The OmniTread OT-4 serpentine robot—design and performance

Serpentine robots are slender, multi-segmented vehicles designed to provide greater mobility than conventional mobile robots. Serpentine robots are ideally suited for urban search and rescue, military intelligence gathering, and inspection tasks in hazardous or inaccessible environments. One such serpentine robot, developed at the University of Michigan, is the “OmniTread OT-4.” The OT-4 comprises seven segments, which are linked to each other by six joints. The OT-4 can climb over obstacles that are much higher than the robot itself, propel itself inside pipes of different diameters, and traverse difficult terrain, such as rocks or the rubble of a collapsed structure. The foremost and unique design characteristic of the OT-4 is the use of pneumatic bellows to actuate the joints. The pneumatic bellows allow the simultaneous control of position and stiffness for each joint. Controllable stiffness is important in serpentine robots, which require stiff joints to cross gaps and compliant joints to conform to rough terrain for effective propulsion. Another unique feature of the OmniTread design is the coverage of all four sides of each segment with drive tracks. This design makes the robot indifferent to rollovers, which are bound to happen when the slender bodies of serpentine robots travel over rugged terrain. This paper describes the OmniTread concept and some of its technical features in some detail. In the Experiment Results Section, photographs of successful obstacle traverses illustrate the abilities of the OT-4. © 2007 Wiley Periodicals, Inc.Peer Reviewedhttp://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/56171/1/20196_ftp.pd

Klimat społeczny instytucji wychowawczych i jego uwarunkowania. Perspektywa pracowników i wychowanków młodzieżowych ośrodków wychowawczych (MOW) i socjoterapii (MOS)

Publikacja wydana w ramach projektu „Terapia przez rozwój”. Program rozwoju sieci placówek dla młodzieży zagrożonej przedwczesnym wypadnięciem z systemu oświaty. Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społeczneg

Przekształcanie klimatu społecznego ośrodków wychowawczych dla młodzieży nieprzystosowanej społecznie (MOS i MOW), czyli o potrzebie rozwoju dyskursu profesjonalnego oraz działań upełnomocniających

Supporting child and youth development, especially the wards of socio-therapeutic and reclamation centres, is one of the aims of educational process. As can be seen from previous experiences, classes based on education through sport and its values as well as moral models connected with it play an immense role. I hope most sincerely that the lesson plans, games and plays as well as educational classes included here will become a complementation of the previous volume where the issue of social maladjustment of the young people was presented from theoretical perspective.Published within the project “Therapy through development. Programme of developing a chain of youth centres for young people at risk of being excluded from education system”. Project co-financed by the EU funds as part of the European Social Fund

Polityczne aspekty metodologii jakościowej w perspektywie krytycznej. W stronę partycypacyjnych badań-działań

By adopting the basic assumptions of a “knowledge-based society”, the methodology of scientific research can be considered as a kind of political system. It provides procedures for determining who (sampling) and to what extent (the method of data interpretation) has the right to co-create knowledge and therefore society. In this perspective, all research activities, and in particular social research, have a political character. In the text, methodological assumptions and qualitative research procedures are discussed from the perspective of their political consequences. This issue seems to be so important that, as a result, there is an uneven participation in the production of knowledge of representatives of various social classes. The chapter ends with a proposal for a change in the paradigm of qualitative research towards their “full participation”

Praca socjalna wobec pedagogizacji życia społecznego – ujęcie krytyczne

Social work, specifically being grounded in the social-pedagogical tradition, has been critical of social reality from the very beginning. This criticism is rarely based on the concepts of governmentality (Michel Foucault) and educationalization (postfoucaldian discourse). The application of these theoretical contexts enables autocritical analysis of social work, and also exposes both social processes that structure social work (educationalization, neo-liberalization) as well as ways being used by this profession to govern service users. This opens both the discussion on the social role of social work and social pedagogy (subordination or emancipation) and the question of the social role of social work and social pedagogy (subordination or emancipation) and their attitude to social control. The practice can be oriented onto dominant discourses and the usage of social work to educate this part of society that for various reasons is not directly influenced by the discourses (pedagogization). It may also, in reference to the critical tradition of social pedagogy, lead to such a reframing of basic concepts and methods of social work that support of non-neoliberal local traditions of social order construction might be possible.Praca socjalna, szczególnie ugruntowana w tradycji społeczno-pedagogicznej, jest krytyczna wobec rzeczywistości społecznej właściwie od samego początku. Rzadko jednak ten krytycyzm opiera się na koncepcjach rządomyślności (Michel Foucault) i pedagogizacji (dyskurs postfoucaultowski). Aplikacja tych kontekstów teoretycznych umożliwia autokrytyczną analizę pracy socjalnej, a ponadto uwidacznia zarówno procesy społeczne, które strukturyzują pracę socjalną (pedagogizacja, neoliberalizacja), jak i sposoby, jakich używa ta profesja, by zarządzać użytkownikami usług (projektowanie życia). Otwiera to pytanie o społeczną rolę pracy socjalnej i pedagogiki społecznej (podporządkowywanie władzy czy uwalnianie) oraz jej stosunek do kontroli społecznej. Praktyka może być rozwijana w kierunku lepszego wykorzystania dominujących dyskursów i wykorzystania pracy socjalnej w celu edukowania tej części społeczeństwa, która z różnych względów nie ulega ich bezpośrednim wpływom (pedagogizacja). Może też – zgodnie z krytyczną tradycją pedagogiki społecznej – prowadzić do takiego przeformułowania podstawowych pojęć i metod pracy socjalnej, żeby możliwe było wspieranie nieneoliberalnych lokalnych tradycji utrzymywania ładu społecznego