(Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie

The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously

Ontologia przypadłości »jak gdyby« w teorii Heleny Deutsch: Narodziny teorii kobiet albo sondowanie granic psychoanalizy

The article presents a new interpretation of works written by Helene Deutsch, Polish psychoanalyst, one of the closest colleagues of Sigmund Freud and the precursor of women’s psychoanalysis. Beginning with the social and cultural history of psychoanalysis, I try to (re)argue and (re)read the works of female analysts in Freud’s movement, especially those by Deutsch. In the article I propose the unfamiliar and new possibility of studying and writing about women’s psychoanalysis. One approach to the work of Polish analysts is to understand it not only as a clinical theory but also as a literature and philosophy. Working on a famous theory of „as if‖ identification, developed by Deutsch, in the light of the concept of plasticity proposed by French philosopher Catherine Malabou, the article is a contribution to a new method in reading and understanding theory as well as non-clinical works by Polish analysts through the categories of identity, memory and plasticity.Publikowany tekst jest propozycją nowego spojrzenia na teorię Heleny Deutsch, polskiej psychoanalityczki, jednej z najbliższych współpracownic Zygmunta Freuda oraz prekursorki badań nad psychologią kobiet. Wyjście od społeczno-kulturowej historii psychoanalizy umożliwi mi ponowne przyjrzenie się obecności i znaczeniu psychoanalityczek w ruchu freudowskim. W artykule rezygnuję z utartych sposobów ujmowania freudyzmu jako wrogiego emancypacji kobiet, na rzecz badania psychoanalizy w kontekście jej narodzin i funkcjonowania w okresie do wybuchu drugiej wojny światowej. Bardziej niż miejsce Deutsch w długiej tradycji psychoanalizy kobiet, interesuje mnie autorskie i rewelatorskie ujęcie kobiecego podmiotu jako osobowości „jak gdyby" zaproponowane przez polską lekarkę. Dowodzę, że Deutsch wpisywała się nie tylko w tradycję kobiet analityczek, skoncentrowanych głównie na praktyce klinicznej, lecz również — podobnie jak Freud — w swych pracach łączyła refleksję medyczną z literaturą i filozofią. (Re)lektura jej prac w świetle filozofii plastyczności Catherine Malabou stanowi propozycję a zarazem przyczynek do badania teorii Deutsch przez pryzmat kategorii podmiotowości, pamięci i plastyczności

Intravascular lymphoma mimicking multiple sclerosis

Diagnosis of relapsing–remitting multiple sclerosis requires demonstration disseminated symptoms in time and space on the basis of neurological assessment or magnetic resonance imaging findings. In addition, the diagnosis is conditioned by ruling out other conditions that may explain the clinical symptoms. We describe the patient presenting in the initial stage of the disease neurological symptoms and magnetic resonance imaging lesions, that met criteria for relapsing–remitting multiple sclerosis diagnosis. The patient was administered immunomodulatory treatment. However, the subsequent course of the disease tended to verify the diagnosis. Finally, the patient was diagnosed with intravascular B-cell lymphoma. Intravascular lymphoma is a rare form of lymphoma characterized by the development of cancerous cells in the lumen of small and medium-sized blood vessels. Due to the lack of characteristic biomarkers in laboratory tests and neuroimaging, the diagnosis is based on histopathological examination of the sample of the affected organ taken by biopsy. It should be consider in all cases of central nervous system damage of unknown, undiagnosed etiology

Zespół demielinizacji osmotycznej

Centralna mielinoliza mostu jest niezapalną, demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego. To najczęstsza manifestacja zespołu demielinizacji osmotycznej, będącego zazwyczaj jatrogennym powikłaniem zbyt szybko wyrównywanej, ciężkiej, zagrażającej życiu hiponatremii. Wiąże się z wystąpieniem poważnych objawów neurologicznych, często prowadzących do niesprawności lub zgonu. Poniżej przedstawiono przypadek chorej z hiponatremią, nadużywającej alkoholu, u której na podstawie objawów klinicznych i wyniku badania rezonansu magnetycznego rozpoznano zespół demielinizacji osmotycznej z centralną mielinolizą mostu. Omówiono także etiopatogenezę oraz obraz kliniczny centralnej mielinolizy mostu

Regarding Injurious Words. A Few Remarks on Immutable Mechanisms of Hate Speech

W artykule przedstawiono koncepcję odróżnienia hejtu od języka propagandy i mowy nienawiści poprzez wskazanie na łączące je bezpośrednio relacje. Kolejno, z perspektywy różnych ujęć badawczych, omówione zostały społeczne i językowe uwarunkowania hejtu. Następnie, dzięki zestawieniu trzech klasycznych tekstów dotyczących mowy nienawiści, ukazano niezmienne mechanizmy rządzące zarówno mową nienawiści oraz językiem propagandy, jak i językiem hejtu. W końcowej części artykułu omówione zostały możliwości obrony przed krzywdzącymi komentarzami lub wypowiedziami.In the article the author analyzes and interprets mechanisms of hate speech and propaganda speech which have had a great impact on contemporary culture. In order to understand the phenomenon of hate speech fully, the author tries to find the processes and procedures that lead to creation of propaganda speech as well as hate speech in modern society by considering the classic texts which regard the problem of propaganda in the 20th century. The impact of mass media on perception has resulted in constantly repetitive structures of thinking which create stereotypical images.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Obrazy czarności. Dzicy, robotnicy i kształtowanie się kontrwyobraźni w Niemczech (1884-1925)

The author interprets the figures of European workers and colonized Africans presented as slaves of capitalism and imperialism, the image that circulated in the social and cultural imagination in Germany after the Berlin Conference (1884-1885). The aim of the article is to introduce the concept of “counterimagination” and show how the image of the rabble became juxtaposed with a visualization of the black slave. The author argues that both figures were considered to be a real threat to the German social order and to German Kultur, and concentrates on the popular images of the “other” circulating in the German visual culture after 1880. The first part of the article is devoted to the aesthetics of the weekly satirical magazine Simplicissimus founded in April 1896. In the second part, the aggressive propaganda campaign against the Occupation of the Rhineland by French colonial troops is discussed. The author describes the mechanisms of envisioning black soldiers and points out the anticolonial reactions to the “Black Shame” campaign.Autorka analizuje obrazy kolonizowanych Afrykanów i europejskich robotników przedstawianych jako grupy zniewolone zarówno przez kapitalizm, jak i imperializm — wyobrażenia zasilające społeczną wyobraźnię w Niemczech po Konferencji Berlińskiej (1884-1885). Celem artykułu jest wprowadzenie koncepcji„kontrwyobraźni” i ukazanie, w jej świetle, w jaki sposób obrazy motłochu mogły łączyć się z wizualizacjami czarnych niewolników. Autorka dowodzi, że obie grupy były traktowane jako realne zagrożenie dla porządku społecznego w Niemczech oraz dla niemieckiej Kultur na przełomie XIX i XX wieku. Pierwsza część artykułu została poświęcona wizualnej warstwie czasopisma satyrycznego Simplicissimus. W drugiej części podjęto zaś namysł nad agresywną propagandą przeciwko okupacji Nadrenii przez kolonialne wojska francuskie. Autorka opisuje mechanizmy przedstawiania czarnych żołnierzy oraz wskazuje na antykolonialne rekcje na kampanię przeciw „Czarnej hańbie”

Freud’s disciples between biography and autobiography. Towards a collective history of the psychoanalytic movement

W artykule podjęto namysł nad biografiami Freuda autorstwa pierwszych freudystów. Autorka dowodzi, że w pierwszych dekadach XX wieku gatunki z zakresu literatury dokumentu osobistego, takie jak autobiografia czy biografia, były chętnie wykorzystywane przez uczniów i uczennice Sigmunda Freuda, którzy wykorzystali je do ukazania subiektywnej wizji narodzin i rozwoju ruchu psychoanalitycznego. Wybrane biografie Freuda zostały odczytane w świetle napięcia między obiektywizującym językiem biografa a dyskursem autobiograficznym. Autorka pokazuje, że wczesne (auto)biografie Freuda napisane przez jego uczniów ujawniają nieznaną historię rozwoju teorii psychoanalitycznej, w której podkreślono wartość kolektywnych strategii teoretyzowania oraz dynamiki afektywnej wpływającej na funkcjonowanie ruchu psychoanalitycznego.The article explores the auto/biographical narratives devoted to Freud written by his disciples. The author argues that both biography and autobiography were important life-writing genres used by psychoanalysts in the first half of the twentieth century to express their subjective views on the history of the psychoanalytic movement. The chosen biographies of Freud shed light on the close relationship between “subjective” autobiographical discourse (based on self-observation and auto-analysis) and the “objective” role of a biographer. The author argues that the early auto/biographies of Freud’s disciples presented a different history of psychoanalytic knowledge, where the collective thinking and affective relationships are shown to be crucial in the development of the psychoanalytic movement

Od codziennych praktyk piśmiennych do teorii introspekcji. Nieznane dzienniki Juliana Ochorowicza

The article provides the characteristics of the manuscripts of the unpublished diary of a Polish psychologist Julian Ochorowicz. Using the concepts devised as a part of genetic criticism, anthropology of words and anthropology of daily literary practices, the author takes a look at material and performative dimension of intimate diaries. The manuscripts of the psychologist’s diaries have been placed in the context of his theoretical dissertations and changes in psychology in the second part of the 19th century. The author has studied the relationship between the daily literary practice and the introspection technique, and the self-analysis, as well as made an attempt to analyze the possibility of edition of so far unpublished diaries of the psychologist.W artykule przedstawiono charakterystykę rękopisów niewydanego dziennika polskiego psychologa Juliana Ochorowicza. Korzystając z koncepcji wypracowanych w ramach krytyki genetycznej, antropologii słowa oraz antropologii codziennych praktyk piśmiennych, autorka przygląda się materialnemu i performatywnemu wymiarowi zeszytów intymnych. Rękopisy notatników psychologa zostały umieszczone w kontekście jego rozpraw teoretycznych oraz przemian w psychologii w drugiej połowie XIX wieku. Autorka zbadała związek codziennej praktyki piśmiennej z techniką introspekcji oraz z autoanalizą oraz podjęła namysł nad możliwością edycji niewydanych dotychczas dzienników psychologa

The case study as autobiography? Sándor Ferenczi’s early psychoanalysis

Tekst stanowi omówienie wczesnej teorii Sándora Ferencziego, bliskiego ucznia Sigmunda Freuda oraz twórcy węgierskiego ruchu psychoanalitycznego, na przykładzie jego szkicu Homosexualitas Feminina z 1902 roku. Autorka analizuje artykuł lekarza poświęcony przypadkowi Rósy K. (Róberta) i omawia podstawowe cechy języka analityka w okresie poprzedzającym jego współpracę z Sigmundem Freudem. W tekście podjęto również namysł nad gatunkiem opisu przypadku obserwowanym w świetle jego związków z literaturą dokumentu osobistego. W interpretacji przypadku Rósy K. autorka odchodzi od dekonstrukcyjnej hermeneutyki Michela Foucaulta na rzecz przyjęcia postawy afirmatywnej, która pozwala potraktować język psychiatrii jako przestrzeń potencjalnej widzialności pacjentów. Autorka na przykładzie tekstu Ferencziego pokazuje wpływ gatunku biografii i autobiografii na przekształcenia zaszłe w dyskursie psychiatrycznym na przełomie XIX i XX wieku.This article discusses the early theoretical works of the Hungarian psychoanalyst and a close disciple of Sigmund Freud, Sándor Ferenczi. This study offers an interpretation of his short case study Homosexualitas Feminina, published in 1902, concentrating on the analyst’s narrative and stylistic strategies before he met the founder of psychoanalysis. The article is devoted to the analysis of a popular medical genre – the case study – which is seen in the light of its relation to life-writing literature. Rather than follow Michel Foucault’s deconstructive scheme of interpretation, I offer a more affirmative reading of the case study of Rosa K. and thus seek to understand Ferenczi’s early work through the impact of life-writing genres, such as biography and autobiography, on psychiatric discourse at the turn of the twentieth century

Zachowanie ulotnego. Strategie archiwizowania w Pannie Liliance Ryszarda Schuberta

The article attempts to interpret Ryszard Schubert’s works of in the light of performance and archive theory as well as Julia Kristeva’s theory of abject. The author analyses the language of Schubert’s novel and indicates an important problem for the writer, that is conveying the truth about the event in literature. While examining Schubert’s writing strategies, particular attention is paid to innovative language and formal solutions, due to which the writer reinterprets the traditional model of novel and literature