Oribatid communities and heavy metal bioaccumulation in selected species associated with lichens in a heavily contaminated habitat

The study examines oribatid communities and heavy metal bioaccumulation in selected species associated with different microhabitats of a post-smelting dump, i.e. three lichen species of Cladonia with various growth forms and the slag substrate. The abundance of oribatids collected from the substrate was significantly lower than observed in lichen thalli. The morphology and chemical properties of lichens, and to some extent varying concentrations of heavy metals in thalli, are probably responsible for significant differences in oribatid communities inhabiting different Cladonia species. Some oribatids demonstrate the ability to accumulate zinc and cadmium with unusual efficiency, whereas lead is the most effectively regulated element by all species. A positive correlation was found between Zn content in all studied oribatids and their microhabitats. Oribatids exploring different food resources, i.e. fungivorous and non-fungivorous grazers, show considerable differences in bioconcentrations of certain elements

Key mechanisms governing resolution of lung inflammation

Innate immunity normally provides excellent defence against invading microorganisms. Acute inflammation is a form of innate immune defence and represents one of the primary responses to injury, infection and irritation, largely mediated by granulocyte effector cells such as neutrophils and eosinophils. Failure to remove an inflammatory stimulus (often resulting in failed resolution of inflammation) can lead to chronic inflammation resulting in tissue injury caused by high numbers of infiltrating activated granulocytes. Successful resolution of inflammation is dependent upon the removal of these cells. Under normal physiological conditions, apoptosis (programmed cell death) precedes phagocytic recognition and clearance of these cells by, for example, macrophages, dendritic and epithelial cells (a process known as efferocytosis). Inflammation contributes to immune defence within the respiratory mucosa (responsible for gas exchange) because lung epithelia are continuously exposed to a multiplicity of airborne pathogens, allergens and foreign particles. Failure to resolve inflammation within the respiratory mucosa is a major contributor of numerous lung diseases. This review will summarise the major mechanisms regulating lung inflammation, including key cellular interplays such as apoptotic cell clearance by alveolar macrophages and macrophage/neutrophil/epithelial cell interactions. The different acute and chronic inflammatory disease states caused by dysregulated/impaired resolution of lung inflammation will be discussed. Furthermore, the resolution of lung inflammation during neutrophil/eosinophil-dominant lung injury or enhanced resolution driven via pharmacological manipulation will also be considered

Radioactivity in Dutch consumer products

In het kader van een algehele herberekening van de gemiddelde stralenbelasting van de Nederlandse bevolking is onderzoek uitgevoerd naar de stralenbelasting door gebruiks-artikelen. Voor elf categorien van gebruiksartikelen, die 1988 90% van de door gebruiks-artikelen veroorzaakte collectieve dosis vertegenwoordigden, zijn gegevens verzameld over het type product, de activiteit per product, de reden waarom radioactiviteit wordt of werd toegepast, en het aantal van dit soort producten dat in Nederland gebruikt wordt. Op basis van deze gegevens is de collectieve stralendosis per categorie opnieuw ingeschat. De bijdrage van gebruiksartikelen in de totale Nederlandse collectieve dosis werd voor 1988 geschat op 130 mensSv per jaar. De huidige door radioactieve gebruiksartikelen veroorzaakte bijdrage bedraagt naar schatting 4,6 mensSv per jaar. Deze opmerkelijke reductie blijkt te zijn veroorzaakt door afname van het werkelijk gebruikte aantal radioactieve producten (gloeikousjes), door een lagere inschatting van het aantal op basis van nieuwe gegevens (cameralenzen, radiumhoudende rookmelders), door vervanging van radioactieve door niet-radioactieve producten (gloeikousjes, tandprothesen), door het niet voorkomen van een bepaald product op de Nederlandse consumentenmarkt (laselektroden, antistatische middelen), en door een lagere inschatting van het dosistempo, namelijk op basis van meetgegevens in plaats van een 'worst case' benadering (rookmelders, beeldschermen). Er was voor de meeste onderzochte gebruiksartikelen geen significante afname van de activiteit. Samenvattend wordt 60-70% van de reductie veroorzaakt door een reeele afname van het aantal radioactieve producten. Het resterende percentage wordt veroorzaakt door een lagere inschatting van het aantal producten en het dosistempo op basis van nieuwe gegevens. De grootste dosisreductie werd gerealiseerd doordat het huidige aantal radioactieve gloeikousjes veel lager is dan in het verleden. De bijdrage van gloeikousjes in de collectieve dosis daalde hierdoor van 70 mensSv in 1988 naar 2 mensSv per jaar nu. Het totaal aantal gloeikousjes is met circa een factor 3 gedaald, waarvan naar schatting nog slechts 1/10e radioactief is. Een verdere daling in de bijdrage van gebruiksartikelen is te verwachten, aangezien een aantal producten zal worden opgenomen in een lijst met niet-gerechtvaardigde toepassingen volgens het nieuwe Besluit Stralingsbescherming.This study took place within the framework of a general update of the average radiation dose for the Dutch population. It focuses on consumer products in which radionuclides have been intentionally incorporated and on radiation-emitting devices that can be supplied to members of the public without special surveillance. Eleven consumer products were studied in more detail. The radiation from these products determined 90% of the total collective dose due to consumer products in the Netherlands in 1988. Individual and collective doses are presented here for each product. The total collective dose has decreased from 130 personSv in 1988 to 4.6 personSv at present. This reduction was attributed to: a decrease in the number of radioactive products (gas mantles), lower estimates of the number of radioactive products present in the Netherlands thanks to new information (camera lenses, smoke detectors containing Ra-226), replacement of radioactive by non-radioactive products (gas mantles, dental protheses), and a lower estimate of the dose rate for certain products (smoke detectors, VDT). Some products were shown to be unavailable on the Dutch consumer market because importing and selling them was prohibited (antistatic brushes) or because the products were only available for professional users (TIG welding electrodes). Only a few products showed a significant change in radionuclide content. In summary, 60-70% of the reduction is due to a realistic decrease in the number of radioactive products. The remaining 30-40% is due to a better estimation of the number of products and the dose rate. The largest reduction of the total collective dose was realised through the decrease in the number of radioactive gas mantles. The contribution of gas mantles to the collective dose has decreased from 70 personSv in 1988 to 2 personSv per year at present. The total number of gas mantles has decreased by a factor of three of which still 1/10th is radioactive. A further reduction in the contribution of consumer products is to be expected as a number of radioactive products will be placed on a list of non-justified applications as a result of the new Dutch Radiation Protection Act.RIV

Radioactivity in Dutch consumer products

This study took place within the framework of a general update of the average radiation dose for the Dutch population. It focuses on consumer products in which radionuclides have been intentionally incorporated and on radiation-emitting devices that can be supplied to members of the public without special surveillance. Eleven consumer products were studied in more detail. The radiation from these products determined 90% of the total collective dose due to consumer products in the Netherlands in 1988. Individual and collective doses are presented here for each product. The total collective dose has decreased from 130 personSv in 1988 to 4.6 personSv at present. This reduction was attributed to: a decrease in the number of radioactive products (gas mantles), lower estimates of the number of radioactive products present in the Netherlands thanks to new information (camera lenses, smoke detectors containing Ra-226), replacement of radioactive by non-radioactive products (gas mantles, dental protheses), and a lower estimate of the dose rate for certain products (smoke detectors, VDT). Some products were shown to be unavailable on the Dutch consumer market because importing and selling them was prohibited (antistatic brushes) or because the products were only available for professional users (TIG welding electrodes). Only a few products showed a significant change in radionuclide content. In summary, 60-70% of the reduction is due to a realistic decrease in the number of radioactive products. The remaining 30-40% is due to a better estimation of the number of products and the dose rate. The largest reduction of the total collective dose was realised through the decrease in the number of radioactive gas mantles. The contribution of gas mantles to the collective dose has decreased from 70 personSv in 1988 to 2 personSv per year at present. The total number of gas mantles has decreased by a factor of three of which still 1/10th is radioactive. A further reduction in the contribution of consumer products is to be expected as a number of radioactive products will be placed on a list of non-justified applications as a result of the new Dutch Radiation Protection Act.In het kader van een algehele herberekening van de gemiddelde stralenbelasting van de Nederlandse bevolking is onderzoek uitgevoerd naar de stralenbelasting door gebruiks-artikelen. Voor elf categorien van gebruiksartikelen, die 1988 90% van de door gebruiks-artikelen veroorzaakte collectieve dosis vertegenwoordigden, zijn gegevens verzameld over het type product, de activiteit per product, de reden waarom radioactiviteit wordt of werd toegepast, en het aantal van dit soort producten dat in Nederland gebruikt wordt. Op basis van deze gegevens is de collectieve stralendosis per categorie opnieuw ingeschat. De bijdrage van gebruiksartikelen in de totale Nederlandse collectieve dosis werd voor 1988 geschat op 130 mensSv per jaar. De huidige door radioactieve gebruiksartikelen veroorzaakte bijdrage bedraagt naar schatting 4,6 mensSv per jaar. Deze opmerkelijke reductie blijkt te zijn veroorzaakt door afname van het werkelijk gebruikte aantal radioactieve producten (gloeikousjes), door een lagere inschatting van het aantal op basis van nieuwe gegevens (cameralenzen, radiumhoudende rookmelders), door vervanging van radioactieve door niet-radioactieve producten (gloeikousjes, tandprothesen), door het niet voorkomen van een bepaald product op de Nederlandse consumentenmarkt (laselektroden, antistatische middelen), en door een lagere inschatting van het dosistempo, namelijk op basis van meetgegevens in plaats van een 'worst case' benadering (rookmelders, beeldschermen). Er was voor de meeste onderzochte gebruiksartikelen geen significante afname van de activiteit. Samenvattend wordt 60-70% van de reductie veroorzaakt door een reeele afname van het aantal radioactieve producten. Het resterende percentage wordt veroorzaakt door een lagere inschatting van het aantal producten en het dosistempo op basis van nieuwe gegevens. De grootste dosisreductie werd gerealiseerd doordat het huidige aantal radioactieve gloeikousjes veel lager is dan in het verleden. De bijdrage van gloeikousjes in de collectieve dosis daalde hierdoor van 70 mensSv in 1988 naar 2 mensSv per jaar nu. Het totaal aantal gloeikousjes is met circa een factor 3 gedaald, waarvan naar schatting nog slechts 1/10e radioactief is. Een verdere daling in de bijdrage van gebruiksartikelen is te verwachten, aangezien een aantal producten zal worden opgenomen in een lijst met niet-gerechtvaardigde toepassingen volgens het nieuwe Besluit Stralingsbescherming

Endosulfan : De argumenten tegen een totaalverbod nader onderzocht

De Europese Commissie heeft in 2007 voorgesteld om het gewasbeschermingsmiddel endosulfan wereldwijd te verbieden. Het RIVM heeft onderzocht in hoeverre de argumenten die zijn aangedragen door voorstanders van het gebruik van endosulfan om een wereldwijd verbod op endosulfan te voorkomen valide zijn. Een groot deel van de argumenten bleek niet houdbaar nadat ze met wetenschappelijke gegevens waren getoetst. Bovendien lijken (handels)-politieke belangen een belangrijke rol te spelen bij een beslissing om het gebruik van endosulfan uit te faseren. Het onderzoek is in opdracht van het ministerie van I&M is uitgevoerd. Vanwege de eigenschappen van endosulfan heeft de Europese Commissie voorgesteld om het middel toe te voegen aan het Verdrag van Stockholm. Dit verdrag beoogt stoffen die niet afbreken, zich ophopen in organismen, giftig zijn en over lange afstand kunnen worden getransporteerd wereldwijd te verbieden (zogeheten POP's). Het proces om tot een totaalverbod te komen verloopt na het voorstel drie stappen: beoordeling van wetenschappelijke gegevens over de stofeigenschappen, inventarisatie van de maatregelen die risico's moeten reduceren als de stof aan de criteria van het verdrag voldoet, en uiteindelijk een besluit over toevoeging van de stof aan het verdrag door de zogenoemde Conference of Parties.In 2007 the European Commission proposed a worldwide ban for the insecticide endosulfan. RIVM has investigated the validity of the arguments against a worldwide ban. Most of the arguments could be refuted after comparing them with scientific data. That suggests that trade interests play an important role in keeping endosulfan on the market. The investigations were carried out on behalf of the Dutch Ministry of Infrastructure and Environment. The European Commission has proposed to list endosulfan to the annexes of the Stockholm Convention because of its chemical characteristics. The Convention aims to ban substances that are persistent, bioaccumulative, toxic and which can be transported over long distances. After nomination, three stages can be distinguished within the process to listing Firstly, a risk profile on the substance is drafted and discussed. The next year the risk management options are investigated and discussed and finally the decision to list the substance on one of the annexes to the Convention is made by the so-called Conference of Parties.Ministerie van Infrastructuur en Milie

Mogelijkheden in de Europese wetgeving voor het nemen van emissie-reducerende maatregelen zoals die geeist worden door de Kaderrichtlijn Water

De praktische uitvoerbaarheid van de Kaderrichtlijn Water kan verbeterd worden. Er zouden bijvoorbeeld meer expliciete verbanden gelegd kunnen worden tussen de Kaderrichtlijn en overige Europese wetgeving. Er is op dit moment namelijk geen overzicht van de mogelijkheden die Europese wetgeving biedt voor het nemen van emissiereducerende maatregelen. Daarom is er een selectie gemaakt van Europese wetgeving die daarvoor van belang kan zijn. Er wordt aanbevolen een Europese handreiking te ontwikkelen met verwijzingen naar wetgeving die ingezet kan worden voor het nemen van maatregelen. Lidstaten kunnen zo beter aan hun Europese verplichtingen voor de Kaderrichtlijn Water voldoen. Het ontwikkelen van nieuwe of aanpassen van bestaande wetgeving kan leiden tot specifieke maatregelen. Voor een actieve rol daarin is inzicht in de achtergrond van de verschillende betrokken partijen essentieel.European legislation was summarised and then evaluated for its usefulness in carrying out measures required under the Water Framework Directive. This directive refers to a limited number of relevant directives and regulations, and further, to 'any other relevant Community legislation'. To prevent similar work being carried out in various member states, development of a guidance document is recommended. This should describe which European directives and regulations would be useful in supporting the implementation of the required pollution reduction measures. Member states willing to play a role in getting measures implemented can contribute at various stages in the process of developing the new legislation; however, knowledge on the background of the various players in the field will be indispensable here.VROM-DGM-SA

Europese maatregelen om vervuiling door stoffen onder de Kaderrichtlijn Water te reduceren. Koper en zink in Nederland

Op nationaal en Europees niveau zijn extra maatregelen nodig om een aantal koper- en zinkbronnen die het Nederlandse oppervlaktewater belasten onder controle te krijgen. Dit blijkt uit een onderzoek van het RIVM naar de nationale belasting van het oppervlaktewater door deze zware metalen. Een groot deel van de koper- en zinkemissies in de Nederlandse oppervlaktewateren komt via de grote rivieren uit het buitenland. In Nederland zelf zijn diverse bronnen verantwoordelijk voor de koper- en zinkvervuiling. Voorbeelden zijn verkeer, huishoudens, bouwmaterialen, industrie en landbouw. Voor de meeste bronnen zijn al maatregelen getroffen, nationaal of door de Europese Unie. Voor een aantal bronnen is meer onderzoek nodig, zoals voor bouwmaterialen of koperbaden om hoeven van vee te desinfecteren. Verder onderzoek is nodig om hiervoor praktische en kostendekkende alternatieven of maatregelen te vinden. Omdat de omvang en de bronnen van vervuiling lokaal verschillen, adviseert het RIVM de vervuiling lokaal te inventariseren. De hoeveelheid koper en zink die uit landbouwgronden komt, is het moeilijkst te verminderen. Dit komt doordat jarenlang gebruik van mest heeft geleid tot een aanzienlijk hoeveelheid koper en zink in de landbouwgronden.In the underlying study it is investigated which sources are responsible for copper and zinc emission to the Dutch surface waters. A significant portion of the discharge to surface water is introduced via international rivers. One of the conclusions of this report is that action still needs to be taken to control a number of copper and zinc sources. One of the sources not yet under control is the emission by leaching from agricultural soils. The leaching rate from agricultural soils is difficult to control, due to the amount of heavy metals which already have accumulated in the soils by historical application of manure. Additional measures are necessary in order to control a number of copper and zinc sources which emit to the Dutch surface waters. This is concluded from the underlying study of the RIVM on copper and zinc discharge to surface water in the Netherlands. A significant part of the discharge is introduced via international rivers. Emission sources situated in the Netherlands are diverse. Traffic, households, building materials, industry and agriculture are examples of these sources. For most of the Dutch emission sources measures have been taken nationally or at Community level to reduce their discharge or emission. For a number of emission sources more research is needed to find feasible measures or alternatives. For example, more research is needed on building materials or on copper baths which are applied to disinfect cattle hooves. The contribution of the individual sources to the total emission or load to surface waters differs per location. The RIVM advises to analyse the copper and zinc sources locally. The amount of copper and zinc leaching from agricultural soils is the most complex to reduce. The historical application of manure has caused substantial accumulation of copper and zinc in the rural area.VROM K&

Air quality standards for substances of high concern : Revision of environmental quality standards

Het RIVM doet voorstellen voor nieuwe luchtnormen voor Zeer Zorgwekkende Stoffen (ZZS). De overheid heeft extra aandacht voor deze stoffen omdat ze kankerverwekkend zijn of de voortplanting verstoren. Ook stoffen die slecht afbreken in het milieu, zich ophopen in organismen en giftig zijn (persistent, bioaccumulerend en toxisch, oftewel PBT-stoffen) worden aangemerkt als ZZS. In vergunningen worden eisen opgenomen om de uitstoot van ZZS naar lucht te verminderen. De nieuwe milieukwaliteitsnormen kunnen hiervoor als uitgangspunt worden gebruikt. De voorstellen zijn gemaakt omdat een deel van de huidige luchtnormen was afgeleid met een methode die niet meer wordt gebruikt. Voor een aantal stoffen circuleerden meerdere getallen en was er onduidelijkheid over de juiste norm. De voorstellen zijn gebaseerd op nationaal en internationaal gepubliceerde gezondheidskundige risicogrenzen. Deze waarden geven aan hoeveel mensen tijdens hun leven van een stof mogen inademen zonder daar nadelige effecten van te ondervinden.RIVM presents a proposal for updating the air quality standards for Dutch priority substances. The government pays special attention to these substances because they cause cancer, influence reproduction or are persistent, bioaccumulative and toxic (PBT). The new standards can be used to set criteria for emission control in discharge permits. New standards are proposed because the current ones were derived using a methodology that is not used anymore. Besides, clarification was needed for some compounds because mutiple values have been published over the years. The proposed values are based on published national and international human toxicological risk limits, which represent safe levels for inhalation of a compound.Ministerie van I&