Τα αιμοπετάλια στην λοίμωξη: Αλληλεπιδράσεις με τον ξενιστή και τα παθογόνα

Από την ανακάλυψή του και για πολλά έτη μετέπειτα, το αιμοπετάλιο περιγραφόταν αποκλειστικά ως κύτταρο-κλειδί της αιμόστασης. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, πλήθος μελετών έχουν αναδείξει την ενεργή συμμετοχή του και στο ανοσοποιητικό σύστημα ως ισχυρός ρυθμιστής της ανοσολογικής απόκρισης. Ο ενεργός του ρόλος προκύπτει μέσα από την αλληλεπίδρασή του τόσο με τα κύτταρα του ξενιστή όσο και με τα παθογόνα. Τα αιμοπετάλια ενεργοποιούν και ενεργοποιούνται από τα λευκοκύτταρα, υποβοηθούν την μετανάστευση τους στα σημεία φλεγμονής, διεγείρουν τα ουδετερόφιλα προς την παραγωγή εξωκυτταρικών δικτύων χρωματίνης (NET) και αλληλεπιδρούν με τα ενδοθηλιακά κύτταρα. Επίσης, αλληλεπιδρούν άμεσα και έμμεσα με τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Αναγνωρίζουν, φαγοκυτταρώνουν και εξουδετερώνουν τα παθογόνα συμβάλλοντας ενεργά στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Όλες αυτές οι πολύπλευρες δράσεις των αιμοπεταλίων μεσολαβούνται από την πληθώρα υποδοχέων που φέρουν στην επιφάνειά τους, τις ουσίες που έχουν αποθηκευμένες στα κοκκία τους καθώς και την δυνατότητα εκ νέου σύνθεσης ορισμένων κυτταροκινών. Η ενεργή συμμετοχή των αιμοπεταλίων έχει τεκμηριωθεί σε λοιμώξεις από κάθε είδος παθογόνου μικροοργανισμού. Πράγματι, δεδομένα υποστηρίζουν ότι τα αιμοπετάλια αλληλεπιδρούν με ιούς, βακτήρια, παράσιτα και μύκητες. Εξ’ άλλου, η θρομβοπενία αποτελεί συχνά ένα δυσμενές προγνωστικό σημείο το οποίο συνοδεύει αρκετές λοιμώξεις, ειδικά τις ιογενείς. Ωστόσο, δεν είναι πάντοτε ευεργετική η συμμετοχή των αιμοπεταλίων στην ανοσολογική απόκριση. Υπέρμετρη ενεργοποίησή τους μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβωση, απόφραξη της μικροκυκλοφορίας και κυτταρικό θάνατο, ειδικά στην σήψη. Η σήψη αποτελεί οξύ και δυναμικό λοιμώδες σύνδρομο, το οποίο αναπτύσσεται λόγω διαταραγμένης ανοσολογικής απόκρισης του ξενιστή. Η διαταραχή αυτή αφορά και τον πηκτικό μηχανισμό, ο οποίος συχνά εμφανίζεται υπέρμετρα ενεργοποιημένος. Δεδομένης της διαταραχής τόσο του ανοσολογικού όσο και του πηκτικού μηχανισμού, τα αιμοπετάλια αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα κύτταρα στην δημιουργία και την εξέλιξη της σήψης. Προς την κατεύθυνση αυτή, μεγάλες μελέτες έχουν δείξει όφελος από την χρήση αντιαιμοπεταλιακών φαρμάκων σε βαρέως πάσχοντες σηπτικούς ασθενείς. Τα φάρμακα αυτά μετριάζουν τόσο τις αιμοστατικές όσο και τις ανοσολογικές συνέπειες της αιμοπεταλιακής ενεργοποίησης. Εκτός της σήψης, σε πολλές άλλες λοιμώξεις, η στοχευμένη αναστολή της αιμοπεταλιακής λειτουργίας μπορεί να προσφέρει οφέλη. Όλες αυτές οι παρατηρήσεις έχουν θέσει τα αιμοπετάλια και τις αλληλεπιδράσεις τους με τα άλλα κύτταρα ως θεραπευτικό στόχο, με σκοπό την βελτίωση της έκβασης των ασθενών με σήψη και άλλα λοιμώδη σύνδρομα.From its discovery and for many years afterwards, platelet was known only for its central role in hemostasis. During the last years however, many studies have highlighted its active contribution in the immune system as well, being a potent regulator of the immunologic response. Its participation in the immune system is based on its interaction with the immune cells of the host and with pathogens. Platelets activate and get activated by leukocytes, abet their migration at infection sites, stimulate neutrophils to produce Neutrophil Extracellular Traps (NET) and interact with endothelial cells. Moreover, they interact directly and indirectly with pathogenic microorganisms. They recognize, phagocytose and eliminate pathogens contributing to the host defense against infections. All those multifaceted actions of platelets are mediated by the great number of receptors they express on their surface, the molecules stored in their granules, as well as their ability to synthesize some cytokines de novo. The active contribution of platelets has been shown in infections by any kind of pathogenic microorganism. Indeed, data from many studies support their interaction with viruses, bacteria, parasites and fungi. It is of no surprise that thrombocytopenia is frequently a prognostic sign of bad outcome accompanying many infections, especially viral ones. However, the participation of platelets in the immune response doesn’t always lead to a better outcome. Excessive platelet activation can lead to thrombosis, occlusion of microcirculation and cell death, especially during sepsis. Sepsis is an infectious syndrome caused by dysregulated immune response of the host. This dysregulation refers not only to the immune, but also to the hemostatic system, which usually appears to be hyperactivated. Given the dysregulation in both immune and hemostatic system, platelets are one of the most important cells in the development of sepsis. Regarding this, many studies have shown benefit from the usage of antiplatelet agents in critically ill septic patients. This benefit comes from the mitigation of the hemostatic and immunologic consequences of platelet activation. Apart from sepsis, in many other infectious diseases the targeted block of platelet function may offer some advantages. All those observations have rendered platelets and their interactions with other cells as future pharmacologic target, aiming towards a better outcome of patients with sepsis and other infectious syndromes

Efficacy and safety of direct oral anticoagulants versus warfarin in obese patients: a systematic review and meta-analysis

The present systematic review (SR) and meta-analysis (MA) aimed to examine the efficacy and safety of direct oral anticoagulants DOACs versus warfarin in obese (body mass index [BMI] >30 kg/m2) patients requiring oral anticoagulation for non-valvular atrial fibrillation (AF) or venous thromboembolism (VTE)

Efficacy and safety of PCSK9 inhibitors on clinical outcomes: an overview of systematic reviews

The primary objectives of this overview are to examine the (1) efficacy and (2) safety of PCSK9 inhibitors. Secondary objectives are to (1) quantify the degree of overlap of the existing evidence from SRs and (2) identify knowledge gaps and guide future research agenda

Comparative efficacy and safety of mineralocorticoid receptor antagonists in patients with heart failure and reduced ejection fraction: a systematic review and network meta-analysis

The primary objectives of the present study will be to assess the comparative efficacy and safety of different mineralocortiocoid receptor antagonists (MRAs) on hard and surrogate outcomes in patients with heart failure (HF) with reduced ejection fraction (HFrEF) and a left ventricular ejection fraction (LVEF) of no more than 45%

amstar2Vis: An R package for presenting the critical appraisal of systematic reviews based on AMSTAR 2 tool

The amstar2Vis package intends to facilitate the production of publication-ready tables and figures for the AMSTAR 2 tool

Efficacy and safety of SGLT2 inhibitors in heart failure with mildly reduced or preserved ejection fraction: an overview of systematic reviews

Overview Protoco

The application of AMSTAR 2 tool and factors associated with methodological quality in overviews of systematic reviews of interventions in the cardiovascular field: A methodological study

The present methodological study aims to assess how AMSTAR 2 is applied in overviews of SRs of interventions in the cardiovascular field and identify factors that are potentially associated with AMSTAR 2 confidence ratings in these studie

Efficacy and safety of once-weekly versus once-daily basal insulin in patients with type 2 diabetes: A systematic review and meta-analysis.

Meta-analysis protoco

Epidemiological and reporting characteristics of overviews of systematic reviews and meta-analyses in the cardiovascular field: a methodological study based on the PRIOR statement

The present methodological study aims to describe the epidemiological and reporting characteristics of overviews of interventions in the cardiovascular field using the newly developed PRIOR checklis