Determination of co-seismic deformation with GNSS measurements after (Mw=6.0, 08.08.2019) Bozkurt (Denizli) earthquake

08.08.2019 tarihinde, Denizli iline bağlı Bozkurt ilçesinde Mw:6.0 (AFAD) büyüklüğünde bir deprem meydana gelmiştir. 8 km derinde meydana gelen depremin dış merkezi, yaklaşık 50 km uzunluğundaki KD-GB uzanımlı Acıgöl Grabeni üzerinde yer almaktadır. Depreme ait ana şok ve artçı sarsıntıların dağılımları, derinlik ve odak mekanizma çözümleri gibi sismolojik veriler ile bölgenin aktif tektonik yapısı ve diri fay karakteristikleri beraber değerlendirildiğinde, depreme kaynaklık eden fayın, grabenin güneydoğu kenarını sınırlayan DKD-BGB uzanımlı ve kuzeybatıya eğimli Gemiş Fayı olduğu gözlenmektedir. Bu çalışmada, bölgede yer alan sürekli ve kampanya tipi noktalardan oluşan 21 noktalı GNSS ağında gerçekleştirilen geçmiş yıllardaki ölçülerle (deprem öncesi) bölgenin hız alanı belirlenmiş ve elde edilen hız alanı yardımıyla iki boyutlu gerinim analizi yapılmıştır. Gerinim analizinde en büyük gerinimin deprem merkez üssüne en yakın noktada olduğu ve gerinim ile deprem çözümlerinin uyum içinde olduğu görülmüştür. Geçmiş yıllardaki ölçüler (deprem öncesi) ve 2019 yılı (deprem sonrası) ölçüleri kullanılarak, ko-sismik deformasyonlar (yüzey yer değiştirmeleri) belirlenmiştir. Deprem sonrası bölgede meydana gelen deformasyonların kuzey bileşenleri için -7.3 ile 7.5 mm arasında değişim gösterirken, doğu bileşenleri için -4.6 ile 11.6 mm arasında değişim göstermektedir.An earthquake of Mw: 6.0 (AFAD) occurred on 08.08.2019 in Bozkurt district of Denizli province. The hypocenter of the which has depth of 8 km earthquake is located on the NE-SW trending and approximately 50 km long Acıgöl Graben. When the seismological data are evaluated, such as the distribution of the main shock and aftershocks belonging to the earthquake, depth and focal mechanism solutions and the region of active tectonic structure and faults, it is observed was caused of the earthquake by Gemiş fault which is ENE-WSW trending and northwest dipping is bounded southeast edge of Acıgöl graben. In this study, the velocity field of the region was determined by a GNSS network which is consisting of 21 sites and was performed GNSS measurements in the previous years (before the earthquake). With the help of the obtained velocities, it was performed two-dimensional strain analysis. When the strain analysis is examined, it was seen that the largest strain accumulation was at the closest sites to the earthquake epicenter and the strain field and earthquake solutions were in harmony. Using the GNSS measurements performed in the previous years (before the earthquake) and measurements in 2019, the coseismic deformations (surface displacements) were calculated. When the displacements occurred after the earthquake were examined, it was seen that vary between -7.3 and 7.5 mm for the north, it varies between -4.6 and 11.6 mm for the east

Exploring Attitudes Toward “Sugar Relationships” Across 87 Countries: A Global Perspective on Exchanges of Resources for Sex and Companionship

The current study investigates attitudes toward one form of sex for resources: the so-called sugar relationships, which often involve exchanges of resources for sex and/or companionship. The present study examined associations among attitudes toward sugar relationships and relevant variables (e.g., sex, sociosexuality, gender inequality, parasitic exposure) in 69,924 participants across 87 countries. Two self-report measures of Acceptance of Sugar Relationships (ASR) developed for younger companion providers (ASR-YWMS) and older resource providers (ASR-OMWS) were translated into 37 languages. We tested cross-sex and cross-linguistic construct equivalence, cross-cultural invariance in sex differences, and the importance of the hypothetical predictors of ASR. Both measures showed adequate psychometric properties in all languages (except the Persian version of ASR-YWMS). Results partially supported our hypotheses and were consistent with previous theoretical considerations and empirical evidence on human mating. For example, at the individual level, sociosexual orientation, traditional gender roles, and pathogen prevalence were significant predictors of both ASR-YWMS and ASR-OMWS. At the country level, gender inequality and parasite stress positively predicted the ASR-YWMS. However, being a woman negatively predicted the ASR-OMWS, but positively predicted the ASR-YWMS. At country-level, ingroup favoritism and parasite stress positively predicted the ASR-OMWS. Furthermore, significant cross-subregional differences were found in the openness to sugar relationships (both ASR-YWMS and ASR-OMWS scores) across subregions. Finally, significant differences were found between ASR-YWMS and ASR-OMWS when compared in each subregion. The ASR-YWMS was significantly higher than the ASR-OMWS in all subregions, except for Northern Africa and Western Asia

Predictors of Enhancing Human Physical Attractiveness: Data from 93 Countries

People across the world and throughout history have gone to great lengths to enhance their physical appearance. Evolutionary psychologists and ethologists have largely attempted to explain this phenomenon via mating preferences and strategies. Here, we test one of the most popular evolutionary hypotheses for beauty-enhancing behaviors, drawn from mating market and parasite stress perspectives, in a large cross-cultural sample. We also test hypotheses drawn from other influential and non-mutually exclusive theoretical frameworks, from biosocial role theory to a cultural media perspective. Survey data from 93,158 human participants across 93 countries provide evidence that behaviors such as applying makeup or using other cosmetics, hair grooming, clothing style, caring for body hygiene, and exercising or following a specific diet for the specific purpose of improving ones physical attractiveness, are universal. Indeed, 99% of participants reported spending \u3e10 min a day performing beauty-enhancing behaviors. The results largely support evolutionary hypotheses: more time was spent enhancing beauty by women (almost 4 h a day, on average) than by men (3.6 h a day), by the youngest participants (and contrary to predictions, also the oldest), by those with a relatively more severe history of infectious diseases, and by participants currently dating compared to those in established relationships. The strongest predictor of attractiveness-enhancing behaviors was social media usage. Other predictors, in order of effect size, included adhering to traditional gender roles, residing in countries with less gender equality, considering oneself as highly attractive or, conversely, highly unattractive, TV watching time, higher socioeconomic status, right-wing political beliefs, a lower level of education, and personal individualistic attitudes. This study provides novel insight into universal beauty-enhancing behaviors by unifying evolutionary theory with several other complementary perspectives

Sosyal dışlanma olgusunun koalisyonel psikoloji bağlamında incelenmesi

Gruplara ait olmak (Baumeister ve Leary, 1995) ve diğerleriyle ittifak kurarak işbirliği içinde hareket etmek (Neuberg ve DeScioli, 2016; Schaller ve Neuberg, 2008) insan türünün sosyal yaşamının temel unsurlarındandır. Bu nedenle gruplardan dışlanmak ve diğerleri tarafından görmezden gelinmek bireyler üzerinde bir dizi olumsuz sonuca yol açmaktadır (Wesselmann ve Williams, 2017). Bir grubun üyeleri kendi gruplarına dâhil edilen kişilerden işbirlikçi davranışlar beklerken, rekabet halinde oldukları diğer grupların üyelerini dışlama eğilimindedirler (Van Vugt ve Park, 2010). Bu durum gerek grup içi ilişkilerde, gerekse gruplar arası ilişkilerde koalisyonel dinamikleri ön plana çıkarmakta, kimin kiminle ittifak halinde olduğunu değerlendirip buna uygun tepkiler üreten bilişsel sistemlerin evrildiği varsayılmaktadır (Pietraszewski, Cosmides ve Tooby, 2014). Bu çalışmada, bir dışlanma deneyimi gözlemleyen kişilerin, dışlamanın aktörlerini koalisyonel psikoloji bağlamında nasıl algıladıklarını incelemek amaçlanmıştır. Deney 1’de (n = 140), daha önce kaydedilmiş ve oyunculardan birinin dışlandığı dört oyunculu bir sanal top oyununu (Cyberball) izleyen katılımcıların, oyuncuları nasıl kategorize ettikleri Kim Ne Dedi (Who Said What) paradigmasıyla ölçülmüştür. Sonuçlara bakıldığında, birbiriyle daha önce herhangi bir etkileşime girmemiş ve aralarından birini kısa süreliğine görmezden gelerek dışlayan oyuncuların katılımcıların zihninde sosyal bir kategori olarak işlendiği görülmüştür. Dışlama işaretlerine dayalı bu otomatik kategorizasyonun ittifak işaretlerinden etkilenip etkilenmediğini incelemek üzere gerçekleştirilen Deney 2’de (n = 119) ise sanal top oyunundaki oyuncular, iki ayrı üniversiteyi temsil ettiği söylenen farklı renkte tişörtler giymiş olarak sunulmuş, böylece oyunda dışlama işaretleri ile görsel koalisyonel işaretler birlikte yer almıştır. Dışlama işaretlerine dayalı sosyal kategorizasyon bir kez daha ortaya çıkarken, beklenmedik şekilde ittifak işaretlerine dayalı kategorizasyon tespit edilmemiştir. Bununla birlikte, dışlama işaretlerine dayalı kategorizasyonun etki büyüklüğü, Deney 1’e kıyasla Deney 2’de dikkate değer oranda azalmıştır. İki deneyin sonuçları birlikte değerlendirildiğinde, sosyal dışlanmanın koalisyonel psikolojinin önemli bir parçası olduğu ve dışlama işaretlerinin adaptif değeri olan diğer ittifak işaretleriyle birlikte ele alınabileceği söylenebilir.Belonging to groups (Baumeister ; Leary, 1995), forming alliances and acting in cooperation with others (Neuberg ; DeScioli, 2016; Schaller ; Neuberg, 2008) are fundamental components of the social life of human species. Therefore, exclusion from the groups and being ignored by the others lead to an array of negative consequences on individuals (Wesselmann ; Williams, 2017). On the one hand, members of a group expect cooperative behaviour from others in their group, they tend, on the other hand, to exclude members of the competing groups (Van Vugt ; Park, 2010). This makes coalitional dynamics important in both intra- and inter-group relations, and it is assumed that the cognitive systems are evolved in order to track coalitional affiliations (Pietraszewski, Cosmides ; Tooby, 2014). In this study, it was aimed to examine how observers perceive the actors of social exclusion in the context of coalitional psychology. In Experiment 1 (n = 140), participants who watched firstly a four-player ball-tossing game (Cyberball), in which one of the players was ostracized, were measured by the Who Said What paradigm in order to examine how they categorize the players. Results showed that the excluders, who had not interacted with each other before the game and excluded the target player for a short time, were processed as a social category by the participants. Experiment 2 (n = 119) was conducted to examine whether categorization by exclusion cues was affected by alliance cues. For this purpose, the players in Cyberball were shown wearing different coloured tshirts which represents two different universities. Thus, exclusion cues and visual coalitional cues were both used in the game. Social categorization by exclusion cues was found again but, unexpectedly, participants did not categorize the players by their alliance memberships. However, the effect size of categorization by exclusion cues decreased remarkably in Experiment 2 compared to Experiment 1. Taken together, the results of the two experiments indicated that social exclusion is a key component of coalitional psychology, and exclusion cues might be considered with the other coalitional cues that are adaptively processed in mind

Sosyal dışlama ve dahil olmanın eşleşme süreçlerindeki etkilerinin evrimsel açıdan incelenmesi

Bu çalışmada, sosyal dışlanmaya hedef olmuş kişilerin gözlemciler tarafından eşleşme bağlamlarında nasıl algılandıkları evrimsel açıdan incelenmektedir. Gruplara ve ilişkilere kabul edilmek, sosyal formda yaşayan diğer pek çok tür gibi insan için de temel bir motivasyon ve ihtiyaçtır (Baumeister ve Leary, 1995). Bu nedenle sosyal dışlanma bireylerin üzerinde bir dizi davranışsal, duygusal, bilişsel ve fizyolojik etkiye yol açmaktadır (Williams, 2007). Öte yandan dışlanan kişilerin diğerleri tarafından nasıl algılandığı da inceleme konusu olmuştur. Bununla birlikte sosyal dışlanmanın eşleşme süreçleriyle ilişkisini ele alan araştırmaların sayısı oldukça azdır. Dışlanan kişilerin eşleşme bağlamında nasıl algılandığıyla ilgili ise hiçbir çalışmaya rastlanmamıştır. Çalışmamızın birinci deneyinde katılımcılara, önceden kaydedilmiş bir sanal top oyunu videosu izletilmiş ve ardından hedef oyuncuyu kısa ve uzun süreli eşleşmeler için kabul etme olasılıklarını değerlendirmeleri istenmiştir. Katılımcıların bir kısmının izlediği videoda hedef kişi oyundan dışlanırken, diğer kısmının izlediği videoda dışlama yoktur. Sonuçlara bakıldığında, beklendiği gibi erkeklerin kısa süreli eşleşmeler için kadınlardan çok daha kabul edici oldukları görülmüştür. Bu bağlamda hedef kişinin sosyal statüsünün herhangi bir etkisine iki cinsiyet için de rastlanmamıştır. Uzun süreli eşleşme bağlamında ise erkeklerin dışlanan kadınları dışlanmayanlara göre daha çok tercih ettikleri gözlenmiş, kadınların uzun süreli eş tercihlerinde sosyal statüye bağlı bir değişim tespit edilmemiştir. Birinci deneyin bulgularının kaynağını araştırmak üzere gerçekleştirilen ikinci deneyde katılımcılara bir kez daha, deneysel koşula göre dışlama içeren ve içermeyen sanal top oyunu izletilmiş, ardından hedef oyuncuyla bağlılık taşıyan, uzun süreli bir ilişki içerisinde olduklarını hayal etmeleri istenmiştir. Son olarak katılımcılar hedef kişinin, yani romantik partnerlerinin gelecekteki cinsel sadakatsizlik olasılığını tahmin etmişlerdir. Sonuçlara göre, cinsiyetten bağımsız olarak dışlanan kişilerin sadakatsizlik olasılığı dışlanmayanlara göre daha düşük değerlendirilmiştir. Araştırmanın bulguları erkeklerin uzun süreli eşleşme stratejilerinin önemli bir belirleyicisi olan babalık şüphesi çerçevesinde tartışılmıştır

Recent tectonic features of Western Anatolia based on half-space modeling of GNSS Data

A new block model including a 111-site GNSS network was computed to determine deformation pattern in Western Anatolia. These GNSS sites serving the block model were observed for at least 16 h within two consecutive days in 3 different years ranging from 2005-2010. The GNSS dataset obtained from this network were processed with GAMIT / GLOBK software and a high-precision Eurasia-fixed velocity field was produced for the Western Anatolia region. The results show that the region moves in the southwest direction with rates of 18–28 mm/yr with respect to Eurasian plate. To study the crustal stretching of the study area, we computed a novel model consisting of 6 blocks and 14 fault segments. Unlike the previously published block models, our preferred model consists of relatively smaller blocks and much more GNSS sites. Most of the block boundaries align almost in E-W direction except for one lying along NE-SW accommodated with İzmir-Balıkesir Transfer Zone that has the highest lateral movement throughout the region. Achieved results highlight the importance of the structural elements in an active crustal stretching setting, with transfer faults approximately parallel to the main extension direction