Embracing digital disruption in translator training: technology immersion in simulated translation bureaus

The aim of the present article is to show how the holistic approach of a “simulated translation bureau” (STB), bringing together many technological skills that would otherwise be taught separately in isolated course units, succeeds in familiarising translation students with the new ways of working and with new technologies. </p

Empowering translators through entrepreneurship in simulated translation bureaus

This paper reviews entrepreneurial activities that take place within the simulated translation bureaus of member institutions of the INSTB network and establishes a link between entrepreneurism, self-efficacy and perceived competence. Reusing pre-test and post-test data of a student survey, a first attempt is made to design and test a survey instrument for gauging the impact of a simulated translation bureau on perceived entrepreneurial competence and self-efficacy for planning, setting up, and managing a translating organisation in pedagogical translation company simulations. Tentative results suggest a positive effect of participation in translation company simulation modules on students’ entrepreneurial self-efficacy and perceived competence. Because of the anonymity of the data, pre-test and post-test responses could not be paired. As a consequence, the statistical significance of the results could not be confirmed. </p

Prolegomena tot een nieuwe conceptie van vertaalbaarheid

For centuries, the possibility of translation has been a key topic in translation theory. In this article we will show in what way the question of translatability is related to the question of the essence of translation. An extended, yet reductionist overview of the two most fundamental discourses in Translation Studies will indicate that our theoretical insights related to translation have changed significantly in the course of the past centuries : a more holistic view on language forces us to take into account smaller atoms in its structure and to put the evident value of these atoms at stake. By means of a case study, which involves an analysis of the ‘ universally translatable’ Altazor (Vicente Huidobro), the author will attempt to pose the questions of the essence and the possibility of translation in a new way. The addition of the concrete decisions made by the translator(s) of Altazor will subsequently reveal the inherent tension between theory and practice.Huidobro) est utilisé comme objet d’étude, l’auteur essaie ici de poser autrement la question de l’essence et de la possibilité de traduire. Quand on inclut les traductions d’Altazor, la tension entre théorie et pratique est clairement montrée.De vraag naar de mogelijkheid van vertaling houdt de gemoederen al honderden jaren bezig. In dit artikel wordt er getoond hoe bovengenoemde vraag zich verhoudt tot de vraag naar het wezen van de vertaling zelf. Een uitgebreide, doch reductionistische weergave van de twee meest fundamentele vertaaltheoretische discours toont duidelijk aan dat ons theoretisch inzicht in het vertalen sterk is veranderd in de loop van de eeuwen : des te holistischer onze kijk op taal wordt, des te meer worden we gedwongen om de atomische dimensies in ogenschouw te nemen en te problematiseren. Aan de hand van een case study, waarbij het ‘ universeel vertaalbare’ Altazor (Vicente Huidobro) als onderzoeksobject wordt gebruikt, zal er hier worden gepoogd om de vraag naar het wezen en de mogelijkheid van het vertalen op een andere manier te stellen. Door de vertaling(en) van Altazor te betrekken wordt het spanningsveld tussen theorie en praktijk duidelijk getoond.Van Egdom Gys-Walt. Prolegomena tot een nieuwe conceptie van vertaalbaarheid. In: Revue belge de philologie et d'histoire, tome 90, fasc. 3, 2012. Langues et littératures modernes. Moderne taal en letterkunde. pp. 659-729

De zinnen verzetten: een terugkeer naar de (literaire) vertaling

Van Egdom Gys-Walt. De zinnen verzetten: een terugkeer naar de (literaire) vertaling. In: Revue belge de philologie et d'histoire, tome 90, fasc. 3, 2012. Langues et littératures modernes. Moderne taal en letterkunde. pp. 635-637

THESES ON PURE LANGUAGE AND POSTLITERATE TRANSLATION: WALTER BENJAMIN AND THE EXPERIENCE OF EXISTENTIAL EXILE IN LANGUAGE AND TRANSLATION

<div><p>Abstract It is the merit of Walter Benjamin to have spun a thread for what is now considered a desubjectivised theory of translation. In “Die Aufgabe des Übersetzers” (transl. “The Task of The Translator”), he advances the central thesis that all languages share one basic characteristic: slowly but steadily, they all move toward a point of convergence. To designate this point of convergence, Benjamin makes use of the elusive concept of “reine Sprache”. Benjamin’s tread will be taken up in this article, and it will be interwoven with what are coined “instances of postliteracy” as they are encountered in literature, only to form the tapestry that depicts not only the remembrance but also the ever-renewing promise of a purified language that constitutes the essence of a metaphysical exile in language.</p></div

Literair vertalen en technologie

Vertaling en technologie staan sinds jaar en dag op gespannen voet. De meeste weerstand tegen technologie lijkt door literair vertalers te worden geboden. Niet lang geleden typeerden Toral en Way literaire vertaling nog als 'the last bastion of human translation' (2014, p. 174). Toch lijkt in literaire contreien het besef langzaam binnen te sijpelen dat 'technologie' de vertaler kan helpen, het vertaalproces eventueel kan versnellen en dat zij zelfs de kwaliteit van vertaling kan bevorderen. Dat 'technologie' geen lelijk woord hoeft te zijn, blijkt uit de vertaalpraktijken van literair vertalers. Literair vertalers maken gretig gebruik van allerhande hulpmiddeltjes (o.a. tekstverwerkingsprogramma's, browsers). Dat de technologie inmiddels met literaire vertaling verweven is, blijkt ook uit het Europese competentiemodel PETRA-E (2016). Daarin worden de omgang met tools en efficiënte zoekstrategieën als descriptoren van de heuristische competentie van de literair vertaler benoemd. Recenter is ook het nieuwe vertaalpleidooi (ELV 2019) gepubliceerd: ook daarin is plaats voor 'tools' ingeruimd (bijvoorbeeld op pag. 12). Tegelijkertijd zijn softwareontwikkelaars steeds meer doordrongen van het belang van een juiste afstemming van technologie op de werkwijze van vertalers (zie o.a. Olohan 2011; O'Brien 2012). De resultaten uit onderzoek naar mens-computerinteractie (MCI, ook vaak: HCI) zijn in de zakelijke context al gebruikt bij de ontwikkeling van nieuwe tools (o.a. CasMaCat, Matecat, Lilt). Het lijdt geen twijfel dat literair vertalers ook baat kunnen hebben bij tools die op MCI-onderzoek steunen. In het dossier 'literaire vertaling en technologie' hopen we dit debat over technologie in literaire vertaling aan te zwengelen

Ontwikkelingen rond literair vertalen en technologie : een inleiding

In deze inleiding op het dossier ‘Literaire vertaling en technologie’ kijken we eerst naar de geschiedenis van de vertaaltechnologie. Vervolgens reflecteren we kort op de verhouding tussen technologie en literair vertalen in en buiten de vertaalwetenschap. Met deze introductie leggen we uit waarom dit dossier juist nu verschijnt. Bij wijze van conclusie gaan we ook nog even in op de dossierbijdragen

The Trouble with Translation Studies: Voyeurisme in de vertaalwetenschap

status: publishe

"Übersetzung ist eine form". Walter Benjamin and the Aesthetics of Translation

“Übersetzung ist eine Form.” Walter Benjamin and the Aesthetics of Translation. Henri Bloemen KU Leuven [BE] [email protected] Winibert Segers KU Leuven [BE], UCO/Université d’Angers [FR] [email protected] Gys-Walt van Egdom Vrije Universiteit Brussel [BE], Zuyd University of Applied Sciences [NL] [email protected] In spite of indefatigable efforts of towering translation theorist to dismiss Walter Benjamin as a crank, his seminal text, “Die Aufgabe des Übersetzers”, continues to be avidly read and remains required reading in undergraduate translation programs throughout the world. However, both the unabashed admirer and the vociferous critic struggles to come to grips with the density of information and the structural complexity of the text. To us, the fact that the German philosopher walks a fine line between brilliance and sheer incomprehensibility seems to be the predominant reason why so few commentators have dared to venture into the unknowns of Benjamins translation aesthetics. In the present paper, we will explore this relatively uncharted theme by letting the third paragraph of his Vorwort chime once more. In this paragraph, Benjamin contends that (literary) translation is a “form” and that it is so by reason of the translatability of an original work of art. Reinvigorated attention to this puzzling passage, in which Romantic thought on art, literature and translation finally seems to have reached full fruition, is required as long as we aspire to gain mastery over the text. It is needless to state that the aim of this paper is somewhat modest in scope: we only hope to attain firmer ground for understanding the form proper of translation (as presented by Benjamin) and to ensure an accurate measurement of its distance to other aesthetic forms (as conceived by the German philosopher). Relevant field of research: II. Cultures of Form as a practice of cultural and medial mediation of forms (history of transfers).status: publishe