Göller Yöresinde yalancı akasya, Anadolu karaçamı ve Toros sediri ağaç türleri için çap-boy modeli

Ağaç boyu, bonitet endeksi ve hacim belirlemede önemli bir meşcere parametresidir. Göğüs yüksekliği çapı ile ağaç boyu arasındaki ilişkiyi tanımlayan denklemler kullanılarak yalnız göğüs yüksekliğindeki çap ölçülerek ortalama ağaç boyu tahmin edilebilmektedir. Bu çalışma ile de Göller Yöresinde ağaçlandırma yolu ile getirilmiş Yalancı akasya (Robinia pseudoacacia L.), Anadolu karaçamı (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) ve Toros sediri (Cedrus libani A.Rich.) meşcereleri için göğüs yükseliği çapı ile ağaç boyu arasındaki ilişkinin tanımlanması amaçlanmıştır. Göller Yöresinde yapay olarak oluşturulmuş meşcerelerden elde edilen veriler kullanılarak söz konusu üç ağaç türü için oluşturulan çap-boy denklemi sunulmuştur. Monserud (1975)’ın denklemi göğüs yüksekliği çapına göre ağaç boyunu tanımlama da esnek bir model olduğu için kullanılmıştır. Denklemin katsayılarının belirlenmesinde doğrusal olmayan regresyon yöntemi uygulanmıştır. Sonuçlar Göller Yöresinde Yalancı akasya, Anadolu karaçamı ve Toros sediri ağaç türleri için bilinmeyen ağaç boyunu göğüs yüksekliği çapına göre belirlemede yeterli bulunmuştur. Söz konusu denklem, belirtilen ağaç türleri için orman envanterinde ağaç boyunu kolaylıkla belirlemede kullanılabilir olduğu belirlenmiştir. Keywords: Çap-boy denklemi, Allometrik denklem, Doğrusal olmayan model, Göller yöres

TOROS SEDİRİ (Cedrus libani A. Rich.) VE FISTIKÇAMI (Pinus pinea L.)’NDA YILLIK ÇAP VE BOY ARTIMININ VEJETASYON DÖNEMİ İÇERİSİNDEKİ AYLARA DAĞILIMI

Bu çalışmada, aynı yetişme ortamında yetişen Toros sediri (Cedrus libani A. Rich.) ve Fıstıkçamı (Pinus pinea L.) ağaçlarında bir yıllık çap ve boy artımının vejetasyon dönemindeki aylar itibariyle dağılımı incelenmiştir. Araştırmada, Süleyman Demirel Üniversitesi, Botanik Bahçesi’nde 13-15 yaşlarındaki Toros sediri (50) ve Fıstıkçamından (30) toplam 80 birey seçilmiştir. Örnek ağaçlarda 2003 yılı Mart sonu- Kasım başı arasında periyodik çap (mm) ve boy (mm) artımı ölçmeleri yapılmıştır. Toros sediri ve Fıstıkçamında yıllık çap ve boy artımının aylara göre dağılımı normal dağılıma göre daha dik ve sağa çarpık biçim göstermiştir. Çan eğrilerinin biçimi de Toros sedirinde yayvan tepeli iken Fıstıkçamında sivri tepelidir. Çap ve boy artımı için, tekrarlı ölçümlerde yapılan iki yönlü varyans analizi sonuçlarına göre; 1) türlere göre çap artımının farklı, boy artımı ise aynı olduğu, 2) aylara göre çap ve boy artınının farklı olduğu ve 3) tür ve ay etkileşimi çap ve boy artımının farklı olduğu belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Artım, Varyans analizi, Etkileşim, Normal dağılım, Isparta

YAPRAK YÜZEYİNİN KARAÇAM (Pinus nigra Arnold) VE TOROS SEDİRİ (Cedrus libani A. Rich.) FİDANLARINDA DİP ÇAP VE BOY ARTIMI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Bu çalışmada amaç, asli orman ağaç türlerimizden Karaçam (Pinus nigra Arnold) ve Toros sediri (Cedrus libani A. Rich.) fidanlarında yaprak alanı (yüzey) değeri ile fidana ait hacim elemanlarından dip çap (çap) ve boy artımı ilişkisinin incelenmesidir. Materyaller Isparta-Eğirdir Orman Fidanlığından sağlanmıştır. Fidanlar, 1 ve 2 yaşlı Karaçam ve 2 yaşlı Toros sediri türlerinden ellişer olmak üzere toplam 150 adettir. Araştırma sonucunda aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır. 1) Yaprak miktarı ile çap ve boy artımı arasında ilişki vardır ve bu ilişki parabol biçimindedir. Bunun muhtemel nedeni, birim alandaki yaprak miktarının artmasına rağmen yaprakların birbirini gölgelemesidir. 2) Tek fidanlarda birim yüzey (1 mm2) yaprak başına çap ve boy artım gücü, 2 yaşlı Karaçam fidanlarında, 1 yaşlı Karaçam ve 2 yaşlı Toros sediri fidanlarına göre daha fazladır. Bu durumun muhtemel nedeni, 2 yaşlı Karaçam fidanlarında birim alandaki yaprak miktarının diğer türlere göre daha az olması ve dolayısıyla yaprakların ışık enerjisinden daha iyi yararlanmasıdır. Anahtar Kelimeler: Yaprak yüzeyi, Dip çap, Boy, Artı

KIZILÇAM (Pinus brutia Ten.) MEŞCERELERİNDE 7-AĞAÇ ÖRNEK NOKTA YÖNTEMİYLE MEŞCERE AĞAÇ SAYISININ ÇAP BASAMAKLARINA DAĞILIMININ BELİRLENMESİ

Bu çalışmanın amacı, Burdur-Ağlasun yöresinde doğal, aynı yaşlı, saf ve müdahale görmemiş kızılçam meşcerelerinde ağaç sayının çap basamaklarına dağılımının değişik yaş ve bonitet sınıflarında değişimini ortaya koyabilmek için yedi ağaç örnek nokta yöntemini incelemektir. Bunun için yörede nokta örneklemesine dayalı 25 örnek nokta alınmıştır. Örnek noktalardan elde edilen verilere Beta, Gamma, Weibull, Normal ve Log-normal istatistik dağılımını esas alan regresyon modelleri uygulanmıştır. Her istatistik dağılım modeli için doğrusal bir model kurulmuş ve modelin katsayıları çoğul regresyon analizi ile hesaplanmıştır. Regresyon modelinin uygunluğunun tespiti için hesaplanan F test değeri, Log-normal dağılım modeli için en yüksek bulunmuştur (F=8.535;

ISPARTA – GÖLCÜK YÖRESİ YALANCI AKASYA (Robinia pseudoacacia L.) MEŞCERELERİ İÇİN TEK VE ÇİFT GİRİŞLİ AĞAÇ HACİM TABLOSU

Bu çalışma ile Isparta-Gölcük Yöresinde yapay olarak yetiştirilen Yalancı akasya (Robinia pseudoacacia L.) için yöresel tek ve çift girişli ağaç hacım tablosu oluşturulmuştur. Ağaç hacım tablosu oluşturmada regresyon analizi yöntemi kullanılmıştır. Altı tek girişli ve yedi çift girişli olmak üzere toplam 13 adet ağaç hacım modeli denenmiştir. Seçilen Dissescu-Meyer ve Schumacher-Hall modelleri için, korelasyon katsayısı 0,994 ve 0,997; belirtme katsayısı 0,988 ve 0,994 bulunmuştur. Regresyon modellerinin standart hataları 0,036 ve 0,087 m3, toplam hata yüzdeleri –0,255 ve 0,820; ortalama mutlak hata yüzdeleri de 2,426 ve 5,370 bulunmuştur. Bu iki hacım fonksiyonunun bağımsız veri grubu ile uygunluk denetimi yapılmış ve Isparta-Gölcük yöresi Yalancı akasya ağaçlandırma sahaları için %95 güven düzeyi ile uygun oldukları belirlenmiştir. Sonuç olarak, Yalancı akasya tek ve çift girişli hacım tablosu düzenlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Yalancı akasya, Robinia pseudoacacia L., Regresyon yöntemi, Tek ve çift girişli ağaç hacım tablosu

Plasticity in dendroclimatic response across the distribution range of Aleppo pine (Pinus halepensis)

We investigated the variability of the climate-growth relationship of Aleppo pine across its distribution range in the Mediterranean Basin. We constructed a network of tree-ring index chronologies from 63 sites across the region. Correlation function analysis identified the relationships of tree-ring index to climate factors for each site. We also estimated the dominant climatic gradients of the region using principal component analysis of monthly, seasonal, and annual mean temperature and total precipitation from 1,068 climatic gridpoints. Variation in ring width index was primarily related to precipitation and secondarily to temperature. However, we found that the dendroclimatic relationship depended on the position of the site along the climatic gradient. In the southern part of the distribution range, where temperature was generally higher and precipitation lower than the regional average, reduced growth was also associated with warm and dry conditions. In the northern part, where the average temperature was lower and the precipitation more abundant than the regional average, reduced growth was associated with cool conditions. Thus, our study highlights the substantial plasticity of Aleppo pine in response to different climatic conditions. These results do not resolve the source of response variability as being due to either genetic variation in provenance, to phenotypic plasticity, or a combination of factors. However, as current growth responses to inter-annual climate variability vary spatially across existing climate gradients, future climate-growth relationships will also likely be determined by differential adaptation and/or acclimation responses to spatial climatic variation. The contribution of local adaptation and/or phenotypic plasticity across populations to the persistence of species under global warming could be decisive for prediction of climate change impacts across populations. In this sense, a more complex forest dynamics modeling approach that includes the contribution of genetic variation and phenotypic plasticity can improve the reliability of the ecological inferences derived from the climate-growth relationships.This work was partially supported by Spanish Ministry of Education and Science co-funded by FEDER program (CGL2012-31668), the European Union and the National Ministry of Education and Religion of Greece (EPEAEK- Environment – Archimedes), the Slovenian Research Agency (program P4-0015), and the USDA Forest Service. The cooperation among international partners was supported by the COST Action FP1106, STREeSS

Doğu kayını’ nın kabuk kalınlığında ağaç yaşı, göğüs çapı ve ağaç boyunun etkisi

Bu çalışmanın amacı, Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky.)’nda göğüs yüksekliğindeki kabuk kalınlığı üzerinde göğüs çapı, ağaç yaşı ve ağaç boyunun etkisini incelemek ve kabuk kalınlığının tahmini için modeller geliştirmektir. Çalışma materyali 1994-1997 yılları arasında gövde analizi yapılan 115 adet Doğu kayını deneme ağacı verilerinden sağlanmıştır. Çalışma sonucunda, kabuk kalınlığı ile çap ve ağaç yaşı arasında kuvvetli bir ilişki olduğu görülmüştür. Kabuk kalınlığı bir boy grubu içerisinde çap ve yaş arttıkça artmaktadır. Kabuk kalınlığındaki değişimin yaklaşık %72’sini tek başına çap açıklamaktadır. Çap ve ağaç yaşı birlikte değişimin yaklaşık %80’ini açıklamıştır. Denkleme ağaç boyunun eklenmesi halinde son denklemin kabuk kalınlığı değişimini açıklama yüzdesi % 0,1 oranında artmaktadır. Bu nedenle, Doğu kayınında kabuk kalınlığının kestirilmesinde özellikle çap ve ağaç yaşı dikkate alınması gereklidir.The purpose of this study were to determine the effects diameter at breast height (diameter), tree age and tree height on bark thickness at breast height and to derive models for estimating bark thickness of Oriental beech (Fagus orientalis Lipsky.). The study material was collected during the years 1994-1997. It consists of sample tree data measured from 115 Oriental beech stems. This study indicated that bark thickness was strongly correlated with diameter and tree age. Bark thickness increased as tree age of diameter class increased in a height class. Diameter over bark thickness explained 72% of the variations in bark thickness. By adding tree age to the models 80% of the variations in bark thickness of Oriental beech. However, by adding tree height to the models, the coefficient of determination increased by 0,1%. Thus, tree diameter and tree age should be taken into account to calculate the amounts of bark thickness of Oriental beech

Karayolu motorlu taşıtlarından çıkan gazların bir toros sediri yol kenarı ağaçlandırmasında artım ve büyümeye etkisi

[No Asbtact Available

PUBLICATION COMMITTEE Editor

SDU Press and Public Relations PRESS Fakülte Kitabevi-ISPARTA SDU Faculty of Forestry Journal is a refereed journal and published twice a year. Responsibility for the published papers concern to the Author

Disappearance of Biodiversity and Future of Our Foods

“I. Uluslararası Organik Tarım ve Biyoçeşitlilik Sempozyumu 27-29 Eylül Bayburt