Molecular investigation of mechanisms considered to cause preterm premature membrane rupture

Purpose: The aim of this study was to investigate the mRNA expression level of p16, CDK4, CDK6, Cyclin D, RB1, and E2F genes in preterm premature rupture of membrane (PPROM) cases and their roles in etiopathogenesis of PPROM.Materials and Methods: Twenty-one pregnancies with PPROM before 34th gestational weeks (study group) were compared with twenty pregnancies with no complication, who gave birth after 37th gestational-week (control group). Both groups chorioamniotic membranes were compared for mRNA expression of p16, cyclin D, CDK4, CDK6, RB1 and E2F genes.Results: The mRNA expression levels of p16, cyclin D, CDK4, CDK6, RB1and E2F genes decreased in the PPROM group compared to control group at a statistically significant level.Conclusion: Our findings have shown that oxidative stress may not act on the p16 pathway in these cases. In order to understand the molecular mechanism of PPROM, biomarkers of oxidative stress and aging should be evaluated together with other pathways related to aging and oxidative stress in future studies.Amaç: Bu çalışmanın amacı, preterm erken membran rüptürü (PEMR) vakalarında, p16 ile CDK4, CDK6, siklin D, RB1, E2F genlerinin mRNA ekspresyon seviyelerini ve bu genlerin etiyopatogenezdeki rollerini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 34. gebelik haftasından önce membran rüptürü olan 21 gebe (çalışma grubu) ile herhangi bir durumla komplike olmamış ve 37. gebelik haftasından sonra doğum yapmış 20 gebenin (kontrol) doğum sonu koryoamniyotik membranları incelendi ve bu iki grubun koryoamniyotik membran örnekleri p16, siklin D, CDK4, CDK6, RB1 ve E2F genlerinin mRNA ekspresyon seviyeleri açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamızda, kontrol grubu ile kıyaslandığında p16, siklin D, CDK4, CDK6, RB1 ve E2F genlerinin ekspresyon seviyelerinin PEMR grubunda anlamlı derecede azaldığı saptandı. Sonuç: Bulgularımız bu vakalarda oksidatif stresin p16 yolağı üzerinden etki etmeyebileceğini göstermiştir. PEMR’nin moleküler mekanizmasını anlamak için, gelecekteki çalışmalarda oksidatif stres ve yaşlanma biyobelirteçleri ile yaşlanma ve oksidatif streste görevli diğer yolaklar birlikte değerlendirilmelidir.Cukurova Universit

Friedreich ataksisinde GAA trinükleotid tekrarlarının incelenmesi

TEZ3631Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2001.Kaynakça (s. 58-62) var.x, 88 s. : rnk. res. ; 30 cm.…Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: SBE 2000. YL. 3

L-Askorbik Asit’in (Vitamin C) İnsan Promiyelösitik Kanser Hücre Hattında (HL-60) MTT Testi ile Araştırılması

L-Askorbik Asit insanlar tarafından sentezlenmeyen, takviye diyet ile dışardan alınan ve antioksidan özellik gösteren bir maddedir. LAA, birçok meyve ve sebzenin yapısında bulunmaktadır. LAA içeren gıdalar aynı zamanda antioksidan özellikler de gösterebilmektedir. Çalışmamızda LAA’nın HL-60 hücre hattı üzerindeki proliferatif etkisine bakıldı. Bu amaçla LAA konsantrasyonları 0,5 mg/mL, 1 mg/mL ve 2 mg/mL olarak belirlendi ve MTT testi yapıldı. Buna göre; LAA’nın, HL-60 insan promiyelositik lösemi hücre hattında 570 nm’deki absorbans sonuçları incelendiğinde doza bağlı bir proliferasyon artışı görüldü. 0,5 mg/mL ve 1 mg/mL dozları kontrol düzeyinde artışa neden olurken en yüksek doz (2 mg/mL) hücre canlılığını kontrole göre çok önemli düzeyde (p<0,001) artığı görüldü

Hızlı döngülü ve hızlı olmayan bipolar bozukluk hastalarının bazı klinik özelliklerini karşılaştıran kesitsel bir çalışma

Objective: Literature indicates that rapid cycling (RC) feature in bipolar disorder (BD) has been associated with worse disorder outcome and more severe disability. We aimed to investigate factors that affect or involved in vulnerability to increase rapid cycling in the previous 12 months. Methods: This is a cross-sectional study. Patients (n=380) were recruited from an outpatients clinic of a general hospital. Diagnostic interviews were performed with Structured Clinical Interview for DSM-IV Disorders (SCID-I) and SCID-II. Sociodemographic Form, Young Mania Rating Scale (YMRS) and Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) were applied. RC was defined as presence four or more mood episodes in the previous 12 months. Patients were arranged as whether having rapid cycling bipolar disorder (RCBD) or not. RCBD was compared to the group of non-RCBD patients regarding the sociode- mographic and clinical data. Results: Study group showed a female preponderance (65.0%). Sixty patients (15.8%) had RC in the previous 12 months. There were statistically significant differences between two groups regarding in number of suicide attempts, family history of mood disorders, psychotic depression, number of antidepressants utilized, manic, depressive, mixed and total number of episodes. Discussion: The presence of RC in the previous 12 months was found correlated with specific clinical features closely related to worse outcome in the course of BD. Further studies are needed to clarify disease-related factors in patient groups with a standard definition of homo- geneous RCBD. (Anatolian Journal of Psychiatry 2019; 20(5):477-484)Amaç: Literatür, bipolar bozuklukta (BB) hızlı döngü özelliğinin (HD) daha kötü hastalık sonucu ve daha ciddi malu- liyet ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Son 12 ayda HD'yi etkileyen veya artmasında etkili etkenleri araştırmayı amaçladık. Yöntem: Bu bir kesitsel çalışmadır. Hastalar (s=380) genel bir hastanenin polikliniklerinden alındı. Tanı görüşmelerinde DSM-IV Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) ve SCID-II uygulandı. Sosyode- mografik Form, Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMRS) ve Hamilton Depresyon Ölçeği (HDÖ) uygulandı. HD, önceki 12 ayda dört veya daha fazla duygudurum nöbetinin varlığı olarak tanımlandı. Hastalar hızlı döngülü bipolar bozukluk (HDBB) tanısı olup olmadıklarına göre ayrıldı. HDBB hasta grubu, HDBB olmayan hasta grubuyla sosyo- demografik ve klinik veriler açısından karşılaştırıldı. Sonuçlar: Çalışma grubunda kadınlar daha yüksek orandaydı (%65.0). Altmış hastada (%15.8) son 12 ayda HD vardı. İntihar girişimi sayısı, duygudurum bozuklukları aile öyküsü, psikotik depresyon, kullanılan antidepresan sayısı, manik, depresif, karışık ve toplam nöbet sayısı açısından iki grup grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulundu. Tartışma: Son 12 ayda HD varlığı, BB gidişinde daha kötü sonuçlarla yakından ilişkili özgül klinik özellikler ile ilişkili bulundu. Standart tanımı yapılmış ve homojen HDBB hasta gruplarında hastalıkla ilişkili etkenlerin açığa çıkartılması için daha fazla çalışmaya gerek vardır. (Anadolu Psikiyatri Derg 2019; 20(5):477-484

Effect of some fatty acids on apoptosis related genes in human breast cancer

83-89Breast cancer, the second most common cancer after lung cancer, is the most common cancer type diagnosed in women. No definitive treatment has been established for breast cancer yet, but essential fatty acids offer a promising option. Omega fatty acids are classified in the essential fatty acids that the body cannot produce and, therefore, must be taken through the foods of animal or plant origin. Although in the literature the omega fatty acids have been shown to exhibit significant positive effects in inhibiting various tumor types, their mechanism of action, the apoptotic pathways they employ, and the genes they control have not been clarified yet. In this study, various doses and combinations of omega-3 [Eicosapentaenoic acid (EPA), Docosahexaenoic acid (DHA)] and omega-6 [Linoleic acid (LA)] fatty acids were administered to human breast cancer MCF7 cell line for 24 h, and using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method, the protein expression levels of the following apoptosis-related genes were determined: phospho-p53 (Ser15), p53, Bad, phospho-Bad (Ser112), cleaved Caspase-3 (Asp175), and cleaved PARP (Asp214). Even though there was no significant difference observed in the expressions of phospho-p53 (Ser15) and p53 at all doses, other protein expressions were found to increase significantly, suggesting that Omega-3 and -6 can mediate apoptotic pathway to induce cell death in breast cancer cells

Effect of some fatty acids on apoptosis related genes in human breast cancer

Breast cancer, the second most common cancer after lung cancer, is the most common cancer type diagnosed in women. No definitive treatment has been established for breast cancer yet, but essential fatty acids offer a promising option. Omega fatty acids are classified in the essential fatty acids that the body cannot produce and, therefore, must be taken through the foods of animal or plant origin. Although in the literature the omega fatty acids have been shown to exhibit significant positive effects in inhibiting various tumor types, their mechanism of action, the apoptotic pathways they employ, and the genes they control have not been clarified yet. In this study, various doses and combinations of omega-3 [Eicosapentaenoic acid (EPA), Docosahexaenoic acid (DHA)] and omega-6 [Linoleic acid (LA)] fatty acids were administered to human breast cancer MCF7 cell line for 24 h, and using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method, the protein expression levels of the following apoptosis-related genes were determined: phospho-p53 (Ser15), p53, Bad, phospho-Bad (Ser112), cleaved Caspase-3 (Asp175), and cleaved PARP (Asp214). Even though there was no significant difference observed in the expressions of phospho-p53 (Ser15) and p53 at all doses, other protein expressions were found to increase significantly, suggesting that Omega-3 and -6 can mediate apoptotic pathway to induce cell death in breast cancer cells

Investigation of the effects of nicotine and resveratrol on expression levels of Sox2 and Sox4 genes in human amniotic cell culture by real time PCR

Amaç: Bu çalışmada, nikotinin master gen özelliklerine sahip genlerden olan SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeylerine etkilerinin insan amniyotik hücre kültüründe araştırılması amaçlanmıştır. Ek olarak, bir antioksidan olan resveratrolün nikotin ile muamele edilmiş hücrelerde bu genlerin ekspresyon düzeylerine etkileri insan amniyotik hücre kültüründe incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 20 hasta dahil edilmiştir ve her hasta için kontrol, nikotin ve nikotin+resveratrol hücre kültürü grupları oluşturulmuştur. SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeyleri her grup için real time RTPCR yöntemi kullanılarak tespit edilmiştir. Bulgular: SOX2 ve SOX4 genleri için nikotin ile muamele edilen grupta tespit edilen ekspresyon düzeylerindeki değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ayrıca, nikotin ve nikotin+resveratrol ile muamele edilmiş gruplar karşılaştırıldığında sonuç istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Nikotin, insan amniyotik hücrelerinde SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeylerini %60 oranında artırmıştır ve resveratrolün bu artmış ekspresyon düzeylerini düşüren önemli bir antioksidan olduğu tespit edilmiştir.Purpose: The aim of this study was to show the effects of nicotine on expression levels of SOX2 and SOX4 genes, which are known for their master gene features, in human amniotic cell cultures. The study also aimed to show the effects of resveratrol, an antioxidant, on expression levels of these genes in human amniotic cell cultures, which are treated by nicotine. Materials and Methods: Twenty patients were included in this study and for each patient; control, nicotine treated and nicotine + resveratrol treated cell culture groups are formed. The expression levels of SOX2 and SOX4 genes are examined in each group by using real time RT-PCR. Results: Change in expression levels of SOX2 and SOX4 genes in nicotine treated group were found to be statistically significant. Also, when groups treated with nicotine and nicotine + resveratrol were compared the difference was found to be statistically significant. Conclusions: Nicotine increased the expression levels of SOX2 and SOX4 genes by 60% in human amniotic cell cultures and resveratrol was found to be an important antioxidant that reduces the increased expression levels of SOX2 and SOX4 genes caused by nicotine treatment

İnsan amniotik hücre kültüründe nikotin ve resveratrolün Sox2 ve Sox4 genlerinin ekspresyon seviyeleri üzerindeki etkilerinin real time PCR ile araştırılması

Purpose: The aim of this study was to show the effects of nicotine on expression levels of SOX2 and SOX4 genes, which are known for their master gene features, in human amniotic cell cultures. The study also aimed to show the effects of resveratrol, an antioxidant, on expression levels of these genes in human amniotic cell cultures, which are treated by nicotine. Materials and Methods: Twenty patients were included in this study and for each patient; control, nicotine treated and nicotine + resveratrol treated cell culture groups are formed. The expression levels of SOX2 and SOX4 genes are examined in each group by using real time RT-PCR. Results: Change in expression levels of SOX2 and SOX4 genes in nicotine treated group were found to be statistically significant. Also, when groups treated with nicotine and nicotine + resveratrol were compared the difference was found to be statistically significant. Conclusions: Nicotine increased the expression levels of SOX2 and SOX4 genes by 60% in human amniotic cell cultures and resveratrol was found to be an important antioxidant that reduces the increased expression levels of SOX2 and SOX4 genes caused by nicotine treatment.Amaç: Bu çalışmada, nikotinin master gen özelliklerine sahip genlerden olan SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeylerine etkilerinin insan amniyotik hücre kültüründe araştırılması amaçlanmıştır. Ek olarak, bir antioksidan olan resveratrolün nikotin ile muamele edilmiş hücrelerde bu genlerin ekspresyon düzeylerine etkileri insan amniyotik hücre kültüründe incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 20 hasta dahil edilmiştir ve her hasta için kontrol, nikotin ve nikotin+resveratrol hücre kültürü grupları oluşturulmuştur. SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeyleri her grup için real time RT-PCR yöntemi kullanılarak tespit edilmiştir. Bulgular: SOX2 ve SOX4 genleri için nikotin ile muamele edilen grupta tespit edilen ekspresyon düzeylerindeki değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ayrıca, nikotin ve nikotin+resveratrol ile muamele edilmiş gruplar karşılaştırıldığında sonuç istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Nikotin, insan amniyotik hücrelerinde SOX2 ve SOX4 genlerinin ekspresyon düzeylerini %60 oranında artırmıştır ve resveratrolün bu artmış ekspresyon düzeylerini düşüren önemli bir antioksidan olduğu tespit edilmiştir

Interrelation of aromatase, estrogen receptor alpha and progesterone receptor in the developing mouse fetal brain

Amaç: Bu çalışmadaki amacımız, gonodotropin salgılanması, cinsel dimorfik fetal beyin gelişimi ve yetişkinlerdeki cinsel tercih için çok önemli olan, aromatazın ve östrojen reseptör alfa (Esr1) ve progesteron reseptörlerinin (Pgr) gebeliğin farklı dönemlerindeki mRNA ekspresyon profillerinin eş zamanlı olarak belirlenmesidir. Materyal ve Metod: Dişi fareler, üreme potansiyeli olan erkek farelerle çiftleştirildi ve başarılı çiftleşme, bir gün sonra oluşan vajinal plak kontrol edilerek doğrulandı (vajinal plak=gebeliğin birinci günü). Gebeliğin 9-12-15-17-19-21.günlerinde gebe farelerin yaşamları sonlandırıldı ve fetüslere ait beyinler çıkarılarak mRNA izole edildi ve cDNA haline çevrildi. mRNA ekspresyon düzeylerinin belirlenmesi Cyp19a1, Esr1 ve Pgr genlerine özgün primerler ile real time PCR yöntemi kullanılarak gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışmalarımızda; Esr1 ve Pgr mRNA ekspresyon düzeyleri 9. günde tepe noktaya ulaştı, 17-18. günlerde ise normal yetişkin düzeylerine döndü. Cyp19a1 mRNA ekspresyonu, Esr1 ve Pgr mRNA düzeylerindeki ciddi bir azalmayla beraber, 15-16. günde tepe noktaya ulaştı ve takriben doğumun olacağı dönemlerde normal erişkin seviyelerine indi. Sonuç: Fetal beyinde Cyp19a1 ekspresyonu gebeliğin 11-12. günü civarında başlar ve 15-16. günlerinde tepe noktasına ulaşır. Bunu takiben 19-20. günlerinde de normal yetişkin seviyelerine iner. Son zamanlarda rapor edilen çalışmalarda, Esr1 ve Pgr’nin fare beyninde Cyp19a1 mRNA ekspresyonunun düzenlenmesinde rol oynadığı belirtilmiştir. Bu çalışmalar ışığında bizim bulgularımız, Esr1 ve Pgr’nin fetal fare beyninde aromataz ekspresyonun düzenlenmesinde rol oynadığını düşündürebilir.Purpose: Aromatase (Cyp19a1) is crucial for the sexually dimorphic development of the fetal brain, regulation of gonadotropin secretion and sexual interest in adults. Our goal is to determine the developmental mRNA expression patterns of aromatase, estrogen receptor alpha (Esr1) and progesterone receptor (Pgr) in the fetal mouse brain at different times of gestation. Material and Methods: Female mice were mated with fertile males and checked for vaginal plug the next day to confirm successful mating (vaginal plug=day 1 of pregnancy). At gestational days 9-12-15-17-19-21 pregnant mice were sacrificed and fetal brains were removed and mRNAs were isolated and reverse transcribed into cDNAs. In order to evaluate mRNA expression levels, real time PCR was performed employing primers for Cyp19a1, Esr1 and Pgr genes. Results: In our studies, Esr1 and Pgr mRNA expression levels peaked at day 9 and returned to normal adult levels at around day 17-18. Cyp19a1 mRNA expression peaked at day 14-16 along with a drastic decrease in Esr1 and Pgr mRNA expression levels and then returned to normal adult levels around the time of delivery. Conclusion: Cyp19a1 expression in the fetal brain launches around gestational day 11-12 and peaks around gestational day 14-16 and fall back to normal adult levels at around gestational day 19-20. It has been recently reported that Esr1 and Pgr both mediate Cyp19a1 mRNA expression in the mouse brain. Together with these previous reports, our findings may imply that both Esr1 and Pgr possibly play a role in the developmental regulation of aromatase in the fetal mouse brain

Effects of nivolumab in peritoneal carcinamatosis of malign melanoma in mouse model

<div><p>Abstract Purpose: To evaluate the efficacy of nivolumab and comparison with dacarbazine (DTIC) on peritoneal carcinomatosis of malignant melanoma in mouse model. Methods: Mouse skin melanoma cells was injected under the capsule of the peritoneal surface in the left side of the abdomen. On postoperative day ten, mouses randomised into three groups. Group 1: Control, Group 2: HIPEC (Hyperthermic intraperitoneal chemotherapy) with DTIC and Group 3: HIPEC with Nivolumab. After the sacrification on postoperative day fifteen, peritoneum evaluated macroscopically and histopathologically by using peritoneal regression grading score (PRGS). Results: In the 15th day exploration, all animals developed extensive intraperitoneal tumor growth in Group 1. In Group 2 and Group 3 median tumor size was 0.7±0.3cm and 0.3±0.2cm respectively (p: 0.023). Peritoneal carcinomatosis index (PCI) were significantly lower in Group 3 than other groups (p: 0.019). The lowest total tumor nodules in group 3 was 4 ± 2. The PGRS score was found significantly lower in Group 3 than other groups (p: 0.03). Lymphocytic response rate was found higher in the Group 3. Conclusions: It has been found that nivolumab significantly better than DTIC on peritoneal metastases of malign melanoma in mouse models. Nivolumab treatment gives promising results with pathological evidence in the treatment of metastatic disease of malignant melanoma.</p></div