Use of compression clips made of shape memory materials in the gastrointestinal surgery : a preliminary report

memory materials, i.e., superelastic nickel titanium alloys (NiTi). This report represents the first experience with these materials in gastrointestinal surgery in Poland. Material and methods. Nine anastomoses were performed in 8 patients using CC: Two anastomoses of the small intestine with the large intestine, 3 anastomoses of the small intestine with the small intestine, 3 anastomoses of the stomach with the small intestine, and 1 anastomosis between the transverse colon and the duodenum. Results. No complications related to this method were observed. Delayed clip excretion was found in one patient. (On day 61 after the surgery, radiological imaging showed that the clip was located in the rectum.) Conclusions. A preliminary study investigating the use of compression clips made of shape memory TiNi alloys in gastrointestinal anastomoses demonstrated that they led to safe anastomoses. Because only a small number of anastomoses have been performed by us to date, this procedure requires further study

Compression Anastomosis Clips Versus a Hand-Sewn Technique for Intestinal Anastomosis in Pigs

Background. Anastomotic dehiscence and leaks are major problems in gastrointestinal surgery and result in increased morbidity and mortality. The ideal device to create anastomoses should ensure good serosal apposition without requiring either transgression of the bowel wall or the presence of foreign material for an extended period of time. Objectives. The aim of this experimental study was to evaluate the safety and efficacy of a new compression anastomosis clip (CAC) for jejunojejunostomies and ileocolostomies by comparing CAC anastomoses with hand-sewn (HS) anastomoses in pigs in terms of healing, breaking strength and the time to create anastomoses. Material and Methods. The 11 pigs in the study underwent side-to-side CAC and HS jejunojejunostomies and ileocolostomies, for a total of 88 anastomoses. The pigs were sacrificed on postoperative day 5 (5 pigs) or 7 (6 pigs). Macroscopic, histopathological and breaking-strength examinations were performed. The time to create the anastomoses was recorded. Results. Neither group had anastomotic complications such as leakage or obstruction. Macroscopic examination showed no statistically significant differences between the groups. In the CAC group, the healing process was characterized by a lesser inflammatory reaction (p < 0.05) and very thin scar tissue at the anastomotic line (less collagen deposition and better epithelial regeneration), while the HS group had a much thicker anastomotic line. The breaking strength was significantly greater in the CAC group compared with the HS group (p < 0.05). The anastomosis time was shorter in the CAC group than in the HS group (p < 0.01). Conclusions. Anastomosis using a CAC appears to be safe and less time-consuming than HS; it was also characterized by a good healing process with little inflammatory reaction and a high breaking strength compared with HS anastomosis (Adv Clin Exp Med 2015, 24, 6, 000–000)

Memorandum of understanding relating to the comprehensive, continuing and cooperative transportation planning process in the Boston Metropolitan Area

INTRODUCTION:We undertook a comparative survey of gastric emptying (GE) kinetics after two variants of bypass surgery for upper bowel obstruction. MATERIAL & METHODS:In 10 dogs with experimental upper bowel obstruction, five were randomized to obtain gastrojejunal anastomosis (GA), and the other five received Roux-en-Y duodenojejunal anastomosis (DA). Duplicate scintigraphic measurements of GE of a solid meal were accomplished in every animal before surgery and during the early (2-3 weeks), medium (3 months), and late (6 months) post-operative period. The GE curves were fitted with a power-exponential function to derive the GE half time T½, and the curve shape parameter S. RESULTS:Early after surgery T½ slightly decreased by -18±21 min in the DA group and lengthened by 91±37 min in the GA group (p = 0.042). In both groups an increase in the S parameter was found then. In either group T½ gradually declined towards the basal value during the medium and late post-operative period. On the other hand, net differences relative to the basal situation in the S values appeared to be positive in the GA group (0.32±0.11 at 3 months; 0.64±0.19 at six months), and negative in the DA group (-0.30±0.09 at 3 months; -0.01±0.20 at six months). Hence a statistically significant contrast was found between those differences: p = 0.0022 at 3 months, and p = 0.045 at six months after the surgery. CONCLUSION:Roux-en-Y duodenojejunal anastomosis appears to be superior to the classical gastrojejunal anastomosis while restoring patency of the gastrointestinal passage in the case of upper bowel obstruction

Pancreatic endocrine tumors - management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumors)

Guzy endokrynne trzustki (PETs) są rzadko występującymi nowotworami tego narządu. Większość PETs to guzy niewykazujące czynności hormonalnej. W niniejszej publikacji przedstawiono zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne w tych nowotworach zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Dotyczą one diagnostyki biochemicznej i lokalizacyjnej z uwzględnieniem scyntygrafii receptorów somatostatynowych, endoskopowej ultrasonografii i innych metod obrazowania, zarówno anatomicznych, jak i czynnościowych. Duże znaczenie ma właściwie postawione rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje dalsze postępowanie z chorymi na PETs. Terapia PETs wymaga wielokierunkowego postępowania, dlatego omówiono zasady leczenia chirurgicznego, bioterapii, chemioterapii oraz celowanego leczenia radioizotopowego opierającego się na znakowanych analogach somatostatyny. Endokrynol Pol 2008; 59 (1): 68-86Pancreatic endocrine tumors (PETs) are rare neoplasms of this organ. The majority of PETs are tumors without hormonal activity. In this publication, we present the diagnostic and therapeutic guidelines for the management of these tumors proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumors. These guidelines refer to biochemical and location diagnostics, including scintygraphy of somatostatin receptors, endoscopic ultrasonography and other anatomical and functional imaging methods. High importance is attached to correct histopathological diagnosis which determines further management of patients with PETs. Antitumor therapy requires multidirectional procedure, and therefore the rules of surgical treatment, biotherapy, chemotherapy and peptide receptor radionuclide therapy are discussed. Pol J Endocrinol 2008; 59 (1): 68-8

Nowotwory neuroendokrynne trzustki — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynych)

W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowotworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Dotyczą one diagnostyki biochemicznej (oznaczanie specyficznych i niespecyficznych markerów neuroendokrynnych) i lokalizacyjnej (z uwzględnieniem EUS, CT, MR, scyntygrafii receptorów somatostatynowych z użyciem analogów znakowanych 68Ga lub 99Tc). Duże znaczenie ma rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje dalsze postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym. Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest postawową metodą postępowania. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia izotopowego, chemioterapii oraz celowanego leczenia molekularnego

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W pracy przedstawiono uaktualnione polskie zalecenia postępowania z chorymi na nowotwory neuroendokrynne (NEN) jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Jelito cienkie, a przede wszystkim jelito kręte jest miejscem najczęstszego występowania tych nowotworów. Większość z nich to nowotwory wysokozróżnicowane i wolno rosnące. Rzadko są to nowotwory niskozróżnicowane, szybko rosnące o niekorzystnym rokowaniu. Ich objawy mogą być nietypowe, a rozpoznanie przypadkowe. Typowe objawy zespołu rakowiaka występują w mniej niż 10% przypadków. W diagnostyce laboratoryjnej najbardziej przydatne jest oznaczenie stężenia chromograniny A, badanie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego jest pomocne w monitorowaniu zespołu rakowiaka. W obrazowaniu stosuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, kolonoskopię, wideoendoskopię kapsułkową, enteroskopię dwubalonową, scyntygrafię receptorów somatostatynowych. Szczegółowe badanie histologiczne jest kluczowym dla właściwego rozpoznania i leczenia chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Leczeniem z wyboru jest postępowanie chirurgiczne, radykalne lub paliatywne. W leczeniu farmakologicznym czynnych i nieczynnych hormonalnie NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego podstawowe znaczenie mają analogi somatostatyny. Terapia radioizotopowa u chorych z dobrą ekspresją receptorów somatostatynowych stanowi kolejną opcję terapeutyczną. Chemioterapia jest na ogół nieskuteczna. U pacjentów z rozsianym NEN jelita cienkiego i progresją choroby oraz nieskutecznością innych metod terapii można zastosować ewerolimus. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–493)We present revised Polish guidelines regarding the management of patients harbouring neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common origin of these neoplasms. Most of them are well differentiated with slow growth. Rarely, they are less differentiated, growing fast with a poor prognosis. Since symptoms can be atypical, the diagnosis is often accidental. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in less than 10% of patients. The most useful laboratory marker is chromogranin A; 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the monitoring of carcinoid syndrome. Ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, balloon enteroscopy and somatostatin receptors scintigraphy are used in the visualisation. A histological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs, and it has been extensively described. The treatment of choice is surgery, either radical or palliative. Somatostatin analogues are crucial in the pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestine NENs and NENs of the appendix. Radioisotope therapy is possible in patients with a good expression of somatostatin receptors. Chemotherapy is not effective in general. Everolimus therapy can be applied in patients with generalised NENs of the small intestine in progression and where there has been a failure or an inability to use other treatment options. Finally, we make recommendations regarding the monitoring of patients with NENs of the small intestine and appendix. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 480–493

Pancreatic neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowo­tworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Zawierają one nowe dane uzyskane w latach 2013–2016, które albo potwierdziły wcześniejsze wytyczne, albo doprowadziły do zmian lub utworzenia dodatkowych zaleceń. W diagnostyce duże znaczenie mają badania biochemiczne, obrazowe (anatomiczne i czynnościowe), jak również rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym. Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest podstawową metodą postępowania w wielu przypadkach. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia radioizotopowego, celowanego leczenia molekularnego oraz chemioterapii.This article presents updated diagnostic and therapeutic guidelines for the management of pancreatic neuroendocrine tumours (PNEN), proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours. The guidelines contain new data received in the years 2013–2016, which confirm previous recommendations, and have led to modification of previous guidelines or have resulted in the formulation of new guidelines. Biochemical and imaging (anatomical and functional) tests are of great importance in diagnostics, as well as histopathological diagnosis to determine the management of PNEN patients, but they must be confirmed by an immunohistochemical examination. PNEN therapy requires collaboration among the members a multidisciplinary team of specialists experienced in the management of these neoplasms. Surgery is the basic form of treatment in many cases. Further therapy requires a multidirectional procedure; therefore, the rules of biotherapy, peptide receptor radionuclide therapy, molecular targeted therapy, and chemotherapy are discussed

Nowotwory neuroendokrynne żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

This paper presents the updated Polish Neuroendocrine Tumour Network expert panel recommendations on the management of neuroendocrine neoplasms (NENs) of the stomach and duodenum, including gastrinoma. The recommendations discuss the epidemiology, pathogenesis and clinical presentation of these tumours as well as their diagnosis, including biochemical, histopathological and localisation diagnosis. The principles of treatment are discussed, including endoscopic, surgical, pharmacological and radionuclide treatment. Finally, recommendations on patient monitoring are given. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458)W niniejszej pracy przedstawiono uaktualnione zalecenia grupy ekspertów Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące zasad postępowania w nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. Omówiono epidemiologię, patogenezę i obraz kliniczny tych nowotworów. Przedstawiono zalecenia dotyczące zasad postępowania diagnostycznego, z uwzględnieniem diagnostyki biochemicznej, histopatologicznej oraz lokalizacyjnej. Uwzględniono także zasady postępowania terapeutycznego, w tym leczenie endoskopowe i chirurgiczne, oraz omówiono możliwości leczenia farmakologicznego i radioizotopowego. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN żołądka, dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458