Döngülü açlık ve yemleme sıklığının çipura (sparus aurata) yavrularında büyüme ve yem alımı üzerine etkileri

TEZ6895Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008.Kaynakça (s.57-67) var.viii, 68 s. : rnk.res. ; 29 cm.This study was composed of two experiments: Ist experiment was conducted to evaluate the combined effect of cycled starvation and feding frequency on growth, body composition and feed utilization of juvenile gilthead sea bream. Triplicate groups of 324 juveniles (initial weights of 10.40 ± 0.07g) were stocked in 27 tanks (150 l) and reared in flow-through sea water. A factorial experiment (3x3) was designed employing a continuously fed control group (A) and two cycled starvation groups: 1 day starvation/3 days satiation (B), 1 day starvation/5 days satiation (C). The feeds were applied in three feeding frequencies for each group(2, 4 and 6 times a day) and the experiment lasted for 60 days. Throughout the study, growth, weight gain, feed utilization (as feed efficiency and daily feed intake), specific growth rate (SGR) values were measured every twelve days. Oxygen concentration in each tank was monitored and oxygen consumption was calculated before and after feeding for each group. Cycled starvation, feding frequency and interaction of these factors significantly affected growth and feed utilization of juvenile gilthead sea bream. Growth and weight gain were affected only by starvation. No interaction was found between feeding frequency and cycled starvation. There were no significant differences between body lipid levels among the groups. Oxygen consumption increased significantly after the feeding and following the starvation day.Bu çalışma iki ayrı denemeden oluşmuştur: I. denemede, çipura yavrularında döngülü açlık ve yemleme sıklığının büyümeye, vücut kompozisyonuna ve yem değerlendirmesine birlikte olan etkilerini değerlendirmek için yürütülmüştür. Bu amaçla, 324 yavrudan oluşan 3 tekerrürlü gruplar (10.40 ± 0.07 g) 27 tanka (150 L) stoklanmıştır ve deniz suyunda akışlı sistemde yetiştirilmiştir. 3x3 faktöriyelleri deneme planına göre, sürekli beslenen kontrol grubu (A) ve iki döngülü açlık grubu: 1 gün aç/3 gün doyana kadar beslenen (B), 1 gün aç/5 gün doyana kadar beslenen (C) gruplardan oluşan bir deneme tasarlanmıştır. Tüm bu gruplarda besleme 3 farklı yemleme sıklığı ( günde 2, 4 ve 6 defa ) uygulanarak yapılmıştır ve deneme 60 gün sürmüştür. Çalışma süresince büyüme, ağırlık kazancı, yem kullanımı (yem verimliliği ve günlük yem alımı), spesifik büyüme oranı (SBO) değerleri her 12 günde bir ölçülmüştür. Her tanktaki oksijen konsantrasyonu gözlenmiş ve oksijen tüketimi her grupta yem alımı öncesi ve sonrasında hesaplanmıştır. Çipura yavrularında döngülü açlık, yemleme sıklığı ve bu faktörlerin etkileşimi büyüme ve besin kullanımını önemli düzeyde etkilemiştir. Ancak, büyüme ve ağırlık kazanımı yalnızca açlık döngüsü tarafından etkilenmiştir. Besleme sıklığı ile açlık döngüsü arasında bir etkileşim bulunmamıştır. Gruplar arasında vücut kompozisyonundaki yağ oranlarında önemli bir fark çıkmamıştır. Oksijen tüketimi özellikle yemleme sonrasında ve açlık gününden sonraki doyana kadar besleme gününde artmıştır. Bulgularımız günde 4 kere besleme sıklığı ile 1 gün aç ve 5 gün tok grubunda yeterli telafi büyümesi sağlandığını desteklemektedir. II. denemede, çipura yavrularında (19.4 ± 2.23 g) mide boşaltım oranı (MBO) çalışılmıştır. Tek öğünlük serbest beslemenin ardından, balıklar 1, 2, 3, 4, 5, 6, 12 ve 24 saat yemek sonrası seri olarak disekte edilmişlerdir. Tek öğün beslenen çipura bireylerinin midedeki öğünlerinin yarının geçtiği (kalan yem miktarı = 46.157e0.0354x; r2= 0.8912) MBO 2.44 saat olduğu ve tüm öğünün mideden 24 içerisinde çıktığı belirlenmiştir. Bu bilgi çipura ön semirtme ünitelerindeki operasyonlara yardımcı olacaktır.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:SÜF2007YL

Fatty acids metabolism and growth performance in european sea bass (Dicentrarchus labrax L.) fed with different vegetable oils.

TEZ10682Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 125-152) var.x, 153 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.Bu çalışma 3 ayrı bölümden oluşmuştur. I. denemede Avrupa deniz levreği, (35-g) 130 gün boyunca balık yağı (BY), kanola yağı (KY) ve pamuk tohumu yağı (PTY) ilave edilmiş 3 yemle beslenmiştir. Final ağırlığı, ağırlık kazancı ve spesifik büyüme oranı karşılaştırıldığında BY ve KY yemi ile beslenen balıklar PTY yemi ile beslenenlere göre önemli düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Filetodaki eikosapentaenoik asit, (EPA) ve dokosahekzaenoik asit (DHA) seviyesi, diyetlerdeki TDYA ve n-6 ÇDYA seviyelerinin artmasıyla azalmıştır. İkinci denemede, BY ve iki farklı bitkisel yağın (KY ve PTY) ayrı ayrı ve %50 karışım (PTY/KY) içeren yemlerle beslenen Avrupa deniz levreklerinde (38.4g) tüm vücut yağ asidi denge metodu kullanılarak bunların yağ asidi metabolizması incelenmiştir. Genel olarak, yemlerdeki yağ asitlerinin görünen in vivo ? oksidasyonu (yemlerle aşırı miktarda sağlanan ve ?-oksidasyon oranı yüksek olan yağ asitlerini fazlasıyla içeren) yemlerdeki yağ kaynaklarından büyük ölçüde etkilendiği görünen yağ asitlerinin in vivo biyoçevrimi nispeten daha az arttığı kaydedilmiştir. EPA ve DHA’nın birikimi PTY ile beslenen balıklarda daha yüksek bulunmuştur Son olarak üçüncü denemede, yemlerdeki yağ kaynaklarının düzenli olarak değiştirilmesiyle oluşan alternatif besleme planlarının Avrupa deniz levreğinin (24 g) yağ asidi profili ve lipitleri metabolize eden genler üzerine etkileri açıklanmaya çalışılmıştır. Beş besleme planında balıklar kontrol (BY), kanola (KY), karışım (KY/BY), 3 hafta değişimli (3KY/BY; balıklar 3 hafta KY, 3 hafta KY/BY yemi ile beslendi) ve bitirici grup (9KY/BY; balıklar 9 hafta KY, 3 hafta BY yemi ile beslendi) olarak 12 hafta boyunca beslenmiştir. En yüksek SBO ve en düşük YÇO BY, KY/BY ve 9KY/BY grubu bireylerinde tespit edilmiştir. UZ-ÇDYA birikiminin KY ile beslenen bireylerin tüm vücut, fileto ve karaciğerlerinde genel olarak azalmıştır. 9KY/BY ve 3KY/BY grubu bireyleri eşit miktarda BY ve KY almalarına rağmen, n-3 UZ-ÇDYA 9KY/BY grubu bireylerde önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur. İstatistiksel olarak fark çıkmamasına rağmen, PPAR-? ve SREBP-1c’nin hafif bir artış olduğu 3KY/BY ve 9KY/BY gruplarındaki bireysel örneklerde bulunmuştur. Ancak D6D ekspresyonunda gruplar arasında açık bir eğilim bulunamamıştır.This study is composed by three experiments. In the first experiment, triplicate groups of twenty European sea bass, Dicentrarchus labrax, (35-g) were fed three fish meal-based diets in which the added lipid was fish oil (FO), canola oil (CO), cottonseed oil (CSO) for a period of 130 days. Final weight, weight gain and specific growth rate were significantly higher in fish fed FO and CO diet compared to fish fed CSO. The eicosapentaenoic acid (EPA), and docosahexaenoic acid (DHA) in flesh was significantly reduced with increasing levels of MUFA and n-6 PUFA in the diet. The second experiment investigated the fatty acid metabolism in juvenile sea bass (38.4 g) fed diets containing fish oil (FO) or two different vegetable oils (CO and CSO) tested individually or as a 50/50 blend (CO/CSO) by using whole-body fatty acid balance method. Overall, relatively little apparent in vivo fatty acid bioconversion was recorded, whilst the apparent in vivo ?- oxidation of dietary fatty acid was largely affected by the dietary lipid source, with higher rate of ?-oxidation for those fatty acids which were provided in dietary surplus. The deposition of EPA and DHA, was greatest for the fish fed CSO diet. Finally the third experiment aimed to elucidate and clarify the effects of alternating feeding schedules in which dietary lipid source is routinely alternated on fatty acid profile and lipid metabolized genes in sea bass juveniles (24.3 g). Five feeding schedules were administered to fish; control (FO), canola (CO), blend diet (BLD), three weeks alternate (3WCO, fish fed for 3 weeks with CO and the following 3 weeks BLD), and finishing group (9WCO, fish fed for 9 weeks with CO and the following 3 weeks FO) for 12 weeks. Significantly higher SGR and lower FCR were detected in fish fed the FO, BLD and 9WCO diet. The n-3 LC-PUFA deposition (i.e. EPA and DHA) were generally decreased in whole body, fillet and liver in fish fed CO diet compared to fish fed the FO diet. Fish fed 9WCO diets had an intake of FO and CO identical to that of the fish fed 3WCO diet, whereas n-3 LC-PUFA deposition of fish fed 9WCO diet were significantly higher than fish fed 3WCO diet. Although statistically non-significant, PPAR-? and SREBP-1c were slightly up-regulated, in some individual samples among the replicates in 3WCO and 9WCO treatments. However, there was no clear trend in D6D expression among the groups.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SÜF2011D1

Balık Yağına İkame Eden İki Farklı Bitkisel Yağ Sınıfının Juvenil Avrupa Deniz Levreğinde (Dicentrarchus Labrax) Besinsel Sindirime Etkileri

Bu çalışmada, balık yağı (BY) ve iki farklı bitkisel yağ (tekli doymamış yağ asitlerince zengin kolza yağı, KY ve n-6 çoklu doymamış yağ asitlerince zengin pamuk tohumu yağı; PTY) içeren yemlere tabi tutulan Avrupa deniz levreğindeki çoklu doymamış yağ asidi (PUFA)/ yüksek doymamış yağ asidi (HUFA) oranı değerlendirilmiştir. 20 adet Avrupa deniz levreği, (?35 g) 130 gün boyunca %100 balık yağı (BY), %100 rafine edilmiş kolza yağı (KY) ve %100 rafine edilmiş pamuk tohumu yağı ilave edilmiş 3 yemle beslenmiştir. Final ağırlığı, ağırlık kazancı ve spesifik büyüme oranı karşılaştırıldığında BY ve KY yemi ile beslenen balıklar PTY yemi ile beslenenlere göre önemli düzeyde daha yüksek bulunmuştur. KY ile beslenen balıklarda final ağırlığı (87,3±3,1 g), BY(84,3±1,2 g) ve PTY (80,4±2,3; P<0,05) ile beslenenlere kıyasla önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur. Filetodaki eikosapentaenoik asit, (EPA) ve dokosahekzaenoik Asit (DHA) yoğunluğu, yemlerdeki MUFA ve n-6 PUFA seviyelerinin artmasıyla azalmıştır. Buna göre, PTY ile beslenen balıkların DHA miktarı %9,41 iken KY (%7,93) ile beslenen balıkların kaslarındaki DHA miktarı daha düşüktür. Tahmin edildiği üzere, diyetlerdeki bireysel yağ asitlerinin emilimi zincir uzunluğu ile azalmakta ve doymamışlık derecesiyle artmaktadır. Diyetlerdeki PUFA/HUFA oranının artmasıyla görünen total yağ sindirilebilirliği azalmaktadır.This study evaluated dietary polyunsaturated fatty acid (PUFA)/highly unsaturated fatty acid (HUFA) ratios in European sea bass subjected to feeds containing fish oil (FO) or two different vegetable oils (the monounsaturated fatty acid: MUFArich rapeseed oil, RO; and the n-6 PUFA-rich cottonseed oil, CSO). Triplicate groups of twenty fish (35±0.2 g) were fed three fish-based diets in which the added lipid was 100% fish oil (FO), 100% refined low-erucic-acid-rapeseed oil (RO), 100% cottonseed oil (CSO) for a period of 130 days. As a result of this study, final weight, weight gain and specific growth rate were significantly higher in fish fed FO and RO diet compared to fish fed CSO. Final weight in fish fed the RO diet were significantly higher (87.3±3.1 g) in comparison to fish fed the FO (84.3±1.2 g) and CSO diets (80.4±2.3, <0.05). The concentration of eicosapentaenoic acid (EPA), and docosahexaenoic acid (DHA) in flesh was significantly reduced with increasing levels of MUFA and n-6 PUFA in the diet. Accordingly, DHA value in fish fed the CSO diet was 9.41% whereas fish fed the RO diet had lower (7.93%) DHA content in the flesh. As expected, the absorption of individual dietary fatty acids decreased with chain length and increased with the degree of unsaturation. The apparent total lipid digestibility decreased with increasing the PUFA/HUFA ratio in the diet

Determination of Hematological Status as Health Indicator of European Sea Bass (Dicentrarchus labrax L.) Fed Different Dietary Fatty Acids

In this study, the European Sea Bass (Dicentrarchus labrax) were fed rich canola oil which is containing monounsaturated fatty acid (MUFA) and rich cottonseed oil which is containing n-6 polyunsaturated fatty acid (PUFA) and the effects of these feeds on some hematological parameters were investigated. Experimental fish were fed two times daily with 100% fish oil (FO-control), 100% cottonseed oil (CSO), 100% canola oil (CO) and 50% CSO - 50% CO (CSO50-CO50) for 162 days. End of the experiment, total erythrocyte (RBC) amount was highest in the CSO group 269.0 x (104 mm3 -1) compared to all other groups. Leukocyte (WBC) 96.280 x (103 mm3 -1), monocyte, lymphocyte and neutrophil amounts showed significant increases in only CSO group. Therefore, in terms of fish health and welfare, the exclusive use of cottonseed oil without mixing with the other vegetable oils in sea bass diet formulation can be a viable alternative to fish oil since it has the most suitable fatty acids

Determination of Hematological Status as Health Indicator of European Sea Bass (Dicentrarchus labrax L.) Fed Different Dietary Fatty Acids

In this study, the European Sea Bass (Dicentrarchus labrax) were fed rich canola oil which is containing monounsaturated fatty acid (MUFA) and rich cottonseed oil which is containing n-6 polyunsaturated fatty acid (PUFA) and the effects of these feeds on some hematological parameters were investigated. Experimental fish were fed two times daily with 100% fish oil (FO-control), 100% cottonseed oil (CSO), 100% canola oil (CO) and 50% CSO - 50% CO (CSO50-CO50) for 162 days. End of the experiment, total erythrocyte (RBC) amount was highest in the CSO group 269.0 x (104 mm3 -1 ) compared to all other groups. Leukocyte (WBC) 96.280 x (103 mm3 -1 ), monocyte, lymphocyte and neutrophil amounts showed significant increases in only CSO group. Therefore, in terms of fish health and welfare, the exclusive use of cottonseed oil without mixing with the other vegetable oils in sea bass diet formulation can be a viable alternative to fish oil since it has the most suitable fatty acids.In this study, the European Sea Bass (Dicentrarchus labrax) were fed rich canola oil which is containing monounsaturated fatty acid (MUFA) and rich cottonseed oil which is containing n-6 polyunsaturated fatty acid (PUFA) and the effects of these feeds on some hematological parameters were investigated. Experimental fish were fed two times daily with 100% fish oil (FO-control), 100% cottonseed oil (CSO), 100% canola oil (CO) and 50% CSO - 50% CO (CSO50-CO50) for 162 days. End of the experiment, total erythrocyte (RBC) amount was highest in the CSO group 269.0 x (104 mm3 -1 ) compared to all other groups. Leukocyte (WBC) 96.280 x (103 mm3 -1 ), monocyte, lymphocyte and neutrophil amounts showed significant increases in only CSO group. Therefore, in terms of fish health and welfare, the exclusive use of cottonseed oil without mixing with the other vegetable oils in sea bass diet formulation can be a viable alternative to fish oil since it has the most suitable fatty acids

Induction of sex-reversed males using 17 ?-methlytestosterone in the gold blotch grouper (Epinephelus costae)

Öz Bu çalışmada 17?-metiltestosteron (MT)'un protogenus hermafrodit Ziber (Epinephelus costae) türünde cinsiyet dönüşümü üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Ziber bireylerine 5 mg/kg/ay (MT5) ve 10 mg/kg/ay (MT10) 17?- metiltestosteron olacak şekilde her 15 günde bir toplam 5 kez implant yapılmıştır. Her bir uygulama için beşer balık kullanılmıştır. Sekizinci haftadaki implantın ardından MT10 grubunda bulunan 2 bireyde ölüm gerçekleşmiştir. Ölen bu balıklar disekte edilmiş, oositlerin dejenerasyona uğradığı ve sperm kanallarının belirginleştiği gözlenmiştir. Son implantın ardından (10. hafta) MT5 grubundaki bir bireyde gonadlarda fenotipik erkekleşmenin gerçekleştiği belirlenmiştir. Histolojik kesitlerde bir adet histozoik parazit olan Philometra lateolabricis'in (Nematoda: Philometridae) varlığı gözlenmiştir. Cinsiyet değişimi sağlanmaya çalışılan bireylerde gametlerin normal gelişim gösterememesinin sebebinin bu parazitin olabileceği varsayılabilir.In this study, the effects of 17?methyltestosterone (MT) for induction of sex reversal in protogynous hermafrodit goldblotch grouper (Epinephelus costae) was investigated. Goldblotch grouper were implanted with 5 mg (MT5) and 10 mg (MT10) 17?methyltestosterone kg-1 month-1 body month weight five times with 15 days intervals. Five fish were implanted for each treatment. After week 8 post-implantation, 2 fish died in MT10 group. These two fish were dissected and MT10 oocytes were degenerated, and sperm channels of these two fish were observed. After last implantation (week 10 post-implantation), only one fish in MT5 treatment induced advanced stages of spermatogenesis. A philometrid nematode, Philometra lateolabracis (Nematoda: Philometridae) was observed in fish in MT5 treatment. It was assumed that this parasitic nematod inhibits the normal development of the gamates in sex reversed females

Induction of sex-reversed males using 17 α -methlytestosterone in the gold blotch grouper (Epinephelus costae)

Öz Bu çalışmada 17 α-metiltestosteron (MT)'un protogenus hermafrodit Ziber (Epinephelus costae) türünde cinsiyet dönüşümü üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Ziber bireylerine 5 mg/kg/ay (MT5) ve 10 mg/kg/ay (MT10) 17?- metiltestosteron olacak şekilde her 15 günde bir toplam 5 kez implant yapılmıştır. Her bir uygulama için beşer balık kullanılmıştır. Sekizinci haftadaki implantın ardından MT10 grubunda bulunan 2 bireyde ölüm gerçekleşmiştir. Ölen bu balıklar disekte edilmiş, oositlerin dejenerasyona uğradığı ve sperm kanallarının belirginleştiği gözlenmiştir. Son implantın ardından (10. hafta) MT5 grubundaki bir bireyde gonadlarda fenotipik erkekleşmenin gerçekleştiği belirlenmiştir. Histolojik kesitlerde bir adet histozoik parazit olan Philometra lateolabricis'in (Nematoda: Philometridae) varlığı gözlenmiştir. Cinsiyet değişimi sağlanmaya çalışılan bireylerde gametlerin normal gelişim gösterememesinin sebebinin bu parazitin olabileceği varsayılabilir.In this study, the effects of 17 α-methyltestosterone (MT) for induction of sex reversal in protogynous hermafrodit goldblotch grouper (Epinephelus costae) was investigated. Goldblotch grouper were implanted with 5 mg (MT5) and 10 mg (MT10) 17&amp;#945;-methyltestosterone kg-1 month-1 body month weight five times with 15 days intervals. Five fish were implanted for each treatment. After week 8 post-implantation, 2 fish died in MT10 group. These two fish were dissected and MT10 oocytes were degenerated, and sperm channels of these two fish were observed. After last implantation (week 10 post-implantation), only one fish in MT5 treatment induced advanced stages of spermatogenesis. A philometrid nematode, Philometra lateolabracis (Nematoda: Philometridae) was observed in fish in MT5 treatment. It was assumed that this parasitic nematod inhibits the normal development of the gamates in sex reversed females

Diario de Alicante: Año XVII Número 5391 - 1928 noviembre 10

The white grouper is a desirable aquaculture species that adapts to captivity, grows well and commands a high market price. However, little is known about reproductive biology or control of sex reversal of this protogynous hermaphrodite. In this study, female white groupers were implanted with one dose of 17α‐methyltestosterone (10 mg/kg body weight [BW], MT) and two doses of aromatase inhibitor, fadrozole (1 and 3 mg/kg BW, FD1 and FD3) once a month for 4 months (April–July). At the start of the study, the fish had gonads full of oocytes compared to the end of the experiment when the control group mature oocytes compared to the experimental groups MT, FD1 and FD3 that exhibited different stages of testicular tissue. Plasma levels of testosterone were significantly highest in the FD3 group and the highest 11‐Ketotestosterone levels were observed in the MT group. Plasma levels of oestradiol (E2) were significantly lower in the FD implanted groups, compared to initial individuals and control groups. The use of aromatase inhibitor, FD for sex reversal both gives further insight into the mechanisms controlling sex differentiation and provides an alternative to steroid treatment.info:eu-repo/semantics/acceptedVersio

Protective role of Darbopoetin in Cisplatin-Induced Ototoxicity

Aim: It was aimed to evaluate in-vivo whether darbepoetin-alpha (DPO)application has a preventive role in the cisplatin-induced ototoxic effect.Materials and Methods: In the study, four groups were formed using 28 Wistaralbino rats. Group 1 (intraperitoneal) IP saline given control group, Group 2cisplatin (16mg/kg IP single dose), Group 3 DPO (25 μg/kg IP), and Group 4is the group in which a single dose of 25 μg/kg IP DPO was administered 24hours before and half an hour after cisplatin administration. Distortion productotoacoustic emission (DPOAE) and brainstem auditory evoked potentials(BAEP) were performed on rats before agent administration and on the 7th dayof the experiment. After hearing measurements, the rats were sacrificed.Apoptotic cell death in ear tissue, caspase-3, -8, -9 expression, Inducible NitricOxide Synthase (iNOS), Neuronal Nitric Oxide Synthase (nNOS) expressionlevels, antioxidant Nrf2 (Nuclear factor (erythroid-derived 2)) - like 2) andrelated Heme oxygenase-1 (HO-1), NAD(P)H quinone oxidoreductase 1(NQQ1) were studied by immunohistochemical method. Serum glutathione(GSH) and anti-inflammatory TNF-α and IL-1β protein levels were determinedusing ELISA kits.Results: The hearing loss was detected at all frequencies showing ototoxiceffects compared to control in hearing measurements with cisplatinapplication. In the examinations performed at the immunohistochemical tissuelevel, structural changes in the inner ear, necrosis, and necroptosis in the brainand nerve tissues were detected in the cisplatin-administered group. Thepreventive effects of darbepoetin on the inner ear and brain damage inducedby cisplatin are detected by apoptotic protein expressions and oxidative stressrelated markers, iNOS and nNOS,</p