Snapshot evaluation of acute and chronic heart failure in real-life in Turkey: a follow-up data for mortality

Objective: Heart failure (HF) is a progressive clinical syndrome. SELFIE-TR is a registry illustrating the overall HF patient profile of Turkey. Herein, all-cause mortality (ACM) data during follow-up were provided. Methods: This is a prospective outcome analysis of SELFIE-TR. Patients were classified as acute HF (AHF) versus chronic HF (CHF) and HF with reduced ejection fraction (HFrEF), HF with mid-range ejection fraction, and HF with preserved ejection fraction and were followed up for ACM. Results: There were 1054 patients with a mean age of 63.3±13.3 years and with a median follow-up period of 16 (7–17) months. Survival data within 1 year were available in 1022 patients. Crude ACM was 19.9% for 1 year in the whole group. ACM within 1 year was 13.7% versus 32.6% in patients with CHF and AHF, respectively (p<0.001). Angiotensin-converting enzyme inhibitor/angiotensin receptor blocker, beta blocker, and mineralocorticoid receptor antagonist were present in 70.6%, 88.2%, and 50.7%, respectively. In the whole cohort, survival curves were graded according to guideline-directed medical therapy (GDMT) scores ?1 versus 2 versus 3 as 28% versus 20.2% versus 12.2%, respectively (p<0.001). Multivariate analysis of the whole cohort yielded age (p=0.009) and AHF (p=0.028) as independent predictors of mortality in 1 year. Conclusion: One-year mortality is high in Turkish patients with HF compared with contemporary cohorts with AHF and CHF. Of note, GDMT score is influential on 1-year mortality being the most striking one on chronic HFrEF. On the other hand, in the whole cohort, age and AHF were the only independent predictors of death in 1 yea

Diseke aort anevrizmanın sol atriyumu sıkıştırması sonucu gelişen ciddi hemodinamik bozulma

Aort anevrizmasının hemodinamik bozulmaya yol açacak derecede sol atriyuma bası yapması nadir görülen bir durumdur. Daha önce konjestif kalp yetersizliği tanısı olan 83 yaşında kadın hasta, giderek ağırlaşan solunum güçlüğü (NYHA derece III) ve çarpıntı yakınmalarıyla yatırıldı. Elektrokardiyografide atriyal fibrilasyon, göğüs grafisinde mediyastumda genişleme ve akciğer alanlarında göllenme izlendi. Transtorasik ekokardiyografide büyük bir inen torasik aort anevrizmasının sol atriyuma bası yaptığı görüldü. Sol ve sağ ventrikül sistolik fonksiyonları korunmuş bulundu. Üçboyutlu torasik manyetik rezonans görüntülemede, inen torasik aort anevrizmasının sol atriyuma basısı ile birlikte intramural hematom izlendi. Torasik aortta intimal flebe rastlanmadı. Acil cerrahi kararı verilen hasta ameliyatı kabul etmedi ve yatışın dördüncü gününde ani ölüm gelişti. Aort duvarında intramural hematomun eşlik ettiği ve sol atriyum boşluğunda tama yakın tıkanmaya yol açan fokal inen aort anevrizması daha önce bildirilmemiştir.Hemodynamically compromising left atrial (LA) compression by an aortic aneurysm is a rare entity. An 83-year-old woman with a previous diagnosis of congestive heart failure was admitted with worsening shortness of breath (NYHA grade III) and palpitations. The electrocardiogram showed atrial fibrillation. The chest X-ray revealed widening of the mediastinum and congested lung fields. Transthoracic echocardiography demonstrated LA compression by a large descending thoracic aortic aneurysm. Left and right ventricle systolic functions were preserved. Thoracic three-dimensional magnetic resonance imaging showed LA compression by a descending aortic aneurysm and an intramural hematoma. No intimal flap was seen in any part of the thoracic aorta. Emergency surgery was planned, but the patient did not accept surgery and suddenly died after four days of admission. Focal descending aortic aneurysm with an intramural hematoma in the aortic wall causing nearly complete obliteration of the LA cavity has not been reported before

Koroner arter hastası olan genç ve yaşlı hastaların risk faktörleri, klinik ve anjiyografi bulguları açısından karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmamızdaki amacımız, ülkemizdeki 40 yaş altı ile 40 yaş ve üzerindeki koroner arter hastalarındaki konvansiyonel risk faktörleri, koroner anatomi ve erken klinik seyri incelemektir. Yöntemler: Akut koroner sendrom (AKS) veya kararlı anjina pektoris tanılarıyla kliniğimizde yatırılarak koroner anjiyografisi (KAG) yapılmış olan toplam 491 hasta geriye dönük olarak incelendi. Kırk yaş altındaki hastalar (grup 1) ile ?40 yaş hastaların (grup 2) demografik ve KAG verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların 240’ı grup 1’de (ortalama yaş 35.7±3.4 yıl); 251’i grup 2’de (ortalama yaş 61.0±9.7 yıl) yer almaktaydı. Grup 1’de sigara kullanımı, aile öyküsü, hiperkolesterolemi, hipertrigliseridemi ve düşük yüksek yoğunluklu lipoprotein kolesterol düzeyi daha sık iken; Grup 2’de hipertansiyon ve diyabet sıktı. Kırk yaş altı hastalar sıklıkla AKS nedeniyle, ?40 yaş hastalar ise stabil angina ile hastaneye başvurmaktaydılar. Grup 2’deki hastalarda ciddi ve yaygın koroner arter hastalığı, Grup 1’deki hastalarda ise tek damar hastalığı yaygındı. Sonuç: Koroner arter hastalığı risk faktörleri ve yaygınlığı yaşa göre farklılık göstermektedir. Kırk yaş altı koroner arter hastalarında engellenebilir bir risk faktörü olarak sigara kullanımı ve dislipideminin görece fazlalığı toplum sağlığımız için ciddi bir tehdit oluşturmaktadır. Sigara kullanımı konusunda yeni tedbirler alınması ve sağlıklı yaşam biçiminin genç yaşlardan itibaren özendirilmesi önem taşımaktadır.Objective: In this study we aimed to examine the angiographic findings, traditional risk factors and natural history of Turkish patients <40 and &amp;#8805;40 years old with coronary heart disease (CHD). Methods: The records of 491 patients with stable angina pectoris or acute coronary syndrome (ACS), who had undergone coronary angiography (CAG) were reviewed. The patients <40 years (group 1) and &amp;#8805;40 years (group 2) were compared. Results: The study population was classified as group 1 with 240 patients (mean age 35.7±3.4 years) and group 2 with 251 patients (mean age 61.0±9.7 years). Smoking, family history, hypercholesterolemia, hypertriglyceridemia and low levels of high-density lipoprotein cholesterol were more prevalent in group 1 while diabetes mellitus, hypertension was higher in group 2. The common presentation among <40 years patients was ACS whereas stable angina was the most common presentation in patients &amp;#8805;40 years old. Patients in group 1 showed a preponderance of single-vessel disease whereas patients of group 2 showed dominance of multivessel disease. Early clinical course of patients with ACS in group 1 was better than in group 2. Conclusion: Our study shows a significantly different clinical, angiographic and biochemical profile in <40 years patients with CHD compared with &amp;#8805;40 years patients. Dominance of smoking and dyslipidemias that are the preventable risk factors in premature CHD patients is an important threat for our community health. Healthy life styles should be encouraged beginning from young ages and new precautions about smoking must be taken

The association of eccentricity indexes with cardiac biomarkers in normotensive acute pulmonary embolism patients: An observational study

Amaç: Çalışmamızda hemodinamik açıdan stabil akut pulmoner emboli (APE) hastalarında sol ventrikül eksantrisite indekslerinin kardiyak biyo- belirteçler ile ilişkisi incelenmiştir. Yöntemler: Bu enine-kesitli gözlemsel çalışmaya hemodinamik olarak stabil (sistolik kan basıncı >90 mmHg) 30 APE hastası (17E, ort. yaş 61.67±17.6 yıl) dahil edilmiştir. Hastalarda serum troponin I, D-dimer, beyin natriüretik peptit (BNP) ve kalp tipi serbest yağ asidi bağlayıcı prote- in (K-SYABP) düzeyleri ölçülmüş, ekokardiyografi ile sistolik ve diyastolik eksantrisite indeksleri, triküspit anüler düzlemde sistolik yer değiştirme değeri (TAPSE), miyokart performans indeksi (MPİ), sistolik pulmoner arter basıncı ve vena kava inferiyor indeksleri değerlendirilmiştir. Parametreler arasındaki ilişki verilerin dağılımına göre Pearson veya Spearman korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Korelasyon analizi yapıldığında ekokardiyografik ölçümlerle kardiyak biyobelirteçler arasındaki en sık korelasyon BNP değerinde izlenmektey- ken, sistolik ve diyastolik eksantrisite indekslerinin troponin I (sırasıyla r=0.470 p=0.009/r=0.310 p=0.095) ve BNP ile (sırasıyla r=0.402 p=0.028/r=0.384 p=0.036) anlamlı korelasyon gösterdiği saptandı. D-dimer yüksekliğinin ise hiçbir ekokardiyografik parametreyle ilişki göstermediği gözlendi. Sonuç: Çalışmamıza göre K-SYABP normotansif APE olgularında nadiren pozitif bulunmaktadır. Tek başına D-dimer yüksekliği sağ ventrikül işlev bozukluğunu gösterme açısından anlam ifade etmemektedir. Ekokardiyografik parametrelerden sistolik ve diyastolik eksantrisite indeksleri tro- ponin I ve BNP ile anlamlı korelasyon göstermekteyken, D-Dimer ile korelasyon göstermemektedir. Bulgular kardiyak biyobelirteçlerin anormal saptandığı hastalarda erken ekokardiyografik değerlendirmenin uygun olacağını düşündürmektedir.Objective: The present study aims at investigating the association of systolic and diastolic eccentricity indexes with cardiac biomarkers in hemodynamically stable patients with acute pulmonary embolism (APE). Methods: Thirty hemodynamically stable (systolic blood pressure >90 mmHg) patients with APE (17M, mean age 61.67±17.6 years) were includ- ed in this cross-sectional observational study. The associations of serum troponin I, D-dimer, brain natriuretic peptide (BNP) and heart type fatty acid binding protein (hFABP) levels with systolic and diastolic eccentricity indices, tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE), myocardial performance index (MPI), systolic pulmonary artery pressure and the index of the inferior vena cava were investigated. The rela- tionships between parameters were evaluated by Pearson and Spearman correlation analysis according to the distribution of data. Results: Correlation analysis revealed that the most significant relationship between cardiac biomarkers and echocardiographic measurements was in the BNP value. Meanwhile, systolic and diastolic eccentricity indexes were found to have significant correlation with serum troponin I (respectively r=0.470, p=0.009/r=0.310, p=0.095) and BNP (respectively r=0.402, p=0.028/r=0.384, p=0.036) values. On the other hand, elevated D-dimer levels led to statistical significance in none of the echocardiographic parameters. Conclusion: According to our results, hFABP was rarely positive in normotensive patients with APE. An elevated D-dimer alone was not sig- nificant in predicting RVD. Eccentricity indexes revealed significant relationship with BNP and troponin I values. The results obtained indicate that early echocardiographic evaluation is important in patients with abnormal cardiac biomarkers

Obstrüktif uyku apneli hastalarda P-dalga süresi ve P-wave dispersiyonunda artma

Uzamış P dalga süresi ve artmış P dalga dis-persiyonu (PD), atriyal fibrilasyon ile birlikte rapor edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, obstrüktif uyku apnesi (OUA) hastalarda (minimum ve maksimum) P dalga süresi (Pmax). OUA M hastalar (30 hasta, yaş ortalaması 38±6 yıl) ile kontrol grubunu oluşturan 30 hasta, gece boyunca uyku apnesî yönünden çalışıldıktan sonra, prospektif olarak karşılaştırıldı. OUA şiddeti apne-hiperapne indeksi (AHİ) ile belirlendi. Sol atriyal çap, sol ventrikül diyastol sonu çapı ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, transtorasik ekokardiyografi ile hesaplandı. Pmax ve Pmin 12 derivasyonlu yüzey elektrokardiyogramından ölçüldü. PD, Pmax ve Pmin arasındaki fark olarak hesaplandı. Pmax ile PD ve AHİ arasındaki ilişki araştırıldı. Sol atriyal çap, kontrol grubu ile kıyaslandığın- da OUA lı hastalarda çok yüksekti (4.3±0.3 cm ve 3.9±0.3cm, p0.05). Ayrıca Pmax ve PD, sol atriyal çap ile pozitif olarak ilişkili idi (herbiri için r=0.41, p0.05), PD (r=0.043, p>0.05) ve AHİ arasında ilişki yoktu. Sonuç olarak, Pmax ve PD, OUA lı hastalarda kontrol grubuna göre yüksek bulundu.Prolonged P-wave duration and increased P-wave dispersion (PD) have been reported to be associated with atrial fibrillation. In the present study we aimed to investigate minimum (Pmin) and maximum P-wave duration (Pmax) and PD in patients with obstructive sleep apnea (OSA). Patients with OSA (n=30, mean age 38±6 years) and their 30 age and gender matched control subjects were prospectively analyzed after an overnight sleep study. The severity of OSA was determined by apnea-hypopnea index (AHI). Left atrial diameter, left ventricular end diastolic diameter and left ventricle ejection fraction were measured by transthoracic echocardiography. Pmax and Pmin were measured from 12-lead surface electrocardiogram. PD was calculated as the difference between Pmax and Pmin. The relation between Pmax, PD and AHI was also investigated. Left atrial diameter was higher in patients with OSA compared to control subjects (4.3±0.3 cm vs 3.9±0.3 cm, p0.05). Additionally Pmax and PD were found to be positively correlated with left atrial diameter (r=0.41, p0.05), PD (r=0.043, p>0.05) and AHI Pmax and PD were found to be significantly higher in patients with OSA than in control subjects regardless of AHI

The effect of statin treatment on inflammation in patients with metabolic syndrome

Amaç: Metabolik sendromun (MS) patogenezinde inflamasyon önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, MS’li hastalarda fluvastatin tedavisinin inflamatuvar belirteçler üzerine etkisi araştırıldı. Ça lış ma pla nı: Çalışmaya MS tanılı 47 hasta (36 kadın, 11 erkek; ort. yaş 55±8) alındı. Metabolik sendrom tanısı NCEP ATP III ölçütlerinden en az üçünün varlığıyla kondu. Bütün hastalara altı hafta boyunca 80 mg fluvastatin tedavisi uygulandı. Tedavi öncesi ve sonrasında laboratuvar parametreleri ölçüldü; periferik kan lökositleri akım sitometri yöntemiyle değerlendirildi. Hasta grubunun verileri, yaş ve cinsiyet uyumlu 47 sağlıklı bireyden (33 kadın, 14 erkek; ort. yaş 52±8) oluşan kontrol grubuyla karşılaştırıldı. Bul gu lar: Tedavi sonrasında total kolesterol, LDL-kolesterol ve trigliserid düzeylerinde (p0.05). So nuç: Bulgularımız metabolik sendrom patogenezinde inflamasyonun önemli rol oynayabileceğini ve statin tedavisi ile bu etkinin kontrol altına alınabileceğini göstermektedir.Objectives: Inflammation plays an important role in the pathogenesis of metabolic syndrome (MS). We investigated the effect of fluvastatin treatment on inflammatory markers in patients with MS. Study design: The study included 47 patients (36 females; 11 males; mean age 55±8 years) with MS. The diagnosis of MS was based on the presence of at least three criteria of the NCEP ATP III guidelines. All the patients received 80 mg fluvastatin treatment for six weeks. Laboratory parameters were measured before and after treatment, and flow cytometric analysis of peripheral blood leukocytes was performed. The results were compared with those of 47 age- and sexmatched healthy controls (33 females, 14 males; mean age 52±8 years). Results: Fluvastatin treatment resulted in significant decreases in levels of total cholesterol, LDL cholesterol, triglyceride (p0.05). Conclusion: Our data demonstrate that inflammation may have a significant role in the pathogenesis of MS and that this effect can be controlled with statin treatment

Akut karbonmonoksit zehirlenmesinin P dalga ve QT aralığı dispersiyonları üzerine etkileri

Amaç: Çalışmamızın amacı, akut karbonmonoksit (CO) zehirlenmesi olan hastalarda atriyal ileti ve ventriküler repolarizasyon homojenlik bozukluklarını P dalga dispersiyonu (PDD), ve QT dispersiyonu (QTd) aracılığı ile araştırılmasıdır. Yöntemler: Retrospektif ve vaka-kontrollü olarak planlanan çalışmamıza, 30 akut CO zehirlenmesi olgusu ile (Grup ACOP), 30 sağlıklı olgu (Grup C) dâhil edildi. Grup ACOP'da acil servise başvuru anında çekilmiş standart 12 derivasyonlu elektrokardiyografi (EKG) kayıtları değerlendirildi. EKG kayıtlarından PDD, QT aralığı, QTd süreleri belirlendi. Düzeltilmiş QT aralığı (QTc) ve QTc dispersiyonu (QTcd) süreleri Bazett formülü kullanılarak belirlendi. Grup ACOP'da ve Grup C'de EKG kaydı ile eş zamanlı olarak alınmış kan örneklerinden serum elektrolit değeri ile Grup ACOP'da COHb değerleri belirlendi. İstatistik analiz için bağımsız örneklerde t ve Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Gruplar arasında yaş, cinsiyet dağılımları, antropometrik ölçümleri, serum elektrolit düzeyleri PR ve QT süreleri açısından anlamlı farklılık yoktu. Grup ACOP’da PDD (56.33±17.11 msn’ye karşın 28.33±11.16 msn, p<0.001), ve QTd (63.33±26.69 msn’ye karşın 42.16±7.84 msn, p<0.001) süreleri Grup C’den anlamlı olarak daha uzundu. Ek olarak, QTc ve QTcd süreleri de Grup ACOP’da Grup C'den anlamlı olarak daha uzun saptandı (p<0.001). Sonuç: Akut CO zehirlenmesi olgularında uzamış PDD, QTc ve QTcd süreleri nedeniyle atriyal ve ventriküler aritmi riski yüksektir. Bu olguların yoğun bakım ünitelerindeki takibi sırasında, oluşabilecek atriyal ve ventriküler aritmilere karşı dikkatli olunmalıdır.The aim of our study was to investigate atrial conduction and ventricular repolarization inhomogeneities using P-wave dispersion (Pwd) and QT dispersion (QTd) analyses in acute carbon monoxide (CO) poisoning. Methods: Sixty patients were retrospectively included in this case-controlled study. Thirty acute CO poisoning patients were assigned to the Group with acute CO poisoning (ACOP). Patients who did not have acute CO poisoning were assigned to the control group (Group C, n=30). Anthropometric measurement, body mass index, electrocardiogram (ECG) and serum electrolyte levels were recorded in all patients. Also, carboxyhemoglobin (COHb) levels were recorded in Group ACOP. Pwd, QT interval and QTd durations were measured. Corrected QT (QTc) and QTc dispersion (QTcd) intervals were determined with the Bazett formula. Independent samples t and Chi-square tests were used for statistical analysis. Results: No statistically significant difference was found between the age, gender distribution, anthropometric measurement, serum electrolytes, PR and QT durations between the groups. The Pwd (56.33±17.11 msec vs 28.33±11.16 msec, p<0.001) and QTd (63.33±26.69 msec vs 42.16±7.84 msec, p<0.001) were significantly longer in Group ACOP than in Group C. In addition, QTc and QTcd durations of Group ACOP were also found to be significantly longer than in Group C (p<0.001). Conclusion: In our study, we found in ECG analyses of patients with acute CO poisoning that the Pwd, QTc and QTcd durations were significantly prolonged when compared with control group. For this reason, patients with acute CO poisoning need close attention because of arrhythmias, which can be related to increased QTcd and Pwd durations

Snapshot evaluation of acute and chronic heart failure in real-life in Turkey: A follow-up data for mortality

Objective: Heart failure (HF) is a progressive clinical syndrome. SELFIE-TR is a registry illustrating the overall HF patient profile of Turkey. Herein, all-cause mortality (ACM) data during follow-up were provided. Methods: This is a prospective outcome analysis of SELFIE-TR. Patients were classified as acute HF (AHF) versus chronic HF (CHF) and HF with reduced ejection fraction (HFrEF), HF with mid-range ejection fraction, and HF with preserved ejection fraction and were followed up for ACM. Results: There were 1054 patients with a mean age of 63.3±13.3 years and with a median follow-up period of 16 (7–17) months. Survival data within 1 year were available in 1022 patients. Crude ACM was 19.9% for 1 year in the whole group. ACM within 1 year was 13.7% versus 32.6% in patients with CHF and AHF, respectively (p<0.001). Angiotensin-converting enzyme inhibitor/angiotensin receptor blocker, beta blocker, and mineralocorticoid receptor antagonist were present in 70.6%, 88.2%, and 50.7%, respectively. In the whole cohort, survival curves were graded according to guideline-directed medical therapy (GDMT) scores ?1 versus 2 versus 3 as 28% versus 20.2% versus 12.2%, respectively (p<0.001). Multivariate analysis of the whole cohort yielded age (p=0.009) and AHF (p=0.028) as independent predictors of mortality in 1 year. Conclusion: One-year mortality is high in Turkish patients with HF compared with contemporary cohorts with AHF and CHF. Of note, GDMT score is influential on 1-year mortality being the most striking one on chronic HFrEF. On the other hand, in the whole cohort, age and AHF were the only independent predictors of death in 1 yea