An Ancient Relation between Units of Length and Volume Based on a Sphere

The modern metric system defines units of volume based on the cube. We propose that the ancient Egyptian system of measuring capacity employed a similar concept, but used the sphere instead. When considered in ancient Egyptian units, the volume of a sphere, whose circumference is one royal cubit, equals half a hekat. Using the measurements of large sets of ancient containers as a database, the article demonstrates that this formula was characteristic of Egyptian and Egyptian-related pottery vessels but not of the ceramics of Mesopotamia, which had a different system of measuring length and volume units

Chiropractic care for paediatric and adolescent Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: A systematic review

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Psychostimulants are first line of therapy for paediatric and adolescent AD/HD. The evidence suggests that up to 30% of those prescribed stimulant medications do not show clinically significant outcomes. In addition, many children and adolescents experience side-effects from these medications. As a result, parents are seeking alternate interventions for their children. Complementary and alternative medicine therapies for behavioural disorders such as AD/HD are increasing with as many as 68% of parents having sought help from alternative practitioners, including chiropractors.</p> <p>Objective</p> <p>The review seeks to answer the question of whether chiropractic care can reduce symptoms of inattention, impulsivity and hyperactivity for paediatric and adolescent AD/HD.</p> <p>Methods</p> <p>Electronic databases (Cochrane CENTRAL register of Controlled Trials, Cochrane Database of Systematic reviews, MEDLINE, PsycINFO, CINAHL, Scopus, ISI Web of Science, Index to Chiropractic Literature) were searched from inception until July 2009 for English language studies for chiropractic care and AD/HD. Inclusion and exclusion criteria were applied to select studies. All randomised controlled trials were evaluated using the Jadad score and a checklist developed from the CONSORT (Consolidated Standards of Reporting Trials) guidelines.</p> <p>Results</p> <p>The search yielded 58 citations of which 22 were intervention studies. Of these, only three studies were identified for paediatric and adolescent AD/HD cohorts. The methodological quality was poor and none of the studies qualified using inclusion criteria.</p> <p>Conclusions</p> <p>To date there is insufficient evidence to evaluate the efficacy of chiropractic care for paediatric and adolescent AD/HD. The claim that chiropractic care improves paediatric and adolescent AD/HD, is only supported by low levels of scientific evidence. In the interest of paediatric and adolescent health, if chiropractic care for AD/HD is to continue, more rigorous scientific research needs to be undertaken to examine the efficacy and effectiveness of chiropractic treatment. Adequately-sized RCTs using clinically relevant outcomes and standardised measures to examine the effectiveness of chiropractic care verses no-treatment/placebo control or standard care (pharmacological and psychosocial care) are needed to determine whether chiropractic care is an effective alternative intervention for paediatric and adolescent AD/HD.</p

Znf202 Affects High Density Lipoprotein Cholesterol Levels and Promotes Hepatosteatosis in Hyperlipidemic Mice

Background: The zinc finger protein Znf202 is a transcriptional suppressor of lipid related genes and has been linked to hypoalphalipoproteinemia. A functional role of Znf202 in lipid metabolism in vivo still remains to be established. Methodology and Principal Findings: We generated mouse Znf202 expression vectors, the functionality of which was established in several in vitro systems. Next, effects of adenoviral znf202 overexpression in vivo were determined in normo- as well as hyperlipidemic mouse models. Znf202 overexpression in mouse hepatoma cells mhAT3F2 resulted in downregulation of members of the Apoe/c1/c2 and Apoa1/c3/a4 gene cluster. The repressive activity of Znf202 was firmly confirmed in an apoE reporter assay and Znf202 responsive elements within the ApoE promoter were identified. Adenoviral Znf202 transfer to Ldlr-/- mice resulted in downregulation of apoe, apoc1, apoa1, and apoc3 within 24 h after gene transfer. Interestingly, key genes in bile flux (abcg5/8 and bsep) and in bile acid synthesis (cyp7a1) were also downregulated. At 5 days post-infection, the expression of the aforementioned genes was normalized, but mice had developed severe hepatosteatosis accompanied by hypercholesterolemia and hypoalphalipoproteinemia. A much milder phenotype was observed in wildtype mice after 5 days of hepatic Znf202 overexpression. Interestingly and similar to Ldl-/- mice, HDL-cholesterol levels in wildtype mice were lowered after hepatic Znf202 overexpression. Conclusion/Significance: Znf202 overexpression in vivo reveals an important role of this transcriptional regulator in liver lipid homeostasis, while firmly establishing the proposed key role in the control of HDL levels

Density of Common Complex Ocular Traits in the Aging Eye: Analysis of Secondary Traits in Genome-Wide Association Studies

Genetic association studies are identifying genetic risks for common complex ocular traits such as age-related macular degeneration (AMD). The subjects used for discovery of these loci have been largely from clinic-based, case-control studies. Typically, only the primary phenotype (e.g., AMD) being studied is systematically documented and other complex traits (e.g., affecting the eye) are largely ignored. The purpose of this study was to characterize these other or secondary complex ocular traits present in the cases and controls of clinic-based studies being used for genetic study of AMD. The records of 100 consecutive new patients (of any diagnosis) age 60 or older for which all traits affecting the eye had been recorded systematically were reviewed. The average patient had 3.5 distinct diagnoses. A subset of 10 complex traits was selected for further study because they were common and could be reliably diagnosed. The density of these 10 complex ocular traits increased by 0.017 log-traits/year (P = 0.03), ranging from a predicted 2.74 at age 60 to 4.45 at age 90. Trait-trait association was observed only between AMD and primary vitreomacular traction (P = 0.0009). Only 1% of subjects age 60 or older had no common complex traits affecting the eye. Extrapolations suggested that a study of 2000 similar subjects would have sufficient power to detect genetic association with an odds ratio of 2.0 or less for 4 of these 10 traits. In conclusion, the high prevalence of complex traits affecting the aging eye and the inherent biases in referral patterns leads to the potential for confounding by undocumented secondary traits within case-control studies. In addition to the primary trait, other common ocular phenotypes should be systematically documented in genetic association studies so that adjustments for potential trait-trait associations and other bias can be made and genetic risk variants identified in secondary analyses

Imaging biomarker roadmap for cancer studies.

Imaging biomarkers (IBs) are integral to the routine management of patients with cancer. IBs used daily in oncology include clinical TNM stage, objective response and left ventricular ejection fraction. Other CT, MRI, PET and ultrasonography biomarkers are used extensively in cancer research and drug development. New IBs need to be established either as useful tools for testing research hypotheses in clinical trials and research studies, or as clinical decision-making tools for use in healthcare, by crossing 'translational gaps' through validation and qualification. Important differences exist between IBs and biospecimen-derived biomarkers and, therefore, the development of IBs requires a tailored 'roadmap'. Recognizing this need, Cancer Research UK (CRUK) and the European Organisation for Research and Treatment of Cancer (EORTC) assembled experts to review, debate and summarize the challenges of IB validation and qualification. This consensus group has produced 14 key recommendations for accelerating the clinical translation of IBs, which highlight the role of parallel (rather than sequential) tracks of technical (assay) validation, biological/clinical validation and assessment of cost-effectiveness; the need for IB standardization and accreditation systems; the need to continually revisit IB precision; an alternative framework for biological/clinical validation of IBs; and the essential requirements for multicentre studies to qualify IBs for clinical use.Development of this roadmap received support from Cancer Research UK and the Engineering and Physical Sciences Research Council (grant references A/15267, A/16463, A/16464, A/16465, A/16466 and A/18097), the EORTC Cancer Research Fund, and the Innovative Medicines Initiative Joint Undertaking (grant agreement number 115151), resources of which are composed of financial contribution from the European Union's Seventh Framework Programme (FP7/2007-2013) and European Federation of Pharmaceutical Industries and Associations (EFPIA) companies' in kind contribution

Convergent functional genomic studies of omega-3 fatty acids in stress reactivity, bipolar disorder and alcoholism

Omega-3 fatty acids have been proposed as an adjuvant treatment option in psychiatric disorders. Given their other health benefits and their relative lack of toxicity, teratogenicity and side effects, they may be particularly useful in children and in females of child-bearing age, especially during pregnancy and postpartum. A comprehensive mechanistic understanding of their effects is needed. Here we report translational studies demonstrating the phenotypic normalization and gene expression effects of dietary omega-3 fatty acids, specifically docosahexaenoic acid (DHA), in a stress-reactive knockout mouse model of bipolar disorder and co-morbid alcoholism, using a bioinformatic convergent functional genomics approach integrating animal model and human data to prioritize disease-relevant genes. Additionally, to validate at a behavioral level the novel observed effects on decreasing alcohol consumption, we also tested the effects of DHA in an independent animal model, alcohol-preferring (P) rats, a well-established animal model of alcoholism. Our studies uncover sex differences, brain region-specific effects and blood biomarkers that may underpin the effects of DHA. Of note, DHA modulates some of the same genes targeted by current psychotropic medications, as well as increases myelin-related gene expression. Myelin-related gene expression decrease is a common, if nonspecific, denominator of neuropsychiatric disorders. In conclusion, our work supports the potential utility of omega-3 fatty acids, specifically DHA, for a spectrum of psychiatric disorders such as stress disorders, bipolar disorder, alcoholism and beyond

Pilot-study for the Pienter-project: Seroprevalence for mumps, measles, rubella, Toxoplasma gondii, Toxocara, T. spiralis and hepatitis A

Important information on the occurrence of infectious diseases can be derived from serosurveillance. In 1994 a pilot study for the PIENTER-project was carried out to investigate the feasibility of the establishment of a serum bank representatitive for the Dutch general population. As part of this pilot-study the seroprevalence was measured for mumps, measles, rubella, pertussis, Toxoplasmosis, Toxocara, T. spiralis and Hepatitis A in the 827 participants. The seroprevalences for mumps, measles and rubella was 97,6%, 98,2% and 97,6%, respectively. IgA-antibodies and/or IgG-antibodies against pertussis of at least 5 Units/ml were present for 61,3% and 35,6% of the participants. The seroprevalence for toxoplasma, toxocara and hepatitis A were 43%, 19% and 27,1%, respectively and increased with age. Only two participants had antibodies for T. spiralis. However, due to the small and non-representatitive sample in the pilot, it is impossible to make reliable conclusions. After the large scale nation-wide data collection that will be realised in 1995/1996 reliable seroprevalence estimates for the Dutch general population will become available.Inleiding: Serosurveillance - onderzoek naar de aanwezigheid van specifieke antistoffen in de populatie - kan een belangrijke bijdrage leveren aan het inzicht in het voorkomen van infectieziekten. Met name ter bewaking van de immuniteit van de bevolking voor ziekten waartegen in het kader van het Rijksvaccinatieprogramma wordt gevaccineerd is sero- oftewel immunosurveillance van belang. In 1994 is als voorloper op een landelijk onderzoek een pilot-onderzoek voor het PIENTER-project (Peiling Immunisatie Effect Nederland ter Evaluatie van het Rijksvaccinatieprogramma) uitgevoerd. In het kader van dit project wordt een serumbank opgericht van een aselecte steekproef van de Nederlandse bevolking. Methode: Uit de provincie Utrecht is een naar inwonertal gewogen steekproef van gemeenten getrokken. Uit bevolkingsregisters van Utrecht, Zeist, Amerongen en Woudenberg is een naar leeftijd gestratificeerde steekproef (0, 1-4, 5-9 t/m 75-79 jaar) getrokken van 510 personen (N=2040). Van 827 personen kon een bloedmonster worden afgenomen. Daarin zijn antistofbepalingen verricht voor bof, mazelen, rubella, kinkhoest, Toxoplasma, Toxocara, T. spiralis en hepatitis A. De specifieke seroprevalentie werd berekend voor leeftijd, geslacht, ervaren gezondheid, sociaal economische status, geboorteland en religie. Resultaten: Voor bof, mazelen en rubella bedroeg het percentage seronegatieven resp. 2,4%, 1,8% en 2,4%. Ruim de helft van het aantal personen zonder aantoonbare antistoffen was jonger dan een jaar. Voor mannen was het percentage seronegatieven zowel voor bof, mazelen als rubella iets hoger (bof 3,7% vs. 2,2% ; mazelen 3,4% vs. 1,5% ; rubella 3,7% vs. 2,0%). Voor personen met een geloof waarbij vaccinaties principieel worden afgewezen, antroposofen en personen die niet tot een dergelijk geloof behoorden, bedroegen het percentage seronegatieven voor bof resp. 3,1%, 15,0% en 2,5%, voor mazelen resp. 0.9%, 6,1% en 1,9% en voor rubella 7,0%, 2,4% en 0,0%. In Woudenberg was het percentage seronegatieven voor mazelen (3,4%) en rubella (4,2%) het hoogst, in Zeist en Woudenberg voor bof (4,0% en 3,7%) . Voor kinkhoest nam het percentage personen met IgA-antistoffen van tenminste 5 E/ml toe met de leeftijd van 0% voor nuljarigen tot 80% bij 75-79 jarigen. Circa 4% van personen jonger dan 5 jaar en 23,7% van de 5-9 jarigen had IgG-antistoffen van tenminste 5 E/ml. Voor oudere leeftijdsgroepen schommelde dit percentage tussen de 25% en 52%. Bij 43% werden antistoffen tegen toxoplasma aangetoond. Het percentage nam toe van 3,6% bij nuljarigen tot 87,4% bij 75-79 jarigen. Voor Toxocara bedroeg de seroprevalentie 19%. Bij personen jonger dan 10 jaar werd bij 10% of minder antistoffen tegen Toxocara gevonden ten opzichte van 39,4% bij 75-79 jarigen. Bij twee personen werden IgM-antistoffen tegen T. spiralis aangetoond ; beide personen hadden geen IgG-antistoffen. Het percentage personen met hepatitis A antistoffen bedroeg 27,3% ; 0% voor personen jonger dan 5 jaar ten opzichte van 71% voor 75-79 jarigen. De prevalentie voor personen die niet in Nederland waren geboren bedroeg 52,9% t.o.v. 26,0% personen in Nederland waren geboren. Beschouwing: Door de beperkte omvang van de pilot en niet-landelijke representativiteit zijn (met name voor subgroepen) nog geen betrouwbare seroprevalentie schattingen mogelijk. Na de uitvoering van het landelijke onderzoek dat eind 1995 van start gaat, zullen betrouwbare seroprevalentie schattingen beschikbaar zijn. Voorlopige resultaten duiden erop dat de algemene bevolking goed beschermd is ten aanzien van bof, mazelen en rubella. Toename van IgG- en IgA-antistoffen met de leeftijd duiden op circulatie van en natuurlijke infecties met Bordetella (para)pertussis. De seroprevalentie van toxoplasma (43%) en Toxocara (19%) antistoffen nemen toe met de leeftijd. Er lijkt geen sprake te zijn van een infectiedruk voor T. spiralis. De seroprevalentie voor hepatitis A bedroeg 27%. De daling van de incidentie van hepatitis A infecties na de Tweede wereldoorlog zijn in de leeftijdspecifieke seroprevalenties duidelijk zichtbaar

Pilot-study for the Pienter-project: Seroprevalence for mumps, measles, rubella, Toxoplasma gondii, Toxocara, T. spiralis and hepatitis A

Inleiding: Serosurveillance - onderzoek naar de aanwezigheid van specifieke antistoffen in de populatie - kan een belangrijke bijdrage leveren aan het inzicht in het voorkomen van infectieziekten. Met name ter bewaking van de immuniteit van de bevolking voor ziekten waartegen in het kader van het Rijksvaccinatieprogramma wordt gevaccineerd is sero- oftewel immunosurveillance van belang. In 1994 is als voorloper op een landelijk onderzoek een pilot-onderzoek voor het PIENTER-project (Peiling Immunisatie Effect Nederland ter Evaluatie van het Rijksvaccinatieprogramma) uitgevoerd. In het kader van dit project wordt een serumbank opgericht van een aselecte steekproef van de Nederlandse bevolking. Methode: Uit de provincie Utrecht is een naar inwonertal gewogen steekproef van gemeenten getrokken. Uit bevolkingsregisters van Utrecht, Zeist, Amerongen en Woudenberg is een naar leeftijd gestratificeerde steekproef (0, 1-4, 5-9 t/m 75-79 jaar) getrokken van 510 personen (N=2040). Van 827 personen kon een bloedmonster worden afgenomen. Daarin zijn antistofbepalingen verricht voor bof, mazelen, rubella, kinkhoest, Toxoplasma, Toxocara, T. spiralis en hepatitis A. De specifieke seroprevalentie werd berekend voor leeftijd, geslacht, ervaren gezondheid, sociaal economische status, geboorteland en religie. Resultaten: Voor bof, mazelen en rubella bedroeg het percentage seronegatieven resp. 2,4%, 1,8% en 2,4%. Ruim de helft van het aantal personen zonder aantoonbare antistoffen was jonger dan een jaar. Voor mannen was het percentage seronegatieven zowel voor bof, mazelen als rubella iets hoger (bof 3,7% vs. 2,2% ; mazelen 3,4% vs. 1,5% ; rubella 3,7% vs. 2,0%). Voor personen met een geloof waarbij vaccinaties principieel worden afgewezen, antroposofen en personen die niet tot een dergelijk geloof behoorden, bedroegen het percentage seronegatieven voor bof resp. 3,1%, 15,0% en 2,5%, voor mazelen resp. 0.9%, 6,1% en 1,9% en voor rubella 7,0%, 2,4% en 0,0%. In Woudenberg was het percentage seronegatieven voor mazelen (3,4%) en rubella (4,2%) het hoogst, in Zeist en Woudenberg voor bof (4,0% en 3,7%) . Voor kinkhoest nam het percentage personen met IgA-antistoffen van tenminste 5 E/ml toe met de leeftijd van 0% voor nuljarigen tot 80% bij 75-79 jarigen. Circa 4% van personen jonger dan 5 jaar en 23,7% van de 5-9 jarigen had IgG-antistoffen van tenminste 5 E/ml. Voor oudere leeftijdsgroepen schommelde dit percentage tussen de 25% en 52%. Bij 43% werden antistoffen tegen toxoplasma aangetoond. Het percentage nam toe van 3,6% bij nuljarigen tot 87,4% bij 75-79 jarigen. Voor Toxocara bedroeg de seroprevalentie 19%. Bij personen jonger dan 10 jaar werd bij 10% of minder antistoffen tegen Toxocara gevonden ten opzichte van 39,4% bij 75-79 jarigen. Bij twee personen werden IgM-antistoffen tegen T. spiralis aangetoond ; beide personen hadden geen IgG-antistoffen. Het percentage personen met hepatitis A antistoffen bedroeg 27,3% ; 0% voor personen jonger dan 5 jaar ten opzichte van 71% voor 75-79 jarigen. De prevalentie voor personen die niet in Nederland waren geboren bedroeg 52,9% t.o.v. 26,0% personen in Nederland waren geboren. Beschouwing: Door de beperkte omvang van de pilot en niet-landelijke representativiteit zijn (met name voor subgroepen) nog geen betrouwbare seroprevalentie schattingen mogelijk. Na de uitvoering van het landelijke onderzoek dat eind 1995 van start gaat, zullen betrouwbare seroprevalentie schattingen beschikbaar zijn. Voorlopige resultaten duiden erop dat de algemene bevolking goed beschermd is ten aanzien van bof, mazelen en rubella. Toename van IgG- en IgA-antistoffen met de leeftijd duiden op circulatie van en natuurlijke infecties met Bordetella (para)pertussis. De seroprevalentie van toxoplasma (43%) en Toxocara (19%) antistoffen nemen toe met de leeftijd. Er lijkt geen sprake te zijn van een infectiedruk voor T. spiralis. De seroprevalentie voor hepatitis A bedroeg 27%. De daling van de incidentie van hepatitis A infecties na de Tweede wereldoorlog zijn in de leeftijdspecifieke seroprevalenties duidelijk zichtbaar.Important information on the occurrence of infectious diseases can be derived from serosurveillance. In 1994 a pilot study for the PIENTER-project was carried out to investigate the feasibility of the establishment of a serum bank representatitive for the Dutch general population. As part of this pilot-study the seroprevalence was measured for mumps, measles, rubella, pertussis, Toxoplasmosis, Toxocara, T. spiralis and Hepatitis A in the 827 participants. The seroprevalences for mumps, measles and rubella was 97,6%, 98,2% and 97,6%, respectively. IgA-antibodies and/or IgG-antibodies against pertussis of at least 5 Units/ml were present for 61,3% and 35,6% of the participants. The seroprevalence for toxoplasma, toxocara and hepatitis A were 43%, 19% and 27,1%, respectively and increased with age. Only two participants had antibodies for T. spiralis. However, due to the small and non-representatitive sample in the pilot, it is impossible to make reliable conclusions. After the large scale nation-wide data collection that will be realised in 1995/1996 reliable seroprevalence estimates for the Dutch general population will become available.IGZ/SV