Potencjał geoturystyczny kopalni kredy w Mielniku (Nizina Podlaska)

This article evaluates the geotourism potential of the chalk opencast mine in Mielnik (Fig. 1–5), the only geological site of this type in the Polish Lowlands. The geotourist evaluation of the chalk mine in Mielnik shows that it has a large (nationwide) geotourism potential (Table 1). It is an object of high didactic value, despite the limited availability of information about it. It is also an object of high geotourist attraction, despite the insuffi cient geotourist development. In order to improve the insuffi cient geotourist development of the chalk mine in Mielnik, a new information board was proposed, “Chalk Mine in Mielnik”, with a location overlooking the most interesting part of the site and with an accent on the geological history of the rock mass (Fig. 6).W artykule dokonano oceny potencjału geoturystycznego jedynej na Niżu Polskim kopalni kredy piszącej w Mielniku. Wykazano jej wysokie, rangi ogólnopolskiej, walory dydaktyczne oraz niedostateczne zagospodarowanie turystyczne. Zaproponowano nowe rozwiązania podnoszące atrakcyjność geoturystyczną obiektu

Physico-geographical mesoregions of Poland : verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data

The programme of identification, cataloguing and evaluation of Polish landscapes, part of the implementation of the European Landscape Convention, has caused an increase in interest in physico-geographical regionalisation over recent years. The commonly accepted regionalisation of Poland developed by J. Kondracki (Kondracki & Richling 1994) is sufficient for work at an overview scale (e.g. 1:500,000), whereas its spatial accuracy is too low to make use of it for the purpose of Polish landscape cataloguing. The aim of this article is to present a more up-to-date and detailed division of Poland into mesoregions, adjusted to the 1:50,000 scale. In comparison with older work, the number of mesoregions has increased from 316 to 344. In many cases, some far-reaching changes in meso- and macroregions were made. Nevertheless, in most cases the previous system of units was maintained, with more detailed adjustment of boundaries based on the latest geological and geomorphological data and the use of GIS tools for the DEM analysis. The division presented here is a creatively developing new work aligning the proposals of the majority of Polish researchers. At the same time, it is a regionalisation maintaining the idea of the work developed by J. Kondracki as well as his theoretical assumptions and the criteria used to distinguish units, which makes it a logical continuation of his regional division

Development of residential properties – developer act from theory to practice

The article describes the development of the real estate market in Poland after the year 1989 - the Polish economy was transformed from the one, which was centrally planned to the market economy. The Act on Protection of Rights of Buyers of Residential Units and Single-Family Houses of 16 September 2011, so called „The Developer Act” can be considered as a turning point in this process. The following work presents how this act functions in practice and, at the same time, proves that the regulation does not protect the potential buyers, but it charges them with additional costs, which were not paid before. Currently, the costs are born by the buyer and developer. These additional expenses are anything but the profit for specific groups of interest such as Tax Offices, notaries public, insurers, intermediaries and banks. To sum up, the Developer Act has contributed to strengthening the position of the banks, which grant credits to the potential buyers of residential premises or single-family houses as well as the banks, which serve both the developers - open and closed trust accounts; moreover, the regulation enables a full control over the financial resources of third partiesNiniejszy artykuł opisuje rozwój rynku nieruchomości w Polsce po 1989 r., kiedy nastąpiła transformacja gospodarki z centralnie planowanej do gospodarki rynkowej. Przełomowym momentem w rozwoju ww. rynku było wprowadzenie w dniu 16 września 2011r ustawy o ochronie nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego tzw. „Ustawa Deweloperska”. Artykuł ten ukazuje funkcjonowanie ustawy w praktyce i udowadnia, że ustawa nie chroni potencjalnego nabywcy, natomiast obciąża go dodatkowymi kosztami, których wcześniej nie ponosił. Obecnie koszty ponoszone są przez nabywcę i dewelopera. Te dodatkowe koszty to nic innego jak zyski poszczególnych grup interesu czyli: Urzędów Skarbowych, notariuszy, ubezpieczycieli, pośredników oraz banków. Reasumując, ustawa deweloperska przyczyniła się do umocnienia pozycji banków udzielających kredyty potencjalnym nabywcom lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz banków obsługujących rachunki powiernicze, zarówno otwarte jak i zamknięte, jednocześnie umożliwia pełną kontrolą nad nieswoimi środkami finansowymi. Słowa kluczowe

Stanowisko 1 – Mielnik. Osady moreny czołowej zasięgu lądolodu Warty na pograniczu Polski z Białorusią

WYCIECZKA III – Czosnówka – Mielnik – Janów Podlaski –Neple – CzosnówkaNa obszarze nadbużańskiego Podlasia (w pasie granicznym z Białorusią) linia maksymalnego zasięgu lądolodu Warty była różnie kreślona (fig. 1A). Jego nasunięcie po Mielnik przyjmował Zaborski (1927), a na nieco większy (po okolice Niemirowa), wskazywali Rühle i Mojski (1968). Znacznie większy zasięg lądolodu (po Łęgi lub okolice Janowa Podlaskiego) kreślili Lindner (1988) oraz Marks i Pavlovskaya (2006), a największy (po Terespol) wyznaczała Nowak (1973). Z nowszych szczegółowych badań geologicznych Nitychoruka i in. (2006) wynika, że czoło lądolodu Warty w swym maksymalnym rozprzestrzenieniu sięgnęło po linię Mielnik – Niemirów. Tej koncepcji zdają się przeczyć zbieżne wyniki analizy porównawczej składu narzutniaków przewodnich najmłodszej serii glin lodowcowych w stanowiskach Mielnik i Neple, zlokalizowanych w obrębie form marginalnych położonych na linii najmniejszego (stanowisko Mielnik) i zapleczu największego rozprzestrzenienia lądolodu Warty (stanowisko Neple) – Czubla i in. (2010). Sugerują one transgresję lądolodu w formie lobu Bugu po Neple, czyli dalej na południe

New evidence for the rank of the Wartanian cold period (Pleistocene, MIS 6 ): a case study from E Poland

In the stratigraphic division of the Saalian (Middle Pleistocene) in Europe, the Wartanian cold period has the rank of a stadial of the Odranian Glaciation, correlated with MIS 6. The authors demonstrate the higher rank of this cold period, on the basis of an analysis of the sedimentary succession in eastern Poland, at an exposure of the terminal moraine of the Wartanian ice sheet. At the Wólka Zagórna site, three stratigraphic units were distinguished: A (lower glacigenic deposits – glaciofluvial deposits and subglacial till), A/B (fossil soil of lessivé type), B and C (a periglacial horizon with deflation pavement, involutions, frost-wedge structures and upper glaciofluvial deposits and flow till, with ice-wedge casts). Two distinct periods of climatic cooling, associated with the youngest Saalian ice sheets, were recorded in this succession in E Poland: Odranian (unit A, an ice-sheet transgression marked by the deposition of glaciofluvial deposits dated as 365–226 ka, ending with the deposition of subglacial till), and Wartanian (units B and C, an ice sheet transgression marked by development of a periglacial zone, dated as 180–126 ka, and then deposition of glacigenic sediments at the front of the ice sheet and formation of a marginal moraine). Each of these periods of ice-sheet transgression occurred at a different time (in the MIS 8 and MIS 6 positions) and were separated by a warm period. It is documented by unit A/B – a fossil soil with a very well developed Bt horizon – which attests to its formation in an illuviation process beneath a complex of mixed forests during an interstadial warming that occurred in MIS 7. From this palaeoclimatic reconstruction, it is inferred that the Wartanian cold period should be viewed as a separate glaciation in MIS 6 and the Odranian period should be assigned to MIS 8 in the stratigraphic schema of the Quaternary