The penalty of imprisonment and its impact on the health of inmates - preliminary results

Introduction and purpose The prison system is an extremely important element of the country's penal structure. Restrictions related to serving a sentence of imprisonment adversely affect the physical health and the mental health of inmates. The main goal of the study was to assess selected areas of health of respondents in prison and changes in them depending on the time spent in prison. Material and methods The study included 153 (100%) men aged 18 to 55 staying in the Penitentiary Institution in Racibórz. An original questionnaire consisting of questions concerning the described issues was used to conduct the study. All respondents provided informed consent to participate. Obtained results in each category were converted into 5-point Likert Scale. Statistical analysis was carried out using the Chi2 test to investigate the relationship between the obtained results and the time spent in prison. Results Almost 30% of respondents declared the presence of chronic diseases before imprisonment, and more than half of the most common ailments after imprisonment included heartburn. Conducted analysis showed that even though more than 60% of the respondents assessed their general health positively there was a significant difference (Chi2=13.8; p=0.0083) between obtained results and inmates’ self-assessment. Time spent in prison was not influencing significantly physical health (Chi2=9,9 p=0,624) and inmates’ pro-health behaviors (Chi2=18,0 p=0,3232), but it influenced mental health (Chi2=28.3; p=0.047) and lifestyle (Chi2=37.4; p=0.0052). Conclusion The conducted evaluation shows how inmates’ health and its determinants are changing during time spent in prison. Moreover, it shows the problems that have to be resolved to maintain health during time spent in prison. It also highlights the importance of taking actions leading to inmates’ health improvement

Czy można lekceważyć łagodnego guza serca? Opis chorej ze śluzakiem serca powikłanym zatorowością, wstrząsem septycznym i zespołem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

W pracy, przedstawiono przypadek młodej kobiety, u której zdiagnozowano „de novo” śluzaka lewego przedsionka. Skrajnie ciężki przebieg choroby doprowadził do nieodwracalnych powikłań i trwałego uszczerbku na zdrowiu w tym amputacji w zakresie obu kończyn dolnych. W proces diagnostyczny zaangażowany był zespół doświadczonych lekarzy, a terapia wymagała wysokospecjalistycznych zabiegów z zakresu medycyny zachowawczej oraz operacyjnej.

Czy można lekceważyć łagodnego guza serca? Opis chorej ze śluzakiem serca powikłanym zatorowością, wstrząsem septycznym i zespołem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

W pracy, przedstawiono przypadek młodej kobiety, u której zdiagnozowano de novo śluzaka lewego przedsionka. Skrajnie ciężki przebieg choroby doprowadził do nieodwracalnych powikłań i trwałego uszczerbku na zdrowiu w tym amputacji w zakresie obu kończyn dolnych. W proces diagnostyczny zaangażowany był zespół doświadczonych lekarzy, a terapia wymagała wysokospecjalistycznych zabiegów z zakresu medycyny zachowawczej oraz operacyjnej.Słowa kluczowe: śluzak serca, powikłania zakrzepowo-zatorow

Selected elements of the lifestyle of Silesian seniors, taking into account their participation in the activities of the Third Age Universities

IntroductionUTA can provide older adult people with the satisfaction of needs and creates the opportunity to pursue youthful interests and passions. The aim of the study was to assess selected elements of the lifestyle of Silesian seniors, taking into account their participation in the activities of Universities of the Third Age.MethodsThe study involved 631 (100%) senior residents of the Silesian agglomeration. The majority of the study group were women (475; 75.28%), and the average age of the participants was 70.28 ± 6.09 years. To conduct the study, an original survey questionnaire was used, complemented by PPS-10, PAQE and Yesavage Geriatric Depression Rating Scale.ResultsAmong the surveyed Silesian seniors who did not attend classes at the University of the Third Age, a statistically significantly higher score on the Yesavage’s Geriatric Depression Rating Scale was found compared to those confirming their participation in the mentioned activity (p = 0.002). Almost 40% (107; 38.63%) of seniors who did not attend classes at the Universities of the Third Age showed a high level of stress, and every fourth (89; 25.14%) Silesian senior taking part in the above-mentioned activity had a low level of stress (p = 0.04). The median of points obtained on the physical activity assessment scale (PAQE) by seniors attending classes at Universities of the Third Age was statistically higher than seniors who denied participation in the mentioned activity (p = 0.017).ConclusionParticipation in the various activities at the Universities of the Third Age influenced positively well-being, reduced stress and raised physical activity of examined seniors. It is important to promote and start actions leading to seniors’ better and easier inclusion to the society life. Future research should concentrate on reasons why many seniors do not attend activities in their leisure time - especially on accessibility of various activities and financial reasons, which in the future will play crucial role in the aging societies

Neoplastic tumor of the right ventricle of the heart - a case report

The increasing number of metastatic heart tumors is observed due to increasing frequency of cancer cases. Malignant melanoma, germ cell carcinomas, hematologic and lymphatic neoplasms, breast and lungs carcinomas and carcinoma of esophagus are the most often origins of metastatic tumors to the heart. In this case, patient was addmited to the Cardiology Department with suspicion of myocarditis. The only anomaly found during admission was tumor in right ventricle of the heart. After we decided of surgical treatment of the tumor, patient state worsened and she died. Autopsy confirmed our diagnose of metastatic origin of the tumor.Wzrost zapadalności na nowotwory powoduje zwiększenie liczby chorych z przerzutami odległymi, w tym do mięśnia sercowego i osierdzia. Do nowotworów, które najczęściej dają przerzuty do serca, należą: czerniak złośliwy, nowotwory wywodzące się z komórek rozrodczych, nowotwory układu krwiotwórczego i limfatycznego, rak płuca, przełyku i piersi. W opisanym przypadku chorą skierowano do Kliniki Kardiologii Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach z podejrzeniem zapalenia mięśnia sercowego. Jedyną nieprawidłowością stwierdzaną podczas przyjęcia była zmiana guzowata w prawej komorze serca. Po konsultacji kardiochirurgicznej i podjęciu decyzji o operacyjnym odbarczeniu prawej komory doszło do nagłego pogorszenia stanu chorej, a następnie jej zgonu. Wynik sekcji potwierdził rozpoznanie guza przerzutowego

Assessment of risk factors for mortality in patients with cardiovascular disease and a history of treatment for malignancy

Wstęp: Pacjenci z zaawansowanym nowotworem po przebytej terapii onkologicznej coraz częściej są hospitalizowani na oddziałach kardiologicznych z powodu schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Ważnym elementem przygotowania chorego do procedur inwazyjnych jest racjonalna ocena ryzyka jego zgonu. Wadą stosowanych w kardiologii skal ryzyka jest nieuwzględnianie choroby nowotworowej. Prawidłowe oszacowanie prognozowanego czasu przeżycia pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego i zaawansowaną chorobą nowotworową dotyczy około 20% pacjentów. Cel: Zasadniczym celem pracy była ocena wpływu wybranych parametrów klinicznych na czas przeżycia u pacjentów z chorobą układu sercowo-naczyniowego oraz rakiem płuca lub piersi po przebytym leczeniu onkologicznym. Celem dodatkowym była identyfikacja chorych z dużym prawdopodobieństwem przeżycia roku w dobrym stanie ogólnym. Metody: Badaniem objęto 326 pacjentów z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego i rakiem piersi lub płuca (drobnokomórkowy, niedrobnokomórkowy), wyselekcjonowanych z grupy 7818 chorych, będących w latach 2008–2012 pod opieką częstochowskiego hospicjum ,,Palium’’. Otrzymane dane zebrano w arkuszu kalkulacyjnym i poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najsilniejszymi czynnikami zwiększającymi ryzyko zgonu pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową oraz zaawan­sowanym rakiem piersi lub płuca po przebytej chemio- i/lub radioterapii były: rodzaj nowotworu, zaawansowanie choroby nowotworowej, stopień upośledzenia sprawności wg ECOG oraz obecność wyniszczenia. Istotny wpływ na skrócenie czasu przeżycia miały również: zaawansowanie objawów niewydolności serca wg NYHA, znaczne zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory, obecność choroby niedokrwiennej serca, obecność przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, hiperglikemia na czczo, znaczne osłabienie, nudności i ból. W analizie wpływu zastosowanej farmakoterapii na czas przeżycia badanych chorych istotnie dłuższe przeżycie zaobserwowano u pacjentów stosujących inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), natomiast przyjmowanie diuretyków i steroidów wiązało się z krótszym czasem przeżycia. Największe szanse na roczne przeżycie w stosunkowo dobrym stanie funkcjonalnym wśród analizowanych chorych wykazywały pacjentki z rakiem piersi w III stopniu zaawansowania klinicznego, bez kacheksji, bez choroby niedokrwiennej serca i uporczywych dolegliwości somatycznych oraz poddane terapii tamoksyfenem, inhibitorem ACE i octanem megestrolu. Wnioski: Wykonana analiza jest pierwszym badaniem oceniającym jednoczesny wpływ na przeżycie kardiologicznych i onkologicznych czynników ryzyka u pacjentów z współistniejącym schorzeniem układu sercowo-naczyniowego oraz nowotworem złośliwym po radio- i/lub chemioterapii. Porównując trzy grupy chorych na nowotwory o zróżnicowanym rokowaniu, wykazano odmienny wpływ poszczególnych czynników zależny od choroby podstawowej. Analiza potwierdziła istotność ryzyka skumulowanego. W niniejszej pracy pokazano istotne aspekty zastosowania czynników prognostycznych przeżycia we współczesnej kardiologii wśród pacjentów z nowotworem, jak również potrzebę przeprowadzenia dalszych badań w celu pełniejszego wyjaśnienia omawianych zagadnień.Background: Patients with advanced cancer after radio- and/or chemotherapy are increasingly commonly hospitalised in cardiol­ogy units due to coexisting cardiovascular diseases (CVD). A rational assessment of mortality risk is an important part of patient preparation for invasive cardiac procedures. One disadvantage of cardiac risk scores is the fact that malignancies are not taken into account. At present, accurate estimation of life expectancy is possible in up to 20% of patients with an advanced malignancy. Aim: To evaluate the effect of selected clinical parameters on survival of patients with CVD and coexisting lung or breast cancer after radio- and/or chemotherapy. An additional aim was to identify patients with a high probability of surviving a year in a good general clinical condition. Methods: The study group involved 326 subjects with established CVD and lung cancer (small-cell or non-small-cell) or breast cancer who were selected from the group of 7818 patients receiving palliative care in the Palium hospice in Czestochowa, Poland, in 2008–2012. The obtained data were collected in a database and subjected to a statistical analysis. Results: The strongest factors associated with an increased risk of death among patients with CVD and coexisting advanced lung or breast cancer after chemo- and/or radiotherapy were the type and stage of malignancy, functional status according to the ECOG classification, and the presence of cachexia. Other factors that had a significant effect on survival included higher severity of heart failure symptoms as evaluated by the New York Heart Association class, decreased left ventricular ejection fraction, presence of ischaemic heart disease, chronic obstructive pulmonary disease, fasting hyperglycaemia, and the severity of fatigue, nausea, and pain. When the effects of drug treatment on survival were analysed, significantly increased survival was observed in patients treated with angiotensin-converting enzyme inhibitors while diuretic and glucocorticosteroid use was associated with decreased survival. Among the evaluated groups of patients with CVD and advanced malignancy after radio- and/or chemotherapy, the highest probability of surviving a year in a relatively good general clinical condition was noted in patients with stage 3 breast cancer without cachexia, ischaemic heart disease and persistent somatic symptoms who were treated with tamoxifen, angiotensin-converting enzyme inhibitors and megestrol acetate. Conclusions: This is the first study that evaluated the combined effect of oncological and cardiovascular risk factors on survival of patients with CVD and coexisting cancer after radio- and/or chemotherapy treatment. When the three groups of cancer patients with different prognosis were compared, the study revealed varying effects of each factor depending on the underlying malignancy. The analysis confirmed the significance of the cumulative risk. The present study showed that malignancy-related prognostic factors are important in the context of cardiac evaluation and treatment of cancer patients. It also showed that further research is needed to clarify these issues

Management of a patient with pulmonary embolism and symptoms of acute coronary syndrome — a case study

Wstęp: Zatorowość płucna jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Stanowi trzeci z kolei, po zawale serca i udarze mózgu, powód zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych. Różnorodność i nasilenie objawów sugerują często inną przyczynę ciężkiego stanu chorego i mogą powodować trudności oraz opóźnienie prawidłowego rozpoznania i rozpoczęcia właściwego leczenia. W diagnostyce różnicowej zatorowości płucnej należy brać pod uwagę między innymi ostry zespół wieńcowy, zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmę oskrzelową, odmę opłucnową, tamponadę serca, rozwarstwienie aorty oraz inne schorzenia. Opis przypadku: Pacjent, 67-letni mężczyzna, został przekazany do Kliniki Kardiologii w ramach ostrego dyżuru z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST. Stan ogólny chorego w chwili przyjęcia był bardzo ciężki, pacjent był osłabiony, z utrudnionym kontaktem słownym, skarżył się na ból w górnej połowie klatki piersiowej oraz duszności. Na podstawie całości obrazu klinicznego i wyników przeprowadzonych badań dodatkowych w izbie przyjęć u chorego podejrzewano zatorowość płucną. Rozpoznanie choroby potwierdzono na podstawie uwidocznienia charakterystycznych zmian w wykonanych badaniach obrazowych: echokardiografii i tomografii komputerowej. Umożliwiło to szybkie zastosowanie właściwego algorytmu postępowania. Obecnie chory pozostaje pod opieką ambulatoryjną przyklinicznej poradni kardiologicznej i kardiochirurgicznej. Wnioski: Historia opisanego przypadku zatorowości płucnej dowodzi realnych trudności w rozpoznawaniu tej jednostki chorobowej, która może przybierać obraz kliniczny imitujący różne schorzenia. Pomyślne wyniki leczenia chorego z zatorowością płucną w klinice dowodzą ogromnej roli czynnika czasowego, jak i posiadanych możliwości diagnostyczno-leczniczych, a tym samym zasadności niezwłocznego przekazywania tych pacjentów do ośrodków specjalistycznych. Chirurgia Polska 2010, 12, 2, 103–111Background: Pulmonary embolism (PE) is a life-threatening condition. It is the third leading cause of cardiovascular-related deaths after myocardial infarction and cerebral stroke. The diversity and intensity of PE symptoms often suggest another cause of gravity of patient’s condition; this can create problems and delays in correctly diagnosing and starting suitable treatment of PE. Differential diagnosis of pulmonary embolism requires taking into consideration acute coronary syndrome, pneumonia, exacerbation of chronic obturatory pulmonary disease, bronchial asthma, pneumothorax, cardiac tamponade and aortic dissection. Case description: A 67 year-old man was air-lifted from a regional hospital to the emergency room at the Clinic of Cardiology, Medical University of Silesia in Katowice. He had been diagnosed with acute coronary syndrome without ST segment elevation. The patient’s condition at admission was very serious; he presented with general weakness, difficulties in verbal communication, upper chest pain, and considerable dyspnea. Total clinical picture and additional tests performed at the emergency room indicated pulmonary embolism. The PE diagnosis was confirmed based on characteristic changes visualized by echocardiographic and CT scans; appropriate treatment was then initiated. Currently, the patient is under cardiological ambulatory care. Conclusions: The described case of pulmonary embolism presents an example of actual difficulties experienced when diagnosing this disease unit since its clinical picture can imitate various other conditions. The successful treatment of a pulmonary embolism patient at the Center of Cardiology underscores the paramount role of the time factor and diagnostic/treatment capabilities in such an outcome. It demonstrates the relevance of prompt transfer of such patients to facilities offering specialized treatment. Polish Surgery 2010, 12, 2, 103–11

Left atrial myxoma in a patient with advanced coronary artery disease qualified to undergo heart surgery - case report

Śluzak przedsionka jest najczęściej występującym łagodnym guzem serca. W przypadku gdy jest bezobjawowy, często jego rozpoznanie jest przypadkowe. Z uwagi na takie powikłania z nim związane, jak: zatorowość obwodowa i płucna, zamknięcie ujść przedsionkowo-komorowych, zaburzenia rytmu serca lub nagły zgon, istotne jest jego wczesne rozpoznanie i leczenie. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorego zgłaszającego tylko pogorszenie tolerancji wysiłku. We wczesnej diagnostyce echokardiograficznej wykonanej u badanego uwidoczniono zmianę w lewym przedsionku, natomiast w dalszej diagnostyce tego guza stwierdzono współistniejące, istotne zmiany zwężające w tętnicach wieńcowych. Chorego zakwalifikowano do operacyjnego usunięcia guza i jednoczesnego zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych.Atrial myxoma is one of the most common benign heart tumors and when asymptomatic its diagnosis is often the case. Due to its complications — peripheral and the pulmonary embolism, the atrio-ventricular orifice closure, arrhythmias or sudden cardiac death — early diagnosis and treatment are important. In this report we want to present a case of a patient with only fatigue as a symptom of illness. Early echocardiographic evaluation showed a tumor in the left atrium and further tests of the tumor revealed the coincidence of advanced coronary artery stenoses. The patient was qualified to undergo tumor excision and coronary artery by-pass grafting

Jakość starzenia się seniorów zamieszkujących miasta aglomeracji śląskiej

Background. Seniors’ quality of aging has become the subject of many studies in recent years. This is related to the progressive aging of societies. The aim of the study was to assess the quality of aging of seniors living in the cities of the Silesian conurbation. Material and methods. 436 seniors from Silesian conurbation cities were surveyed, including 340 (77.98%) attending the Universities of the Third Age (UTA) classes and 96 (22.02%) not attending. The research tool was the original questionnaire supplemented with the standardized SAI questionnaire. Results. The successful aging rate in the group of seniors participating in the UTA classes was slightly higher (11.75) than in the group of seniors not participating (11.43). They also most often assessed their health condition as good and declared an active way of spending their free time. Those who did not participate assessed their health as average and declared a passive way of spending free time. Seniors of both groups were independent in performing everyday activities, meeting family and friends and were systematically examined. Most of the surveyed seniors attended the cinema/theater or museum several times a year, over half consumed alcohol and over one third used tobacco. Conclusions. The quality of aging of the surveyed seniors living in the cities of the Silesian conurbation was good. Seniors, regardless of attending the UTA classes or not, actively participated in social and cultural life, and were regularly examined, but unfortunately used stimulants.Wprowadzenie. Jakość starzenia się seniorów stała się w ostatnich latach przedmiotem wielu badań. Jest to związane z postępującym starzeniem się społeczeństw. Celem badań była ocena jakości starzenia się seniorów zamieszkujących miasta aglomeracji śląskiej. Materiał i metody. Badaniami objęto 436 seniorów zamieszkujących miasta aglomeracji śląskiej, z czego 340 (77,98%) uczęszczało na zajęcia Uniwersytetów Trzeciego Wieku (UTW), a 96 (22,02%) nie uczęszczało na zajęcia. Narzędziem badawczym była autorska ankieta uzupełniona standaryzowanym kwestionariuszem SAI. Wyniki. Wskaźnik pomyślnego starzenia się w grupie seniorów uczestniczących w zajęciach UTW był nieco wyższy (11,75) niż w grupie seniorów nieuczestniczących w zajęciach (11,43). Seniorzy biorący udział w zajęciach UTW najczęściej oceniali swój stan zdrowia jako dobry i deklarowali aktywny sposób spędzania czasu wolnego. Osoby, które nie brały w nich udziału, oceniły swój stan zdrowia jako przeciętny i deklarowały bierny sposób spędzania czasu wolnego. Seniorzy obu grup wykazali się samodzielnością w wykonywaniu codziennych czynności, spotykaniem się z rodziną i znajomymi oraz byli systematycznie badani. Większość ankietowanych seniorów kilka razy w roku chodziła do kina/teatru lub muzeum. Ponad połowa badanych seniorów spożywała alkohol, a ponad jedna trzecia paliła papierosy. Wnioski. Jakość starzenia się badanych seniorów zamieszkujących miasta aglomeracji śląskiej była dobra. Seniorzy, niezależnie od uczęszczania lub nie na zajęcia UTW, aktywnie uczestniczyli w życiu społecznym i kulturalnym, regularnie badali się, ale niestety stosowali używki