Medical Malpractice and Compensation in Poland

Civil liability for medical malpractice in Poland can be either contractual or tortious. In practice, provisions of ex delicto liability are applied. Since June 2010, liability insurance is obligatory for all health care providers that render medical services in Poland. Tortious liability may be attributed to a doctor or a hospital when either\u27s faulty acts or omissions result in the damage. A hospital may also have vicarious liability for injuries caused by its doctors and other medical staff. Fault usually consists of negligence, which is defined as failure to work with due care and diligence while treating a patient. Burden of proof and causation requirements have been modified by case law. The ex delicto regime provides the injured with a wide scope of compensation including indemnity for both a pecuniary and a non-pecuniary loss. The Civil Code does not assign any statutory limits for the amount of damages that should be paid for personal injury. Generally, pecuniary loss, compensated in full, comprises a single-payment indemnity (for medical care costs and loss of income). When disability is permanent, compensation may be comprised of periodic payments in the form of annuity (pension). Compensation for a non-pecuniary loss is at the court\u27s discretion. The general rule is that its scope should depend, first of all, on the degree of pain and suffering. Further relevant criteria include the victim\u27s age, the degree of the tortfeasor\u27s fault, and the duration of the disease. In view of the most recent case law, damages for a non-pecuniary loss predominantly serve the purpose of compensation. Since 2009, there are additional grounds for moral damages claims under the new Act of Patients\u27 Rights and Patients\u27 Ombudsman. A draft bill of the amended Act of Patients\u27 Rights and Patients\u27 Ombudsman (of March 2011) proposes an introduction of a no-fault compensation scheme for injuries resulting from medical misfortune, inflicted on patients in the course of hospital treatment. The scheme is to come into force in January 2012

Designer disability – is it possible? A case study

Preimplantation genetic diagnosis (PGD) precedes the performance of assisted reproductive technologies when a couple is affected by a serious hereditary (genetic) disease and it is necessary to screen out embryos that carry certain abnormalities. However, the procedure may be applied in an unauthorized manner if parents-to-be intentionally create a child with the same particular defect (deafness, blindness, dwarfism, etc.) they suffer themselves. This practice is even more controversial than the concept of designer baby, consisting of the choice of sex and the phenotypical virtues of the future offspring. Procreative autonomy, including free and unconstrained decision to conceive and give birth to a child, doesn’t seemto justify such activities.Procedury preimplantacyjnej diagnostyki genetycznej (PGD) znajdują zastosowanie podczas przeprowadzania zabiegów medycznie wspomaganej prokreacji w sytuacjach, w których przyszli rodzice bądź jedno z nich cierpi na poważną chorobę genetyczną lub jest jej nosicielem i istnieje ryzyko transmisji wad na przyszłe potomstwo. Będący istotą PGD wybór embrionów niewadliwych, wolnych od obciążeń, umożliwia parze poczęcie „genetycznie” własnego, zdrowego dziecka. Procedura ta może być jednak zastosowana w sposób nieuprawniony, jeśli przyszli rodzice dążą do powołania do życia potomstwa dotkniętego wadą (np. wrodzoną głuchotą, ślepotą czy karłowatością). Działanie to wzbudza dalej idące kontrowersje niż praktyka polegająca na wyborze płci i innych cech fenotypowych przyszłego dziecka. Nie uzasadnia go w szczególności zasada autonomii prokreacyjnej wyrażająca się w swobodzie podejmowania decyzji o tym, czy, kiedy i w jaki sposób (naturalny czy medycznie wspomagany) wydać na świat potomstwo

Passivisation of Polish Object Experiencer verbs vs. the unaccusativity hypothesis (part 2)

Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie braku możliwości tworzenia strony biernej czynnościowej od polskich czasowników stanu z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia. W poszukiwaniu wyjaśnienia tego ograniczenia w strukturze składniowej w niniejszym artykule zastosowano testy dotyczące hierarchii argumentów predykatów psychologicznych. Efekty wiązania zaimków anaforycznych, zmiennych zaimkowych oraz wyrażeń referencyjnych (warunki A i C teorii rządu i wiązania) nie pozwalają na uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi, który z dwóch argumentów - nosiciel stanu czy argument T/SM - zajmuje wyższą pozycję w zdaniu. Przyjmuje się więc za Landauem (2010), że to nosiciel stanu jest generowany wyżej w strukturze niż argument T/SM. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że polskie czasowniki stanu z nosicielem stanu nie są nieakuzatywne pod względem składniowym, a brak strony biernej czynnościowej dla tych czasowników jest pochodną ich złożonej struktury ergatywnej, w której nie występuje argument zewnętrzny, a oba wybierane argumenty są argumentami wewnętrznymi (Bennis 2004).The current paper is an attempt to provide a syntactic account of the immunity of Polish stative Object Experiencer (OE) verbs to verbal passivisation. In search for the syntactic structure of stative OE verbs, and the hierarchy of their arguments, it is demonstrated here that the evidence based on Condition A, pronominal variable binding, and Condition C effects is inconclusive, and hence does not allow us to determine which of the two arguments - the Experiencer or the Target/Subject Matter (T/SM) - is projected higher in the structure. It is then suggested that the answer to the question why stative OE verbs do not form verbal passives crucially relies on their having a complex ergative structure as in Bennis (2004), where both arguments are internal, while the external argument is missing altogether. At the same time, it is assumed after Landau (2010) that the Experiencer is projected higher than the T/SM

Passivisation of Polish Object Experiencer verbs vs. the unaccusativity hypothesis (part 1)

Celem artykułu jest zweryfikowanie hipotezy Landaua (2010), że brak możliwości tworzenia strony biernej czynnościowej od polskich czasowników stanu z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia wynika z nieakuzatywnej struktury tych czasowników. W pierwszej części artykułu, ze względu na polisemiczną naturę omawianych czasowników, do badań wykorzystano dane korpusowe, na podstawie których nie wykazano występowania strony biernej czynnościowej dla tych czasowników. W pracy postawiono jednak hipotezę, że niewystępowanie strony biernej czynnościowej nie jest wykładnikiem nieakuzatywnej natury omawianych predykatów. Hipotezę tę poparto następującymi obserwacjami: (i) w języku polskim, w odróżnieniu od języka angielskiego, czasowniki stanu z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia nie występują z pustym semantycznie elementem w pozycji podmiotu; (ii) biernik, w którym występuje nosiciel stanu, jest przypadkiem strukturalnym, ponieważ ulega zmianie na dopełniacz w zdaniach przeczących (dopełniacz negacji). Druga część artykułu (która ukaże się w kolejnym numerze czasopisma) jest poświęcona wzajemnej strukturze hierarchicznej obu argumentów: nosiciela stanu oraz argumentu T/SM. Efekty wiązania zaimków anaforycznych, zmiennych zaimkowych oraz wyrażeń referencyjnych (warunki A i C teorii rządu i wiązania) nie pozwalają na uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi na to, który z dwóch argumentów - nosiciel stanu czy argument T/SM - zajmuje wyższą pozycję w zdaniu. Przyjmuje się więc za Landauem (2010), że to nosiciel stanu jest generowany wyżej w strukturze niż argument T/SM. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że polskie czasowniki stanu z nosicielem stanu nie są nieakuzatywne pod względem składniowym, a brak strony biernej czynnościowej dla tych czasowników jest pochodną ich złożonej struktury ergatywnej zaproponowanej przez Bennisa (2004), w której nie występuje argument zewnętrzny, a oba wybierane argumenty są argumentami wewnętrznymi.The paper aims to verify Landau's (2010) claim that the inability of stative Object Experiencer (OE) verbs to form verbal passives is directly linked to their unaccusativity. In the first part of the article it is shown that given the polysemous nature of OE verbs in Polish, the collected corpus data confirm that unambiguously stative OE verbs do not form verbal passives in Polish. However, it is argued that this fact cannot be taken as evidence for the unaccusativity of these predicates. A number of arguments are provided against the claim that Polish stative OE verbs are unaccusative. Firstly, in contrast to their English equivalents, stative OE verbs in Polish cannot co-occur with an expletive subject. Secondly, the accusative case of the Experiencer is clearly structural in Polish, as it is affected by the Genitive of Negation. The second part of the article (to be published in a forthcoming issue of this journal) focuses on the mutual hierarchy of the two arguments of OE verbs: the Experiencer and the Target/Subject Matter (T/SM). The evidence based on Condition A, pronominal variable binding, and Condition C effects is inconclusive, and hence does not allow us to determine which of the two arguments is projected higher in the structure. For this reason, it is assumed after Landau (2010) that the Experiencer is projected higher than the T/SM. The overall conclusion reached in the paper is that stative OE verbs in Polish are not syntactically unaccusative, and therefore their immunity to the verbal passive must be sought elsewhere. The answer to the question why stative OE verbs do not form verbal passives crucially relies on their having a complex ergative structure as in Bennis (2004), where both arguments are internal, while the external argument is missing altogether

Cluster analysis of the impact of air back-trajectories on aerosol optical properties at Hornsund, Spitsbergen

In this paper, spectra of aerosol optical thickness from the AERONET (AErosol RObotic NETwork) station at Hornsund in the southern part of Spitsbergen were employed to study the impact of air mass history on aerosol optical thickness for wavelength λ=500 nm – AOT(500) – and the Ångström exponent. Backward trajectories computed, using the NOAA HYSPLIT model, were used to trace air history. It was found that in spring, the changes in AOT values over the Hornsund station were strongly influenced by air mass trajectories 8 days or longer in duration, arriving both in the free troposphere and at an altitude of 1 km above sea level. Nevertheless, free tropospheric advection was dominant. AOT variability in summer was best explained by the local direction and speed of advection (1-day trajectories) and was dominated by the effectiveness of cleansing processes. During the ASTAR 2007 campaign, the aerosols near Hornsund displayed low AOT values ranging from 0.06 to 0.09, which is lower than the mean AOT(500) for spring seasons from 2005 to 2007 (0.110±0.007; mean ± standard deviation of mean). 9 April 2007 with AOT(500)=0.147 was exceptional. The back-trajectories belonged to clusters with low and average cluster mean AOT. Apart from the maximum AOT of 9 April 2007, the observed AOT values were close to or lower than the means for the clusters to which they belonged

Tłumacz wobec tabu. Polskie przekłady Otchłani Leonida Andrejewa

Translator and Taboo: Polish Versions of Leonid Andreyev’s The AbyssThis article presents a comparative analysis of three Polish translations of The Abyss by the Russian modernist Leonid Andreyev, prepared by Idalia Badowska, Henryk and Jan Zbierzchowski as well as Józef Mondschein. The analysis focuses on manipulation in translation, both cultural and socio-political. The Polish paratext – either in the form of translator’s preface or letters by main characters – reveals the translators’ intentions and strategies; moreover, it informs about the reception of Andreyev’s short story with its shocking topic and inventive form. These comments suggest also why the story had been chosen for translation in the fi rst place. It seems that the questions of taboo were important to the translators, who approached them differently. For instance, the female subject is ignored (Zbierzchowscy), objectifi ed (Mondschein) or sublimed (Badowska). In Andreyev’s short story, woman’s body is described in pre-expressionist terms, whereas the protagonists’ feelings are presented in an impressionist way. The article argues that the translation of such styles is also an important aspect of manipulation. What is more, the translators’ confrontation with the new-born aesthetics refl ects (in micro-scale) changes in the literary language of the Young Poland, where expressionism was hardly noticeable

Status of a Child Born as a Result of IVF Procedure

Due to the constant development of medicine and biotechnology, including the in vitro procedure, more and more infertile couples can fulfil their desire to have a child. Traditional rules of family law concerning the determination of status familiae of such children have then turned out to be insufficient. The situation is even more complicated when IVF procedure assumes the use of donated genetic material or the involvement of a surrogate mother. Therefore in the field of family law the intention to “create” a child starts to play quite an important role. Family law is then undergoing farreaching transformations, especially in those countries where same-sex couples are eligible to start IVF procedures (Great Britain, USA, Germany, Austria)[email protected] Bączyk-Rozwadowska – doktor habilitowany, profesor uczelni w Katedrze Prawa Ubezpieczeniowego i Medycznego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Polska.Kinga Bączyk-Rozwadowska – Associated Professor at the Department of Insurance and Medical Law at the Faculty of Law and Administration of the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Poland.Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, PolskaBaudouin J., Labrusse-Riou C. Produire de l’homme. De quel droit? Étude juridique et éthique des procréations artificielles, Paris 1987.Bączyk-Rozwadowska K., Aktualne problemy diagnostyki preimplantacyjnej w kontekście dążeń rodziców do realizacji projektu rodzicielskiego, „Białostockie Studia Prawnicze” 2017, nr 2.Bączyk-Rozwadowska K., Mistake in in vitro procedure, „Kardiologia Prenatalna-Echo Płodu” 2015, nr 1.Bączyk-Rozwadowska K., Prokreacja medycznie wspomagana. Studium z dziedziny prawa, Toruń 2018.Boratyńska M., Umowa w sprawie zapłodnienia pozaustrojowego, „Prawo i Medycyna” 2008, nr 1.Brazier M., Cave E., Medicine, Patients and the Law, London 2011.Dreifuss-Netter F., Adoption and Medically Assisted Procreation under French Law, „St. Louis Warsaw Transatlantic Law Review” 1996, vol. 93.Dyoniak A., Pozycja prawna dziecka urodzonego w następstwie implantacji embrionu, NP 1989, nr 1.Dyoniak A., Status prawny dziecka pochodzącego z postmortalnej inseminacji albo postmortalnej implantacji embrionu, (w:) T. Smyczyński (red.), Wspomagana prokreacja ludzka. Zagadnienia legislacyjne, Poznań 1996.Dyoniak A., Wpływ woli osób bezpośrednio zainteresowanych na powstanie stosunku prawnego rodzice-dzieci w przypadku nienaturalnej prokreacji, „Studia Prawnicze” 1993, z. 2/3.Haberko J., Kilka uwag na temat zgody na zabieg medyczny wyrażanej przez małżonków w trybie art. 68 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, „Ruch Prawniczy Ekonomiczny i Socjologiczny” 2010, nr 1.Haberko J., (w:) L. Bosek, A. Wnukiewicz-Kozłowska (red.), System Prawa Medycznego, t. II: Szczególne świadczenia zdrowotne, Warszawa 2018.Haberko J., Ustawa o leczeniu niepłodności. Komentarz, Warszawa 2016.Herring J., Medical Law and Ethics, Oxford 2012.Freeman M., Medically Assisted Reproduction, (w:) I. Kennedy, A. Grubb (red.), Principles of Medical Law, Oxford 1998.Jackson E., Regulating Reproduction. Law, Technology and Autonomy, Oxford–Portland–Oregon 2001.Kindregan Ch.P, McBrien M., Posthumous Reproduction, „Family Law Quarterly” 2005, nr 3.Lupşan G., Certains aspects juridiques concernant la “mère porteuse”, „Acta Universitatis Danubius 2006”, nr 1.Łączkowska M., Stosunek prawny pokrewieństwa a pochodzenie genetyczne, (w:) Księga jubileuszowa Profesora T. Smyczyńskiego, Toruń 2008.Łączkowska M., Ustalanie macierzyństwa i ojcostwa w przypadku zabiegów medycznie wspomaganej prokreacji ludzkiej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego” 2011, nr 2.Łukasiewicz R., Prawna regulacja przysposobienia ze wskazaniem na problem handlu dziećmi, „MoP” 2016, nr 3.Nesterowicz M., Prawo do dysponowania embrionami w prawie porównawczym, „Prawo i Medycyna” 2006, nr 4.Nesterowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2019.Nesterowicz M., Problemy prawne inseminacji post mortem, „Prawo i Medycyna” 2002, nr 11.Nesterowicz M., Problemy prawne nowych technik sztucznego poczęcia dziecka, „Państwo i Prawo” 1985, nr 2.Nesterowicz M., Wałachowska M., Contract on surrogate motherhood in Polish law, (w:) F. Monéger (red.), Gestation pour autrui, XVIIIe Congrès, Washington D.C., 25–31 juillet 2010.Nawrot O., Istota ludzka czy osoba? Status nasciturusa na gruncie Europejskiej Konwencji Bioetycznej, „Prawo i Medycyna” 2004, nr 1.Piasecki K., (w:) K. Piasecki (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2009.Pietrzykowski K., (w:) K. Pietrzykowski (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2012.Rucki T., Medyczne uwarunkowania wspomaganego rozrodu, (w:) T. Smyczyński (red.), Wspomagana prokreacja ludzka. Zagadnienia legislacyjne, Poznań 1996.Safjan M., Prawo wobec ingerencji w naturę ludzkiej prokreacji, Warszawa 1990.Schenker G., Assisted Reproduction Practice in Europe: Legal and Ethical Aspects, „Human Reproduction” 1997, nr 2.Schiff A.R., Arising from the Health: Challenges of Posthumous Procreation, „ North Carolina Law Review” 1997, nr 75.Smyczyński T., Aksjologiczne i prawne podstawy dopuszczalności wspomaganej prokreacji ludzkiej, (w:) J. Haberko, M. Łączkowska (red.), Prawne, medyczne i psychologiczne aspekty wspomaganej prokreacji, Poznań 2005.Smyczyński T., (w:) T. Smyczyński (red.), System Prawa Prywatnego, t. XII: Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2011.Strzebińczyk P., Prawo rodzinne, Kraków 2016.Ważbiński A., Najnowsze osiągnięcia nauk przyrodniczych a kodeks rodzinny i opiekuńczy, „Palestra” 1966, nr 5.Wilk A., Macierzyństwo zastępcze w Polsce – dozwolone czy zakazane?, „Radca Prawny” 2020, nr 1.Wojcieszak A., Zabieg medycznie wspomaganej prokreacji a ustalenie ojcostwa, „Medyczna Wokanda” 2016, nr 8.Wołczyński S., (w:) T. Pisarski, M. Szamatowicz (red.), Niepłodność, Warszawa 1997.273113

Samodzielność zawodowa pielęgniarki, położnej i ratownika medycznego

The progress in medical sciences, improving qualifications of medical personel and a growing need for health services in the society require that the competences are to be transferred to other medical professions. Nurses, midwives and emergency medical workers, who have so far been considered as auxiliary staff, are acquiring more and more qualifications which have previously been entrusted to physicians, and they are assuming the role of partners to physicians in the field of diagnosis and therapy. The latest regulations concerning the pursuit of the profession of a nurse, midwife and emergency medical worker seem to confirm this tendency. Thus, the analysis of the new rules is essential from the point of view of preserving proper relations between doctors and other medical personnel, appropriate functioning of the health care system and the patients’ wellbeing.Dokonujący się postęp nauk medycznych, wzrost kwalifikacji personelu medycznego oraz coraz dalej idące potrzeby zdrowotne społeczeństwa powodują, że konieczne staje się przekazanie zadań i kompetencji przedstawicielom innych zawodów medycznych. Pielęgniarki i położne oraz ratownicy medyczni, uznawani dotychczas za tzw. personel pomocniczy, nabywają coraz szersze uprawnienia w sferze czynności zawodu, powierzane dotychczas wyłącznie lekarzom, i stają się ich merytorycznymi partnerami w procesie terapii. O autonomizacji świadczą kolejne wersje regulujących wykonywanie zawodów pielęgniarki i położnej oraz ratownika medycznego ustaw, których analiza pozostaje niezbędna z punktu widzenia należytego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, harmonijnej współpracy środowisk medycznych, a także dobra pacjenta

Prawo pacjenta do informacji według przepisów polskiego prawa medycznego

A patient’s consent is the legal basis for any medical intervention only when it is preceded by the appropriate information given to the patient by a doctor (informed consent). The doctor’s duty to inform and the corresponding right of the patient to receive information is embodied in deontological codes, many international documents and resolutions as well as in domestic statutes, of which the most important is the Law of Doctor’s and Dentist’s Profession of 1996 (Article 31) and the Act of Patients’ Rights and Patients’ Ombudsman of 2008 (Article 9). According to the law, information given to a patient (or, in the case where he is unable to receive it, to his legal representative or a competent “close person”) should be clear, transparent, understandable for a certain patient (as a layperson) and communicated in a suitable (proper) time before the treatment. The scope and object of information is very broad, since doctor is obliged to inform a patient about his health condition, suggested and possible diagnostic and treatment methods, foreseeable consequences of their application or omission, results of treatment and prognoses for the future. The information should comprise, as a rule, only the normal (typi- cal, ordinary) risks and side eff ects which may appear in the case of a certain patient. However, a patient has “a right to know the truth” and on his request, the doctor should provide him with full information, including also all the extraordinary consequences and complications that appear very rarely (exceptionally). The doctor who by his fault infringes patient’s right to be informed may bear civil liability for non-pecuniary loss on the grounds of Article 4 of the Act of Patients’ Rights and Patients’ Ombudsman. The burden of proof of having performed the obligation to inform rests on a doctor (Article 6 of the Civil Code). He must then prove that the information granted by him on the risks and consequences of the treatment served as a basis for the patient’s consent to particular medical intervention or its refusal