Znaczenie snu i sposoby poprawy jego jakości u sportowców = Impact of sleep and methods to improve its quality in the context of sporting activities

Frydrych-Szymonik Aleksandra, Augustyn Gabriela, Szyguła Zbigniew. Znaczenie snu i sposoby poprawy jego jakości u sportowców = Impact of sleep and methods to improve its quality in the context of sporting activities. Journal of Education, Health and Sport. 2016;6(5):157-176. eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.51416http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/3518  The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 755 (23.12.2015).755 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7© The Author (s) 2016;This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium,provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License(http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 15.04.2016. Revised 29.04.2016. Accepted: 12.05.2016. Znaczenie snu i sposoby poprawy jego jakości u sportowcówImpact of sleep and methods to improve its quality in the context of sporting activities Aleksandra Frydrych-Szymonik1, Gabriela Augustyn1, Zbigniew Szyguła2Aleksandra Frydrych-Szymonik1, Gabriela Augustyn1, Zbigniew Szyguła2 1Studia doktoranckie, Wydział Wychowania Fizycznego, Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie,2Zakład Medycyny Sportowej i Żywienia Człowieka, Wydział Wychowania Fizycznego i Sportu, Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie1Doctoral studies, Faculty of Physical Education, The University of Physical Education in Krakow2Section of Sports Medicine and Human Nutrition, Faculty of Physical Education and Sport, The University of Physical Education in Krakow Aleksandra Frydrych-Szymonik,[email protected],tel. 601 146 509AWF w Krakowie,Al. Jana Pawła II 78,31-571 Kraków  Słowa kluczowe: deficyt snu, drzemka, odnowa biologiczna sportowców, używkiKey words: sleep disorders, nap, athletic recovery, drugs StreszczenieCel PracyCelem pracy było określenie znaczenia snu i wskazanie sposobów poprawy jego jakości u sportowców na podstawie przeglądu piśmiennictwa naukowego.Materiał i MetodyDo analizy wybrano zagraniczne artykuły opublikowane w latach 2005 do 2015, korzystając z bazy danych: Medline EBSCO, Medline Ovid, PubMed oraz internetową wyszukiwarkę artykułów naukowych – Google Scholar. W przeglądzie uwzględniono prace oryginalne, zawierające w temacie (subjects) pojęcia: „sleep” i „athletes”. Z analizy wykluczono prace dotyczące medycznych zaburzeń snu oraz te, które nie mają związku ze sportem.WynikiZaburzenia snu stają się coraz częstszą przyczyną obniżania sprawności psychofizycznej zawodników, a biorą się one głównie z niewielkiej wiedzy na temat higieny snu. Zbyt mała liczba godzin snu powoduje szereg negatywnych zmian w organizmie, co w konsekwencji ma związek z obniżeniem zdolności wysiłkowej sportowców.WnioskiNależy dbać o prawidłową jakość i ilość snu oraz wprowadzać odpowiednio zaplanowane drzemki regeneracyjne w odnowie biologicznej zawodników. W działaniach optymalizujących sen sportowców należy również brać pod uwagę fakt, iż dieta, nawyki żywieniowe oraz używki mają znaczący wpływ na jakość i ilość snu człowieka. AbstractThe aim of the study was to define the impact of sleep and identify methods to improve its quality in athletes , drawing on a review of the scientific literature.MethodsForeign literature published from 2005 to 2015 was reviewed using the following databases: Medline, PubMed and Google Scholar. The review included original papers, containing in the title the following expression: "sleep" and "athletes". The analysis excluded articles about the sleep disorders and articles not related to sports.ResultsSleep disorders have had an increasingly negative impact on the psychophysical abilities of athletes, and they are mainly caused by little knowledge of the sleep hygiene. An insufficient amount of sleep brings about a number of changes to the human body that can have a negative impact which implies a decrease of athletic performance.ConclusionProper quality and amount of sleep must be ensured, and duly scheduled regeneration naps have to be introduced in the recovery of athletes. In order to optimize the sleep of athletes, the effect of diet, nutrition habits and stimulants on the quality and amount of sleep has to be taken into consideration

Wpływ pionizacji na aktywność autonomicznego układu nerwowego u wyczynowych pływaków

Introduction. Evaluation of heart rate variability (HRV) constitutes a useful tool in the analysis of changes in the autonomic nervous system (ANS), occurring as an adaptation to physical exercise. Changing body position from supine to standing upright is reflected by higher activity of the sympathetic ANS component. The aim of this study was to analyze the effect of tilting up on the activity of ANS in professional swimmers.Material and methods. The study included 10 healthy swimmers in the transitory phase of their training cycle, and the control group comprising 31 healthy volunteers. The evaluation of ANS activity was based on the temporal and spectral indices of HRV, as well as on the analysis of changes in arterial blood pressure and heart rate at rest and during Tilt-UpTest (TUT), determined prior to and after the training.Results. Prior to the training, the tilting up of swimmers was reflected by a significant decrease in: rMSSD, pNN50, HF,NHF, as well as by an increase in VLF and LF/HF (p < 0.05). After the training, a significant decrease in: pNN50, HF and NHF was documented after position changes, along with an increase in NLF and LF/HF (p < 0.05).Conclusions. The change of position (tilt up) induced significant changes in all studied vegetative indices, suggesting an increase in sympathetic tone. The TUT protocol used in this study can be useful in the evaluation of the vegetative response of athletes to external stimulation; this application can be important in the context of overtraining prevention.Wstęp. Analiza zatokowego rytmu pracy serca (HRV) stanowi przydatne narzędzie służące do oceny procesów adaptacyjnych organizmu do wysiłku fizycznego, zachodzących w autonomicznym układzie nerwowym (ANS). Zmiana pozycji ciała z leżącej na stojącą powoduje większą aktywność składowej współczulnej ANS. Celem pracy była ocena wpływu pionizacji na czynność ANS u wyczynowych pływaków.Materiał i metody. Badaniami objęto 10 zdrowych pływaków (5 kobiet, 5 mężczyzn, śr. wieku 21 ± 2 lata) w okresie treningu przejściowego oraz 31 zdrowych ochotników, którzy stanowili grupę kontrolną. Oceny aktywności ANS oparto na wskaźnikach analizy czasowej i częstotliwościowej HRV, zmianach ciśnienia tętniczego i częstości rytmu serca w spoczynku, podczas testu zmiany pozycji ciała (TUT) w okresie przed treningiem i po nim.Wyniki. U pływaków przed treningiem podczas pionizacji zanotowano istotne statystycznie zmniejszenie wartościwskaźników: rMSSD, pNN50, HF, NHF oraz wzrost wartości VLF, LF/HF (p < 0,05). Po treningu podczas pionizacji, w porównaniuz pozycją leżącą, zanotowano istotne statystycznie zmniejszenie wartości wskaźników: pNN50, HF, NHF oraz wzrost NLF, LF/HF (p < 0,05).Wnioski. Bodziec pionizacyjny spowodował istotną zmianę wszystkich ocenianych parametrów układu wegetatywnego, wskazując na wzrost napięcia składowej współczulnej. Po treningu u pływaków odpowiedź na stymulację była mniejsza. Zastosowany TUT może być przydatny w ocenie zdolności reagowania układu wegetatywnego sportowców na bodźce zewnętrzne, co wydaje się istotne w kontekście zapobieganiu występowania zespołu przetrenowania

Physical Activity of Polish and Turkish University Students as Assessed by IPAQ

Purpose: We examine physical activity levels of Polish and Turkish students to determine cross-cultural and gender differences in exercise habits. Methods: Our study assessed 50 students from Adnan Menderes University in Aydin, Turkey and 50 students from the University of Physical Education in Krakow, Poland. Physical activity was measured using the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ; short form). Results were expressed in MET-minutes/week (Metabolic Equivalent of Task). Results: More than half of the students (52%) engaged in moderate physical activity in the week prior to the survey, while a quarter of the students (37%) engaged in vigorous physical activity. Low levels of physical activity were reported by 11% of the students. Total physical activity per week, expressed in MET-minutes/week, was significantly higher for Polish students (5,953.51 MET) than for Turkish students (3,095.45 MET). Moderate physical activity was higher among Turkish students while vigorous physical activity was higher among Polish students. Physical activity contrasts were further exemplified between genders. Polish women engaged in significantly more (p < 0.05) total physical activity than Turkish women. Total physical activity, high-level physical activity, and moderate-level physical activity differences were not significant (p > 0.05) between Polish and Turkish men. Conclusion: Polish university students engage in more physical activity than students from Turkey. Men were more physically active in both countries. More than half of Turkish students do not meet minimum weekly physical activity the World Health Organization recommends for preserving health

Spontaneous reperfusion before intervention improves immediate but not long-term prognosis in diabetic patients with ST-segment elevation myocardial infarction and multivessel coronary artery disease

Background: The presence of normal thrombolysis in myocardial infarction (TIMI) fl owgrade 3 before percutaneous coronary intervention (PCI) is associated with better outcomes.The aim of this study was to evaluate the association of spontaneous reperfusion (SR) beforePCI and its effect on the immediate and long-term outcomes in diabetic patients.Methods: A total of 1,850 patients with myocardial infarction and multivessel coronary arterydisease undergoing primary PCI were enrolled and divided into 4 groups: (1) patients withdiabetes mellitus (DM) and initial TIMI < 3 fl ow (n = 491), (2) patients with DM and initialTIMI 3 fl ow (n = 48), (3) patients without DM and with initial TIMI < 3 fl ow (n = 1,196),(4) patients without DM and with initial TIMI 3 fl ow (n = 115).Results: SR before PCI was similar in diabetic and non-diabetic patients (8.9% vs. 8.8%,p = 0.8). DM was not an independent predictor of either pre-procedural or post-proceduralTIMI 3 fl ow. In-hospital mortality rate was the highest in group 1 and the lowest in group 4(p < 0.0001). Death rates of patients from groups 2 and 3 were similar (approximately 8.3%each, p = 0.9). Non-diabetic patients had a higher 1-year survival rate than diabetic patients,irrespective of their initial TIMI fl ow.Conclusions: SR is associated with a similar post-PCI improvement in epicardial blood fl owboth in diabetic and non-diabetic patients. SR improves in-hospital survival of diabetic patients,which is similar to the survival of non-diabetic patients without SR. The benefi cial effectof SR in diabetic patients disappears during 1-year follow-up

Wpływ tirofibanu na 6-miesięczne wyniki leczenia chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi bez uniesienia odcinka ST, poddanych strategii inwazyjnej

Wstęp: Inhibitory receptorów płytkowych GP IIb/IIIa stosuje się w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych, w których patogenezie kluczową rolę odgrywa zakrzep w obrębie tętnicy wieńcowej. Celem pracy jest określenie częstości występowania niekorzystnych zdarzeń sercowych (zawał, zgon, ponowna rewaskularyzacja, hospitalizacja z powodu nawrotu dławicy) w okresie 6-miesięcznej obserwacji u 886 chorych poddanych strategii inwazyjnej i leczonych tirofibanem (154 osoby) w porównaniu z chorymi, u których nie stosowano tego leku (732 osoby). Materiał i metody: Do analizy włączono chorych spełniających jednocześnie dwa kryteria: występowanie bólów wieńcowych w spoczynku w ciągu ostatnich 24 godzin oraz przynajmniej jedno z poniższych: a) obniżenie odcinka ST (&#8805; 0,05 mV) w co najmniej 2 odprowadzeniach, b) przemijające (< 20 min) uniesienia odcinka ST (&#8805; 0,05 mV) lub odwrócenie załamków T (&#8805; 0,1 mV) w co najmniej 2 odprowadzeniach, c) pojawienie się wskaźników uszkodzenia mięśnia sercowego. Wyniki: U chorych leczonych tirofibanem liczba punktów w skali TIMI była istotnie większa (5,24 &plusmn; 1,12 vs. 4,88 &plusmn; 1,69; p = 0,008), ponadto częściej obserwowano u nich cukrzycę (31,13% vs. 17,21%; p = 0,00007) i trójnaczyniową chorobę wieńcową (50,63% vs. 33,77%; p = 0,00006). Porównywalny odsetek chorych w obu grupach poddano przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) lub pomostowaniu aortalno-wieńcowemu (CABG) (odpowiednio 69,62% i 20,25% vs. 73,88% i 19,25%), natomiast do grupy leczonej tirofibanem istotnie częściej należeli chorzy, których nie zakwalifikowano do leczenia inwazyjnego (12,66% vs. 7,92%; p = 0,05). Grupa leczona tirofibanem i grupa, w której nie stosowano tego leku, nie różniły się istotnie częstością występowania zgonów, zawałów niezakończonych zgonem i hospitalizacji (odpowiednio 6,96%, 0% i 17,72% vs. 4,22%, 1,58% i 16,89%, NS), natomiast wśród chorych leczonych tirofibanem istotnie rzadziej konieczne było przeprowadzenie powtórnej PCI w okresie 6-miesięcznej obserwacji (1,27% vs. 5,8%, p = 0,01). Wnioski: Leczenie tirofibanem u chorych, u których zastosowano wczesną strategię inwazyjną powoduje w obserwacji odległej zmniejszenie ryzyka wśród osób z grupy wysokiego ryzyka według TIMI do poziomu ryzyka umiarkowanego. W przypadku pacjentów leczonych tirofibanem w obserwacji 6-miesięcznej istotnie rzadziej zachodzi konieczność wykonania powtórnej PCI. (Folia Cardiol. 2004; 11: 347&#8211;353