Black Hole Solutions in 5D Horava-Lifshitz Gravity

We study the full spectrum of spherically symmetric solutions in the five dimensional non-projectable Horava-Lifshitz type gravity theories. For appropriate ranges of the coupling parameters, we have found several classes of solutions which are characterized by an AdS_5, dS_5 or flat large distance asymptotic behaviour, plus the standard 1/r^2 tail of the usual five-dimensional Schwarzschild black holes. In addition we have found solutions with an unconventional short or large distance behaviour, and for a special range of the coupling parameters solutions which coincide with black hole solutions of conventional relativistic five-dimensional Gauss-Bonnet gravity.Comment: 31 pages, 6 figures, references adde

Evaluation of quality of life outcomes following palliative radiotherapy in bone metastases : a literature review

Purpose: To assess the quality of life (QoL) following palliative radiotherapy (RT) in patients with painful bone metastases. Methods: A literature search limited to English-written publications was carried out, through the Cochrane Central Register of Controlled Trials (November 2018), OvidSP and PubMedCentral (1940-November 2018) databases. Subject headings and keywords included "quality of life"(QoL), "bone metastases", "palliative therapy", "pain" and "radiotherapy". Original articles, literature reviews, trials and meta-analyses revealing alterations in QoL post-RT using ratified measuring tools were examined. Studies referring to other types of metastases (e.g. brain metastases), or to other types of palliative therapy (e.g. the use of bisphosphonates alone), or focusing only on pain, or even reporting QoL only before or only after the use of RT were excluded. Results: Twenty four articles were selected from a total of 1360 articles. Seven trials proceeded to patients' randomization. The most commonly used tool to evaluate QoL was EORTC, followed by Brief Pain Inventory (BPI) and Edmonton Symptom Assessment System (ESAS) questionnaires. All studies showed improvement in symptoms and functional interference scores after RT. The QoL between responders (Rs) and non-responders (NRs) has been juxtaposed in 10 studies. Rs had a significant benefit in QoL in comparison with the NRs. Discussion: Palliative radiotherapy in painful bone metastases improves Rs' QoL

Gallium-68 Labeled Iron Oxide Nanoparticles Coated with 2,3-Dicarboxypropane-1,1-diphosphonic Acid as a Potential PET/MR Imaging Agent: A Proof-of-Concept Study

The aim of this study was to develop a dual-modality PET/MR imaging probe by radiolabeling iron oxide magnetic nanoparticles (IONPs), surface functionalized with water soluble stabilizer 2,3-dicarboxypropane-1,1-diphosphonic acid (DPD), with the positron emitter Gallium-68. Magnetite nanoparticles (Fe3O4 MNPs) were synthesized via coprecipitation method and were stabilized with DPD. The Fe3O4-DPD MNPs were characterized based on their structure, morphology, size, surface charge, and magnetic properties. In vitro cytotoxicity studies showed reduced toxicity in normal cells, compared to cancer cells. Fe3O4-DPD MNPs were successfully labeled with Gallium-68 at high radiochemical purity ( GT 91%) and their stability in human serum and in PBS was demonstrated, along with their further characterization on size and magnetic properties. The ex vivo biodistribution studies in normal Swiss mice showed high uptake in the liver followed by spleen. The acquired PET images were in accordance with the ex vivo biodistribution results. Our findings indicate that 68 Ga-Fe3O4-DPD MNPs could serve as an important diagnostic tool for biomedical imaging

A Novel Metal-Based Imaging Probe for Targeted Dual-Modality SPECT/MR Imaging of Angiogenesis

Superparamagnetic iron oxide nanoparticles with well-integrated multimodality imaging properties have generated increasing research interest in the past decade, especially when it comes to the targeted imaging of tumors. Bevacizumab (BCZM) on the other hand is a well-known and widely applied monoclonal antibody recognizing VEGF-A, which is overexpressed in angiogenesis. The aim of this proof-of-concept study was to develop a dual-modality nanoplatform for in vivo targeted single photon computed emission tomography (SPECT) and magnetic resonance imaging (MRI) of tumor vascularization. Iron oxide nanoparticles (IONPs) have been coated with dimercaptosuccinic acid (DMSA), for consequent functionalization with the monoclonal antibody BCZM radiolabeled with 99mTc, via well-developed surface engineering. The IONPs were characterized based on their size distribution, hydrodynamic diameter and magnetic properties. In vitro cytotoxicity studies showed that our nanoconstruct does not cause toxic effects in normal and cancer cells. Fe3O4-DMSA-SMCC-BCZM-99mTc were successfully prepared at high radiochemical purity (>92%) and their stability in human serum and in PBS were demonstrated. In vitro cell binding studies showed the ability of the Fe3O4-DMSA-SMCC-BCZM-99mTc to bind to the VEGF-165 isoform overexpressed on M-165 tumor cells. The ex vivo biodistribution studies in M165 tumor-bearing SCID mice showed high uptake in liver, spleen, kidney and lungs. The Fe3O4-DMSA-SMCC-BCZM-99mTc demonstrated quick tumor accumulation starting at 8.9 ± 1.88%ID/g at 2 h p.i., slightly increasing at 4 h p.i. (16.21 ± 2.56%ID/g) and then decreasing at 24 h p.i. (6.01 ± 1.69%ID/g). The tumor-to-blood ratio reached a maximum at 24 h p.i. (~7), which is also the case for the tumor-to-muscle ratio (~18). Initial pilot imaging studies on an experimental gamma-camera and a clinical MR camera prove our hypothesis and demonstrate the potential of Fe3O4-DMSA-SMCC-BCZM-99mTc for targeted dual-modality imaging. Our findings indicate that Fe3O4-DMSA-SMCC-BCZM-99mTc IONPs could serve as an important diagnostic tool for biomedical imaging as well as a promising candidate for future theranostic applications in cancer

Nitrosative and Oxidative Stresses Contribute to Post-Ischemic Liver Injury Following Severe Hemorrhagic Shock: The Role of Hypoxemic Resuscitation

Purpose: Hemorrhagic shock and resuscitation is frequently associated with liver ischemia-reperfusion injury. The aim of the study was to investigate whether hypoxemic resuscitation attenuates liver injury. Methods: Anesthetized, mechanically ventilated New Zealand white rabbits were exsanguinated to a mean arterial pressure of 30 mmHg for 60 minutes. Resuscitation under normoxemia (Normox-Res group, n = 16, PaO2 = 95–105 mmHg) or hypoxemia (Hypox-Res group, n = 15, PaO 2 = 35–40 mmHg) followed, modifying the FiO 2. Animals not subjected to shock constituted the sham group (n = 11, PaO 2 = 95–105 mmHg). Indices of the inflammatory, oxidative and nitrosative response were measured and histopathological and immunohistochemical studies of the liver were performed. Results: Normox-Res group animals exhibited increased serum alanine aminotransferase, tumor necrosis factor- alpha, interleukin (IL)-1b and IL-6 levels compared with Hypox-Res and sham groups. Reactive oxygen species generation, malondialdehyde formation and myeloperoxidase activity were all elevated in Normox-Res rabbits compared with Hypox-Res and sham groups. Similarly, endothelial NO synthase and inducible NO synthase mRNA expression was up-regulated and nitrotyrosine immunostaining increased in animals resuscitated normoxemically, indicating a more intense nitrosative stress. Hypox-Res animals demonstrated a less prominent histopathologic injury which was similar to sham animals. Conclusions: Hypoxemic resuscitation prevents liver reperfusion injury through attenuation of the inflammatory respons

A rare case of lipoid pneumonia attributed to amiodarone

Abstract We report a case of endogenous lipoid pneumonia secondary to long-term use of amiodarone (> 30 years) for atrial fibrillation in a 76-year-old Caucasian woman, presenting with cough and dyspnea. Endogenous Lipoid pneumonia is a rare underdiagnosed condition more prevalent in adults. It is usually asymptomatic and a diagnosis is generally made in patients who have become clinically unstable or when an abnormal lung shadow is found on a chest X-ray. In the case here described it was diagnosed by fiberoptic bronchoscopy with bronchoalveolar lavage (BALF) where fat-laden macrophages (oil red O stain) were identified. Since a history of use of oil-based products had been ruled out, amiodarone was deemed to be the most likely cause of lipoid pneumonia. The patient was managed with the replacement of amiodarone with digoxin and treated with oral prednisolone. The patient has remained clinically stable with radiological improvement during a follow-up of two years

Plato and Aristotle on the soul and their influence upon contemporary psychologists

The purpose of the dissertation is to find out in to what extent Plato's and Aristotle's doctrines of the soul have influenced the thought of contemporary psychologists, and, especially, on Sigmund Freud, Carl Gustav Jung, Jacques Lacan, Carl R. Rogers and Eugene Gendlin and how these psychologists contributed on the development of the science of Psychology. In the first part there is a fresh outlook at Plato's philosophy of the soul. In particular, we study the creation of the soul, its possibility of being immortal, its relation to the body and the diseases the soul and body might suffer from. We then go on to study the foundations of man's moral life, one of which is education, while socratic elenchus, as it is shown in the platonic dialogues, is regarded as a kind of psychotherapy, the purpose of which is to correct any mistakes that might have happened during education. The end of education and the socratic elenchus is the man who is free from vices and is replenished with all the virtues and is called the philosopher by Plato. One of the most fundamental functions of the soul is its capability to acquire knowledge, resulting in man's exploring not only his environment, but himself as well. Thus self-knowledge and self-consciousness are regarded as the cornerstone of man's existence. One of the most striking features in Plato's philosophy is the association of his psychology with his political philosophy, managing thus to enhance both. In the second part we study the philosophy of the soul according to Aristotle. At the beginning there is the notion of entelechy of the soul and its implications on the relation between the soul and the body. Aristotle admits that the most important and most divine part of the soul is the nous, which is divided in pathetic and poetic nous. Aristotle examines the senses and animal's perception, which are fundamental for its movement in its environment and is the basis of memory and imagination in man's life. Aristotle's view of the soul has implications on the notion of man's moral life, the acquisition of virtues and the balance of his soul, which will make him lead a eudaimon life in the city. The third part involves the study of the contemporary psychologists mentioned above and there is an effort to figure out the influence of Plato's and Aristotle's thought on their work, as well as their originality and their contribution on modern Psychology.Στην παρούσα μελέτη ερευνώνται εκ νέου οι θεμελιώδεις διδασκαλίες του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους περί ψυχής και αναζητούνται τυχόν επιδράσεις των επί της καθόλου ερεύνης μερικών νεωτέρων και συγχρόνων ψυχολόγων, των οποίων οι θεωρίες νοηματοδοτούν την όλη εξέλιξη της ψυχολογίας στην εποχή μας. Στο πλαίσιο της έρευνάς μας εντοπίζονται στοιχεία της διανοήσεως του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους στα έργα συγχρόνων ψυχολόγων, και, ιδιαιτέρως, των Sigmund Freud, Carl Gustav Jung, Jacques Lacan, Carl R. Rogers και Eugene Gendlin. Στο πρώτο μέρος εξετάζεται η φιλοσοφία περί ψυχής του Πλάτωνος. Στο πρώτο κεφάλαιο ερευνάται η δημιουργία της ψυχής, τα μέρη της, εάν η ψυχή είναι αθάνατη, η σχέση της ψυχής μετά του σώματος, και οι ασθένειες της ψυχής και του σώματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι προϋποθέσεις εκείνες, οι οποίες είναι δυνατόν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στον ηθικό βίο. Η πλέον θεμελιώδης από αυτές είναι η παιδεία, η οποία, εάν σχεδιασθεί με κάθε λεπτομέρεια και εφαρμοσθεί από την παιδική ηλικία, θα οδηγήσει την ψυχή του ανθρώπου στην πολυπόθητη αρμονία, όπως υποστηρίζει ο Πλάτων. Εάν το πρόγραμμα της παιδείας δεν καταστεί ιδιαιτέρως επιτυχημένο, και ο άνθρωπος δεν κατορθώσει να ελέγξει τις επιθυμίες του, ούτως ώστε να βελτιώσει την ηθική του υπόσταση, έρχεται ο σωκρατικός έλεγχος ως αρωγός, υπό τύπον ψυχοθεραπείας, προκειμένου να ευθύνει τις αστοχίες της παιδείας. Το τέλος της παιδείας ή της διαρκούς σωκρατικής εξετάσεως είναι ο φιλόσοφος, ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος έχει αποδεσμευθεί εκ των φαντασμάτων του κόσμου τούτου και έχει αναχθεί προς το Αγαθόν. Ο Πλάτων, βεβαίως, αντιπαραθέτει την ψυχή του ανθρώπου με την διάρθρωση της πολιτείας και κατορθώνει να συνδυάσει την ψυχολογία του μετά της πολιτικής του φιλοσοφίας.Η κατ' εξοχήν λειτουργία της ψυχής είναι η ικανότητά της προς την γνώση, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο άνθρωπος εξέρχεται από τον εαυτό του, προκειμένου να έλθει σε επαφή με το περιβάλλον του και να γνωρίσει τον κόσμο, δια της ενεργείας του νου. Υψίστης σημασίας για την ψυχή καθίσταται η κυριαρχία του λογιστικού επί των υπολοίπων μερών της, διότι είναι πλέον σε θέση να γνωρίζει επακριβώς τι γίνεται εντός της, όσον αφορά την ύπαρξη των συναισθημάτων του θυμοειδούς και των επιθυμιών. Αυτή η κατάσταση της ψυχής είναι η συνείδηση, κατά την οποίαν ο άνθρωπος δια του νου δύναται να γνωρίζει τα της ψυχής του. Η αυτογνωσία, τοιουτοτρόπως, καθίσταται ο ακρογωνιαίος λίθος της υπάρξεως του ανθρώπου, καθ' όσον δι’ αυτής γνωρίζει πού ίσταται, από πού έρχεται και πού πορεύεται και δύναται να συνδυασθεί μετά των άλλων ανθρώπων. Στο δεύτερο μέρος ερευνάται η ψυχή, κατά τον Αριστοτέλη. Εξετάζεται η ουσία και η διαίρεση της ψυχής, ενώ ερευνάται ο ορισμός, τον οποίον δίδει ο Αριστοτέλης περί της ψυχής και ανιχνεύεται η σχέση της ψυχής μετά του σώματος, ως απόρροια αυτού του ορισμού. Ο νους, κατά τον Αριστοτέλη, θεωρείται το «θειότερον» και «απαθές» τμήμα της ψυχής και διακρίνει δύο είδη νου, τον παθητικό, ο οποίος δέχεται τα νοητά και αλλοιώνεται, ενώ ενεργοποιείται μόνο δια της υπάρξεως του ποιητικού νου, ο οποίος είναι και το μόνο θεϊκό εντός της ψυχής του ανθρώπου μέρος και, ως θεϊκός, παραμένει αναλλοίωτος. Το πρόβλημα της αθανασίας της ψυχής ερευνάται υπό του Αριστοτέλους, ο οποίος αποφαίνεται ότι, εν τέλει, μόνον ο ποιητικός νους είναι αθάνατος.Εν συνεχεία, ερευνάται η βαθμιαία ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων της ψυχής, ξεκινώντας από την απλή αίσθηση, η οποία χρησιμεύει στο ζώο ως προς τον προσανατολισμό του στο περιβάλλον του και την αναζήτηση της τροφής για την επιβίωσή του. Όσα ζώα έχουν την δύναμη της αισθήσεως θέτουν σε ενέργεια την κίνηση, η οποία τα βοηθεί στην εξερεύνηση του περιβάλλοντός τους, ενώ δια της αισθήσεως αποτυπώνονται οι εικόνες, με την βοήθεια της φαντασίας στην ψυχή και μετά την παρέλευση του χρόνου ανασύρονται εκ της μνήμης, ως αναμνήσεις. Η μνήμη είναι αποτύπωση του γενομένου εντός της ψυχής, ενώ η ανάμνηση η προαιρετική ικανότητα του ανθρώπου να ανακαλεί τα γενόμενα συμβάντα.Στο τρίτο κεφάλαιο μελετώνται τα πάθη της ψυχής, και το αποτέλεσμα, στο οποίο οδηγούν την ψυχή, την έλλειψη, δηλαδή, της ισορροπίας, με όλες τις συνέπειες ως προς την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, καθ’ όσον η ισορροπία είναι η έκφραση της μεσότητος, η οποία είναι διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο. Τα πάθη είναι τα μέσα, τα οποία χρησιμοποιεί η ψυχή, ως κινητήρια δύναμη δια την επίτευξη του στόχου του ανθρώπου, ούτως ώστε να καταστεί ενάρετος και να αποκτήσει την ηθικότητα με βάση τις αρετές. Ο πρακτικός βίος όσο αποτελεσματικός και να είναι δεν συγκρίνεται με τον θεωρητικό βίο, τον οποίον ο Αριστοτέλης θεωρεί ως ανώτερο πάντων, διότι οδηγεί προς την ευδαιμονία.Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει την διδασκαλία των συγχρόνων ψυχολόγων, οι οποίοι με την έρευνά τους επηρέασαν, και συνεχίζουν να επηρεάζουν, τη καθημερινότητα του συγχρόνου ανθρώπου. Ερευνάται η συνεισφορά του Sigmund Freud και εξετάζεται η θεωρία του εν σχέσει προς την φιλοσοφία του Πλάτωνος, κυρίως, και του Αριστοτέλους. Εν συνεχεία μελετάται η θεωρία του Carl Gustav Jung, πώς εξελίχθηκε μετά την απομάκρυνσή του από τον Freud και τις επιδράσεις, τις οποίες εδέχθη από τους δύο αρχαίους φιλοσόφους, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνεται η διδασκαλία του Jacques Lacan, ο οποίος αντί να απομακρυνθεί από τον Freud, διεισδύει στο πνεύμα του με την ιδιαίτερη ανάγνωση των έργων του δασκάλου, δίδοντας νέα ορμή στην ψυχανάλυση. Τα δύο τελευταία κεφάλαια περιέχουν την θεωρία και φιλοσοφία των Carl R. Rogers και Eugene Gendlin, αντιστοίχως, με τις επιρροές από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη στην διανόησή τους