Influence of weather conditions, soil and genotype combination on maize hybrid seed features

U radu prouĉavan je uticaj agroekoloških uslova lokaliteta i zemljišta u periodu od pet godina na morfološke i fiziološke osobine genotipskih kombinacija hibrida kukuruza i njihove interakcije. Predmet prouĉavanja bilo je hibridno seme F1 generacije ĉetiri single cross kombinacije. Ovim semenskim materijalom postavljeni su makroogledi na pet lokaliteta, na kojima je ispitivan uticaj vremenskih i zemljišnih uslova na morfološke i fiziološke osobine semena. Za laboratorijska ispitivanja uzimani su radni uzorci iz naturalnog semena iz koga je izdvojena jedna frakcija prema krupnoći. Posle odreĊivanja procentualnog udela semena na klipu na laboratorijskim ureĊajima za doradu semena, na dobijenim radnim uzorcima odreĊene su njegove morfoloiške i fiziološke osobine. Najvaţnije osobine, apolutna masa (masa 1000 semena), energija klijanja i ukupna klijavost semena, uraĊene su sa ĉetiri ponavljanja za svaku varijantu. Apsolutna masa izmerena je merenjem 10 x 100 semena na laboratorijskoj vagi. Energija klijanja i ukupna klijavost odreĊena je naklijavanjem semena pri temperaturi: t1=20/300C (naizmeniĉno 16/8 ĉasova) i u ĉetiri ponavljanja po ISTA meĊunarodnim i domaćim metodama regulisanim Pravilnikom o kvalitetu semena. Eksperimentalni podaci obraĊeni su na srednju vrednost i ukupnu varijabilnost (x, Sx i C.V.) za sve osobine semena i svaku varijantu istraţivanja. Dvofaktorijalna analiza varijanse (hibridna kombinacija – lokalitet) uraĊena je za sve prouĉavane osobine semena, a to su apsolutna masa, energija klijanja, ukupna klijavost i randman semena. Korelativni odnosi uticaja ispoljanja prouĉavanih osobina semena analizirani su primenom jednaĉine višestruke korelacije i regresije. Za ocenu agroekoloških uslova na lokalitetima proizvodnje i agrohemijskih osobina zemljišta, korišćeni su rezultati lokalnih hidrometeroloških sluţbi, kao i rezultati laboratorijskih analiza zemljišta. Analizom srednjih vrednosti i varijanse osobina hibridnog semena kukuruza doneti su zakljuĉci o stabilnosti u ispoljavanju osobina pod uticajem posmatranih faktora...Impact of local agro-ecological conditions and soil, in five-year period, on morphological and physiological features of genotype combinations of maize hybrids and their interaction was observed in the present study. The study object was F1 generation hybrid seeds of four single cross combinations. These seeds were used in macro experiments at five locations where was tested the influence of weather and soil conditions on the morphological and physiological features of seeds. From raw seed one fraction was separated by coarseness from which the samples were taken for the laboratory tests. After determining percentage ratio of kernels on a cob using laboratory equipment for seed processing, the morphological and physiological traits were tested on the obtained samples. The most important features, 1000-kernel weight, vigour of emergence and total germination of seeds, were observed on four replications for each variant. The 1000-kernel weight was gained measuring 10 x 100 seeds on laboratory scale. Vigour and germination of seeds were tested at temperatures: t1=20/300C (alternately 16/8 hours) in four repetitions by ISTA international and national methods stipulated by Rules on the quality of seeds. Experimental data was calculated on the mean value and total variability (x, Sx i C.V.) for all seed traits and each variant of the research. Two factorial analysis of variance (hybrid combination – location) was performed for all studied traits of seed, which are the 1000-kernel weight, vigour of emergence, total germination, and shelling percentage. Correlation of the effects of studied seed traits were analyzed using the eqation of multiple correlation and regression. The results of local hydro-meteorological services, as well as the results of laboratory analysis of soil, were used for the evaluation of agro-ecological conditions and agro-chemical properties of soil at trail locations. Conclusions on the stability of the expression of traits influenced by observed factors were gained by the analysis of mean values and variance of the traits of hybrid seed. This influence is shown through two factorial analysis of variance..

Phylogeography of some european populations of the sugar beet cyst nematode

Sugar beet is an important crop of temperate climates and Serbia. The paleobotanic data suggest the sea beet was grown from ancient times, while the beets with swollen roots were cultivated in the Middle Ages in Europe. Phylogeography of the European populations of Heterodera schachtii, a nematode parasite on sugar beet, using Maximum Likelihood and Bayesian analyses was studied. Results based on matching the historical data with phylogenetic analyses based on the ITS rRNA region indicate the area across the Dutch-Belgian coastal region as a possible place of origin of the European H. schachtiipopulations. In addition, the dendrograms reveal a clear distinction between the two sister species (H. schachtii and H. betae) that coexist on the same host

Varijabilnost osobina semena fertilne i sterilne varijante hibridne kombinacije kukuruza ZP 434

The introduction of sterile forms of parental inbreds in the production of hybrids maize seed has led to the improvement of production methods and to the facilitation of seed crop control. The aim of the present study was to compare utility values of the F1 generation between seeds produced by the use of standard inbreds and seeds produced from plants with cytoplasmic male sterility inherited maternally. Significant differences were detected in all observed traits compared to the version of the hybrid combination. The share of large seed fractions was higher in the fertile than in the sterile version, while the SR to SF ratio was uniform in the sterile version. The weight of 1000-seed was greater in the sterile form (325.7 g), while the first count and germination were equal amounting to 97.2 %. The first count (95.7 %) and germination (94.5 %) were also high in the fertile version.U proizvodnji hibridnog semena kukuruza najvažniji zadatak je proizvodnja kvalitetnog semenskog materijala. Jedna od mera u toku oplodnje semenskog kukuruza je zakidanje metlica. To je težak i odgovoran posao koji iziskuje puno vremena i angažovanje velikog broja radnika uz kontrolu stručnih lica. Uvođenjem sterilnih formi roditeljskih linija u dobijanju semenske robe hibrida kukuruza unapredila se tehnologija proizvodnje i omogućilo lakšu kontrolu semenskih useva. Cilj rada je da se uporede kvalitativne osobine F1 generacije između semena koje je dobijeno upotrebom standardnih linija i semena čija roditeljska komponenta majke ima osobinu citoplazmatične muške sterilnosti. Poređene su: masa 1000 semena, enerija klijanja, klijavost i frakcioni sastav. Značajne razlike utvrđene su kod svih posmatranih osobina u odnosu na verziju hibridne kombinacije. Fertilna verzija u odnosu na sterilnu imala je veće učešće krupnih frakcija, dok je kod sterilne ujednačen odnos SO i SP. Masa 1000 semena veća je kod sterilne forme 325 7g, kao i energija i klijavost koje su u oba slučaja 97,2%. Fertilna verzija je takođe imala visoke vredenosti energije (95,7%) i klijavosti semena(94,5%). Veću varijabilnost u ispoljavanju kvalitativnih osobina semena ispoljila je fertilna varijanta hibridne kombinacije. Dobijene razlike u ispoljavanju fizičko-mehaničkih osobina u korist sterilne verzije opravdavaju uvođenje u semensku proizvodnju hibrida sa citoplazmatičnom muškom sterilnošću

Assessment of grain oil content stability in early maturing soybean genotypes

in the grain. The processing industry, as well as individual agricultural producers, pays special attention to these two parameters, setting requirements for varieties with high oil content for industrial processing, or varieties with high protein content for animal feed. Therefore, breeding practice is aimed at developing varieties not only of high yield but also varieties of improved grain quality. Soybean genotypes maintained in the collection of the Maize Research Institute Zemun Polje are characterized by a protein content ranging from 36.3% to 43.2%, and an oil content ranging from 15.6% to 22.0%. Both traits are of a complex quantitative nature, determined both by genetic factors and the influence of environmental conditions during their accumulation in the grain, as well as the interaction of genotype and environment. The aim of this study was to examine the value of genotype × environment interaction for oil content in soybean genotypes from the collection of Maize Research Institute Zemun Polje and to identify stable sources that can be utilized as starting material for breeding for oil content. The experiment included 14 genotypes of soybean from maturity group 00 (very early varieties). The field trials were set up over two years, at two locations (Zemun Polje and Pancevo), according to a completely randomized block design with three replications. After harvest, the oil content in the grain was measured on a NIRT device "Infraneo", Chopin Technologies. The linear-bilinear AMMI-1 model was applied to analyze the genotype × environment interaction for grain oil content. A large part of the variation (80.91%) of the genotype × environment interaction for the grain oil content in soybean genotypes was explained by the first interaction axis of the AMMI-1 model. The differences in the main effects of the examined environments were not large, since all environments had a value of oil content close to the general average. Four environments had a variable influence on the examined genotypes. For both locations, a positive interaction effect was found in 2012 and a negative interaction effect in 2011, with the genotypes tested in Zemun Polje in 2012 being the most unstable, while the genotypes tested in 2011 showed approximately equal stability at both locations. A number of genotypes (Canatto, Kabott, Olima, Gi 291 / 70-79, Krajina, Agassiz, Maple Presto and Luso) were distributed close to the stability line. Genotypes with above the average oil content and high stability (Maple Presto and Ljuso) deserved special attention, as well as the Agassiz genotype, which had the maximum average value of this parameter, and a small value of interaction with environments. Genotypes of low average values of oil content (Mini Soybeans and Progress) had very poor stability, which can be attributed to their divergent germplasm and specific response to environmental conditions that differ from the conditions in the region of their origin.Prerađivačka industrija kao i individualni poljoprivredni proizvođači obraćaju posebnu pažnju na ova dva parametra, postavljajući zahteve za sortama visokog sadržaja ulja za industrijsku preradu, ili sortama visokog sadržaja proteina za dobijanje stočne hrane. Stoga je selekcionerski rad usmeren je ka stvaranju sorti ne samo visokog prinosa već i sorti poboljšanog kvaliteta zrna. Genotipovi soje koji se čuvaju u kolekciji Instituta za kukuruz Zemun Polje odlikuju se sadržajem proteina koji varira od 36.3% do 43.2%, i sadržajem ulja u rasponu od 15.6% do22.0%. Oba svojstva su kompleksne kvantitativne prirode, determinisana kako naslednim faktorima tako i uticajem uslova spoljašnje sredine u vreme njihove akumulacije u zrnu, kao i interakcijom genotipa i spoljašnje sredine. Cilj ovog rada bio je da se ispita vrednost interakcije genotip × spoljašnja sredina za sadržaj ulja kod genotipova soje iz kolekcije Instituta za kukuruz Zemun Polje i otkriju stabilni izvori koji mogu poslužiti kao početni materijal za oplemenjivanje na sadržaj ulja. Eksperimentom je obuhvaćeno 14 genotipova soje grupe zrenja 00 (veoma rane sorte). Ogledi su postavljeni u toku dve godine, na dve lokacije (Zemun Polje i Pančevo), po potpuno slučajnom blok dizajnu u tri ponavljanja. Nakon žetve, sadržaj ulja u semenu izmeren je na uređaju NIRT tehnologije „Infraneo“, Chopin Technologies. Za analizu interakcije genotipa i spoljašnje sredine za sadržaj ulja u zrnu primenjen je linearno-bilinearni AMMI-1 model. Veliki deo varijacije (80,91%) interakcije genotipa i spoljašnje sredine za sadržaj ulja u zrnu ispitivanih genotipova soje objašnjen je prvom interakcijskom osom AMMI-1 modela. Razlike u glavnim efektima ispitivanih spoljašnjih sredina nisu bile velike, s obzirom da su sve sredine imale vrednost sadržaja ulja blizu opšteg proseka. Četiri spoljašnje sredine imale su varijabilan uticaj na ispitivane genotipove. Za oba lokaliteta utvrđen je pozitivan interakcijski efekat u 2012. i negativan interakcijski efekat u 2011. godini, pri čemu su genotipovi ispitivani u Zemun Polju 2012. godine bili najnestabilniji, dok su genotipovi ispitivani u toku 2011. godine pokazali približno jednaku stabilnost na obe lokacije Veći broj genotipova (Canatto, Kabott, Olima, Gi 291/70-79, Krajina, Agassiz, Maple Presto i Ljuso) bio je raspoređen blizu linije stabilnosti, pri čemu posebnu pažnju zaslužuju genotipovi iznad posečnog sadržaja ulja i visoke stabilnosti (Maple Presto i Ljuso) kao i genotip Agassiz, koji je imao maksimalnu prosečnu vrednost ovog parametra, i malu vrednost interakcije sa spoljašnjim sredinama. Genotipovi niskih prosečnih vrednosti sadržaja ulja (Mini Soja i Progres) imali su veoma slabu stabilnost, što se može pripisati njihovoj divergentnoj germplazmi i specifičnoj reakciji na uslove ispitivanja koji se razlikuju u odnosu na uslove regiona u kojem su ove sorte selekcionisane

Beli luk u organskoj proizvodnji i endoparazitna nematoda ditylenchus dipsaci

Garlic is a food that has long been used in the prevention and treatment of various diseases of bacterial, fungal and viral origin and without harmful effects. In ancient Egypt, garlic was given to workers who built pyramids, thus increasing their endurance, and in ancient Greece, it was the food of athletes at the Olympic Games. In Chinese medicine, it was prescribed as an agent that helps with breathing and digestion, especially for diarrhea and against intestinal parasites. It was used 2,000 years ago in India to treat heart diseases and arthritis, and in the Middle Ages in England the garlic was applied to treat various ailments such as constipation, toothache, oedema, animal bites and plague. Its popularity, in that sense, has not declined to this day, moreover, numerous researches prove many useful properties of garlic, which serves as food but also as a medicine. Garlic production in our country is done by sowing i.e., by planting cloves (by hand or by machine) in autumn or spring on an area of about 9,000 ha. Producers should use certified planting material, otherwise the cloves may be infected with the endoparasitic nematode Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev, which is one of the most harmful nematodes because it leads to total bulb decay and yield loss. This nematode is a typical polyphagous organism, it may occure on alfalfa seeds, beans, clover, etc., but also on 450 other hosts of cultivated plants and weeds. In the spring, the infection on young plants may be asymptomatic, but as the life cycle lasts only 20 days and each female can lay up to 500 eggs, the number of nematodes increases rapidly. Symptoms are observed on the bulbs or cloves in the form of brown spots that merge and capture the entire tissue followed by the degradation of the middle lamella of the cell wall and lead to the total decay of the bulbs, whereby an intense and unpleasant odor appears. The nematode can survive for years in dry material and on a large number of weeds, and it can hardly be eradicated. The nematode is a special problem in organic production because of a lack of effective bio-pesticides, so prophylactic measures are essential. The occurrence of D. dipsaci has been observed so far in two farms from the Belgrade area. In order to determine the genetic relationship i.e., possible origin of these extremely harmful nematodes, molecular methods were used which, with the help of PCR (Polymerase Chain Reaction), sequences, and appropriate computer programs, compare the genetic similarity of our and foreign populations. Molecular methods have shown that the closest relative of our populations of this nematode is the population from China, which indicates that the garlic planting material may be imported from China. Recent research in Europe has confirmed the presence of the even more dangerous nematode D. gigas, which has only been detected in Poland in the faba bean seeds.Beli luk je prehrambena namirnica koja je od davnina korišćena u prevenciji i lečenju različitih bolesti bakterijskog, gljivičnog i virusnog porekla i bez štetnih efekata. U starom Egiptu su beli luk davali radnicima koji su gradili piramide povećavajući na taj način njihovu izdržljivost a u staroj Grčkoj je bio hrana atletičara na Olimpijskim igrama. U Kineskoj medicini je prepisivan kao sredstvo koje pomaže u disanju i varenju, posebno za dijareju i protiv crevnih parazita. U Indiji se pre 2.000 godina koristio za lečenje srčanih bolesti i artritisa a u Engleskoj u srednjem veku je korišćen za lečenje različitih bolesti poput opstipacije, zubobolje, edema, ujeda životinja i kuge. Njegova popularnost, u tom smislu, nije ni do danas opala, štaviše brojna istraživanja dokazuju mnoge korisne osobine ove namirnice koja služi kao hrana ali i kao lek. Proizvodnja belog luka u našoj zemlji se obavlja setvom odn. sađenjem češnjeva (ručno ili mašinski) u jesen ili u proleće na površini oko 9 000 ha. Proizvođači treba da koriste sertifikovan sadni materijal jer u protivnom može da se desi da češnjevi budu zaraženi endoparazitnom nematodom Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev, koja je jedna od najštetnijih nematoda jer dovodi do totalnog propadanja glavica i kompletnog gubitka prinosa. Ova nematoda je izraziti polifag, javlja se i na semenu lucerke, pasulja, deteline itd. ali i na 450 drugih domaćina gajenih biljaka i korova. U proleće, na mladom luku infekcija može da bude asimptomatska, ali kako životni ciklus traje samo 20 dana a svaka ženka može da položi i do 500 jaja, intenzivnim razmnožavanjem ubrzano raste brojnost nematoda. Simptomi se uočavaju na lukovicama odn. češnjevima u vidu braon pega koje se spajaju i zahvataju celo tkivo uz degradaciju srednje lamele ćelijskog zida i dovode do totalnog propadanja lukovica pri čemu se pojavljuje intenzivan i neprijatan miris. Nematoda može da opstane godinama u suvom materijalu a opstaje i na velikom broju korova, pa se teško može iskoreniti. Poseban problem je u organskoj proizvodnji jer nema efikasnih bio-pesticida tako da su profilaktičke mere od esencijalnog značaja. Pojava D. dipsaci je do sada utvrđena kod dva proizvođača iz okoline Beograda. Da bi se utvrdilo genetičko srodstvo odn. moguće poreklo ovih izuzetno štetnih nematoda koriste se molekularne metode koje uz pomoć PCR (Lančane Reakcije Polimeraze), sekvenci i odgovarajućih kompjuterskih programa porede genetičku sličnost naših i stranih populacija. Molekularnim metodama je utvrđeno da je najbliži srodnik naših populacija ove nematode populacija iz Kine, što ukazuje da je mogao biti korišćen sadni materijal belog luka uvezen iz Kine. Novija istraživanja u Evropi su potvrdila prisustvo još opasnije nematode D. gigas koja je za sada otkrivena samo u Poljskoj na semenu boba

Uticaj agroekoloških uslova i hibridne kombinacije na klijavost semena kukuruza

Germination energy and seed germination of four maize combinations cultivated under different growing conditions were observed. Analysis of hybrid seed of four commercial combinations derived at the Maize Research Institute, Zemun Polje, grown in three locations, were done on the working sample of 4 x 100 seeds under laboratory conditions. The experimental data was processed for the mean and total variability (X and C.V.) for both seed traits and for each test variant. The total average values of germination energy and germination in the period of investigation amounted to 94.5% and 94.8%, respectively. The coefficient of variation for germination energy was 0.67%, while for germination it was 0.39%. In the five-year study, the hybrid combination ZP704 had the highest values of germination energy (95.9%) and total germination (96.3%).Test results indicate that coefficients of variations for both observed traits over years were low, which points out to homogeneity of the material. Significant effects of factors (hybrid and location) and their interaction on observed seed properties were established by the analysis of variance. Gained results indicate that all four hybrids had high level of expression of traits under changeable agroecological conditions, as well as, a great effect of factors (hybrid and location) on germination energy and seed germination.U ovim istraživanja proučavane su energija klijanja i klijavost semena kukuruza četiri genotipske kombinacije u različitim agroekološkim uslovima uspevanja. Analize hirbidnog semena četiri komercijalne kombinacije Instituta za kukuruz Zemun Polje, proizvedene na tri lokaliteta, urađene su u laboratorijskim uslovima na radnom uzorku 4 x 100 semena. Eksperimentalni podaci obrađeni su na srednju vrednost i ukupnu varijabilnost (X i C.V.) za obe osobine semena i svaku varijantu istraživanja. Ukupna prosečna vrednost energije klijanja u posmatranom periodu bila je 94.5%, a klijavost 94.8%. Koeficijent varijacije za energiju iznosio je 0.67%, a za klijavost 0.39%. Hibridna kombinacija ZP704 u petogodišnjim istraživanjima imala je najviši nivo energije klijanja (95.9%) i ukupne klijavosti (96.3%). Rezultati testova ukazuju da koeficijenti varijacije ispitivanih karakteristika kod obe osobine su mali i ukazuju na homogenost materijala. Dvofaktorijalnom analizom varijanse utvrđen je značajan uticaj faktora (hibrid i lokacija), kao i njihova interakcija na ispitivane osobine semena. Dobijeni rezultati pokazali su da sva četiri hibrida imaju visok nivo ispoljavanja ispitivanih osobina u promenljivim agroekološkim uslovima, kao i visok uticaj faktora ( hibrid i lokalitet) na energiju i klijavost semena

Molecular and morphological detection of globodera rostochiensis (nematoda: Heteroderidae) in a seed potato crop

Potato (Solanum tuberosum L.) is one of four major food crops in the world beside wheat, maize and rice. The plant originated in the highlands of Peru particularly the region around Lake Titicaca and it was first domesticated at least 7 000 years ago. The food security provided by potato and maize allowed the development and survival of civilizations such as, Huari and Inca for centuries. In the 16th century the Spanish conquistadores searching for the "treasure of the Andes" brought to Europe, beside gold, potato along with its parasites – the potato cyst nematodes (PCN): Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens and G. pallida (Stone) Behrens, two nematode species that have quarantine status. The morphology of potato cyst nematodes was until recently almost the only way to identify these quarantine organisms. In the last two decades, molecular analyses as new trends in modern agriculture, contributed to faster and more efficient identification of these species and allowed insight into the genetic structure of those parts that were practically inaccessible by morphological studies. The nematodes are present in all European potato growing regions, especially in the Balkan (Helm) peninsula, either PCN or both are reported. The collected specimens of cysts were found in soil originating from a seed potato crop in a village near Gornji Milanovac after the official phytosanitary control in 2022. Individual cysts were used for DNA extraction with a Dneasy blood & tissue kit. The PCR was done with primers for direct sequencing: TW81 and AB28. The ITS1-5.8S-ITS2 region of PCN is used for confirmation of species identity together with its morphological characterization. According to EPPO Standards, the morphological identification comprised larval and cyst characteristics, namely larval stylet length and stylet knob shape, cyst vulval basin diameter, distance between vulva and anus, Granek´s ratio, and number of cuticular ridges in perineal area. Results confirmed the species identity. The morphology of our population of G. rostochiensis was similar to the previously reported domestic and foreign populations. The degree of similarity was expressed as a percentage of direct matching i.e. pairwise distances. Phylogenetic analyses indicated a possible ancestor of our PCN population showing evolutionary relationships among world populations of G. rostochiensis and a phylogenetic placement of the Serbian population.Krompir (Solanum tuberosum L.) je jedan od četiri glavna prehrambena useva u svetu pored pšenice, kukuruza i pirinča. Biljka potiče iz planinskog pojasa Perua, posebno iz regiona oko jezera Titikaka i prvi put je odomaćena pre najmanje 7 000 godina. Sigurnost u hrani koja je nastala gajenjem krompira i kukuruza je omogućila vekovni razvoj i opstanak civilizacija kao što su Huari i Inke. U 16. veku su španski osvajači tražeći "blago sa Anda" pored zlata, u Evropu doneli i krompir zajedno sa parazitnim nematodama-cistolikim nematodama krompira (CNK): Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens i G. pallida (Stone) Behrens, dve nematodne vrste koje imaju karantinski status. Morfologija cistolikih nematoda krompira je do skoro bila jedini način identifikacije ovih karantinskih organizama. U poslednje dve decenije, molekularne analize kao novi trendovi u modernoj poljoprivredi, su doprineli bržoj i efikasnijoj identifikaciji ovih vrsta, omogućavajaći uvid u genetičku strukturu onih delova koji su praktično bili nedostupni morfološkim studijama. Nematode su prisutne u svim evropskim regionima gajenja krompira, posebno na Balkanskom (Humskom) poluostrvu, pojedinačno ili obe zajedno. Prikupljeni uzorci cista su pronađeni u zemlji poreklom iz useva semenskog krompira u selu pored Gornjeg Milanovca, posle zvanične fitosanitarne kontrole. Pojedinačne ciste su korišćene za ekstrakciju DNK sa Dneasy blood & tissue kitom. PCR je urađen sa prajmerima za direktno sekvenciranje: TW81 and AB28. ITS1-5.8S-ITS2 regioni CNK su korišćeni za potvrdu identiteta vrste, zajedno sa morfološkom karakterizacijom. Prema EPPO Standardu, morfološka identifikacija obuhvata karakteristike larvi i cisti, zapravo dužinu i oblik stileta larvi, prečnik vulvalnog bazena cisti, distancu između vulve i anusa, Granekov odnos i broj kutikularnih nabora u perianalnoj oblasti. Rezultati su potvrdili identitet vrste. Morfologija naše populacije G. rostochiensis je bila slična prethodno opisanim domaćim i stranim populacijama. Stepen sličnosti je predstavljen i kao procenat direktnog sparivanja, tj. parne distance. Filogenetske analize su ukazale na mogućeg pretka naše populacije CNK, predstavljajući evolutivne odnose svetskih populacija G. rostochiensis i filogenetsko mesto srpske populacije

Genotipske specifičnosti krmnog sirka, sudanske trave i interspecijes hibrida u uslovima intenzivne ishrane azotom

The subject of this study is a three-year study (carried out during 2007, 2008 and 2009) of the morphological characteristics variability in three genotypes NS-Džin (Forage Sorghum), Zora (Sudan grass) and Siloking (interspecies hybrid) depending on the amount of nitrogen used for plant nutrition. For the height and mass analysis of fresh stems and leaves as well as leaf mass and leaf portion in the total biomass, samples were taken from the first swath when the effect of the used nitrogen amounts was the greatest. The results have shown that there are significant variations in the tested properties between the genotypes. The Siloking genotype had the highest total biomass during all three years. The largest leaf mass was found in the NS-Džin genotype, while the Zora genotype had the highest leaf portion in the three-year average. The effect of nitrogen use depended on the weather conditions, as well as the layout of the rainfall, so that the optimal quantity was 105 kg ha-1 during the first and the second year, and 150 kg ha -1 during the third year.Predmet ove studije su trogodišnja istraživanja (2007, 2008. i 2009) varijabilnosti morfoloških osobina tri genotipa NS-Džin (krmni sirak), Zora (sudanska trava) i Siloking (interspecijes hibrid) u zavisnosti od upotrebljenih količina azota za dopunsku ishranu biljaka. Za analize visine i mase svežih stabala, mase listova i udela listova u ukupnoj biomasi uzimani su uzorci iz prvog otkosa kada je i efekat upotrebljenih količina azota bio najveći. Rezultati su pokazali da između genotipova postoje značajna variranja u ispitivanim osobinama. Genotip Siloking je u sve tri godine dao najveću ukupnu biomasu. Najveća masa listova bila je u genotipa NS Džin, dok je u genotipa Zora udeo lisne mase bio najveći u trogodišnjem proseku. Efekat upotrebljenog azota zavisio je od vremenskih uslova, odnosno od rasporeda padavina, tako da su u prvoj i drugoj godini optimalne količine bile 105 kg ha-1, a trećoj 150 kg ha -1

BELI LUK U ORGANSKOJ PROIZVODNJI I ENDOPARAZITNA NEMATODA DITYLENCHUS DIPSACI

Beli luk je prehrambena namirnica koja je od davnina korišćena u prevenciji i lečenju različitih bolesti bakterijskog, gljivičnog i virusnog porekla i bez štetnih efekata. U starom Egiptu su beli luk davali radnicima koji su gradili piramide povećavajući na taj način njihovu izdržljivost a u staroj Grčkoj je bio hrana atletičara na Olimpijskim igrama. U Kineskoj medicini je prepisivan kao sredstvo koje pomaže u disanju i varenju, posebno za dijareju i protiv crevnih parazita. U Indiji se pre 2.000 godina koristio za lečenje srčanih bolesti i artritisa a u Engleskoj u srednjem veku je korišćen za lečenje različitih bolesti poput opstipacije, zubobolje, edema, ujeda životinja i kuge. Njegova popularnost, u tom smislu, nije ni do danas opala, štaviše brojna istraživanja dokazuju mnoge korisne osobine ove namirnice koja služi kao hrana ali i kao lek. Proizvodnja belog luka u našoj zemlji se obavlja setvom odn. sađenjem češnjeva (ručno ili mašinski) u jesen ili u proleće na površini oko 9 000 ha. Proizvođači treba da koriste sertifikovan sadni materijal jer u protivnom može da se desi da češnjevi budu zaraženi endoparazitnom nematodom Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev, koja je jedna od najštetnijih nematoda jer dovodi do totalnog propadanja glavica i kompletnog gubitka prinosa. Ova nematoda je izraziti polifag, javlja se i na semenu lucerke, pasulja, deteline itd. ali i na 450 drugih domaćina gajenih biljaka i korova. U proleće, na mladom luku infekcija može da bude asimptomatska, ali kako životni ciklus traje samo 20 dana a svaka ženka može da položi i do 500 jaja, intenzivnim razmnožavanjem ubrzano raste brojnost nematoda. Simptomi se uočavaju na lukovicama odn. češnjevima u vidu braon pega koje se spajaju i zahvataju celo tkivo uz degradaciju srednje lamele ćelijskog zida i dovode do totalnog propadanja lukovica pri čemu se pojavljuje intenzivan i neprijatan miris. Nematoda može da opstane godinama u suvom materijalu a opstaje i na velikom broju korova, pa se teško može iskoreniti. Poseban problem je u organskoj proizvodnji jer nema efikasnih bio-pesticida tako da su profilaktičke mere od esencijalnog značaja. Pojava D. dipsaci je do sada utvrđena kod dva proizvođača iz okoline Beograda. Da bi se utvrdilo genetičko srodstvo odn. moguće poreklo ovih izuzetno štetnih nematoda koriste se molekularne metode koje uz pomoć PCR (Lančane Reakcije Polimeraze), sekvenci i odgovarajućih kompjuterskih programa porede genetičku sličnost naših i stranih populacija. Molekularnim metodama je utvrđeno da je najbliži srodnik naših populacija ove nematode populacija iz Kine, što ukazuje da je mogao biti korišćen sadni materijal belog luka uvezen iz Kine. Novija istraživanja u Evropi su potvrdila prisustvo još opasnije nematode D. gigas koja je za sada otkrivena samo u Poljskoj na semenu boba

Reaction of tomato, pepper, sunflower and soybean plants to low doses of nicosulfuron

Drift predstavlja zanošenje kapljica sredstava za zaštitu bilja kroz vazduh, pri čemu mikro količine tih sredstava mogu uticati na bilo koji neciljni organizam ili životnu sredinu. Postoje tri moguća scenarija neciljnog kretanja pri kojima se mogu očekivati oštećenja biljaka mikro količinama herbicida, a to su: drift čestica (Eng. particle drift) koji nastaje kretanjem sa vazdušnim strujama/vetrom, zanošenjem koje nastaje kao posledica isparavanja (volatility) i kao posledica kontaminacije rezorvoara prskalice. Značajna oštećenja koja mogu nastati kao posledica driftu su oštećenja susednih useva, zagađenje životne sredine, niži nivo efikasnosti primenjenog herbicida, dok u slučaju kontaminacije rezorvoara oštećenja mogu nastati samo u tretiranom polju. U cilju ispitivanja negativnih posledica zanošenja nikosulfurona, biljke paradajza, paprike, suncokreta i soje su gajene u stakleniku i tretirane niskim količinama primene herbicida, a nakon 21. dana ocenjeni su efekti primenjenih tretmana vizuelnom ocenom, kao i merenjem suve mase, visine i površine listova. Soja se pokazala kao najtolerantnija na nikosulfuron za razliku od paprike koja je bila najsotljivija na niske količine herbicida. Na osnovu dobijenih rezultata može se zaključiti da su niske količine primene herbicida različito uticale na ispitivane biljke i da je potrebno preduzeti mere opreza da se spreči zanošenje herbicida na susedne biljke.Drift is the movement of plant protection product droplets through the air and can affect any non-target organism or the environment. In fact, there are three possible scenarios that can be considered as an off-target movement: particle drift, volatility, and contamination of the spray tank. Significant damages that can occur as a consequence of drift are damages to neighbouring crops, environmental pollution, lower level of efficiency of the applied herbicide. Meanwhile, in the case of tank contamination, injuries can occur only in the treated field. In order to examine the negative consequences of nicosulfuron drift, four crops were grown in a greenhouse and treated with low doses of herbicide, after which they were returned to cultivation. After 21 days, the effects of applied treatments were assessed through visual assessment of injury, dry weight, leaf height, and leaf area. Based on the obtained results, it can be concluded that low doses of nicosulfuron expressed different effects on the tested plants and that it is necessary to take precautionary measures to prevent herbicides from spreading to neighbouring plants