Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen met de Reyneil Test voor Taalbegrip lijkt zonder meer niet goed mogelijk, omdat de items bestaan uit gesproken opdrachten en het begrip mede afhankelijk is van het goed kunnen verstaan van de opdracht. In dit artikel wordt een procedure met gebarenondersteuning beschreven, op een manier die grenzentesten wordt genoemd. Deze testprocedure is toegepast bij 61 leerlingen van de PH. Burgerschool, een school voor kinderen met verminderd gehoor in Amsterdam. Met de gevolgde procedure wordt een zogenaamde beginscore berekend die in feite de normale testscore is, en een eindscore die wordt verkregen na toepassing van de gebarenondersteuning. Uit de resultaten bleek dat slechthorende kinderen beter tot hun recht komen met de eindscore dan met de beginscore. De eindscore benadert het latente taalbegripsniveau beter dan de beginscore

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen met de Reyneil Test voor Taalbegrip lijkt zonder meer niet goed mogelijk, omdat de items bestaan uit gesproken opdrachten en het begrip mede afhankelijk is van het goed kunnen verstaan van de opdracht. In dit artikel wordt een procedure met gebarenondersteuning beschreven, op een manier die grenzentesten wordt genoemd. Deze testprocedure is toegepast bij 61 leerlingen van de PH. Burgerschool, een school voor kinderen met verminderd gehoor in Amsterdam. Met de gevolgde procedure wordt een zogenaamde beginscore berekend die in feite de normale testscore is, en een eindscore die wordt verkregen na toepassing van de gebarenondersteuning. Uit de resultaten bleek dat slechthorende kinderen beter tot hun recht komen met de eindscore dan met de beginscore. De eindscore benadert het latente taalbegripsniveau beter dan de beginscore

Confirmation of Clinical Diagnosis in Requests for Prenatal Prediction of SMA Type I

The recent discovery of a major SMA-locus in the chromosomal region 5q makes it possible to carry out prenatal DNA studies in families in which a child with SMA type I has been born. Since direct mutation analysis is not yet possible, the reliability of prenatal prediction of SMA type I usually depends on the certainty of the clinical diagnosis in the index patient. Sixteen requests were received for DNA studies in couples who had had a previous child with SMA type I. After re-evaluation, the performance of prenatal diagnosis was rejected in four cases. Among the other twelve families prenatal DNA analysis of chorion villus biopsies has been carried out in three families. In all three cases the fetus had inherited the high-risk haplotypes from both parents, and the parents chose to terminate the pregnancy. An illustration of the prenatal DNA studies in one family is given. The importance of confirmation of the diagnosis SMA type I before performing DNA studies is emphasised