Annenin Anksiyete ve Depresyon Belirtilerinin Serebral Palsili Çocukların Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi

Amaç: Serebral palsi (SP) çocukların yaşam kalitesi üzerine belirgin etkilere sahiptir. Çocukların yaşam kalitesinin belirlenmesinde ebeveyn bildiriminin sıklıkla belirleyici olduğu düşünüldüğünde, ebeveyn bildirimini etkileyen potansiyel psikososyal faktörlerin anlaşılması önemlidir. Bu çalışmanın amacı; SP'li çocuklarına bakım veren annenin depresif ve anksiyete belirtilerinin, etkileme ihtimali olan klinik ve demografik verilerden bağımsız olarak çocukların yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktır Yöntem: Polikliniğe başvuran 7-18 yaş aralığındaki 97 SP olgusu Çocuk-lar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği- Ebeveyn formu (ÇİYKÖ-E) ile değerlen-dirilmiştir. Hastaların SP tipi, kaba ve ince motor fonksiyonları, zihinsel gelişim düzeyleri ve diğer klinik değişkenleri kaydedilmiştir. Annelerin depresyon belirti düzeyi Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), anksiyete belirti düzeyi ise Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Regresyon analizine göre; erkek cinsiyet, zihinsel yetersizlik düzeyi ve yüksek anne BAÖ skorlarının ÇİYKÖ-E fiziksel sağlık pua-nı üzerine; zihinsel yetersizlik düzeyi ve yüksek anne BDÖ skorlarının ÇİYKÖ-E psikososyal sağlık puanı üzerine negatif etkisinin olduğu sap-tanmıştır. Zihinsel yetersizlik düzeyi, kaba motor fonksiyon kaybı düzeyi ve yüksek anne BDÖ skorlarının ise ÇİYKÖ-E toplam puanını negatif yordadığı bulunmuştur.Sonuç: Bu bulgular, SP'li çocuklarda annenin depresyon ve anksiyete belirti düzeyinin, diğer klinik değişkenlerden bağımsız olarak ÇİYKÖ-E skorları üzerine yordayıcı olduğunu göstermiştir.Introduction: Cerebral palsy (CP) interferes with the quality of life (QOL) of children with CP, and given that parents report having to often guide their children's decision making, it is important to understand the psychosocial factors that have a potential influence on parent-proxy reports. The purpose of this study was to investigate the impact of maternal anxiety and depression symptoms on parent proxy-reported health-related QOL (HRQOL) for children with CP, while controlling other clinical and demographical variables that may have affect HRQOL. Methods: The HRQOL scores of 97 outpatients with CP, aged 7-18 years, were assessed using the Pediatric QOL Inventory, Parent version (PedsQL-P). Each patient's type of CP, gross and fine motor function levels, severity of intellectual disability (ID), and other clinical variables were recorded. The levels of depression symptoms in each mother were assessed using the Beck Depression Inventory BDI), and the levels of anxiety symptoms were assessed with the Beck Anxiety Inventory (BAI). Results: According to regression analyses, male gender, severity of ID, and higher mothers' BAI scores had negative effects on the PedsQL-P physical scores, and severity of ID and higher mothers' BDI scores had negative effects on the PedsQL-P psychosocial scores. Regarding the determinants of total HRQOL, severity of ID, GMFCS score, and higher mothers' BDI scores negatively impacted the PedsQL-P total scores. Conclusion: Our findings show significant predictor effects of the mothers' anxiety and depressive symptoms, independent from other clinical variables, on the mother-rated HRQOL scores in children with C

Multipl Skleroz Tanılı ve Sağlıklı Kadınların Alt Üriner Sistem Semptomlarının Karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmada, multipl skleroz (MS) tanılı kadınların ve sağlıklı gönüllülerin alt üriner sistem semptomlarını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya MS’li 48 kadın (ortalama yaş 41,13±10,93 yıl) ile sağlıklı 51 kadın (38,88±10,26 yıl) dahil edildi. Sosyodemografik özellikler kaydedildikten sonra alt üriner sistem semptomları Bristol Kadın Alt Üriner Sistem Semptomları İndeksi (BKAÜSSİ) ile, pelvik taban prob¬lemleri Pelvik Taban Distres Envanteri-20 (PTDE-20) ve Global Pelvik Taban Rahatsızlık Anketi (GPTRA) ile, aşırı aktif mesane semptomları Aşırı Aktif Mesane Anketi-V8 (AAM-V8) ile, yaşam kali¬tesi Multipl Skleroz Yaşam Kalitesi Anketi-54 (MSYKA-54) ile değerlendirildi. Bulgular: İki grubun BKAÜSSİ depolama, inkontinans ve yaşam kalitesi alt boyut ve toplam puan¬ları arasında anlamlı fark saptandı (p?0,05). Üriner inkontinans şikayetleri, mikst üriner inkontinans sıklığı, pelvik taban problemleri ve aşırı aktif mesane semptomları MS’li kadınlarda sağlıklı kadınlara kıyasla daha yaygındı (p?0,05). MS’li kadınların ortalama MSYKA-54 bileşik fiziksel ve mental sağ¬lık puanları sırasıyla 58,65±19,08 ve 63,68±20,48 idi, ortalama MSYKA-54 total sağlık puanları ise 122,33±36,2 olarak tespit edildi. Sonuç: MS’li kadınlarda alt üriner sistem semptomları daha yaygındır ve yaşam kalitesi olumsuz etkilenmektedir. Klinik değerlendirmelerde üriner inkontinans problemleri göz ardı edilme¬meli, alt üriner sistem semptomları da incelenmelidi

Polypharmacy in osteoporosis patients

Amaç: Bu çalışmada osteoporoz hastalarında çoklu ilaç kullanım oranını, kemik metabolizması ve denge üzerine etkili ilaçların kullanım oranını belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak-Mayıs 2014 tarihleri arasında Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniklerine başvuran hastalar arasından primer veya sekonder osteoporoz tanısı konulan, kadın hastalar yazılı onamları alınarak çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden ilk 1000 hastanın verileri değerlendirildi. Hastaların yaşı, özgeçmiş bilgileri ve o an itibariyle kullanmakta olduğu tüm ilaçların ve mevcut kontrolünde başlanan ilaçların kayıtları tutuldu. Kemik metabolizması üzerine etkili olan ilaçların kullanımı belirlendi. Yan etki proflinde baş dönmesi, uykuya meyil, dikkat dağınıklığı, görme keskinliğinde azalma, ortostatik hipotansiyon ve ototoksisitenin olduğu, denge üzerine potansiyel etkileri olabilecek ilaçların kullanımı belirlendi. Bulgular: Bu çalışmada katılımcıların %64'ünün 5 ve üzeri ilaç kullanmakta olduğu ve en sık kullanılan ilaç gruplarının Analjezikler (%65,4), anti-hipertansifer (%52,6) ve sindirim sistemi (%37,3) ilaçları olduğu belirlendi. Ayrıca katılımcıların %65,5'inin kemik metabolizması üzerine ve %93,7'sinin denge üzerine olumsuz etki potansiyeli olan bir ilaç kullanımı olduğu belirlendi. Sonuç: Osteoporoz tedavisi esnasında hasta çoklu ilaç kullanımı açısından değerlendirilmeli, kullandığı ilaçlar kaydedilmeli, varsa ilaç etkileşimleri belirlenmelidir. Özellikle belirli ilaç gruplarının kemik metabolizması üzerine olumsuz etkileri olduğundan bu grup ilaçlar mümkün olduğunca kısa süreli kullanılıp, kesilmelidir. Ayrıca görme, somatosensöryal sistem ve vestibüler sistem üzerine etkili olan ilaçların kullanımı esnasında hastaya yan etkiler açısından ayrıntılı bilgi verilmeli ve günlük yaşam aktiviteleri düzenlenmelidir. (Türk Osteoporoz Dergisi 2015;21: 5-9)Objective: In this study, it was aimed to determine the rates of multiple drug use in the patients with osteoporosis as well as the use of drugs affecting bone metabolism and balance. Materials and Methods: We included outpatients from Physical Medicine and Rehabilitation Policlinics diagnosed with primary or secondary osteoporosis between January 2014 and May 2014. Written consent of the participants was obtained. Data of the frst 1000 patients who agreed to participate in the study were evaluated. Data regarding age, history, drugs currently being used and newly initiated were recorded. The drugs that affect bone metabolism were determined. The drugs that heva side effects including dizziness, somnolence, distractibility, decrease in the visual acuity, orthostatic hypotension and ototoxicity and were recorded because these can cause a balance disorder. Results: In this study, 64% of the participants were on fve or more drugs. The most commonly used drugs were analgesics (65.4%), anti- hypertensives (52.6%), and drugs for digestive system (37.3%). We found that 65.5% of the participants were using drugs that may have side effects on bone metabolism and 93.7% were using drugs that may have side effects on balance. Conclusion: Multi-drug use and drug interactions should be considered during the treatment of osteoporosis and the drugs used should be recorded. Drugs that affect bone metabolism should only be used over the short term. Also, patients should be informed about side effects that might affect visuality, somatosensorial system and vestibular system and their daily activities should be regulated. (Turkish Journal of Osteoporosis 2015;21: 5-9

Common mistakes in the dual-energy x-ray absorptiometry (dxa) in turkey. A retrospective descriptive multicenter study

Background: Osteoporosis is a widespread metabolic bone disease representing a global public health problem currently affecting more than two hundred million people worldwide. The World Health Organization states that dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) is the best densitometric technique for assessing bone mineral density (BMD). DXA provides an accurate diagnosis of osteoporosis, a good estimation of fracture risk, and is a useful tool for monitoring patients undergoing treatment. Common mistakes in BMD testing can be divided into four principal categories: 1) indication errors, 2) lack of quality control and calibration, 3) analysis and interpretation errors, and 4) inappropriate acquisition techniques. The aim of this retrospective multicenter descriptive study is to identify the common errors in the application of the DXA technique in Turkey. Methods: All DXA scans performed during the observation period were included in the study if the measurements of both, the lumbar spine and proximal femur were recorded. Forearm measurement, total body measurements, and measurements performed on children were excluded. Each examination was surveyed by 30 consultants from 20 different centers each informed and trained in the principles of and the standards for DXA scanning before the study. Results: A total of 3,212 DXA scan results from 20 different centers in 15 different Turkish cities were collected. The percentage of the discovered erroneous measurements varied from 10.5% to 65.5% in the lumbar spine and from 21.3% to 74.2% in the proximal femur. The overall error rate was found to be 31.8% (n = 1021) for the lumbar spine and 49.0% (n = 1576) for the proximal femur. Conclusion: In Turkey, DXA measurements of BMD have been in use for over 20 years, and examination processes continue to improve. There is no educational standard for operator training, and a lack of knowledge can lead to significant errors in the acquisition, analysis, and interpretation