Effect of nanosilica-based activators on the performance of an alkali-activated fly ash

This paper assesses the effect of the use of an alternative activator based on nanosilica/MOH (M = K+ or Na+) blended solutions on the performance of alkali-activated fly ash binders. Binders produced with commercial silicate activators display a greater degree of reaction, associated with increased contents of geopolymer gel; however, mortars produced with the alternative nanosilica-based activators exhibited lower water demand and reduced permeability, independent of the alkali cation used. Na-based activators promote higher compressive strength compared with K-based activators, along with a refined pore structure, although K-activated samples exhibit reduced water demand. Zeolite type products are the major crystalline phases formed within these binders. A wider range of zeolites is formed when using commercial silicate solutions compared with the alternative activators. These results suggest that there are variations in the availability of Si in the system, and consequently in the alkalinity, depending on the silicate source in the activator, which is important in determining the nanostructure of the geopolymer gel.This study was sponsored by the Ministerio de Ciencia e Innovacion of Spain (Project GEORES MAT2010-19934 and research scholarship BES-2008-002440), European regional development fund (FEDER), and the Universitat Politecnica de Valencia (Spain). The participation of SAB and JLP was funded by the Australian Research Council (ARC), including partial funding through the Particulate Fluids Processing Centre, a Special Research Centre of the ARC. A special acknowledgement is also due to the Centre of Electron Microscopy of the Universitat Politecnica de Valencia and Pedro Garces from the Universidad de Alicante for support in some experiments.Rodriguez Martinez, ED.; Bernal, SA.; Provis, JL.; Paya Bernabeu, JJ.; Monzó Balbuena, JM.; Borrachero Rosado, MV. (2013). Effect of nanosilica-based activators on the performance of an alkali-activated fly ash. Cement and Concrete Composites. 35(1):1-11. doi:10.1016/j.cemconcomp.2012.08.025S11135

ผลกระทบของสารลดแรงตึงผิวต่อกำลังอัดและความหนาแน่นของคอนกรีตผสมน้ำยางพาราReducing Unplanned Downtime Losses in the Shaft Assembly Process with Overall Effectiveness Measurement

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของสารลดแรงตึงผิวต่อกำลังและความหนาแน่นของคอนกรีตผสมน้ำยางพารา โดยเลือกออกแบบส่วนผสมคอนกรีตควบคุมกำลังอัด 240 กิโลกรัมต่อตารางเซนติเมตร และค่าการยุบตัวระหว่าง 7.5 – 12.5 เซนติเมตร ตัวอย่างทดสอบแบ่งออกเป็น 2 ชุด โดยชุดแรก น้ำในส่วนผสมคอนกรีตควบคุมบางส่วนถูกแทนที่ด้วยน้ำยางพาราในอัตราส่วนร้อยละ 0.5, 1.0, 1.5 และ 2.0 โดยน้ำหนักของน้ำ ส่วนชุดที่สอง นำส่วนผสมของชุดแรกมาแทนที่น้ำยางพาราบางส่วนด้วยสารลดแรงตึงผิวอัตราส่วนร้อยละ 5 โดยน้ำหนักของน้ำยางพารา หาค่าการยุบตัวขณะสดของคอนกรีตทุกส่วนผสม และทดสอบกำลังอัดที่อายุ 7, 14 และ 28 วัน ตามลำดับ ความหนาแน่นของคอนกรีตแต่ละตัวอย่างคำนวณจากน้ำหนักและปริมาตรรายก้อน จากการทดสอบพบว่า การเติมสารลดแรงตึงผิวช่วยให้คอนกรีตสดมีค่ายุบตัวสูงขึ้น และพบว่าการเติมสารลดแรงตึงผิวส่งผลให้คอนกรีตผสมน้ำยางพารามีกำลังอัดลดลงอย่างมากโดยเฉพาะในส่วนผสมที่มีน้ำยางข้นร้อยละ 1.5 และ 2.0 ซึ่งมีกำลังอัดลดลงสูงถึงร้อยละ 32 และ 57 ตามลำดับ เทียบกับคอนกรีตปกติ และพบว่าความหนาแน่นของคอนกรีตผสมน้ำยางพาราทั้งที่มีและไม่มีสารลดแรงตึงผิวแปรผันโดยตรงกับกำลังอัดอย่างมีนัยสำคัญThis objective of this research is to study the effects of surfactant on compressive strength and density of para rubber latex concrete. Control concrete having compressive strength of 240 ksc and slump between 7.5 and 12.5 cm was chosen for the mix proportion design methods. Testing specimens was separated into 2 groups. The first group, a partial amount of water in control mixture was replaced by para rubber latex at rates of 0.5, 1.0, 1.5 and 2.0 percent by weight of water. The second group, 5 percent by weight of para rubber latex was replaced by surfactant for every mixture of the first group. For every mixture, slump of fresh concretes was observed. Compressive strength of each mixture was investigated at the ages of 7, 14, and 28 days, respectively. Density of each specimen was calculated using its weight and volume, one-by-one. It was found that surfactant could increase slump of fresh concrete. In addition, the surfactant resulted in a dramatic decline in the compressive strength of para rubber latex concrete, especially for the mixtures containing 1.5 and 2.0 percent of para rubber latex. Those mixtures showed decreases of 32 and 52 percent in comparison with the control concrete. Irrespective of surfactant, the density of para rubber latex concrete exhibits significant relationship with compressive strength of the specimens