The long-term impact of the COVID-19 pandemic on children with ADHD in terms of participation, support, and barriers at home

Purpose: The purpose of this study was to compare the long-term impact of the COVID-19 pandemic on participation, support, and barriers at home in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and without ADHD. Design and methods: This study included a total of 227 participants with a mean age of 11.93 ± 2.96 years, comprising 116 children and adolescents with ADHD and 111 without ADHD. The parents or primary caregivers of all the children completed the Participation and Environment Measure for Children and Youth (PEM-CY), which was used to assess participation and environmental factors in the home. The Student's t-test was used to compare numeric data and Chi-square test to categorical data between children and adolescents with ADHD and those without ADHD in all three settings. Results: The children with ADHD were determined to play computer and video games significantly more than children without ADHD (p < 0.001). The mean frequency of participation in arts, crafts, music, hobbies (p < 0.001), school preparation (<0.0001), and homework (<0.003) was significantly higher in children without ADHD. A moderate effect size (ϕ = 0.42) was determined in respect of cognitive demands making it more difficult for children with ADHD to participate in home activities than children without ADHD. Conclusions: Children with ADHD were negatively affected in terms of participating in home activities than their typically developing peers. In addition, cognitive demands prevented their participation and involvement in the home environment while cognitive demands were a support for non-ADHD children. Practical implications: A highlight of this research was the comprehensive investigation of the long-term effect of the COVID-19 pandemic on participation in all activities at home, in addition to the support and barriers in the home environment for children with ADHD compared to typically developing peers

D-galaktoz ile oluşturulmuş yaşlanma modelinde doku faktörü aktivitesinin ve sialik asit miktarının değerlendirilmesi

D-galaktoz ile oluşturulmuş yaşlanma modelinde doku faktörü aktivitesinin ve sialik asit miktarının değerlendirilmes

Hamstring Kas Kısalığının Diz Eklemi Proprioseptif Duyusuna Etkisi

The effect of hamstring muscle shortening sense of proprioception was investigated in this study. 61 healthy subjects participated in our study. Subjects with hamstring tightness were randomly divided into two groups (Group 1 and Group 2) and subjects without hamstring tightness were included in Group 3. Passive static stretching exercises were applied to first group 5 days per week for 6 weeks, 30 seconds for 6 repetitions each day. The subjects in the second and third group were assessed without any intervention. Subjects' hamstring muscle length measurement was evaluated with active knee extension method, proprioception (the active joint position sense and coordination) tests with Monitored Functional Squat System tool at first day, 3 and 6 weeks. The first group of active knee extension values in 3rd and 6th weeks were significantly increased according to other groups' values (p 0.05). The significant increase was seen the coordination values of subjects in all groups, while no difference was seen between in the groups. Based on these results, it was observed that hamstring muscles shortening did not affect to the sense of knee joint proprioception. Owing to improvement in coordination sense that did not mention previous studies about proprioception for all groups, it was concluded that coordination was a proprioceptive skill easily learned and it could be useful to prefer primarily for proprioception studies.Bu çalışmada hamstring kas kısalığının propriyosepsiyon duyusu üzerine olan etkisi araştırıldı. Çalışmamıza 61 sağlıklı birey katıldı. Hamstring kısalığı olan bireyler rastgele yöntemle iki gruba ayrıldı ve hamstring kısalığı olmayan bireyler 3. gruba dâhil edildi. 1. gruba germe pasif statik germe egzersizleri 6 hafta boyunca, günde 1 kez olmak üzere haftanın 5 günü 30 sn süre ile 6 kez tekrarlanarak uygulandı. 2 ve 3. gruptaki bireylere herhangi bir müdahale olmaksızın sadece değerlendirmeler yapıldı. Bireylerin hamstring kas uzunluğu ölçümü aktif diz ekstansiyon yöntemiyle, propriosepsiyon (aktif eklem pozisyon hissi ve koordinasyon) testleri ise Monitörize Fonksiyonel Squat Sistem aletiyle ilk gün, 3. hafta ve 6. hafta sonunda değerlendirildi. Yapılan değerlendirmelerde 1. grubun aktif diz ekstansiyon değerlerinin 3. ve 6. hafta sonunda diğer gruplara göre anlamlı olarak arttığı görüldü (p0.05). Tüm gruplardaki bireylerin koordinasyon değerlerinde ilk değerlendirmeye oranla 6. haftada anlamlı artma olduğu (p0.005). Bu sonuçlar doğrultusunda hamstring kaslarının kısalığının diz eklemi propriyosepsiyon duyusuna etkisinin olmadığı gözlenmiştir. Daha önce propriyosepsiyon çalışmalarında değinilmemiş koordinasyon duyusunun tüm gruplarda iyileşme göstermesinin, koordinasyonun kolay öğrenilebilir propriyoseptif bir yetenek olduğu ve propriyoseptif çalışmalar için öncelikle tercih edilmesinin yararlı olabileceği görüşüne varıldı

Kronik Boyun Ağrılı bireylerde manuel tedavinin solunum parametreleri, ağrı, postür ve yaşam kalitesi üzerine Etkisi

Tamer, S., The effect of manual therapy on respiratory parameters, pain, posture and quality of life in individuals with chronic neck pain, Hacettepe University Graduate School of Health Science Physical Therapy and Rehabilitation Program Ph.D. Thesis, Ankara, 2019. The aim of this study was to investigate the effect of manual therapy on respiratory parameters, pain, posture and quality life in patients with chronic neck pain. 46 patients with chronic neck pain were divided into three groups by block randomization as, Cervical Mobilization+Exercise Group (SM+E G, n=15, 32.06±2.79 yrs), Thoracic&Cervical Mobilization+Exercise Group (TM+SM+EG, n=16, 31.86±2.98 yrs) and Exercise Group (E G, n=15, 32.73±3.23 yrs). For the manual therapy, Maitland mobilization techniques were applied; for the exercise program, stabilization, neck and scapulo-thoracic strengthening were used. All patients included in the study were treated 2 sessions/week for 6 weeks; and they were evaluated before and after the treatment. Pain severity was evaluated by Visual Analogue Scale (VAS), cervical range of motion through universal goniometer, neck deep flexor muscle endurance (DFK) by pressure biofeedback and posture (head anterior tilt), photography method. Short Form-36 (SF-36) and Neck Disability Index (NDI) were used for quality of life and disability. Thoracic expansion and respiratory functions were measured with tape and spirometer. Maximal inspiratory (MIP) and expiratory pressure (MEP) were measured by mouth pressure device. Respiratory functions improved in both manuel therapy groups, except the Exercise Group, and axillary expansion showed no improvement in any of the groups after the treatment. There were significant improvements in all parameters in three groups. Especially, TM+SM+E was found the most effective method in terms of respiratory functions, MIP, MEP, subcostal expansion, activity pain, cervical left lateral flexion and right rotation, anterior tilt of the head, DFK endurance, NDI, SF-36 (p0.05). SM+E Group was superior to the E Group method on respiratory functions, MIP, subcostal expansion, resting and activity pain, right rotation and left lateral flexion, anterior tilt, DFK endurance; but they had similar effects on MEP, DFK strength, NDI and SF-36 (p>0.05). Our study showed that all three treatments have benefits in chronic neck pain patients; however, manual therapy, especially included thoracic region is the most effective method for all parameters, especially respiratory parameters. Keywords: Neck pain, manual therapy, respiratory function tests, respiratory muscle, quality of lifeONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER ve KISATMALAR xii ŞEKİLLER xiv TABLOLAR xv 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 5 2.1. Servikal Bölge Anatomisi 5 2.1.1. Kemik ve Eklem Yapıları 5 2.1.2. Ligamentler 6 2.1.3. Kassal Yapılar 8 2.1.4. Sinirler 11 2.1.5. Vasküler Sistem 12 2.1.6. Servikal Bölge Biyomekaniği 12 2.2. Torakal Bölge ve Göğüs Kafesi Anatomisi 13 2.2.1. Kemik ve Eklem yapıları 14 2.2.2. Ligamentler 16 2.2.3. Kassal Yapılar 17 2.2.4. Sinirler 21 2.2.5. Vasküler Sistem 22 2.2.6. Torakal Bölge ve Göğüs Kafesi Biyomekaniği 22 2.2.7. Solunum Mekaniği 23 2.3. Boyun Ağrıları 25 2.3.1. Risk faktörleri 25 2.3.2. Etiyoloji 26 2.3.3. Boyun ağrı mekanizması: 26 2.3.4. Sınıflandırma 27 2.3.5. Değerlendirme 28 2.3.6. Tedavi 31 2.4. Boyun ağrısı ve solunum ilişkisi: 37 2.5. Boyun Ağrılarında Fizyoterapi ve Rehabilitasyonun Solunum Parametreleri Üzerine Etkisi 39 3. BİREYLER VE YÖNTEM 40 3.1. Bireyler 40 3.2. Çalışma Planı 41 3.3. Yöntem 42 3.3.1. Değerlendirme 42 3.3.4. İstatistiksel Analiz 61 4. BULGULAR 62 4.1. Demografik Özellikler 62 4.2. Boyun Ağrı Şiddeti 63 4.3. Normal eklem hareketi 65 4.4. Postür 67 4.5. Derin fleksör kasların kuvvet ve enduransı 68 4.6. Solunum parametreleri 70 4.6.1. Solunum Fonksiyonları 70 4.6.2 .Solunum Kas Kuvveti 75 4.6.3. Torakal Ekspansiyon 77 4.7. Boyun özür durumu 79 4.8. Yaşam kalitesi 80 5. TARTIŞMA 83 5.1. Demografik veriler 83 5.2. Ağrı 84 5.3. Normal eklem hareketi 87 5.4.Postür 88 5.5. Derin fleksör kasların kuvvet ve enduransı 91 5.6. Solunum parametreleri 94 5.7. Boyun özür durumu 102 5.8. Yaşam kalitesi 104 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 108 8. EKLER EK 1. Etik Kurul EK 2. Orjinallik Ekran Çıktısı EK 3. Dijital Makbuz EK 4. Yaşam Kalı̇tesı̇ (SF-36) Formu EK 5. Boyun Özür Anketi 9. ÖZGEÇMİŞTamer, S., Kronik boyun ağrılı bireylerde manuel tedavinin solunum parametreleri, ağrı, postür ve yaşam kalitesi üzerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı Doktora Tezi, Ankara, 2019. Bu çalışmanın amacı, kronik boyun ağrılı bireylerde manuel tedavinin solunum parametreleri, ağrı, postür ve yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktır. Kronik boyun ağrılı 46 hasta blok randomizasyon yöntemi ile Servikal Mobilizasyon+Egzersiz Grubu (SM+E G, n=15, yaş:32,06±2,79), Torakal ve Servikal Mobilizasyon+Egzersiz Grubu (TM+SM+E G, n=16, yaş:31,86±2,98) ve Egzersiz Grubu (E G, n=15, yaş:32,73±3,23) olarak üç gruba ayrılmıştır. Manuel tedavide Maitland mobilizasyon yöntemleri uygulanmış; egzersiz programında stabilizasyon egzersizleri, boyun ve skapulo-torasik kuvvetlendirme egzersizleri kullanılmıştır. Çalışmaya katılan tüm hastalar haftada 2 seans, 6 hafta süre ile tedaviye alınmış; tedavi öncesi ve sonrasında değerlendirilmiştir. Ağrı şiddeti Görsel Analog Skalası (VAS) ile, servikal hareket açıklığı universal gonyometre ile, boyun derin fleksör kas enduransı (DFK) basınçlı Biyofeedback ile, postür (başın anterior tilti) fotoğraflama yöntemi ile değerlendirilmiştir. Yaşam kalitesi ve özür için Kısa-form 36 (SF-36) ve Boyun Özürlülük İndeksi (BÖİ) kullanılmıştır. Torakal ekspansiyon mezura ile, solunum fonksiyonları spirometre ile ölçülmüştür. Maksimum inspiratuar (MIP) ve ekspiratuar basınç (MEP), ağız basınç ölçüm cihazı ile değerlendirilmiştir. Tedavi sonrası E Grubu dışında, her iki manuel tedavi grubunda solunum fonksiyonlarının geliştiği; aksillar ekspansiyonun tüm gruplarda gelişmediği görülmüştür. Üç grupta tüm parametrelerde anlamlı düzeyde gelişmeler olmuştur. Özellikle TM+SM+E Grubu’nun, MIP, MEP, solunum fonksiyonları, subkostal ekspansiyon, aktivite ağrısı, boyun sol lateral fleksiyon ve sağ rotasyonu, anterior tilt, DFK enduransı, BÖİ, SF-36 açısından en etkili yöntem olduğu görülmüştür (p0,05). SM+E Grubu’nun, solunum fonksiyonları, MIP, subkostal ekspansiyon, istirahat ve aktivite ağrısı, sağ rotasyon ve sol lateral fleksiyon, anterior tilt ve DFK enduransı açısından E Grubu’ndan daha etkili olduğu; DFK kuvveti, MEP, BÖİ ve SF-36 açısından ise E Grubu ile benzer etkiye sahip olduğu bulunmuştur (p>0,05). Çalışmamızda, kronik boyun ağrılı hastalarda her üç tedavinin de yararları olduğu; ancak özellikle torakal bölgeyi de içeren manuel tedavinin, solunum fonksiyonları başta olmak üzere en etkili yöntem olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Boyun ağrısı, manuel tedavi, solunum fonksiyon testleri, solunum kasları, yaşam kalites