümörlerin kardiyak metastazları kalbin primer tümörlerinden daha sık görülür. Primer akciğer kanserlerinde kalbin ve perikardın lokal invazyonu sık görülür ancak lokal invazyon olmadan myokard tutulumu nadirdir. FDG PET/BT malign tümörlerin tanısal değerlendirmesinde ve evrelemesinde yaygın olarak kullanılmaktadır, ancak myokardın FDG tutulumu oldukça yoğun ve heterojendir. Bronkoskopik biyopsi ile küçük hücreli akciğer kanseri tanısı alan 55 yaşında erkek hastanın PET BT incelemesinde myokartta yoğun FDG tutulumu saptandı. Transtorasik ekokardiyografide her iki ventrikül apeksinde kitle benzeri lezyon tespit edildi. Klinik, radyolojik ve ekokardiyografik bulgularla küçük hücreli akciğer kanserinin kardiyak metastazı olarak kabul edildi ve histopatolojik incelemeye gerek görülmedi. Malign tümörlerin kardiyak metastazlarının lokal invazyon olmadan da görülebileceği ve PET BT’ nin kardiyak metastaz tanısında kullanılabileceğini göstermek için bu vakayı sunmak istedik.Cardiac metastases of malignant tumors occur more frequently than primary tumors of the heart. Local invasion of the pericardium and heart is commonly seen in primary lung cancer, but myocardial metastasis without local invasion rarely occurs. 18-F fluorodeoxyglucose positron emission tomography/computed tomography (FDG PET/CT) is widely used in the diagnostic evaluation and staging of different malignant tumors, but the FDG uptake of myocardium is intense and heterogeneous. A-55-year old male smoker was diagnosed with small cell lung cancer (SCLC) by bronchoscopic biopsy, and FDG PET/CT showed high FDG uptake in myocardium. Transthoracic echocardiagraphy revealed mass like lesions in the apical regions of both ventricules. After systematic evaluation of imaging studies, the mass was diagnosed as intracardiac metastasis of SCLC and histopathologic examination. This case shows that intracardiac metastases of malignant tumors can be seen without local invasion, and FDG PET/CT can be a useful diagnostic tool in evaluation of intracardiac metastasi

Tıp Fakültesi Hastanesinde Çalışan Hemşire ve Araştırma Görevlisi Doktorlarda Horlama ve Obstrüktif Uyku Apne Sendrom Sıklığının Araştırılması

Amaç: Uyku bozuklukları kişinin üretkenliğini ve performansını olumsuz yönde etkileyerek yaşam kalitesinin azalmasına neden olan önemli bir halk sağlığı sorunudur. Uyku düzeninin bozulduğu vardiyalı çalışan kişilerde uyku bozukluklarının görülme sıklığı çok belirgindir. Çoğu vardiyalı çalışan sağlık çalışanlarında obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) ile ilgili yeterli veri yoktur ve bu çalışma sağlık çalışanlarında tüm gece polisomnografi (PSG) testi ile yapılan ülkemizdeki ilk çalış- madır. Çalışmamızda hastanemizde görevli hemşire ve asistan doktorlarda horlama ve OUAS sıklığını araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Hastanemizde görevli olan ve çalışmaya katılmayı kabul eden tüm hemşire ve asistan doktorlara yüz yüze görüşme yöntemiyle anket uygulandı. Horlama şikayetine, tanıklı apne ve/veya gündüz aşırı uykululuk hali (GAUH) eşlik eden kişilere tüm gece PSG tetkiki önerildi. Polisomnografi yapılan olgularda OUAS sıklığı ve OUAS saptanan ve saptanmayan olgularda nöbet tutma oranları karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya 257 kişi katıldı. Katılımcıların %63'ünü hemşireler, %37'sini ise asistan doktorlar oluşturuyordu. Olguların %34,2'si erkek idi. Olguların yaş ortalaması 28,8±3,7 (19-39 yıl), vücut kitle indeksi ortalaması 24,03±3,85 kg/m2 idi. Çalışmaya katılanlarda aylık tutulan gece nöbet ortalaması 7,6±3,8 gün idi. Olguların %28,8'inde (n=74) horlama, %2,7'sinde (n=7) tanıklı apne, %7,8'inde (n=20) GAUH (Epworth uykululuk skalası >=11) tespit edildi. PSG önerilen 20 kişiden 4'ü (%1.6) PSG çalışmasını reddetti. 16 olguya (%6.2) PSG yapıldı. PSG sonuçlarına göre, OUAS prevalansının sağlık çalışanlarında %4,7, vardiyalı çalışan sağlık personelinde ise %5,1 olduğunu bulduk. OUAS tespit edilenlerin %91,7'si (11/12) nöbet tutmaktayken, OUAS tespit edilmeyenlerin %83,3'ü (204/245) nöbet tutmaktaydı (p=0,697). OUAS saptananların hepsi erkek iken, OUAS saptanmayanların %31'i erkek idi (p=11). Four (1.6%) of the 20 participants who were proposed to undergo PSG refused this examination. Sixteen cases were exposed to PSG (6.2%). According to the PSG results, the prevalence of OSAS was 4.7% among all healthcare providers and 5.1% among the health staff working shifts. Of the cases with OSAS, 91.7% (11/12) were working shifts while 83.3% (204/245) of those without OSAS were working shifts (p=0.697). All of the cases diagnosed with OSAS were male, but 31% of the cases without OSAS were male (p<0.001). Conclusion: For those healthcare providers who are engaged in duties requiring significant amounts of attention and concentration, the symptoms related to sleep disorders should be questioned and diagnostic evaluation and treatment should be performed for suspected case

SOLITARY PULMONARY NODULE DUE TO COMPLICATED COAL WORKER'S PNEUMOCONIOSIS WITHOUT MINOR OPACITY

Komplike kömür işçisi pnömokonyozu (KİP) akciğer dokusunda 1 cm veya daha büyük pnömokonyoza bağlı nodüllerin varlığı olarak tanımlanır ve basit pnömokonyoz zemininde gelişir. Minör opasite olmaksızın komplike KİP ortaya çıkması beklenen bir durum değildir. Biz de minör opasite olmaksızın tek nodülle ortaya çıkan ve nodülün karakteristik özellikleri açısından öncelikle pnömokonyoz dışı nedenlere bağlı pulmoner nodülü akla getiren ilginç bir komplike KİP olgusunu sunmayı amaçladık. Altmış beş yaşında erkek hastanın 25 yıl kömür madeninde çalıştığı ve daha sonra emekli olduğu öğrenildi. Akciğer grafisinde belirgin bir patoloji tespit edilmedi. Hastanın toraks tomografis'nde sol akciğer alt lob laterobazal segmentte 16 mm çaplı subplevral nodül görüldü. Bronkoskopide bronş mukozasında bir kaç adet antrakotik pigmentasyon görüldü. Hastaya tanı ve tedavi açısından videotorakoskopi yardımlı akciğer cerrahisi ile birlikte wedge rezeksiyon yapıldı. Akciğer wedge rezeksiyon materyalinin patololojik incelemesinde ardışık bant tarzında dizilim gösteren karbon pigment birikimlerinin yer aldığı iyi sınırlı nekrobiyotik nodül tespit edildi ve hastaya KİP tanısı koyuldu. Takip altına alınan hastanın en son çekilen tomografisinde (cerrahiden 1 buçuk yıl sonra) yeni bir lezyon veya progresyon tespit edilmedi. Sonuç olarak komplike KİP'in beklenmedik yerlerde ve beklenmedik radyolojik görünümlerde ortaya çıkabileceği unutulmamalı, soliter pulmoner nodülleri olan hastalarda mutlaka meslek öyküsü sorgulanmalı ve invazif girişimlere karar vermeden önce hasta bu açıdan da değerlendirilmelidir.Complicated coal worker's pneumoconiosis (CWP) was defined the nodules that equal or greater than 1cm Complicated CWP was developed on the basis of simple pneumoconiosis. Complicated CWP without minor opacity was seen very rarely. We aimed to introduce an interesting case of complicated CWP without minor opacity that suggest the nonpneumoconiosis diseases. Sixty five age years old patient was retired from coal mine. There was no pathological view on chest x-ray. In computed thorax tomography there was 16mm diameter of pulmonary nodule in laterobasal segment of lower lobe of left lung. A few anthracotic pigmentation on bronchus mucosa were determined in bronchoscopy. Videoassociated thoracoscopic surgery was performed. Carbon pigmentation was seen in the surgical material of pulmonary nodule. The patient was followed up for 1.5 years. At the end of the follow up period there were no pathological view in control computed thorax tomography. In conclusion complicated CWP may have seen in varied radiological view and different areas of the lung. In the patients with solitare pulmonary nodule occupational history should be questioned attentively and before the invazive interventions the patients should be evaluted in this respect

Evaluation of Clinical Data and Mortality among COPD Patients Receiving Domiciliary NIMV Therapy

very severe chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients. This study was aimed to investigate the clinical data and mortality among COPD patients receiving domiciliary NIMV treatment.MATerIAL ANd MeTHods: A total of 40 COPD patients who were prescribed domiciliary NIMV at discharge between January 2010 and December 2011 were contacted by phone regarding their current health status, and the electronic patient charts of 34 patients who used NIMV regularly were retrospectively reviewed.resULTs: The mean age of the patients was 67±15 years and 59% of them were females. The mean length of hospital stay was 14.5±6.82 days. Rate of admission to intensive care unit and use of invasive mechanical ventilation was 56% and 27%, respectively. The median follow up duration was 17 months. The 6-months, 1-year, 2-years and overall mortality rates were 24%, 38%, 50% and 56%, respectively. For patients surviving at least one year after domiciliary NIMV initiation (n=21), the mean number of hospitalizations in the year before-and after-NIMV initiation were 1.38±1.28 and 0.57±0.93 (p=0.003), respectively. Mean daily NIMV use was 8.91±4.46 hours. Mean daily NIMV use of the patients with a lifespan 2 years (11.82±4.02 hours/day versus 6.0±2.62 hours/day, respectively) (p2 years (11.82±4.02 hours/day versus 6.0±2.62 hours/day, respectively) (p<0.001). Long term oxygen was prescribed for the first time to 62% of the patients using NIMV.CoNCLUsIoN: Domiciliary NIMV may have numerous beneficial effects such as decreasing hospital admissions for acute COPD exacerbations and related costs. It is very important in the battle against COPD, a disease with significant morbidity, mortality and economic burden

Subacute THYROiditis Related to SARS-CoV-2 VAccine and Covid-19 (THYROVAC Study): A Multicenter Nationwide Study.

Context The aims of the study are to compare characteristics of subacute thyroiditis (SAT) related to different etiologies, and to identify predictors of recurrence of SAT and incident hypothyroidism. Methods This nationwide, multicenter, retrospective cohort study included 53 endocrinology centers in Turkey. The study participants were divided into either COVID-19-related SAT (Cov-SAT), SARS-CoV-2 vaccine-related SAT (Vac-SAT), or control SAT (Cont-SAT) groups. Results Of the 811 patients, 258 (31.8%) were included in the Vac-SAT group, 98 (12.1%) in the Cov-SAT group, and 455 (56.1%) in the Cont-SAT group. No difference was found between the groups with regard to laboratory and imaging findings. SAT etiology was not an independent predictor of recurrence or hypothyroidism. In the entire cohort, steroid therapy requirement and younger age were statistically significant predictors for SAT recurrence. C-reactive protein measured during SAT onset, female sex, absence of antithyroid peroxidase (TPO) positivity, and absence of steroid therapy were statistically significant predictors of incident (early) hypothyroidism, irrespective of SAT etiology. On the other hand, probable predictors of established hypothyroidism differed from that of incident hypothyroidism. Conclusion Since there is no difference in terms of follow-up parameters and outcomes, COVID-19- and SARS-CoV-2 vaccine-related SAT can be treated and followed up like classic SATs. Recurrence was determined by younger age and steroid therapy requirement. Steroid therapy independently predicts incident hypothyroidism that may sometimes be transient in overall SAT and is also associated with a lower risk of established hypothyroidism