Kablosuz AD- HOC ağlar için oğul zekası tabanlı yeni bir yönlendirme protokolü

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.İletişim teknolojilerindeki gelişmeler kablosuz cihazların daha güçlü ve daha ucuz olmalarını sağlamıştır. Böylece hızlı teknolojik gelişmeler internete bağlanan cihaz sayısının artmasına sebep olmuştur. Hareketli Ad-Hoc ağlar, erişim noktası olmaksızın birbirleri ile iletişim kuran hareketli düğümlerden oluşur. Ad-Hoc ağlarda düğümlerin sürekli hareketinden dolayı sık sık topoloji değişikliği meydana gelir. Böylelikle Ad-Hoc ağlar kablolu ve erişim noktalı ağlara göre farklılıklar içerir. Ad-Hoc ağlar, genellikle internet alt yapısının kurulamadığı savaş, deprem ve sel gibi doğal afetlerde kullanılmaktadır. Son zamanlarda, hareketli Ad-Hoc ağlar pek çok araştırmacının ilgisini çekmiştir. Günümüzde hareketli Ad-Hoc ağlar akademik ve endüstri araştırmalarında sıklıkla kullanılmaktadır. Hareketli Ad-Hoc ağlarda araştırmacılar tarafından kabul edilen en önemli konulardan biri de yönlendirme protokolleridir. Yönlendirme protokolü geliştirme çalışması, kablosuz sistemlerde karmaşık, ölçeklenebilirlik, uyum, verimlilik ve pil ömrü gibi problemler ile ilgilenir. Kablosuz yönlendirme protokolleri bu sorunların üstesinden gelmek için geliştirilmiştir. Hareketli Ad-Hoc ağlarda ağ topolojisinin sürekli değişmesi bu ağlardaki yönlendirme protokollerinin diğerlerine göre farklı kılmıştır. Bu ağlarda kullanılacak yönlendirme protokolü ağdaki paket trafiğini arttırmayıp daha az paket kaybı ve gecikmeyle paketi kaynak düğümden hedef düğüme ulaştırmalıdır. Bunu yaparken de kullanılan protokol daha fazla paketi daha az enerji kullanarak hedef düğüme göndermelidir. Araştırmacılar tarafında birçok yönlendirme protokolü geliştirilmiştir. Bu protokollere örnek olarak ABR, SSR, DSDV, WRP, CGSR, OLSR, AODV, DSR, ZRP ve TORA verilebilir. Oğul zekâsı; termitler, arılar, karıncalar, kuşlar, balık sürüleri gibi aralarında etkileşim olan böceklerin veya diğer sosyal hayvanların topluluk halindeki davranışlarını örnek alarak, problemlere çözüm getirmeyi amaçlayan bir yapay zekâ tekniğidir. Oğul zekâsı biyolojik sistemler tarafından sunulmuştur ve mühendislik sistemlerinde ve ağ iletişiminde olduğu gibi birçok güçlü özellikler göstermiştir. Doğada biyolojik grup halinde yaşayan canlılar tarafından meydana getirilen oğul zekâsı, iletişim ağları gibi birçok mühendislik sistemlerinde istenen sayısız özellikler barındırır. Arılar, genellikle uzak mesafelere yiyecek bulmak amacıyla gitmek zorunda kalırlar. Yiyecek arama alanlarında besin kaynağı bulan arı kolonisinin diğer üyelerine haber vermek için kovana geri döner ve bir süre sonra diğer arıların etrafında uçarak besin kaynaklarının yerleri hakkında diğer arılara çeşitli danslarla bilgi verir. Bal arıları sağırdırlar ve bu nedenle birbirleri ile sesli iletişim kuramazlar. Birbiri ile iletişimlerini değişik şekilleri yerine getirerek kurarlar. Bu şekillere sallanma dansı denir. Bu dansta besin kaynağının kovana uzaklığı, yönü, besinin kalitesi ve miktarı hakkında bilgiler mevcuttur. Oğul zekâsı çözümleri dağıtık sistemlere ve ağ problemlerine uygulandıkları zaman ölçeklenebilirlik, hata toleransı, uyarlanabilirlik, modülerlik, paralellik ve otonomi gibi özelliklerinden dolayı geniş ve yüksek derecede dinamik sistemler için oldukça uygundur. Bu alanda geliştirilmiş protokollere örnek olarak ABC, AntNet, Adaptive-SDR, Beeadhoc algoritması ve Hopnet algoritması verilebilir. Bu tez çalışmasında, Ad-Hoc ağlardaki problemlere çözüm getirmek amacıyla; 1. Ad-Hoc ağlar için oğul zekâsı tabanlı yeni bir yönlendirme protokolü geliştirilmiştir. Geliştirilen bu protokol Bee-MANET olarak adlandırılmıştır. 2. Geliştirilen protokolü modellemek ve benzetimini yapmak amacıyla büyük ölçekli ağları destekleyen, model kütüphanesi zengin ve güçlü Ns-2 ağ simülatörü kullanılmıştır. 3. Geliştirilen protokolün üstünlüklerini göstermek amacıyla farklı ölçeklerden oluşan ağlar modellendi. Modellenen ağlar farklı trafik ve topolojilerde çalıştırılarak, geliştirilen Bee-MANET protokolü literatürdeki önemli protokoller olan AODV ve BeeAdhoc yönlendirme protokolü ile karşılaştırılarak başarımı incelendi. 4. Gerçekleştirilen uygulamalarda, geliştirilen yönlendirme protokolünün belirlenen problemlere çözüm getirdiği gözlemlendi.The development of communication technology has made wireless equipment's less, more powerful and less expensive. Such rapid technology improvement has contributed great growth to mobile devices connected to the Internet. Nodes communicate with each other without any center in ad hoc networks and have a constantly changing network topology. Due to the frequently changing network topology, mobile ad hoc networks utilize diverse routing protocols from other wireless systems. Wireless Mobile Ad Hoc Networks are used to provide communication in case of war and natural disasters such as earthquakes and flood. Recently, mobile ad hoc networks (MANETs) have drawn attention by many researchers At the present time, mobile ad hoc routing protocols are used in academic resources and industry. One of the main fields adopted by researchers studying on Mobile Ad-Hoc Networks is to develop routing protocols in wireless systems. Routing protocol development is related to complexity, scalability, adaptability, productivity, and battery life in wireless systems. Routing protocols for wireless systems are developed in order to cope with these problems. Due to the frequently changing network topology, mobile ad hoc networks utilize diverse routing protocols from other wireless systems. Frequently changing network topology causes constantly updating of routing tables and thus increases the number of control packets. The main part of every routing protocol is the routing protocol, which specifies all the logical processes of routing. In this process network traffic should not increase and should lose lesser number of packets, delay and battery life. Many routing protocols are developed by researchers such as ABR, SSR, DSDV, CGSR, WRP, OLSR, Beeadhoc, AODV, ZRP, TORA, AntNet, HOPNET and DSR. Swarm intelligence; termites, bees, ants, birds, fish, or as a swarm of insects which interact with each other in community with other social animals by imitating their behavior, which aims to bring solutions to the problems is an artificial intelligence techniques . Swarm intelligence has been inspired by biological systems and engineering intelligence systems and network communications, as demonstrated many powerful features. In nature, creatures that live in groups formed by biological swarm intelligence, many engineering systems such as communication networks, hosts numerous features desired. Bees usually have to go long distances to find food they order. Bees, when you find a source of food to give notice to the other members of the colony returns to the hive. After a while, bees flying around the other bees about the location of food sources with various dances inform the other bees. Honey bees are deaf and therefore cannot establish voice communication with each other. Establish communication with each other with their different dances. This way is called the swing dance. In this dance the barrel of the distance to the food source, direction, information about the quality and quantity of food available. Swarm intelligence solutions to problems when they are applied to distributed systems and network scalability, fault tolerance, adaptability, modularity, parallelism and autonomy of the properties are spacious and are well suited for highly dynamic systems. Examples of protocols developed in the art for example, ABC, Antnet, Adaptive-SDR, Beeadhoc Hopnet algorithm are given. In this thesis, routing protocols, network throughput and packet delivery ratio in order to solve problems such as; 1. A new routing protocol for Mobile Ad Hoc Networks has been developed by inspired swarm intelligence of the honey bees in order to bring solutions to network throughput and packet delivery ration. Developed protocol called Bee-MANET. 2. Bee-MANET has been compared to BeeAdhoc and AODV protocols which are most known protocols in the network community. Using the Ns-2 network, we develop simulation models of networks with varying topologies and scales. The results were presented as graphs and evaluated. 3. Different networks modeled to demonstrate the superiority of the developed protocol and were run in different traffic and topology. Bee-MANET, AODV, and Beeadhoc algorithms are empirically compared to research large-scale behavior. The results were presented as graphs and were evaluated. 4. Bee-MANET brings the solutions to the problems such as network throughput and packet delivery ratio

Performance Comparison of Queue Management Algorithms in LTE Networks using NS-3 Simulator

One of the most important issues accepted by researchers in LTE cellular systems is to develop Queue Management Algorithms for RLC (Radio Link Control). The performance of queue-management algorithms depends on parameters such as latency, packet dropping, and bandwidth usage. Simulation software is used to evaluate the queue-management algorithms developed and to test their performance. In the literature, active queue management algorithms have been compared with wired and wireless networks. In contrast to prior works, in this study, we have analyzed active queue management algorithms using the LTE model in the NS-3 network simulator. When the data and the results obtained from the simulations have been evaluated, it is concluded that the RED algorithm using probabilistic methods and the threshold value is more successful than the other algorithms in LTE networks

Molekularna dijagnostika i serološka istraživanja pestivirusa u ovaca.

In this research, the virological and serological presence of pestiviruses, such as border disease virus (BDV) was investigated in a sheep in the Central and Eastern Black Sea Regions of Turkey. The study material consisted of 40 organ materials collected from 13 aborted lambs, which were suspected to have pestiviruses, BDV and Bovine Viral Diarrhoea Virus (BVDV). Viral nucleic acids were investigated by using the reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR). Nine of 13 aborted lambs (69.2%) and 24 of 40 organ samples (60%) obtained from those sheep were BDV RNA positive, whilst all the animals and organ samples were BVDV-RNA negative. Serum samples collected from 401 randomly selected sheep were investigated for pestivirus antibodies using competitive ELISA (cELISA) and the serum microneutralisation test (SNT) using BVDV-NADL strain. Seropositivity was found in between 7.22 and 74.38% with cELISA and 4.81 and 67.76% with SNT. Seropositivity rates in Amasya and Tokat provinces were higher than in Samsun and Giresun. The obtained data indicated that pestivirus infection in sheep is widespread in the Central and Eastern Black Sea Region.U radu su prikazana virološka i serološka istraživanja pestivirusa odnosno borderske bolesti u ovaca na središnjem i istočnom području Crnoga mora u Turskoj. Ukupno je bilo pretraženo 40 uzoraka tkiva različitih organa uzetih od 13 pobačenih plodova pod sumnjom da je uzročnik bio virus borderske bolesti ili virus virusnog proljeva goveda. Uzorci su bili pretraženi na prisutnost virusne nukleinske kiseline lančanom reakcijom polimerazom uz prethodnu reverznu transkripciju (RT-PCR). Devet od 13 pobačenih plodova (69,2%) i 24 od 40 uzoraka tkiva organa (60%) sadržavalo je RNA virusa borderske bolesti. Svi pretraženi uzorci bili su negativni na virus virusnoga proljeva. Uzorci seruma nasumce prikupljeni od 401 ovce bili su pretraženi na prisutnost specifičnih protutijela uporabom kompetitivnoga imunoenzimnoga testa (cELISA) i serum neutralizacijskoga testa (SNT) sa sojem NADL virusa virusnoga proljeva goveda. Ustanovljeno je da sepostotak serološki pozitivnih cELISA-om kretao od 7,22 do 74,38%, a SNT-om od 4,81 do 67,76%. Postotak serološki pozitivnih životinja u provincijama Amasya i Tokat bio je veći nego u provincijama Samsun i Giresun. Rezultati upućuju na zaključak da su pestivirusne zaraze rasprostranjene u ovaca na središnjem i istočnom području Crnoga mora

Bilişsel Radyo Uygulamaları için Uzun Süreli Spektrum Doluluk Ölçümleri: Samsun Şehir Merkezi Örneği

Bu çalışmada Samsun şehir merkezinde 470 MHz - 790 MHz frekans aralığında, spektrumun en yoğun olduğu bölgede, 7 farklı günde ve 14 farklı zamanda spektrum doluluk ölçümleri yapılmıştır. Ölçümlerde RTL2832U-R820T spektrum analizörü kullanılmıştır. Spektrum doluluk değerlendirmelerinde referans olarak -40 dB ve -45 dB sinyal gücü seçilmiştir. Ölçüm sonuçlarından spektrum doluluk oranlarının zamana bağlı olarak değişkenlik gösterdiği bazı kanalların gün içerisinde kullanılmadığı veya sinyal kalitesinin kullanılmayacak kadar düştüğü görülmüştür. -40 dB referans sinyal seviyesi için 320 MHz’lik spektrumun en fazla % 60’ı kullanılırken, -45 dB için bu oran %55’dir. Dolayısıyla seçilen ölçüm noktası için gün içinde 144 MHz’e yakın bir spektrum kullanılmamaktadır. Bu değer analog TV frekans bandında (470 MHz - 790 MHz) bilişsel radyo uygulamalarından olan IEEE 802.11af ve IEEE 802.22 kablosuz sistemlerinin rahatlıkla kullanılabilir olduğunu göstermektedir

Seroprevalencija goveđeg herpevirusa 1 u ovaca u Turskoj.

In the present study, sera from 1146 sheep from eight different locations in the northern provinces of Turkey were investigated against bovine herpesvirus type 1 (BHV-1) by a conventional method, as serum neutralization. Prevalence of antibodies detected against BHV-1 in sheep was found to be 1.74% (20/1146). Serum samples obtained from sheep from 4 different provinces were detected negative against BHV-1. As a result, with this study presence of BHV-1 was detected for the first time in sheep in the northern provinces of Turkey.Uzorci seruma 1146 ovaca s osam različitih mjesta u sjevernom području Turske bili su pretraženi na goveđi herpesvirus 1 (GHV-1) uobičajenim serum neutralizacijskim testom. Specifična protutijela za GHV-1 dokazana su u 1,74% (20/1146) ovaca. Protutijela za GHV-1 nisu bila dokazana u uzorcima uzetima od ovaca u četirima područjima. Time je prvi put dokazana zaraza tim virusom u ovaca u sjevernim provincijama Turske

Prevalencija triju virusa medonosne pčele u Turskoj

In this study, 10 worker bees from each of 28 different apiaries were collected (a total of 280 honey bees) from 6 provinces of the Black Sea region in Turkey. These samples were tested by Reverse-Transcriptase PCR (RT-PCR), for three honey bee viruses: acute bee paralysis virus (ABPV), chronic bee paralysis virus (CBPV) and black queen cell virus (BQCV). In addition, the samples were microscopically examined for Varroa destructor. In conclusion, CBPV, BQCV and Varroa destructor were identified in 25%, 21.42% and 53.57% of the bees respectively, but ABPV could not be detected in apiaries. This is the first report of CBPV, BQCV in Turkey.Prikupljeno je po 10 radilica s 28 različitih pčelinjaka u šest provincija na području oko Crnoga mora u Turskoj. Uzorci su bili pretraženi lančanom reakcijom polimerazom uz prethodnu reverznu transkripciju (RTPCR) na tri virusa medonosne pčele: virus akutne pčelinje paralize, virus kronične pčelinje paralize i virus crnih matičnjaka. Uzorci su povrh toga bili pretraženi na prisutnost parazita Varroa destructor. Virus kronične paralize bio je ustanovljen u 25%, virus crnih matičnjaka u 21,4% i Varroa destructor u 53,57% pčela dok virus akutne pčelinje paralize nije bio dokazan. Ovo je prvi dokaz prisutnosti virusa kronične pčelinje paralize i virusa crnih matičnjaka u Turskoj

Characterisation of the First Bovine Parainfluenza Virus 3 Isolate Detected in Cattle in Turkey

A respiratory disease outbreak on a cattle farm in northern Turkey produced respiratory tract symptoms and severe pneumonia symptoms in 20 calves. Eight calves died, and a lung specimen from one carcass was analysed for bacteria and for viruses of the Bovine respiratory diseases complex. Bacteriological analysis was negative, but antigen detection ELISA and RT-PCR results indicated the presence of Bovine parainfluenza virus (BPIV). Virus isolation succeeded on Madin-Darby Bovine Kidney cells, and subsequent whole genome sequencing and phylogenetic analysis identified BPIV-3c. This is the first report of BPIV-3c isolation from cattle in Turkey, indicating the need for more virological and epidemiological studies

Evaluation of the clinical efficiency of transforaminal epidural steroid injection in the treatment of sciatica

Objective: Evaluation of clinical efficiancy of fluoroscopy-accompanied transforaminal epidural steroid injection in patients with symptomatic lumbar foraminal intervertebral disc herniation and foraminal stenosis. Methods: Fifty patients, who underwent fluoroscopic-guided epidural steroid injection between 19.12.2013 - 28.02.2014, were evaluated retrospectively. Pain levels of patients before the procedure, after 3 weeks and after 6 months were compared using visuel analog scale (VAS). Fifty percent or more decrease, less than 50% decrease and no change in VAS were evaluated as sufficient response, insufficient response and unresponsiveness, respectively. The patients were asked whether they would undergo this process again and “Yes”, “Maybe” and “No” answers were evaluated for patient satisfaction score. Results: In 50 patients (32 female, 18 male), average pain levels were found to be 8.4 (VAS 7-9), 4.3 (VAS 1-9) and 4.4 (VAS 0-9) before the procedure, 3 weeks after the procedure and 6 months after the procedure, respectively. While thirty-seven (74%) of the patients were found to have sufficient response to treatment 3 weeks after the procedure, 10 (20%) patients were found to have insufficient response. There was no response to treatment in 3 (6%) patients. While thirty-five (70%) of the patients were found to have sufficient response to treatment 6 months after the procedure, 10 (20%) patients were found to have insufficient response. Six months after the procedure, there was no response to treatment in 5 patients (%10). Statistically significant improvement was observed when the pre and post-procedure VAS scores were compared. Forty (80%) patients gave the answer “Yes” to the question whether they would undergo this procedure again. Conclusion: We found that fluoroscopic guided transforaminal epidural steroid injection is effective in pain relief in patients with lumbar foraminal intervertebral disc herniation and foraminal stenosis that are resistant to pharmacological and physical therapy and have no absolute indication for surgery