Epidemiologic Studies in Child and Adolescent Psychiatry: A Review of Methodology

Childhood psychiatric disorders are estimated to influence about 9 to 21% of relevant age group and interest in this disorders are increasing all over the world. The growing need to child and adolescent mental health leads the task of establishing proposals and policies in this field to become a priority for governments. The first step of such proposals should be determination of prevalence of child and adolescent mental disorders in that country. However, several major methodological problems make it hard to provide accurate prevalence estimates from epidemiological studies. Most common problems are within the fields of sampling, case definition, case ascertainment and data analyses. Such issues increases the costs of studies and hinder to reach large sample sizes. To minimize these problems, investigators have to be careful on choosing the appropriate methodology and diagnostic tools in their studies. Although there are many interviews and questionnaires for screening and diagnosing in child and adolescent psychiatry, only a few of them are suitable for epidemiological research. In parallel with the improvement in all fields of child and adolescent mental health in our country, some of the major screening and diagnosing tools used in prevalence studies in literature have already been translated and validated in Turkish. Most important of this tools for screening purposes are Child Behavior Checklist and Strengths and Difficulties Questionnaire and for diagnosing purposes are Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School-Age Children-Present and Lifetime Version and Development and Well-Being Assessment. The aims of this article are to review the methodological problems of epidemiologic studies in child and adolescent psychiatry and to briefly discuss suitable diagnostic tools for extended sampled epidemiologic studies in our country

An in-depth study of the biology, trophic ecology and catchability of the invasive pufferfish Lagocephalus sceleratus from southern Turkey, eastern Mediterranean Sea

The silver-cheeked toadfish (Lagocephalus sceleratus) is an invasive species of highest concern. Its population must be controlled to mitigate its negative impacts on marine ecosystems, fishers, fisheries and human health. This study thoroughly investigates the biology, diet and catchability of the L. sceleratus stock from Finike, Turkey from March 2017 to February 2018 in order to better manage its invasion. A total of 751 specimens were sampled for this study with a M/F ratio of 1.25/1. The species becomes sexually mature at three and a half years of age, and Lm50 was 41.39 cm for males and 42.08 cm for females. Its spawning season in this region was from June to August, peaking in July. Its diet was mostly crustaceans in spring, fish in summer and both fish and crustaceans in winter. This species consumed a large amount of other pufferfish species, resulting in over a quarter of its fish diet. The trophic level of L. sceleratus was 4.41, demonstrating that it is indeed a top predator carnivore in the eastern Mediterranean Sea. Ingested fishing gear parts such as net pieces and hooks were found in about 10% of the fish. A slight modification of longlines using steel branch lines and a swivel hook resulted in double the catch per unit effort than standard longlines, so this technique can be used to target and control more of this invasive species, which is a national priority.El pez globo (Lagocephalus sceleratus) es una especie invasora de gran preocupación. Es necesario controlar su población para mitigar sus impactos nocivos en los ecosistemas marinos, los pescadores, la pesca y la salud humana. Este estudio investiga minuciosamente la biología, la dieta y la capturabilidad del stock de L. sceleratus en Finike, Turquía, desde marzo de 2017 hasta febrero de 2018, con el fin de mejorar la gestión de la invasión. Se muestreó un total de 751 ejemplares para este estudio, con una proporción de machos/hembras de 1,25/1. L. sceleratus alcanza la madurez sexual a los tres años y medio de edad, y la Lm50 fue de 41,39 cm para los machos y 42,08 cm para las hembras. Su temporada de desove en esta región fue de junio a agosto, alcanzando su punto máximo en julio. Su dieta consistía principalmente en crustáceos en primavera, peces en verano y tanto peces como crustáceos en invierno. Esta especie consumía una gran cantidad de otras especies de peces globo, lo que representaba más de una cuarta parte de su dieta de peces. El nivel trófico de L. sceleratus fue de 4,41, lo que demuestra que L. sceleratus es en efecto un carnívoro depredador de alto nivel en el Mar Mediterráneo Oriental. Se encontró ingestión de partes de artes de pesca en aproximadamente el 10% de los peces, como trozos de redes y anzuelos. Una ligera modificación del palangre utilizando líneas de acero y un anzuelo giratorio resultó en valores duplicados de CPUE en comparación con palangres estándar, lo que se puede utilizar para enfocar y controlar más de esta especie invasora, lo cual es una prioridad nacional

Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanımları ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki: Bir Sağlık Bilimleri Fakültesi Örneği

Amaç: Sosyal medya kullanımı, özellikle gençler arasında günlük hayatın bir parçası olmakta ve gençlerin düşünme, etkileşim ve iletişim biçimlerinde büyük bir dönüşüm yaratmaktadır. Bu çalışma üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanımları ile iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte tasarlanan araştırma 2018 yılında, bir üniversitenin sağlık bilimleri fakültesinde öğrenim gören 400 öğrenci ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak, Katılımcı Tanıtım Formu, Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği ve İletişim Becerileri Envanteri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21.01±1.86 ve %73.8’i kadındır. Öğrencilerin %94.5’inin sosyal medyayı kullandığı, %58,5’inin günde 1-4 saat sosyal medyada vakit geçirdiği, %39.7’sinin sosyal medyayı güncel olayları takip etmek amaçlı kullandığı belirlenmiştir. Öğrencilerin Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği toplam puan ortalamasının 88.53±26.64, İletişim Becerileri Envanteri toplam puan ortalamasının 116.47±12.38 olduğu saptanmıştır. Sosyal medya bağımlılığı ile iletişim becerileri arasında ters yönde/negatif ve düşük düzeyde bir ilişki olduğu belirlenmiştir (r=-0.09 p=0.071). Sonuç ve Öneriler: Sonuç olarak, öğrencilerin büyük çoğunluğunun sosyal medyayı aktif kullandığı ve sosyal medya bağımlılığının iletişim becerilerini olumsuz etkilediği bulunmuştur. Üniversite öğrencilerinin farkındalığının artırılması için konuyla ilgili eğitim ve danışmanlık programlarının planlanması ve uygulanması önerilir

Flicker electroretinogram in preterm infants

BACKGROUND Infants born prematurely are at risk of developing retinopathy of prematurity, which is associated with abnormalities in retinal function as measured using electroretinography. The aim of this study was to record non-invasive flicker electroretinograms (ERGs) in preterm infants and compare function of moderate and very or extremely preterm infants. METHODS In this non-randomized, cross-sectional study, 40 moderate preterm (gestational age (GA) 34 0/7 to 36 6/7 weeks, Group A) and 40 very or extremely preterm infants (GA ≤ 31 weeks, Group B) were recruited for flicker ERG recording through closed eyelids using the RETeval® device and skin electrodes. Group A was tested within the first week of life and Group B between 34th and 37th week postmenstrual age. Flicker stimuli were presented at 28.3 Hz with stimulus levels of 3, 6, 12, 30 and 50 cd•s/m$^{2}$. Primary endpoints were peak time (ms) and amplitude (µV). RESULTS Flicker ERGs were recordable in most infants with the highest proportion of reproducible ERGs at 30 cd•s/m$^{2}$. Amplitudes increased with stronger flicker stimulation, while peak times did not differ significantly between stimulus levels nor groups. Amplitudes were significantly greater in Group B at the strongest stimulus level (Mann-Whitney-U-Test=198.00, Z = 4.097, p = <0.001). CONCLUSIONS Feasibility of collecting flicker ERG data in most preterm infants was confirmed. We found no evidence of reduced retinal responses to flicker stimuli associated with extreme prematurity. Higher amplitudes in very and extremely preterm infants could indicate acceleration of retinal development following birth, triggered by visual stimulation

Low Pufferfish and Lionfish Predation in Their Native and Invaded Ranges Suggests Human Control Mechanisms May Be Necessary to Control Their Mediterranean Abundances

The silver-cheeked toadfish (Lagocephalus sceleratus, from the pufferfish family Tetraodontidae) and the Pacific red lionfish (Pterois miles, family Scorpaenidae) have recently invaded the Mediterranean Sea. Lagocephalus sceleratus has spread throughout this entire sea with the highest concentrations in the eastern basin, while more recently, Pterois miles has spread from the Eastern to the Central Mediterranean Sea. Their effects on local biodiversity and fisheries are cause for management concern. Here, a comprehensive review of predators of these two species from their native Indo-Pacific and invaded Mediterranean and Western Atlantic ranges is presented. Predators of Tetraodontidae in general were reviewed for their native Indo-Pacific and Western Atlantic ranges, as no records were found specifically for L. sceleratus in its native range. Tetraodontidae predators in their native ranges included mantis shrimp (Stomatopoda), lizardfish (Synodus spp.), tiger shark (Galeocerdo cuvier), lemon shark (Negaprion brevirostris), sea snakes (Enhydrina spp.), catfish (Arius spp.), cobia (Rachycentron canadum), skipjack tuna (Katsuwonus pelamis), and common octopus (Octopus vulgaris). The only reported predator of adult L. sceleratus in the Mediterranean was loggerhead turtle (Caretta caretta), whereas juvenile L. sceleratus were preyed by common dolphinfish (Coryphaena hippurus) and garfish (Belone belone). Conspecific cannibalism of L. sceleratus juveniles was also confirmed in the Mediterranean. Pufferfish predators in the Western Atlantic included common octopus, frogfish (Antennaridae), and several marine birds. Predators of all lionfish species in their native Indo-Pacific range included humpback scorpionfish (Scorpaenopsis spp.), bobbit worms (Eunice aphroditois), moray eels (Muraenidae), and bluespotted cornetfish (Fistularia commersonii). Lionfish predators in the Mediterranean included dusky grouper (Epinephelus marginatus), white grouper (Epinephelus aeneus), common octopus, and L. sceleratus, whereas in the Western Atlantic included the spotted moray (Gymnothorax moringa), multiple grouper species (tiger Mycteroperca tigris, Nassau Epinephelus striatus, black Mycteroperca bonaci, red Epinephelus morio, and gag Mycteroperca microleps; Epinephelidae), northern red snapper (Lutjanus campechanus), greater amberjack (Seriola dumerilli), and nurse shark (Ginglymostoma cirratum). The sparse data found on natural predation for these species suggest that population control via predation may be limited. Their population control may require proactive, targeted human removals, as is currently practiced with lionfish in the Western Atlantic.</jats:p

Görme engelli kadınlara yönelik verilen planlı üreme sağlığı eğitiminin etkinliğinin değerlendirilmesi

Objective: The aim of the research is to provide planned reproductive health training for visually impaired women, to evaluate the effect of training on knowledge levels, and to determine their satisfaction with the training. Method: The research was conducted as one-group, quasi experimental, pretest posttest design. The trainings were conducted between March and April 2019 with the participation of 30 visually impaired volunteer women who are the members of the Contemporary Visually–Impaired Association and Six Point Society for the Blind. For data collection, a Questionnaire on the Descriptive Characteristics of Women, Reproductive Health Information Assessment Form, One-Minute Paper and Assessment Form for Education Satisfaction were used. Expert opinions were obtained for information questions and Training Manual. The training manual was vocalized by a researcher and a sound recording was created. Sound recordings were given to the participants as a CD after the training. Planned Reproductive Health Training was conducted in the form of group training and a half-day training program was implemented. Tactile models and materials were used for the implementation phase of the training. For data collection, the researcher used face-to-face interview method together with the independent markers. A consented voice recordings were obtained from the participants for the satisfaction assessment after the training. Completion of the data collection process was determined by a power analysis. Data analysis was performed by SPSS 22.0 program. Data were analyzed using mean, standard deviation, frequency, Kruskal Wallis H test, Mann-Whitney U test, Wilcoxon Sign test, Spearman Correlation analysis and descriptive analysis. Results: The age average of women was 37.83 ± 12.15, 46.7% of them were graduates, and 66.7% were housewives, 50.0% of the working women were teachers. Women's 50.0% are married and have 2.00 children on average, whereas 50.0% of women live at home with their husbands and children. The disability status of women was congenital in 56.7% of them and the cause of visual impairment was mostly (66.7%) night blindness. The amount of vision is 11.66±12.84. 57.1% of the women stated that being a disabled mother is difficult as primarily "the child care is difficult and someone else is needed". It was found that 73.3% of the women did not have an annual gynecological examination on a regular basis, 50.0% had problems related to reproductive health and the most common problem was infection (33.3%). Women's 73.3% had not received any information and counseling about reproductive health previously and 46.7% of the ones who received this information and counseling stated that they did not find their knowledge sufficient. Pre-test scores of reproductive health information assessment questions of women were minimum 5 and maximum 24. Their posttest scores were minimum 22 and maximum 25. A statistically significant difference was found between the score averages of the pre-test and post-test of the reproductive health information assessment form (p0.05). The score averages of post-test increased significantly after the training. There was no significant difference between the descriptive characteristics and the scores averages of pre-test and post-test of reproductive health information questions (p>0.05). Twelve out of 30 women who participated in the study emphasized that the most important issue for them during the training was "the cancers frequently seen in the reproductive organs and the breast." When the results related to the assessment for the education satisfaction of women were examined, 80.0% found the content sufficient, 86.7% found the training room adequate and 93.3% found the educational materials sufficient, and it was determined that their satisfaction with the training was high. Conclusion: According to the data obtained from the research, it was found that the knowledge of women about the reproductive health before the training was insufficient and that planned and comprehensive reproductive health training provided by using auditory, olfactory and tactile materials significantly increased the knowledge level and increased the level of satisfaction. It is recommended that the reproductive health training provided to the disabled people is extended throughout the country, and planned in accordance with the age groups and type of disability; the trainings are enriched with materials; awareness is raised for the health workers; and that more comprehensive researches in this field are performed.Amaç: Görme engelli kadınlara verilen planlı üreme sağlığı eğitiminin bilgi düzeylerine etkisini değerlendirmek ve eğitimden memnuniyetlerini belirlemektir. Yöntem: Araştırma, ön test - son test, tek gruplu, yarı-deneysel desende yapılmıştır. Eğitimler, Çağdaş Görmeyenler Derneği ve Altı Nokta Körler Derneği Manisa Şubesi'ne üye olan gönüllü 30 görme engelli kadının katılımıyla Mart-Nisan 2019 tarihleri arasında yürütülmüştür. Veri toplamada; Kadınların Tanıtıcı Özelliklerine Yönelik Soru Formu, Üreme Sağlığı Bilgi Değerlendirme Formu, Bir Dakika Kağıdı ve Eğitim Memnuniyeti Değerlendirme Formu kullanılmıştır. Bilgi soruları ve Eğitim Kitapçığı için uzman görüşleri alınmıştır. Eğitim kitapçığı araştırmacı tarafından seslendirilmiş ve ses kaydı oluşturulmuştur. Eğitim sonrası ses kayıtları CD olarak katılımcılara verilmiştir. Planlı Üreme Sağlığı Eğitimi, grup eğitimi şeklinde yapılmıştır. Eğitimide işitsel, kokusal, dokunsal maket ve materyaller kullanılmıştır. Veri toplamada, bağımsız işaretleyiciler ile birlikte araştırmacı yüz yüze görüşme yöntemini kullanmıştır. Eğitim sonrası memnuniyet değerlendirmesi için katılımcılardan onamlı ses kaydı alınmıştır. Veri toplama aşamasının tamamlanmasına güç analizi ile karar verilmiştir. Veri çözümlemesi SPSS 22.0 programı ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde ortalama, standart sapma, frekans, Kruskal Wallis H testi, Mann-Whitney U testi, Wilcoxon İşaret testi, Spearman Korelasyon analizi ve betimsel analiz kullanılmıştır. Bulgular: Kadınların yaş ortalaması 37.83±12.15 olup, %46.7'si üniversite mezunu, %66.7'si ev hanımı ve çalışan 10 kişinin %50.0'si öğretmendir. Kadınların %50.0'si evli olup, ortalama 2.00 çocuğa sahiptir ve %50.0'si de evde eşi ve çocuklarıyla yaşamaktadır. Kadınların engel durumunun %56.7'si doğuştandır ve görme engelinin nedeni çoğunlukla (%66.7) tavukkarası'dır. Görme miktarı ortalama 11.66±12.84'tür. Kadınların %57.1'i engelli anne olmanın en çok "çocuk bakımının zor olması ve başkasına ihtiyaç duyulması" nedeni ile zor olduğunu belirtmiştir. Kadınların %73.3'ünün düzenli olarak yıllık jinekolojik muayene yaptırmadığı, %50.0'sinin üreme sağlığına yönelik sorun yaşadığı ve yaşanan sorunun en fazla enfeksiyon (%33.3) olduğu görülmüştür. Kadınların %73.3'ü daha önce üreme sağlığı konusunda bilgi ve danışmanlık almamış, alanların %46.7'si ise bilgilerini yeterli bulmadığını belirtmiştir. Kadınların üreme sağlığı bilgi değerlendirme soruları ön test puanları en düşük 5, en yüksek 24'dür. Son test puanları en düşük 22, en yüksek 25'dir. Üreme sağlığı bilgi değerlendirme formu ön test ve son test puan ortalamaları arasındaki fark önemlidir (p0.05). Tanıtıcı özellikler ile üreme sağlığı bilgi soruları ön test ve son test puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Araştırmaya katılan 30 kadından 12'si, eğitimde en çok önemli bulduğu konunun, "üreme organlarında ve memede sık görülen kanserler" olduğunu vurgulamıştır. Kadınların %80.0'i eğitim içeriğini yeterli, %86.7'si eğitim salonunu yeterli ve %93.3'ü eğitim materyallerini yeterli bulduğunu belirtmiş ve eğitimden memnuniyetlerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: Araştırmadan elde edilen verilere göre eğitim öncesinde kadınların üreme sağlığı konusunda bilgilerinin yetersiz olduğu, işitsel, kokusal ve dokunsal materyaller kullanılarak verilen planlı üreme sağlığı eğitiminin bilgi düzeylerini artırdığı ve memuniyet düzeyini yükselttiği saptanmıştır. Engellilere yönelik verilen üreme sağlığı eğitiminin ülke genelinde yaygınlaştırılması, yaş gruplarına ve engel türüne uygun olarak planlanması, eğitimlerin materyallerle zenginleştirilmesi, sağlık çalışanlarının bilinçlendirilmesi ve bu alanda daha kapsamlı araştırmalar yapılması önerilmektedir

The Predictive Level of Educational Motivation and the Perceived Social Support for School Commitment

In this study, the school engagement of high school students was examined in terms of educational motivationand perceived social support. The data was obtained from 826 secondary school students in Düzce in 2017-2018academic year. The School Engagement Scale, the Educational Motivation Scale, and the Perceived Social Support Scale were used in the study. T-test, ANOVA, Pearson Correlation Analysis, and Stepwise Multiple Regression were used to analyze the data. According to the findings, there isn’t a statistically significant differencebetween educational motivation and the gender of the students. However, there is a significant difference in thepeer support sub-dimension of perceived social support. The peer support average score of female students ishigher than that of male students. There is no significant difference in commitment to school when the genderof the students considered. However, the psychological commitment of male students is higher than femalestudents. Also, there is no significant difference in educational motivation among students. There is a significantdifference in peer support sub-dimension of perceived social support according to the grades of students. Thereis also a significant difference in the sub-dimension of psychological commitment in regards to school commitment. Commitment to school amongst 12th-grade students is higher than others. The results of the correlation showed that when educational motivation increases, students’ perceived social motivation increases, too. Moreover, there is a positive correlation between perceived social support and school engagement. Furthermore,regression results revealed that social support predicts school commitment.Bu araştırmada ortaöğretim öğrencilerinin okul bağlılıkları, eğitimsel motivasyon ve algıladıkları sosyal destek açısından incelenmiştir. Araştırmanın verileri 2017-2018 eğitim öğretim yılında Düzce’de çeşitli ortaöğretim kurumlarına devam eden 826 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırmada Okul Bağlılığı Ölçeği, Eğitimsel Motivasyon Ölçeği ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde t-testi, ANOVA ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre öğrencilerin eğitimsel motivasyon, sosyal destek ve okul bağlılıkları her bir ölçeğin ortalama değerinin üzerindedir. Öğrencilerin cinsiyetine göre eğitimsel motivasyon anlamlı farklılık göstermemektedir. Algılanan sosyal desteğin akran desteği alt boyutunda anlamlı farklılık vardır ve kız öğrencilerin akran desteği algısı daha yüksektir. Okul bağlılığı öğrencilerin cinsiyetine göre anlamlı farklılık göstermemekle beraber erkek öğrencilerin psikolojik bağlılığı, kız öğrencilerin de bilişsel bağlılığı daha yüksektir. Sınıf düzeylerine göre eğitimsel motivasyon anlamlı farklılık göstermemektedir. Algılanan sosyal desteğin akran desteği alt boyutunda sınıf düzeyine göre anlamlı farklılık vardır. Okul bağlılığının da psikolojik bağlılık alt boyutunda sınıf düzeyine göre anlamlı fark bulunmaktadır. Okul bağlılığı düzeyi en yüksek 12. sınıf öğrencilerinde tespit edilmiştir. Regresyon sonuçlarına göre eğitimsel motivasyon ve algılanan sosyal destek, öğrencilerin okul bağlılığını yüksek düzeyde yordamaktadır. Araştırmanın bulguları literatür çerçevesinde yorumlanmış ve buna bağlı olarak da araştırmacı ve uygulayıcılara çeşitli öneriler sunulmuştur