Molekulare Kinetik der Metabotroper Glutamatrezeptoren

Metabotropic glutamate receptors (mGluRs) belong to class C G-protein-coupled receptors (GPCRs). They are characterized by a large extracellular domain which is composed of the ligand-binding domain (LBD), followed by a cysteine rich-domain (CRD) that ends up at the transmembrane domains (TDM). After glutamate binding, each subunit of the mGluR dimer move towards one another (intermolecular rearrangement) and then intramolecular rearrangements follow. mGluRs are organized either as homodimers or heterodimers. Eight members belonging to mGluRs are classified in three groups: group I (mGluR1 and mGluR5), group II (mGluR2 and mGluR3), and group III (mGluR4, mGluR6, mGluR7 and mGluR8). Activation kinetics of ligand-activated GPCRs has been reported to be in the range of 10-80 ms, with mGluR1 being the fastest receptor measured so far, however, it was limited by the method that was used in the respective studies. On the other hand, activation kinetics of rhodopsin, a light-activated GPCR, is in the range of 1 ms, measured with optical methods, not applicable to other GPCRs. Therefore, we used the a confocal patch-clamp fluorometry (cPCF) combined with fast concentration jumps and a high-resolution laser scanning microscope (LSM) to analyze the real activation kinetics of mGluR1 in outside-out membrane patches expressing mGluR FRET sensors. Our data show fast intermolecular activation kinetics of 1 ms, about ten times faster than data published previously and our value is not limited by our technique. The kinetics within a receptor subunit (A-sensor) was around 20 times slower for both activation and deactivation kinetics. The observed deactivation kinetics was determined to be in the time range of tens of ms for the E-sensor, and hundreds of ms for the A-sensor. Furthermore, we used same approach to create FRET sensors for all members of mGluRs, mGluR1 to mGluR8 and systematically analyzed dimerization and kinetics for all 36 homo- and heterodimeric forms

UNIVERSITETI I ARKITEKTURËS NË PEJË

Pasi që Republika e Kosoves është shtet në tranzicion si element përbërës esencial I zhvillimit të shtetit tonë është edhe sistemi arsimorë, edukativë dhe kulturor. E gjitha fillon me vetëdijesimin e popullit për kët gjë, duke ju kushtuar shumë rendesi kushteve në të cilat pergaditemi si nxënës, student pasi që tek ne gjenden vetëm kushtet minimale për arsim si në atë të ulët të mesëm dhe të lartë. Prishtina si kryeqytet I ka disa përparsi karshi këtyre kushteve por janë lënë anash edhe qytete tjera të mëdha të Kosovës p.sh Peja, Gjakova, Prizreni etj te cilat kan universitete por saj përket kualitetit të ndërtimit dhe destinimit të objekteve edukative lën shumë për të dëshiruar. Me planin rregullues urban Peja e ka të ndarë zonën për ndërtimin e kampusit universitar por edhe ka disa objekte qe kan fillurar te ndertohen e edhe qe jane ndertuar, por qe zgjidhja funksionale dhe dizajni nuk eshte ne nivelin e duhur per shkak qe I kam analizuar problemet e objekteve, kerkesat e studenteve, analizuar qasjet etj. Ndersa si zone e destinuar per ndertim ka mjaft mundesi te mira per shkak qe gjendet afer parkut te madh te Pejes(Karagaqit) ka hapesire te madhe dhe qasje te mire nga rruga gjithashtu pozita e saj mundeson qasje te mire te studenteve si nga qyteti ashtu edhe nga rrethina. Peja si qytet ka mjaft potenciale për projektim dhe ndërtim të një objekti edukativ, veçanërishtë objekt universitar për shkak edhe numrit të studentëve që prodhon çdo vit edhe për shkak që si qytet ka një rrethinë mjaftë të zgjeruar qe u duhet mundësuar që të studjojnë afer qëytetit të tyre. Qëllimi kryesorë është që të ndërtohet një objekt I cili do permbushte të gjitha kerkesat e studentëve të arkitekturës duke përfshirë : Literatura dhe hapsira te dedikuara për to, kabinete, laboratore, salla për workshope, biblotekë, salla të leximit, bufe etj. Duke ju përshtatur ligjeve dhe standardeve për ndërtim

Thermodynamic profile of mutual subunit control in a heteromeric receptor

Cyclic nucleotide-gated (CNG) ion channels of olfactory neurons are tetrameric membrane receptors that are composed of two A2 subunits, one A4 subunit, and one B1b subunit. Each subunit carries a cyclic nucleotide-binding domain in the carboxyl terminus, and the channels are activated by the binding of cyclic nucleotides. The mechanism of cooperative channel activation is still elusive. Using a complete set of engineered concatenated olfactory CNG channels, with all combinations of disabled binding sites and fit analyses with systems of allosteric models, the thermodynamics of microscopic cooperativity for ligand binding was subunit- and state-specifically quantified. We show, for the closed channel, that preoccupation of each of the single subunits increases the affinity of each other subunit with a Gibbs free energy (ΔΔG) of ∼−3.5 to ∼−5.5 kJ ⋅ mol−1, depending on the subunit type, with the only exception that a preoccupied opposite A2 subunit has no effect on the other A2 subunit. Preoccupation of two neighbor subunits of a given subunit causes the maximum affinity increase with ΔΔG of ∼−9.6 to ∼−9.9 kJ ⋅ mol−1. Surprisingly, triple preoccupation leads to fewer negative ΔΔG values for a given subunit as compared to double preoccupation. Channel opening increases the affinity of all subunits. The equilibrium constants of closed–open isomerizations systematically increase with progressive liganding. This work demonstrates, on the example of the heterotetrameric olfactory CNG channel, a strategy to derive detailed insights into the specific mutual control of the individual subunits in a multisubunit membrane receptor