Exceptionally hot and cold summers in Europe (1951-2010)

The paper explores exceptional thermal conditions, an area of research that has increased in significance in the context of the changes that are being observed in climate. Specifically, the study addressed the frequency, long-term change and spatial coverage of exceptionally hot summers, and exceptionally cool summers (EHS and ECS) in Europe. The statistical criterion of plus/minus two standard deviations from the long-term average was used to identify EHS and ECS at 60 weather stations over the period 1951-2010. The study has demonstrated that EHS are characterised by greater temperature anomalies than ECS and are approximately twice as frequent. They occurred virtually everywhere within the study area, whilst ECS are concentrated in its northern part. Five EHS (1972, 2002, 2003, 2007, and 2010) and three ECS (1956, 1962, and 1976) were large enough to be recorded by at least 10% of the station

Effect of Warsaw area development on temperature reconditions

In the paper changes of temperature differences between city centre of Warsawand south- -western peripheries during last 63 years (1933-1995) have been considered. Mean value ~t was 0.37 deg and increased about 0.01 deg per 5 years. The lowest ~t (0.22 deg) was in 1945-1955. It was caused by destruction of the city during the war (1944). The highest ~t (0.67deg) was in 1963-1965. This was caused by prevailing of atmospheric circulation from south-western sector.W pracy omówiono zmiany różnic temperatury pomiędzy centrum Warszawy i południowo- -zachodnim krańcem miasta w okresie ostatnich 63 lat (1933-1995). Średnia wartość ~t wynosi 0,37 deg i wzrastała o około 0,01 degj5 lat. Najniższą wartość ~t (0,22 deg) notowano w latach 1945-1955, co było spowodowane zniszczeniami miasta w okresie wojny (1944). Najwyższa wartość ~t (0,67 de g) przypadająca na lata 1963-1965 jest efektem przewagi cyrkulacji atmosferycznej z sektora południowo-zachodniego

Exceptionally hot summers in Central and Eastern Europe (1951-2010)

The paper focuses on exceptionally hot summers (EHS) as a manifestation of contemporary climate warming. The study identifies EHS occurrences in Central and Eastern Europe and describes the characteristic features of the region’s thermal conditions. Average air temperatures in June, July and August were considered, as well as the number of days with maximum temperatures exceeding 25, 30 and 35 ^{\circ}C, and with a minimum temperature greater than >20 ^{\circ}C, as recorded at 59 weather stations in 1951-2010. Extremely hot summers are defined as having an average temperature equal to or greater than the long-term average plus 2 SD. A calendar of EHSs was compiled and their spatial extent identified. The region experienced 12 EHSs, which occurred in a given year at 5 % or more stations (1972, 1981, 1988, 1992, 1997, 1998, 1999, 2002, 2003, 2006, 2007 and 2010). The EHS frequency of occurrence was found to be clearly on an increase. Indeed, only one EHS occurred during the first 30 years, but these occurred five times during the last 10 years of the study period. Their geographical extent varied both in terms of location and size. EHSs were observed at 57 out of the total of 59 weather stations in the study (the exceptions were Pecora and Cluj). The average air temperature of EHSs tended to exceed the relevant long-term average by 2-4 ^{\circ}C. The summer of 2010 was among the hottest (temperature anomaly 5.5-6 ^{\circ}C) and spatially largest

Anemometric conditions at Warsaw-Okęcie station and their dependence on atmospheric circulation types

W pracy badano wpływ obszaru zabudowanego na kierunek i prędkość wiatru na peryferyjnie położonej stacji meteorologicznej (lotnisko). Przy cyrkulacji NW-NE, gdy stacja znajduje się od strony zawietrznej, kierunek wiatru ulega odchyleniu w lewo o około 1 oktant; przy innych kierunkach cyrkulacji o około 1/2 oktanta lub mniej. Przy cyrkulacjach S i E kierunek wiatru nie ulega zmianie, co jest związane z układem zabudowy i kompleksów leśnych. Odchylenie kierunku wiatru od kierunku cyrkulacji wzrasta zgodnie z jego prędkością.In the paper an influence of the built area upon a wind in the peripheric station (aidield) has been indicated. During circulation NW-NE, when the station is in leeward side, the wind direction is deviated to the left at about one octant; during other circulations at about half of an octant or less. During circulations S and E the wind direction is the same, what is connected with a configuration of building and forest area. Deviation of the wind direction from the circulation direction increases according to wind speed

Influence of Warsaw built area on wind direction and speed

W opracowaniu porównano kierunki i prędkości wiatru w centrum Warszawy (stacja Uniwersytetu Warszawskiego na obszarze o gęstej zabudowie) i na południowo-zachodnich peryferiach (lotnisko) w 1977 r. Kierunki wiatru w centrum miasta były odchylone średnio o około 22,5° (wyjątkowo 45°) w lewo, z wyjątkiem SE, WSW, WNW i NW, które były zgodne na obu stacjach. Kierunki wiatru są zgodne z przebiegiem doliny Wisły (SE-NW) oraz z przebiegiem głównych ulic w centrum miasta (WSW). Prędkość wiatru w centrum maleje średnio o około 55%.In the paper wind directions and speed in city centre of Warsaw (station in Warsaw University campus, in dense built area) and in south-western peripheries (airfield) in 1977 have been compared. The wind directions in the city centre were deviated generally ~bout 22,5° (uniquely 45°) to the left, except SE, WSW, WNW and NW, which were the same in the both stations. These directions are according with direction of the Vistu1a valley (SE-NW) and with direction of main streets in the city centre (WSW). The wind speed in city centre is decreased an average about 55%

Wpatrujący się w chmury

Jubileusz 70-lecia „Przeglądu Geofizycznego” zbiega się z 40. rocznicą śmierci jego zasłużonego, wieloletniego (1954–1972) redaktora naczelnego Ananiasza Rojeckiego. Już na wstępie należy jednak zaznaczyć, że A. Rojecki położył wielkie zasługi nie tylko dla nadania i utrzymania wysokiego poziomu czasopisma, ale był jednocześnie członkiem-założycielem i zasłużonym działaczem Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, autorem licznych publikacji, zamiłowanym badaczem historii meteorologii i oddanym klimatologii erudytą. Był człowiekiem o szerokiej wiedzy i krytycznym podejściu do wielu powszechnie akceptowanych prac naukowych, a także nauczycielem kilku pokoleń