Promotional effect of Pd addition on the catalytic activity of composite Pt-Pd/AlSBA-15–β\beta catalyst for enhanced n-heptane hydroisomerization

Hierarchical AlSBA-15–zeolite materials were utilized as a supports for preparing hydroisomerization catalysts. Detailed consideration was given to: (i) the effect of the zeolite type introduced into AlSBA-15–zeolite composites (where zeolite is β, mordenite or ZSM-5) as well as (ii) the promotion effect of Pd addition. The composites showed higher activity in isomerization as compared to Pt/AlSBA-15. The enhanced isomerization efficiency were explained by the appropriate metallic and acidic function as well as suitable transport properties. The modification of the hydrogenating function by Pd incorporation increases the hydroisomerization efficiency of Pt-Pd/AlSBA-15–β catalyst. Over bimetallic Pt-Pd/AlSBA-15–β, the high yields of isomers (68 wt%) with respect to 50 wt% for a control catalyst. The most promising Pt-Pd/AlSBA-15–β catalyst allows to improve research octane number from 0 to the 74 value

The Impact of Synthesis Method on the Properties and CO2 Sorption Capacity of UiO-66(Ce)

A series of cerium-based UiO-66 was obtained via hydrothermal and sonochemical methods, using the same quantities of reagents (cerium ammonium nitrate (CAN), terephthalic acid (H2BDC)) and solvents) in each synthesis. The impact of synthesis method and metal to linker ratio on the structural and textural properties of obtained UiO-66(Ce), as well as their composition in terms of Ce4+/Ce3+ ratio, structure defects resulting from missing linker, and CO2 adsorption capacity was discussed. By using typical characterization techniques and methods, such as XRD, N2 and CO2 sorption, TGA, XPS, and SEM, it was shown that the agitation of reacting mixture during synthesis (caused by stirring or ultrasounds) allows to obtain structures that have more developed surfaces and fewer linker defects than when MOF was obtained in static conditions. The specific surface area was found to be of minor importance in the context of CO2 adsorption than the contribution of Ce3+ ions that were associated with the concentration of linker defects.This work was financed by a statutory activity subsidy from the Polish Ministry of Science and Higher Education for the Faculty of Chemistry of Wrocław University of Technology and Project No 0402/0100/17

The influence of slow-release nitrogen fertilizer on utilization this component by tubers potato

Celem badań polowych przeprowadzonych w latach 2014-2016 w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Jadwisinie, było określenie plonu, pobrania i wykorzystania azotu przez bulwy ziemniaka z nawozu Azoslow, o spowolnionym uwalnianiu azotu w porównaniu do tradycyjnych nawozów azotowych (mocznik, saletra amonowa, saletrzak). Badania przeprowadzono na glebie nawożonej organicznie słomą i międzyplonem gorczycy białej. W doświadczeniu stosowano stały poziom azotu 100 kg N·ha–1, fosforu 17,5 kg P∙ha–1 i potasu 99,6 kg K∙ha–1. Nawożenie mineralne fosforowo-potasowe użyto jesienią pod orkę przedzimową. Nawożenie mineralne azotem stosowano wiosną w dwóch wariantach: przed sadzeniem bulw – 100% i w dawce podzielonej, 50% przed sadzeniem bulw + 50% bezpośrednio przed wschodami roślin ziemniaka. Kontrolę stanowił obiekt bez wykorzystania azotu mineralnego. Na obiekcie z zastosowaniem nawozu Azoslow, o spowolnionym uwalnianiu azotu, stwierdzono istotnie większy plon bulw w porównaniu do obiektu kontrolnego oraz obiektów z użyciem saletry amonowej i saletrzaku. Po użyciu nawozów w pełnej dawce przed sadzeniem uzyskano istotnie większą efektywność produkcyjną azotu w stosunku do dawki podzielonej na dwie części. Stwierdzono istotnie większe wykorzystanie azotu przez bulwy ziemniaka po zastosowaniu nawozu Azoslow w porównaniu do mocznika, saletry amonowej i saletrzaku.The aim of the field experiment conducted in the years 2014-2016 at the Plant Breeding and Acclimatisation Institute, Department at Jadwisin, was to determine the potato tuber yield and the uptake and utilisation of nitrogen from the fertilizer Azoslow with slow release of nitrogen, in comparison to conventional nitrogen fertilisers (Urea, Ammonium nitrate, Nitro-chalk). The study was conducted on soil fertilized organically with straw and an intercrop of white mustard. In this experiment a constant level of nitrogen 100 kg N ha–1, phosphorus 17.5 kg P ha–1 and potassium 99.6 kg K ha–1 was used. Mineral fertilisation with phosphorus and potassium was applied in the autumn under ploughing. Mineral fertilisation with nitrogen was applied in the spring in two variants: before planting of tubers – 100%, and a divided dose – 50% before planting of tubers + 50% just before the emergence of potato plants. The control was the treatment without the use of mineral nitrogen. In the treatment with the application of the fertiliser Azoslow, with slow release of nitrogen, a significantly higher yield of tubers was noted compared to the control treatment and in the treatments with Ammonium nitrate and Nitro-chalk. After applying the fertilisers in the full dose before the planting of tubers a significantly higher production efficiency of nitrogen was observed in relation to the dose divided into two parts. Significantly greater nitrogen utilisation by potato tubers was found after the application of the fertilizer Azoslow, compared to Urea, Ammonium nitrate and Nitro-chalk

Nutrient balance in the organic crop production system on the light soil

Celem badań było określenie bilansu azotu, fosforu i potasu w płodozmianie ekologicznym na glebie lekkiej. Zmianowanie obejmowało następujące gatunki roślin rolniczych: ziemniak, owies, łubin żółty, żyto, facelia. Oprócz gatunków głównych uprawiano 3 gatunki roślin jako międzyplony: peluszka, gorczyca biała, seradela. Dodatkowo przed uprawą ziemniaka stosowano obornik w dawce 25 tźha-1. Obliczenia oparto o rzeczywiste dane uzyskanych plonów i zawartości składników w plonach. Bilans NPK sporządzono metodą ,,na powierzchni pola". W płodozmianie uzyskano dodatnie saldo bilansu azotu (+20,4 kg Nźha-1 rok-1)oraz nieznacznie ujemne salda fosforu (-3,1 kg Pźha-1 rok-1) i potasu (-4,5 kg Kźha-1 rok-1).The aim of this investigation was to determine balance of nitrogen, phosphorus and potassium in organic crop rotation system on light soil. The crop rotation comprised following agricultural plant species: potato, oat, yellow lupine, rye, phacelia. Apart from these main species 3 plants were cultivated as intercrop: field pea, white mustard, serradella. Before potato cultivation the manure in dose of 25 tźha-1 was applied. The calculations were based on real data of obtained yields and nutrients content in the yields. The ,,on surface of field" method was used in this investigation. In the crop rotation positive balance of nitrogen (+20,4 kg Nźha-1 per year-1) and slightly negative one for phosphorus (-3,1 kg Pźha-1 per year-1) and potassium (-4,5 kg Kźha-1 per year-1) were noted

The influence of mineral nitrogen fertilization on the yield and tuber quality of new potato cultivars

Celem doświadczeń było określenie wpływu zróżnicowanego poziomu nawożenia mineralnego azotem oraz właściwości odmian ziemniaka na plon bulw, udział w plonie bulw zdeformowanych, zazielenionych i porażonych parchem zwykłym oraz na zawartość skrobi, azotanów i suchej masy w bulwach. Dla odmian ustalono wymagania nawozowe pod względem dawki azotu oraz jej efektywność. Badania przeprowadzono na glebie lekkiej, na której przyorano słomę i poplon z gorczycy białej. Zastosowano zróżnicowany poziom nawożenia mineralnego azotem: 0, 50, 100, 150 i 200 kg N·ha-1 oraz jednakową dawkę fosforu — 17,5 kg P·ha-1 i potasu — 99,6 kg K·ha-1. Przebadano trzy odmiany jadalne: dwie średnio wczesne Bursztyn i Etiuda oraz jedną średnio późną — Zenia. Badane odmiany charakteryzowały się średnimi wymaganiami odnośnie azotu mineralnego. Uzyskano jednakową efektywność agronomiczną maksymalnej dawki azotu dla odmian Bursztyn i Etiuda (96 kg bulw na 1 kg N) i większą dla odmiany Zenia (119 kg bulw na 1 kg N). Nawożenie mineralne azotem od 0 do 200 kg N·ha-1 miało istotny wpływ na zawartość skrobi, suchej masy i azotanów w bulwach lecz nie wpływało na udział w plonie bulw zdeformowanych, zazielenionych i porażonych parchem zwykłym. Największy plon bulw i najmniejsze stężenie azotanów w bulwach uzyskano w przypadku odmiany Zenia, natomiast istotnie większą zawartość skrobi i suchej masy w bulwach oraz mniejszy udział bulw z wadami wyglądu dla odmian Bursztyn i Etiuda.The aim of the experiments was to determine the impact of different levels of nitrogen fertilization and the characteristics of the cultivars on the potato tuber yield, share of tubers with deformations, greening, infection with common scab as well as starch, nitrate and dry matter contents in tubers. Optimal nitrogen doses and their efficiency were established for the particular cultivars. The experiment was carried on a light soil, on which straw and aftercrop of white mustard were ploughed in. In these experiments 5 levels of mineral nitrogen fertilization were applied: 0, 50, 100, 150 and 200 kg N·ha-1, at the constant levels of phosphorus — 17.5 kg P·ha-1 and potassium — 99.6 kg K·ha-1. Three medium early, table cultivars: Bursztyn, Etiuda and Zenia were tested. Studied cultivars were characterized by medium requirements for mineral nitrogen. The agronomical efficiencies of nitrogen doses for cultivars of Bursztyn and Etiuda were similar (96 kg of tubers per 1 kg of N) and for cultivar Zenia the efficiency was higher (119 kg of tubers per 1 kg of N). Mineral nitrogen fertilization from 0 to 200 kg N·ha-1 had a significant effect on the starch content, dry matter and nitrate contents in tubers but did not influence the share of deformed tubers, tuber greening and scab infections. The largest tuber yield and the smallest nitrate concentration in tubers were obtained for the cultivar Zenia, but cultivars Bursztyn and Etiuda had significantly higher contents of starch and dry matter in tubers and smaller share of tubers with flaws

The effect of biostimulators on the yield and quality of potato tubers grown in drought and high temperature conditions

W latach 2018 – 2019 przeprowadzono na glebie lekkiej badania polowe nad określeniem wpływu dolistnego dokarmiania roślin ziemniaka biostymulatorami: Krzemian (preparat krzemowy), Naturamin Plus i Naturamin WSP (preparaty aminokwasowe) na plon i jakość bulw ziemniaka. W każdym roku wykonywano dwa zabiegi dolistnego dokarmiania w fazach BBCH 19 i 39 (preparatami Naturamin Plus i Naturamin WSP) oraz 39 i 70 (preparatem Krzemian). Kontrolę stanowił obiekt bez dolistnego dokarmiania i stosowania wody. Nawożenie organiczne stanowiły przyorywane każdego roku: słoma z pszenżyta ozimego i zielona masa międzyplonu z gorczycy białej. Nawożenie mineralne stosowano w dawkach: 100 kg·ha-1 N, 26,2 kg·ha-1 P i 99,6 kg·ha-1 K. Pod wpływem zastosowanych preparatów uzyskano w badaniach zbliżony przyrost plonu bulw, większy o 17,3% w porównaniu do kontroli. Większy przyrost plonu bulw pod wpływem preparatów uzyskano w 2018 roku, o mniejszym niedoborze opadów i wyższej temperaturze powietrza, niż w 2019 roku. Pod wpływem zastosowanych preparatów uzyskano istotny wzrost zawartości skrobi, suchej masy i witaminy C w bulwach, a preparat Krzemian spowodował obniżenie poziomu azotanów (V) w bulwach w porównaniu do obiektu kontrolnego.In the years 2018 – 2019, field trials were carried out on light soil on the effect of foliar fertilization of potato plants with biostimulators: Krzemian (silicon preparation), Naturamin Plus and Naturamin WSP (amino acid preparations) with regard to the yield and quality of potato tubers. Each year, two foliar fertilization treatments were carried in BBCH 19 and 39 phases - Naturamin Plus and Naturamin WSP preparations, and 39 and 70 – silicate preparation. The control was without foliar fertilization, water being used instead. The soil was amended each year by incorporating through ploughing, straw from winter triticale and green intercrop from white mustard, while mineral fertilization was applied in the following doses: 100 kg·ha-1 N, 26.2 kg·ha-1 P and 99.6 kg·ha-1 K. Under the influence of the preparations used in the studies, a similar increase in tuber yield was obtained, higher by 17.3% compared to the control. A greater increase in tuber yield under the influence of preparations was obtained in the year of 2018, with less rainfall deficiency and higher air temperature than in the year of 2019. Under the influence of the preparations used, a significant increase in the content of starch, dry matter and vitamin C in tubers was obtained, but the preparation of Krzemian caused a decrease in the level of nitrates (V) in tubers, compared to the control

Ocena strat przechowalniczych bulw nowych odmian ziemniaka w zależności od zróżnicowanych warunków pogodowych w okresie wegetacji

Badania przeprowadzono w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Jadwisinie w dwóch sezonach przechowalniczych 2017/2018 i 2018/2019. Celem doświadczenia była ocena wielkości strat przechowalniczych bulw ziemniaka kształtowanych pod wpływem zróżnicowanych warunków pogodowych w okresie wegetacji. Badania obejmowały 9 nowych odmian jadalnych (Bohun, Impresja, Lady Rosetta, Lawenda, Madeleine, Magnolia, Lech, Mazur, Otolia) i 3 skrobiowe (Mieszko, Szyper, Widawa). Odmiany uprawiano na glebie lekkiej w dwóch sezonach wegetacji: mokrym (2017 r.) i suchym (2018 r.). Ocenę strat spowodowanych ubytkami naturalnymi, rozwojem chorób oraz wzrostem kiełków przeprowadzono po 6 miesiącach przechowywania bulw w komorze w temperaturze 5°C i wilgotności 90–92%. Właściwości genetyczne odmian i zróżnicowane w latach warunki pogodowe, opady i temperatura powietrza, miały wysoce istotny wpływ na wszystkie rodzaje strat przechowalniczych. Po mokrym okresie wegetacji starty spowodowane ubytkami naturalnymi bulw po przechowywaniu stanowiły 6,42%, wywołane chorobami – 7,64% oraz kiełkowaniem bulw – 0,13%. Po suchym okresie wegetacji ubytki naturalne bulw po przechowywaniu wzrosły o 1,42%, straty spowodowane kiełkowaniem o 0,67%, natomiast porażenie chorobami zmniejszyło się o 5,31%. Po suchym okresie wegetacji najmniejsze straty przechowalnicze stwierdzono w przypadku bulw odmiany Madeleine, a największe – odmiany Widawa. Po wilgotnym okresie wegetacji najmniejszymi ubytkami przechowalniczymi charakteryzowała się odmiana Bohun, a największymi – odmiana Szyper. Najlepszy stopień trwałości przechowalniczej w badanych latach stwierdzono w przypadku odmian: Bohun, Magnolia i Mazur