Diffuse Idiopathic Skeletal Hyperostosis (DISH) and non small cell lung cancer: case presentation and review of the literature

Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH), also known as Forestier’s disease, is a systemic non inflammatory disease of unknown cause. It is characterized by the presence of osteophytes due to calcification and ossification of spinal ligaments and entheses. Moreover, diffuse idiopathic skeletal hyperostosis has been associated with a variety of metabolic disorders. However, to the best of our knowledge no association with non small cell lung cancer (NSCLC) has been reported so far. In the present study we report a case of a patient with NSCLC and DISH.Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH), also known as Forestier’s disease, is a systemic non inflammatory disease of unknown cause. It is characterized by the presence of osteophytes due to calcification and ossification of spinal ligaments and entheses. Moreover, diffuse idiopathic skeletal hyperostosis has been associated with a variety of metabolic disorders. However, to the best of our knowledge no association with non small cell lung cancer (NSCLC) has been reported so far. In the present study we report a case of a patient with NSCLC and DISH

Kortykosteroidy a ryzyko złamania szyjki kości udowej u osób w podeszłym wieku cierpiących na choroby układu oddechowego: wyniki analizy greckiej kohorty badania EPIC

WSTĘP: Wraz ze starzeniem się populacji w najbliższych latach należy spodziewać się wzrostu częstości występowania osteoporozy i chorób układu oddechowego. Kortykosteroidy — leki zwiększające ryzyko osteoporozy, są stosowane w różnych postaciach u chorych na schorzenia układu oddechowego, bez względu na zaawansowany wiek i zwiększone ryzyko złamań. Celem badania była ocena ryzyka złamania szyjki kości udowej u osób w wieku podeszłym, leczonych kortykosteroidami ze wskazań pulmonologicznych, z uwzględnieniem leków wziewnych. MATERIAŁ I METODY: Dane na temat nowych złamań szyjki kości udowej zbierano za pomocą aktywnej obserwacji prospektywnej uczestników greckiego segmentu badania EPIC-Greece (EPIC-Greece, European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition), którzy w momencie rekrutacji osiągnęli wiek co najmniej 60 lat i deklarowali chorobę układu oddechowego rozpoznaną przez lekarza. Dane na temat statusu socjoekonomicznego, stylu życia, stanu zdrowia oraz stosowania kortykosteroidów gromadzono za pomocą kwestionariuszy na początku i końcu badania. W celu oceny współczynnika ryzyka (HR) zastosowano model regresji Coxa, z uwzględnieniem czynników zakłócających. WYNIKI: Stwierdzono wzrost ryzyka złamania szyjki kości udowej związany ze stosowaniem kortykosteroidów (HR: 1,68; 95% CI: 0,85–3,34). Zwiększone ryzyko utrzymywało się, gdy analizę ograniczono do osób przyjmujących jakiekolwiek kortykosteroidy z powodu chorób obturacyjnych (HR: 1,40; 95% CI: 0,64–3,06) oraz do osób przyjmujących wyłącznie leki wziewne (HR: 1,58; 95% CI: 0,71–3,50). Ta pozytywna zależność nie osiągnęła jednak poziomu istotności statystycznej, prawdopodobnie z powodu małej liczby osób ze złamaniami. WNIOSKI: Ryzyko złamania szyjki kości udowej powinno być brane pod uwagę w sytuacji, gdy zaleca się stosowanie kortykosteroidów ze wskazań pulmonologicznych osobom w podeszłym wieku. Problem ten dotyczy również leków wziewnych.WSTĘP: Wraz ze starzeniem się populacji w najbliższych latach należy spodziewać się wzrostu częstości występowania osteoporozy i chorób układu oddechowego. Kortykosteroidy — leki zwiększające ryzyko osteoporozy, są stosowane w różnych postaciach u chorych na schorzenia układu oddechowego, bez względu na zaawansowany wiek i zwiększone ryzyko złamań. Celem badania była ocena ryzyka złamania szyjki kości udowej u osób w wieku podeszłym, leczonych kortykosteroidami ze wskazań pulmonologicznych, z uwzględnieniem leków wziewnych. MATERIAŁ I METODY: Dane na temat nowych złamań szyjki kości udowej zbierano za pomocą aktywnej obserwacji prospektywnej uczestników greckiego segmentu badania EPIC-Greece (EPIC-Greece, European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition), którzy w momencie rekrutacji osiągnęli wiek co najmniej 60 lat i deklarowali chorobę układu oddechowego rozpoznaną przez lekarza. Dane na temat statusu socjoekonomicznego, stylu życia, stanu zdrowia oraz stosowania kortykosteroidów gromadzono za pomocą kwestionariuszy na początku i końcu badania. W celu oceny współczynnika ryzyka (HR) zastosowano model regresji Coxa, z uwzględnieniem czynników zakłócających. WYNIKI: Stwierdzono wzrost ryzyka złamania szyjki kości udowej związany ze stosowaniem kortykosteroidów (HR: 1,68; 95% CI: 0,85–3,34). Zwiększone ryzyko utrzymywało się, gdy analizę ograniczono do osób przyjmujących jakiekolwiek kortykosteroidy z powodu chorób obturacyjnych (HR: 1,40; 95% CI: 0,64–3,06) oraz do osób przyjmujących wyłącznie leki wziewne (HR: 1,58; 95% CI: 0,71–3,50). Ta pozytywna zależność nie osiągnęła jednak poziomu istotności statystycznej, prawdopodobnie z powodu małej liczby osób ze złamaniami. WNIOSKI: Ryzyko złamania szyjki kości udowej powinno być brane pod uwagę w sytuacji, gdy zaleca się stosowanie kortykosteroidów ze wskazań pulmonologicznych osobom w podeszłym wieku. Problem ten dotyczy również leków wziewnych

Neuronal LRP4 regulates synapse formation in the developing CNS

The low-density lipoprotein receptor-related protein 4 (LRP4) is essential in muscle fibers for the establishment of the neuromuscular junction. Here, we show that LRP4 is also expressed by embryonic cortical and hippocampal neurons, and that downregulation of LRP4 in these neurons causes a reduction in density of synapses and number of primary dendrites. Accordingly, overexpression of LRP4 in cultured neurons had the opposite effect inducing more but shorter primary dendrites with an increased number of spines. Transsynaptic tracing mediated by rabies virus revealed a reduced number of neurons presynaptic to the cortical neurons in which LRP4 was knocked down. Moreover, neuron-specific knockdown of LRP4 by in utero electroporation of LRP4 miRNA in vivo also resulted in neurons with fewer primary dendrites and a lower density of spines in the developing cortex and hippocampus. Collectively, our results demonstrate an essential and novel role of neuronal LRP4 in dendritic development and synaptogenesis in the CNS

Patterns in metabolite profile are associated with risk of more aggressive prostate cancer: a prospective study of 3057 matched case‐control sets from EPIC

Metabolomics may reveal novel insights into the etiology of prostate cancer, for which few risk factors are established. We investigated the association between patterns in baseline plasma metabolite profile and subsequent prostate cancer risk, using data from 3,057 matched case-control sets from the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC). We measured 119 metabolite concentrations in plasma samples, collected on average 9.4 years before diagnosis, by mass spectrometry (AbsoluteIDQ p180 Kit, Biocrates Life Sciences AG). Metabolite patterns were identified using treelet transform, a statistical method for identification of groups of correlated metabolites. Associations of metabolite patterns with prostate cancer risk (OR1SD ) were estimated by conditional logistic regression. Supplementary analyses were conducted for metabolite patterns derived using principal component analysis and for individual metabolites. Men with metabolite profiles characterized by higher concentrations of either phosphatidylcholines or hydroxysphingomyelins (OR1SD = 0.77, 95% confidence interval 0.66-0.89), acylcarnitines C18:1 and C18:2, glutamate, ornithine and taurine (OR1SD = 0.72, 0.57-0.90), or lysophosphatidylcholines (OR1SD = 0.81, 0.69-0.95) had lower risk of advanced stage prostate cancer at diagnosis, with no evidence of heterogeneity by follow-up time. Similar associations were observed for the two former patterns with aggressive disease risk (the more aggressive subset of advanced stage), while the latter pattern was inversely related to risk of prostate cancer death (OR1SD = 0.77, 0.61-0.96). No associations were observed for prostate cancer overall or less aggressive tumor subtypes. In conclusion, metabolite patterns may be related to lower risk of more aggressive prostate tumors and prostate cancer death, and might be relevant to etiology of advanced stage prostate cancer

Receptor activator of nuclear factor kB ligand, osteoprotegerin, and risk of death following a breast cancer diagnosis: results from the EPIC cohort

Background: Receptor activator of nuclear factor kappa-B (RANK)-signaling is involved in tumor growth and spread in experimental models. Binding of RANK ligand (RANKL) to RANK activates signaling, which is inhibited by osteoprotegerin (OPG). We have previously shown that circulating soluble RANKL (sRANKL) and OPG are associated with breast cancer risk. Here we extend these findings to provide the first data on pre-diagnosis concentrations of sRANKL and OPG and risk of breast cancer-specific and overall mortality after a breast cancer diagnosis. Methods: Two thousand six pre- and postmenopausal women with incident invasive breast cancer (1620 (81%) with ER+ disease) participating in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC) cohort were followed-up for mortality. Pre-diagnosis concentrations of sRANKL and OPG were quantified in baseline serum samples using an enzyme-linked immunosorbent assay and electrochemiluminescent assay, respectively. Hazard ratios (HRs) and 95% confidence intervals (CIs) for breast cancer-specific and overall mortality were calculated using Cox proportional hazards regression models. Results: Especially in women with ER+ disease, higher circulating OPG concentrations were associated with higher risk of breast cancer-specific (quintile 5 vs 1 HR 1.77 [CI 1.03, 3.04]; ptrend 0.10) and overall mortality (q5 vs 1 HR 1.39 [CI 0.94, 2.05]; ptrend 0.02). sRANKL and the sRANKL/OPG ratio were not associated with mortality following a breast cancer diagnosis. Conclusions: High pre-diagnosis endogenous concentrations of OPG, the decoy receptor for RANKL, were associated with increased risk of death after a breast cancer diagnosis, especially in those with ER+ disease. These results need to be confirmed in well-characterized patient cohorts

Mediating effect of soluble B-cell activation immune markers on the association between anthropometric and lifestyle factors and lymphoma development

Sustained B-cell activation is an important mechanism contributing to B-cell lymphoma (BCL). We aimed to validate four previously reported B-cell activation markers predictive of BCL risk (sCD23, sCD27, sCD30, and CXCL13) and to examine their possible mediating effects on the association between anthropometric and lifestyle factors and major BCL subtypes. Pre-diagnostic serum levels were measured for 517 BCL cases and 525 controls in a nested case-control study. The odds ratios of BCL were 6.2 in the highest versus lowest quartile for sCD23, 2.6 for sCD30, 4.2 for sCD27, and 2.6 for CXCL13. Higher levels of all markers were associated with increased risk of chronic lymphocytic leukemia (CLL), follicular lymphoma (FL), and diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL). Following mutual adjustment for the other immune markers, sCD23 remained associated with all subtypes and CXCL13 with FL and DLBCL. The associations of sCD23 with CLL and DLBCL and CXCL13 with DLBCL persisted among cases sampled > 9 years before diagnosis. sCD23 showed a good predictive ability (area under the curve = 0.80) for CLL, in particular among older, male participants. sCD23 and CXCL13 showed a mediating effect between body mass index (positive) and DLBCL risk, while CXCL13 contributed to the association between physical activity (inverse) and DLBCL. Our data suggest a role of B-cell activation in BCL development and a mediating role of the immune system for lifestyle factors