Pierwsze wyznanie Synostwa Bożego przez Jezusa (Łk 2, 41–52)

Luke 2: 41–52, presents Jesus who is not only man, but also the Son of God, the one who has a special, unique relationship with his Father in heaven. Jesus is aware of this even as a παῖς, that is in his childhood. He knows that his priority mission which originates in God’s mandate, is his presence in the house of his Father that means fulfilling the task of teaching in the temple. This became clear during his pilgrimage to Jerusalem. Without asking his parents’ permission, of his own will, he stays in the Holy City and anticipates his future mission. His obedience to the heavenly Father takes priority over his filial subordination to Joseph and Mary, who did not understand this mystery. It turns out that faith in the mystery of Jesus is not given to man once and for all. It develops through reflection on the identity of Jesus and ultimately leads to the primacy of the will of God over human will.Luke 2: 41–52, presents Jesus who is not only man, but also the Son of God, the one who has a special, unique relationship with his Father in heaven. Jesus is aware of this even as a παῖς, that is in his childhood. He knows that his priority mission which originates in God’s mandate, is his presence in the house of his Father that means fulfilling the task of teaching in the temple. This became clear during his pilgrimage to Jerusalem. Without asking his parents’ permission, of his own will, he stays in the Holy City and anticipates his future mission. His obedience to the heavenly Father takes priority over his filial subordination to Joseph and Mary, who did not understand this mystery. It turns out that faith in the mystery of Jesus is not given to man once and for all. It develops through reflection on the identity of Jesus and ultimately leads to the primacy of the will of God over human will

Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym

The article refers to Mark’s Christology, that has a primitive character and expresses itself, inter alia, under the title “Son of Man”. The author presents it as a specific aspect referring to three teachings of Jesus on his dramatic fate (Mark 8, 31–32, 9, 30–32, 10, 32–34) and also in the statement of Jesus where He speaks about the giving of his life as a ransom for many (cf. Mark 10, 45). The analysed title “Son of Man” combines humiliation and glory. Mark indeed stresses in each of the three teachings that the Son of Man will resurrect by his own power. His death is a liberation of man – the slave of sin. Therefore, the Evangelist showed indirectly that in the title „Son of Man” are hidden both the humanity and divinity of Jesus, despite the fact that Mark put more emphasis on Jesus’ tormented humanity.Jezus, pouczając trzykrotnie uczniów o swoim dramatycznym losie oraz ukazując cel swojego życia, posługiwał zawsze się tytułem „Syn Człowieczy”. Zawarł w nim swoje człowieczeństwo naznaczone wyjątkowym cierpieniem. Ukazał w ten sposób swoim uczniom, że Jego mesjańskość wyrazi się nie w triumfie, ziemskiej chwale, lecz przejdzie przez ekstremalne poniżenie, wzgardę i śmierć. Jezus – człowiek zmierzał do swego kresu w sposób zdecydowany i umotywowany. Klęska Syna Człowieczego, chociaż miała swoją widzialną przyczynę w ludzkich sprawcach, to jednak wypływała z planu Bożego, w którym zostały przewidziane zastępcza śmierć Jezusa za wszystkich ludzi oraz powstanie z martwych Syna Człowieczego.Wszystkie trzy pouczenia Jezusa podkreślają, że ostateczne zwycięstwo jest właśnie Jego dziełem. W ten sposób ewangelista Marek, który wyeksponował w losie Syna Człowieczego przede wszystkim cierpienia Jezusa, zwrócił także uwagę na Jego bóstwo. Tym samym ukazał, że człowieczeństwo i bóstwo Syna człowieczego łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny

Tokotrienole – mniej znana strona witaminy E

Witaminę E stanowi grupa ośmiu związków – tokochromanoli (czterech tokoferoli i czterech tokotrienoli), wykazujących aktywność najaktywniejszego i najważniejszego przedstawiciela: α-tokoferolu. Do niedawna uwaga badaczy skupiała się niemal wyłącznie na α-tokoferolu, który jest preferencyjnie zatrzymywany w or-ganizmie, gdzie pełni liczne funkcje: antyoksydacyjną, stabilizującą i regulującą właściwości strukturalno-funkcjonalne błon komórkowych, a także regulującą aktywność licznych enzymów. Pozostałe tokoferole i tokotrienole są szybko metabolizowane i wydalane z organizmu. Z tego względu traktowano je jako zbędne i nie przypisywano im większego znaczenia biologicznego. Od kilku dekad wzrasta zainteresowanie badaczy innymi tokochromanolami, zwłaszcza γ-tokoferolem oraz tokotrienolami, które wykazują często aktywność biologiczną całkowicie odmienną niż α-tokoferol. Tokotrienole obniżają poziom cholesterolu hamując reduktazę HMG-CoA, kluczowy enzym w biosyntezie cholesterolu. Wykazują aktywność przeciwnowotworową przeciwdziałając angiogenezie i proliferacji komórek, a także indukując apoptozę i wzmacniając układ odpornościowy. W stężeniach nanomolowych działają neuroprotekcyjnie, szczególnie chroniąc komórki nerwowe przed toksycznym działaniem glutaminianu. Wykazują także działanie kardioprotekcyjne, a także antyosteoporotyczne. W artykule przedstawione zostały najważniejsze aspekty działania biologicznego tokotrienoli, które przejawiają interesujące działanie prozdrowotne w aspekcie zarówno suplementacji, jaki potencjalnych zastosowań terapeutycznych

Synoptyczne ujęcie roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję (Mt 1,18.20; Łk 1,35)

The article is based on the analysis of three verses (Matt 1:18.20; Luke 1:35), which deal with the role of the Holy Spirit in the conception of Jesus through Mary. Matthew uses the formulation “by the Holy Spirit” twice. Luke, in this context, uses a parallel indicating that the Holy Spirit is the power of the Most High that is God. The Holy Spirit is in these texts a separate Person having a relationship with the Father and acting on his behalf. Therefore the conceived Child will be Holy and called God’s Son from the moment of conception. In this way, the version of the text by Matthew receives a fuller understanding when read from the perspective of Luke.Artykuł opiera się na analizie trzech wersetów (Mt 1,18.20; Łk 1,35), które traktują o roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję. Mateusz dwukrotnie posługuje się formułą „z Ducha Świętego”, natomiast Łukasz stosuje w tym kontekście paralelę wskazującą, że Duch Święty jest mocą Najwyższego, czyli Boga. Duch Święty jest w tych tekstach odrębną Osobą, mającą więź z Ojcem i działającą w Jego imieniu. Dlatego poczęte Dziecko będzie Święte i nazwane od samego poczęcia Synem Bożym. W ten sposób tekst Mateuszowy otrzymuje pełniejsze zrozumienie, gdy jest odczytany w perspektywie Łukaszowej

Modlitwa Jezusa w Getsemani w wersji synoptycznej (Mt 26,36-46; Mk 14,32-42; Łk 22,39-46) jako paradygmat oddania się woli Ojca

The article shows Jesus’ struggle in Gethsemane for God’s will to be finally accomplished. Particularly,the Evangelists Mark and Matthew emphasize this theme. In Luke’s version, Jesus, the perfect Teacher, is ready to fulfil his Father’s plan right away. The struggle shown by the third Evangelist (avgwni,a) expresses Jesus’ strain, his emotions, to make what God had prepared for Him to happen. The theme of prayer in Gethsemane is also expressed in Hebrews 5:7-8, in the context of Jesus’ priesthood, which from the very beginning was closely related to his sacrifice of life. The quoted passage from the Letter to the Hebrews raises differences in interpretation. However, in the light of the Synoptics, it seems that eu vla,beia – “fear” should assume a shade of respect, reverence for the will of the Father. Its recognition was accompanied by the suffering of Jesus, which resulted in his full obedience. The Will of God as the ultimate criterion for the decision is also confirmed in the early Church. The community of Caesarea Martima expresses its desire to implement it when all efforts have been exhausted to prevent Paul from imminent death (Acts 21:11-14). In this way, submission to the Father’s will becomes the point of reference in all circumstances of Christian life.Artykuł ukazuje zmaganie się Jezusa w Getsemani, aby mogła ostatecznie zrealizować się wola Boża. Szczególnie akcentują ten motyw Marek oraz Mateusz. W wersji Łukasza Jezus jako wzorcowy Nauczyciel jest gotowy od razu pełnić zamysł Ojca. Ukazana przez trzeciego Ewangelistę walka (avgwni,a) wyraża napięcie Jezusa, Jego emocje, aby stało się to, co przygotował dla Niego Bóg. Temat związany z modlitwą w Getsemaniznajduje swój wyraz także w Hbr 5,7-8, w kontekście kapłaństwa Jezusa, które od samego początku ściśle łączyło się z Jego ofiarą z życia. Przytoczony fragment z Listu do Hebrajczyków wykazuje różnice w interpretacji. W świetle synoptyków wydaje się jednak, że eu vla,beia – „bojaźń” powinna przyjąć odcień respektu, czci wobec woli Ojca. Jej rozpoznaniu towarzyszyło cierpienie Jezusa, które zaowocowało Jego pełnym posłuszeństwem. Wola Boża jako ostateczne kryterium decyzji znajduje swoje potwierdzenie także w pierwotnym Kościele. Wspólnota z Cezarei Nadmorskiej wyraża pragnienie jej realizacji, gdy wszystkie zabiegi zostały wyczerpane, aby powstrzymać Pawła przed zbliżającą się jego śmiercią (Dz 21,11-14). W ten sposób oddanie się woli Ojca, staje się punktem odniesienia we wszystkich okolicznościach chrześcijańskiego życia

Ewangelizacyjne instrukcje Jezusa (Łk 9,1-6; 10,1-12) i ich realizacja w pierwotnym Kościele (Dz 16,16-34; 19,8-12)

The article is based on two texts taken from the Gospel of Luke concerning the mission of the Twelve (Luke 9:1-6) and seventy / seventy-two (Luke 10:1-12). The first mission is directed to Israel, while the second is a prelude to the evangelization of the world. It is striking that the messengers have no protection; they are deprived of even what is necessary to start out. Their poverty is intended to stress the importance of the message they preach. Theirmission relates to the proclamation of the kingdom of God already present in the person of the Saviour. The healings, driving out of evil spirits are a powerful confirmation of this.Jesus prepared his messengers to face opposition. The instructions he gave to his disciples can also be seen in the post-paschal church. Two texts selected from the Acts of the Apostles (16: 16-34; 19:8-12) confirm that the proclamation of the kingdom is accompanied by signs in the form of healings and deliverances from demons. Also, there is a significant opposition to evangelizers. Still, evangelization becomes more and more widespread, and no one is ableto stop it, because it is carried out according to the instructions of Jesus.Artykuł opiera się na dwóch tekstach zaczerpniętych z Ewangelii Łukasza, traktujących o posłaniu w misję Dwunastu (Łk 9,1-6) oraz siedemdziesięciu/siedemdziesięciudwóch (Łk 10,1-12). Pierwsza misja jest skierowana do Izraela, druga zaś stanowi preludium do ewangelizacji świata. Uderza fakt, że posłańcy nie posiadają żadnych zabezpieczeń, są pozbawieni nawet tego, co jest konieczne, aby wyruszać w drogę. Ich ubóstwo ma podkreślić ważność orędzia, które głoszą. Misja wiąże się z proklamacją królestwa Bożego już obecnego w osobie Zbawiciela. Uzdrowienia i wypędzanie złych duchów są tego wymownym potwierdzeniem. Jezus przygotował posłańców, że doświadczą sprzeciwu. Instrukcje udzielone przez Jezusa uczniom znalazły swój wyraz także w Kościele popaschalnym. Wybrane dwa teksty z Dziejów Apostolskich (16,16-34; 19,8-12) potwierdzają, że głoszonemu królestwu towarzyszą znaki w postaci uzdrowień i uwolnień spod panowania demonów. Pojawia się także znaczna opozycja przeciwko ewangelizatorom. Mimo to ewangelizacja zatacza coraz szersze kręgi i nikt nie jest w stanie jej zatrzymać, ponieważ dokonuje się według wskazań Jezusa

rac-6-Hy­droxy-2,5,7,8-tetra­methyl­chroman-2-carboxamide from synchrotron data

The crystal structure of the title water-soluble analogue of vitamin E, trolox amide, C14H19NO3, solved and refined against synchrotron diffraction data, contains two mol­ecules in the asymmetric unit. In both molecules, the heterocyclic ring is in a half-chair conformation. The crystal packing features a herring-bone pattern generated by N—H⋯O hydrogen bonds between the hy­droxy and amide groups. O—H⋯O hydrogen bonds also occur

6-Hy­droxy-2,5,7,8-tetra­methyl-3,4-dihydro-2H-1-benzopyran-2-carbonitrile, from synchrotron data

The crystal structure of the title compound, C14H17NO2, solved and refined against synchrotron diffraction data, contains one formula unit in an asymmetric unit. In the crystal, mol­ecules form right-handed helices located at the 21 screw axis parallel to the a-axis direction, generated by O—H⋯N hydrogen bonding between the hy­droxy group and carbonitrile group of an adjacent mol­ecule

2,2,5,7,8-Penta­methyl­chroman-6-yl 2,3,4,6-tetra-O-acetyl-α-d-glucopyran­oside from synchrotron data

The crystal structure of the title compound, C28H38O11, solved and refined against synchrotron diffraction data, contains two formula units in the asymmetric unit. In both mol­ecules, the dihydro­pyran ring along with its methyl substituents is disordered and adopts two alternative half-chair conformations. The occupancy of the major conformers of the two mol­ecules refined to 0.858 (5) and 0.523 (5)

Multi-conformer molecules in solutions: an NMR-based DFT/MP2 conformational study of two glucopyranosides of a vitamin E model compound

Overall conformations of both anomeric per-O-acetylated glucosyl derivatives of 2,2,5,7,8-pentamethylchroman- 6-ol were studied in the context of their high flexibility, on the basis of NMR spectra in CDCl3 solution and related DFT calculation results. A few computational protocols were used, including diverse density functional/basis set combinations with a special emphasis on accounting (at various steps of the study) for the impact of intramolecular London-dispersion (LD) effects on geometries and relative Gibbs free energies (ΔGs) of different conformers coexisting in solution. The solvent effect was simulated by an IEF-PCM approach with the UFF radii; its other variants, including the use of the recently introduced IDSCRF radii, were employed for a few compact B3LYP-GD3BJ optimized structures showing one small imaginary vibrational frequency. The advantage of using IDSCRF radii for such purposes was shown. Of the four tested DFT methods, only the application of the B3LYP/6-31+G(d,p) approximation afforded ensembles of 7–8 single forms for which population-average values of computed NMR parameters (δH, δC and some nJHH data) were in close agreement with those measured experimentally; binuclear (δH,C 1 : 1) correlations, rH,C 2 = 0.9998. The associated individual ΔG values, corrected for LD interactions by applying Grimme’s DFT-D3 terms, afforded relative contents of different contributors to the analyzed conformational families in much better agreement with pertinent DFT/NMR-derived populations (i.e., both data sets were found to be practically equal within the limits of estimated errors) than those calculated from dispersion uncorrected ΔGs. All these main findings were confirmed by additional results obtained at the MP2 level of theory. Various other aspects of the study such as the crystal vs. solution structure, gg/gt rotamer ratio, diagnostic (de)shielding effects, dihydrogen C–H⋯H–C contacts, and doubtful applicability of some specialized DFT functionals (M06-2X, ωB97X-D and B3LYP-GD3BJ) for the description of highly flexible molecules are also discussed in detail