INTERTEMPORAL ISSUES IN ADMINISTRATIVE LAW

Niniejsze opracowanie stawia sobie za cel przedstawienie podstawowej intertemporalnej problematyki prawa administracyjnego. Problematyka ta jest niezwykle złożona i – wbrew utrwalonym przesądom o jakoby uboższej problematyce teoretycznej prawa administracyjnego – wykazuje nawet większą złożoność od tak rozwiniętej dyscypliny, jak prawo cywilne. Związane jest to z samą charakterystyką prawa administracyjnego. Zapewne stąd na gruncie prawa administracyjnego spotykamy się nie tylko z zastosowaniem wszystkich podstawowych zasad opisowych prawa administracyjnego, lecz także z zasadami w którymś ze swoich aspektów szczegółowymi (na przykład zasada aktualności, zasada lex mitior retro agit). Istotne jest również to, że również na gruncie prawa administracyjnego występują rozstrzygnięcia intertemporalne, których treść, jeśli w ogóle, to jedynie częściowo jest wyznaczana regulacjami pozytywnymi.This paper aims at presenting the fundamental intertemporal issues in administrative law. Those issues are highly complex and, contrary to the existing fixed opinions on the seemingly poorer theoretical content of administrative law, reveal even greater complexity than the well developed disciplines such as civil law, which arises from the very nature of administrative law. Thus, most certainly, when it comes to administrative law, we deal not only with the application of its all basic descriptive principles, but also with detailed principles such as, for example, the lex mitior retro agit principle. What is also of material importance is the fact that intertemporal solutions are also present in administrative law, but their content is, if at all, only partially determined by positive regulations

Wpływ organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne w sądownictwie administracyjnym

Niniejszy artykuł dotyczy wpływu organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych. Problem ten ma kluczowe znaczenie w zakresie badań nad nadzorem administracyjnym nad sądami i sędziami postępowaniem. W tym zakresie najistotniejsze znaczenie ma ochrona niezawisłości sędziowskiej. W artykule omawia się problem wpływu Prezesa NSA, prezesów sądów I instancji oraz Krajowej Rady Sądownictwa na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych. Zwraca się uwagę na wady i zalety obowiązujących rozwiązań prawnych. Należy przy tym podkreślić, że w sądach administracyjnych funkcjonuje odmienna od sądownictwa podległego nadzorowi judykacyjnemu SN, struktura sądownictwa dyscyplinarnego. Sądem dyscyplinarnym w sprawach dyscyplinarnych sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych jest Naczelny Sąd Administracyjny. W artykule omawia się najistotniejsze cechy tego rozwiązania, zwłaszcza zalety braku istotnego wpływu Ministra Sprawiedliwości na to postępowanie

Wpływ organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne w sądownictwie administracyjnym

This paper concerns the main problems of the influence of judicial administration bodies on the disciplinary proceedings of judges of administrative courts. This issue is of key importance in terms of research on the administrative supervision over courts and judges. In this respect, the most important issue is the protection of judicial independence. The article discusses the problem of the influence of the President of the Supreme Administrative Court, presidents of courts of first instance, and the National Council of the Judiciary on the disciplinary proceedings of judges of administrative courts and assessors. Attention is paid to the pros and cons of applicable legal solutions. It should be emphasized that in the administrative courts the structure of the disciplinary judicial system is different from that of the judiciary subject to judicial review supervised by the Supreme Court. The Supreme Administrative Court is the disciplinary court in the disciplinary matters of judges of administrative courts and assessors. The article discusses the most important features of this solution, especially the advantages of the lack of significant influence of the Minister of Justice on these proceedings.Niniejszy artykuł dotyczy wpływu organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych. Problem ten ma kluczowe znaczenie w zakresie badań nad nadzorem administracyjnym nad sądami i sędziami postępowaniem. W tym zakresie najistotniejsze znaczenie ma ochrona niezawisłości sędziowskiej. W artykule omawia się problem wpływu Prezesa NSA, prezesów sądów I instancji oraz Krajowej Rady Sądownictwa na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych. Zwraca się uwagę na wady i zalety obowiązujących rozwiązań prawnych. Należy przy tym podkreślić, że w sądach administracyjnych funkcjonuje odmienna od sądownictwa podległego nadzorowi judykacyjnemu SN, struktura sądownictwa dyscyplinarnego. Sądem dyscyplinarnym w sprawach dyscyplinarnych sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych jest Naczelny Sąd Administracyjny. W artykule omawia się najistotniejsze cechy tego rozwiązania, zwłaszcza zalety braku istotnego wpływu Ministra Sprawiedliwości na to postępowanie

Cilazapril increases plasma ghrelin concentration in obese patients with arterial hypertension

Wstęp: Grelina jest hormonem polipeptydowym wydzielanym głównie przez komórki ściany żołądka. W warunkach fizjologicznych grelina zwiększa łaknienie i wydzielanie hormonu wzrostu. U osób otyłych stwierdzono obniżone stężenie greliny w osoczu. W badaniach doświadczalnych i klinicznych wykazano, że grelina przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Jak dotąd nie przeprowadzono jednak badań nad wpływem leków przeciwnadciśnieniowych na grelinemię. Materiał i metody: U 52 otyłych chorych z nadciśnieniem tętniczym (HA + O), 14 otyłych chorych z prawidłowym ciśnieniem tętniczym (O) i 15 osób zdrowych z prawidłową masą ciała oznaczono stężenie greliny w osoczu na czczo, jak również po podaniu standardowego posiłku. Następnie chorzy HA + O zostali w sposób losowy przydzieleni do jednej z czterech grup leczonych przez 6 tygodni odpowiednio: cilazaprilem, bisoprololem, amlodipiną lub indapamidem. Po tym okresie leczenia powtórzono oznaczenia grelinemii. Wyniki: Nie stwierdzono różnic grelinemii zarówno na czczo [HA + O - 780 (676-960) pg/ml; O - 751 (619-899) pg/ml], jak i po podaniu standardowego posiłku pomiędzy HA + O i O. Stężenie greliny w osoczu było znamiennie wyższe u osób zdrowych z prawidłową masą ciała (987 [765-1366] pg/ml) w porównaniu z O oraz HA + O. U HA + O leczenie cilazaprilem spowodowało wzrost o 28,0% (p = 0,04), a leczenie bisoprololem zmniejszenie grelinemii o 18,9% (p = 0,01). Podawanie amlodipiny lub indapamidu nie wpływało istotnie na stężenie greliny w osoczu. Nie stwierdzono występowania korelacji pomiędzy ciśnieniem tętniczym a grelinemią lub zmianami grelinemii po 6 tygodniach leczenia. Wnioski: 1. Uzyskane wyniki nie potwierdzają istotnej roli greliny w regulacji ciśnienia tętniczego u osób otyłych. 2. Leczenie cilazaprilem przyczynia się do wzrostu grelinemii. (Endokrynol Pol 2010; 61 (1): 21-27)Introduction: Ghrelin is a polypeptide hormone secreted mainly by the stomach cells, stimulating food intake and growth hormone release. Decreased plasma ghrelin concentration was found in obese subjects. Clinical and experimental data suggest that ghrelin also exerts a blood pressure lowering property. The influence of antihypertensive medication on plasma ghrelin concentration has not been studied, yet. Material and methods: Plasma ghrelin concentration was estimated in 52 hypertensive obese (HA + O), 14 normotensive obese (O), and 15 lean healthy subjects in the fasting state, and after ingestion of a standard meal. HA + O patients were randomly allocated into 4 groups treated alternatively with: cilazapril, bisoprolol, amlodipine, or indapamide. After 6 weeks of antihypertensive monotherapy, the assessments were repeated. Results: Similar fasting [HA + O - 780 (676-960) pg/ml; O - 751 (619-899) pg/ml] and postprandial plasma ghrelin concentrations were found in hypertensive and normotensive obese subjects. Plasma ghrelin concentrations in lean healthy subjects were significantly higher (987 (765-1366) pg/ml) in comparison to O and HA + O. Treatment with cilazapril was followed by a 28.0% increase of plasma ghrelin concentration (p = 0.04), while with bisoprolol, a 18.9% decrease (p = 0.01). No significant changes of ghrelinaemia were observed in HA + O treated with amlodipine or indapamide. No significant correlation between blood pressure and plasma ghrelin concentration before the therapy and their changes after 6 weeks of medication were found. Conclusions: 1. Our data do not support the major role of ghrelin in blood pressure regulation in obesity. 2. An increase of plasma ghrelin concentration after treatment with cilazapril was observed. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (1): 21-27

Elective lung resection increases spatial QRS-T angle and QTc interval

Background: Lung resection changes intra-thoracic anatomy, which may affect electrocardiographic results. While postoperative cardiac arrhythmias have been recognized after lung resection, no study has documented changes in vectorcardiographic variables in patients undergoing this surgery. The purpose of this study was to analyse changes in spatial QRS-T angle (spQRS-T) and corrected QT interval (QTc) after lung resection.Methods: Adult patients undergoing elective lung resection under general anaesthesia were studied. The patients were allocated into four groups: those undergoing (1) left lobectomy (LL); (2) left pneumonectomy (LP); (3) right lobectomy (RL); and (4) right pneumonectomy (RP). The spQRS-T angle and QTc interval were measured one day before surgery (baseline) and 24, 48 and 72 h after surgery.Results: Seventy-one adult patients (47 men and 24 women) aged 47–80 (65 ± 7) years were studied. In the study group as a whole, lung resection was associated with significant increases in spQRS-T (p < 0.001) and QTc (p < 0.05 at 24 and 48 h and p < 0.01 at 72 h). The greatest changes were noted in patients undergoing LP. Postoperative atrial fibrillation (AF) was noted in 6.4% of patients studied, in whom the widest spQRS-T angle and the most prolonged QTc intervals were also noted.Conclusions: Lung resection widens the spQRS-T angle and prolongs the QTc interval, especially in patients undergoing LP. While postoperative AF was a relatively rare complication after lung resection in this study, it was associated with the widest spQRS-T angles and most prolonged QTc intervals

Zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne — nie marnujmy szansy na skuteczne leczenie operacyjne!

Chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) can be defined as pulmonary hypertension with persistent pulmonary perfusion defects causes by unresolved thrombi. All symptomatic CTEPH patients with documented pulmonary vascular resistance > 300 dyn*sec*cm–5 and proximal lesions should be considered for surgical treatment — pulmonary endarterectomy. The role of pharmacological treatment remains controversial and should be restricted to inoperable cases and persistent pulmonary hypertension after pulmonary endarterectomy. Every year about 30 procedures is performed in two specialised centers in Poland with 1 year mortality at 8–9 %. Number of procedures done gives the frequency of pulmonary endarterectomy at 0.7/million of population/year. Current data from UK indicate the actual ratio of surgical treatment of CTPH at 2/million/year. The article discusses reasons for CTEPH is underdiagnosed and why rate of surgical therapy in Poland is too low. Kardiol Pol 2011; 69, 8: 875–87