Bisfenol A’ya maruz kalan erkek Yeni Zelanda tavşanlarında punikalajinin potansiyel etkileri

The possible effects of punicalagin on some oxidant-antioxidant enzymes and biochemical parameters in bisphenol A (BPA)-treated rabbits were investigated. Animals were randomly divided into 4 groups, each containing 6 rabbits: Control (C; corn oil and distilled water), BPA (BPA; 20 mg/kg BPA in corn oil and distilled water), the punicalagin (PUN; corn oil and 2 mg/kg punicalagin in distilled water), and BPA-punicalagin (B+P; 20 mg/kg BPA in corn oil and 2 mg/kg PUN in distilled water) groups. Daily treatments continued for 9 weeks and doses were adjusted according to body weights measured for each week. At the end of the study, hematological, biochemical, and oxidant-antioxidant parameters were measured from blood and tissue samples. The difference in the levels of plasma bilirubin, albumin, total plasma protein, Mg, P, Ca, Na, K, and levels of glutathione peroxidase in plasma, liver, and kidney were non-significant (p>0.1). However, oral BPA administration adversely affected serum cholesterol, LDL, HDL, amylase, lipase, CRP, and GGT concentrations. Likewise, malondialdehyde, catalase, and superoxide dismutase levels in the kidney and liver were also negatively altered by BPA (p<0.05). Significant improvements in these parameters were apparent in the B+P group. The data generated here showed that punicalagin possessed a beneficial impact on potentially reducing the possible toxic effects of BPA in rabbits.Çalışmada, BPA verilen Yeni Zelanda tavşanlarında punikalajininbazı oksidan-antioksidan enzimler ile bazı biyokimyasal parametreler üzerine olası etkilerin incelendi. Bu amaçla 2 hafta boyunca laboratuvar koşullarına alıştırılan tavşanlar, her grupta 6 tavşan olacak şekilde rastgele 4 gruba ayrıldı: Kontrol (C; mısır yağı ve distile su), BPA (BPA; mısır yağı içerisinde 20 mg/kg BPA ve distile su), punikalajin (PUN; mısır yağı ve distile su içerisinde 2 mg/kg punikalajin), ve BPA-punikalajin grubu (B+P; mısır yağı içerisinde 20 mg/kg BPA ve distile su içerisinde 2 mg/kg PUN). Uygulamalar 9 hafta boyunca günlük olarak yapıldı ve haftada bir kez yapılan tartımlara göre dozlar ayarlandı. Çalışma sonunda alınan kan ve doku örneklerinden hematolojik, biyokimyasal ve oksidanantioksidan parametrelerin ölçümleriyapıldı. Analizler neticesinde plazma bilirubin, albümin ve toplam plazma protein düzeyleri ile Mg, P, Ca, Na, K, seviyelerinde herhangi bir istatistiki farka rastlanmazken, farklı gruplardaki plazma, karaciğer ve böbrek glutatyon peroksidaz değerleri de önemsiz bulundu (p>0,1). Oral BPA uygulamaları serum kolesterol, LDL, HDL, amilaz, lipaz, CRP, GGT seviyeleri ile karaciğer ve böbrek dokusundaki malonildialdehit, katalaz ve süperoksit dismütaz seviyelerini olumsuz etkiledi (p<0,05). B+P grubunda ise bu parametrelerde önemli ölçüde iyileşme gözlendi. Elde edilen sonuçlar, BPA'nın erkek tavşanlarda yol açtığı olası toksik etkilerin punikalajin tedavisi ile önemli ölçüde düzeltilebileceğini gösterdi

Mutational screening of BASP1 and transcribed processed pseudogene TPPsig-BASP1 in patients with Möbius syndrome.

Mobius syndrome is a rare disorder primarily characterized by congenital facial palsy, frequently accompanied by ocular abduction anomalies and occasionally associated with orofacial, limb and musculoskeletal malformations. Abnormal development of cranial nerves V through XII underlines the disease pathogenesis. Although a genetic etiology for Mobius syndrome was proposed, molecular genetic studies to identify the causative gene(s) are scarce. In this study, we selected two candidate genes. One is BASP1 residing in a human chromosome 5p15.1-p15.2, syntenic to mouse chromosome 15qA2-qB2, to which a mouse model with facial nerve anomalies was mapped. The other is transcribed processed pseudogene TP Psi g-BASP1, which is located on chromosome 13q flanking the putative locus for Mobius syndrome and might be involved in the regulation of the transcripts encoded by BASP1. Mutation analyses in nineteen patients excluded these genes as being candidates for Mobius syndrome