Posterior Reversible Encephalopathy Syndrome (Pres) – A Case Report

Posterior reversible encephalopathy syndrome (PRES) is a transient cliniconeuroradiological condition characterized by headache, visual disturbances, seizures and altered mental status. These clinical manifestations are most commonly associated with arterial hypertension, preeclampsia/eclampsia and immunosuppressive agents. Magnetic resonance imaging (MRI) studies typically show edema in the white matter of cerebral posterior regions. A case of an elderly woman with a history of hypertension who demonstrated PRES after a recent cancer surgery is presented. (Journal of the Turkish Society Intensive Care 2011; 9: 103-6

Limbal Stem Cell Deficiency and Treatment with Stem Cell Transplantation

Görme fonksiyonunun iyi olabilmesinin ilk koşulu, korneanın saydam olmasıdır. Korneanın saydam olabilmesi için ise diferansiyasyonunu tamamlamış yüzeyel hücrelerin dökülmesi ile sürekli yenilenen epitel tabakasının düzenli ve avasküler yapısını koruması zorunludur. Yenilenen epitel hücrelerinin kaynağı, limbus bölgesinde yerleşen kök hücrelerdir. Kornea vaskülarizasyonu ve opaklaşma ile giden körlük, tüm dünyadaki körlüklerin yaklaşık olarak %10'unu oluşturmaktadır (6-10 milyon kişi) ve limbal kök hücre yetmezliğinde bu türde körlük yapan faktörlerin başında gelmektedir. Kimyasal/ısı yanıkları, Steven Johnson sendromu, konjenital/genetik anomaliler gibi birincil veya ikincil herhangi bir nedenle limbal kök hücrelerin fonksiyonunu kaybetmesi, konjonktiva epitelinin kornea üzerine yürümesine, skar-vaskülarizasyon gelişimiyle ciddi görme kaybı oluşmasına neden olmaktadır. Günümüzde bu patolojinin etkin tedavi seçenekleri sınırlıdır. Tek gözün etkilendiği olgularda diğer gözden otolog limbal doku transplantasyonu ile görmenin tekrar elde edilmesine çalışılmaktadır. Ancak sağlam gözü aynı hastalık açısından riske atmamak için, mümkün olduğunca küçük doku kullanılmakta ve tedavinin tekrarlanmasından kaçınılmaktadır. İn vivo olarak limbal epitel hücrelerin yalnızca %1-2'si kök hücredir. Klinik başarıda en önemli etken nakledilen dokunun yeterli miktarda kök hücre içermesidir. Bu sebeplerle, kök hücrelerini kültür ortamında korumak ve çoğaltmak adına çeşitli girişimlerde bulunulmaktadır. İlk kez limbal kök hücrelerin in vitro çoğaltılabileceğini ve limbal kök hücre yetmezliği tedavisinde kullanılabileceğini gösterilmesinden sonra günümüze kadar geçen 20 yılda, limbal epitel hücre kültürlerinde birçok farklı yöntem kullanılmıştır. Bu uygulamalar içinde en başarılı ve sıklıkla kullanım bulan yöntem, limbal biyopsinin biyo-uyumlu bir materyal üzerinde (tercihen insan amniyon membranı) eksplant kültür olarak çoğaltılması ve bu dokunun (kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre) cerrahi olarak nakledilmesidir. Günümüzde hücresel ürün kullanımına ilişkin değişen yasal düzenlemeler sonucu ülkemiz ve tüm dünyada artık kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre naklinin iyi laboratuvar uygulamaları kapsamında, hayvansal ürünlerden arındırılmış ürünlerle (xenofree) hazırlanarak kullanımı yaygın kabul görmektedir.The cornea is the outermost tissue of the eye and it must be transparent for the maintenance of good visual function. The superficial epithelium of the cornea, which is renewed continuously by corneal stem cells, plays a critical role in the permanence of this transparency. These stem cells are localized at the cornea-conjunctival transition zone, referred to as the limbus. When this zone is affected/destroyed, limbal stem cell deficiency ensues. Loss of limbal stem cell function allows colonization of the corneal surface by conjunctival epithelium. Over 6 million people worldwide are affected by corneal blindness, and limbal stem cell deficiency is one of the main causes. Fortunately, it is becoming possible to recover vision by autologous transplantation of limbal cells obtained from the contralateral eye in unilateral cases. Due to the potential risks to the donor eye, only a small amount of tissue can be obtained, in which only 1-2% of the limbal epithelial cells are actually limbal stem cells. Vigorous attempts are being made to expand limbal stem cells in culture to preserve or even enrich the stem cell population. Ex vivo expanded limbal stem cell treatment in limbal stem cell deficiency was first reported in 1997. In the 20 years since, various protocols have been developed for the cultivation of limbal epithelial cells. It is still not clear which method promotes effective stem cell viability and this remains a subject of ongoing research. The most preferred technique for limbal cell culture is the explant culture model. In this approach, a small donor eye limbal biopsy is placed as an explant onto a biocompatible substrate (preferably human amniotic membrane) for expansion. The outgrowth (cultivated limbal epithelial cells) is then surgically transferred to the recipient eye.Due to changing regulations concerning cell-based therapy, the implementation of cultivated limbal epithelial transplantation in accordance with Good Laboratory Practice using xenobiotic-free systems is becoming widely accepted both in Turkey and worldwide

Carotid artery plaque structure in the context of symptomatic/asymptomatic nature of carotid artery stenosis

Objective: In this paper, we examined the relationship between atherosclerotic plaque characteristics and symptomatic carotid artery disease. Material and methods: Twenty-two patients who underwent carotid endarterectomy were enrolled into the study. Thirteen patients were male and remaining 9 patients were female. The mean age was 60.2 +/- 9.6 years. The carotid artery stenosis ranged between 75% and 99%. Eight patients were asymptomatic and remaining 14 patients were symptomatic. Ten patients suffered stroke. One of them had recurrent transient ischemic attacks, 4 patients had dizziness, and one of them had amaurosis fugax. The extracted plaques were evaluated by scanning acoustic microscopy (SAM) and micro-computerized tomography (micro-CT). Results: Smaller acoustic impedance values that reveal collagen-rich plaque formation were detected in patients who had stroke, while higher acoustic impedance values that reveal calcium-rich plaque formation were detected in the asymptomatic patients' plaques. Conclusions: Determination of plaque characteristics with modern radiographic techniques, rather than relying on the degree of stenosis in patients with carotid artery disease, may be helpful to discriminate patients requiring intervention.Cíl: V této studii jsme zkoumali vztah mezi charakteristikami aterosklerotického plátu a symptomatickým postižením karotických tepen. Materiál a metody: Do studie bylo zařazeno 22 pacientů (13 mužů a 9 žen průměrného věku 60,2 ± 9,6 roku) po endarterektomii karotických tepen. Závažnost stenózy karotické tepny se pohybovala v rozmezí 75 % až 99 %. Osm pacientů bylo asymptomatických a zbývajících 14 symptomatických. Deset pacientů prodělalo cévní mozkovou příhodu. V anamnéze měl jeden pacient recidivující tranzitorní ischemické příhody, čtyři pacienti uváděli presynkopální stav a u jednoho byla stanovena diagnóza amaurosis fugax. Odstraněné pláty byly vyšetřeny skenující akustickou mikroskopií (scanning acoustic microscopy, SAM) a mikrovýpočetní tomografi í (micro-computerized tomography, micro-CT). Výsledky: U pacientů po cévní mozkové příhodě byly nalezeny nižší hodnoty akustické impedance ukazující na tvorbu plátů s vysokým obsahem kolagenu, zatímco u asymptomatických pacientů byly vyšší hodnoty akustické impedance spojeny s tvorbou plátů bohatých na vápník. Závěry: Spíše než spoléhání se na závažnost stenózy u pacientů s postižením karotických tepen může při vyhledávání pacientů vyžadujících intervenci napomáhat určení charakteristik plátů moderními radiografi ckými metodami.Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığ

Limbal Stem Cell Deficiency and Treatment with Stem Cell Transplantation

The cornea is the outermost tissue of the eye and it must be transparent for the maintenance of good visual function. The superficial epithelium of the cornea, which is renewed continuously by corneal stem cells, plays a critical role in the permanence of this transparency. These stem cells are localized at the cornea-conjunctival transition zone, referred to as the limbus. When this zone is affected/destroyed, limbal stem cell deficiency ensues. Loss of limbal stem cell function allows colonization of the corneal surface by conjunctival epithelium. Over 6 million people worldwide are affected by corneal blindness, and limbal stem cell deficiency is one of the main causes. Fortunately, it is becoming possible to recover vision by autologous transplantation of limbal cells obtained from the contralateral eye in unilateral cases. Due to the potential risks to the donor eye, only a small amount of tissue can be obtained, in which only 1-2% of the limbal epithelial cells are actually limbal stem cells. Vigorous attempts are being made to expand limbal stem cells in culture to preserve or even enrich the stem cell population. Ex vivo expanded limbal stem cell treatment in limbal stem cell deficiency was first reported in 1997. In the 20 years since, various protocols have been developed for the cultivation of limbal epithelial cells. It is still not clear which method promotes effective stem cell viability and this remains a subject of ongoing research. The most preferred technique for limbal cell culture is the explant culture model. In this approach, a small donor eye limbal biopsy is placed as an explant onto a biocompatible substrate (preferably human amniotic membrane) for expansion. The outgrowth (cultivated limbal epithelial cells) is then surgically transferred to the recipient eye. Due to changing regulations concerning cell-based therapy, the implementation of cultivated limbal epithelial transplantation in accordance with Good Laboratory Practice using xenobiotic-free systems is becoming widely accepted both in Turkey and worldwide

Limbal Kök Hücre Yetmezliği ve Tedavisinde Kök Hücre Nakli

The cornea is the outermost tissue of the eye and it must be transparent for the maintenance of good visual function. The superficial epithelium of the cornea, which is renewed continuously by corneal stem cells, plays a critical role in the permanence of this transparency. These stem cells are localized at the cornea-conjunctival transition zone, referred to as the limbus. When this zone is affected/destroyed, limbal stem cell deficiency ensues. Loss of limbal stem cell function allows colonization of the corneal surface by conjunctival epithelium. Over 6 million people worldwide are affected by corneal blindness, and limbal stem cell deficiency is one of the main causes. Fortunately, it is becoming possible to recover vision by autologous transplantation of limbal cells obtained from the contralateral eye in unilateral cases. Due to the potential risks to the donor eye, only a small amount of tissue can be obtained, in which only 1-2% of the limbal epithelial cells are actually limbal stem cells. Vigorous attempts are being made to expand limbal stem cells in culture to preserve or even enrich the stem cell population. Ex vivo expanded limbal stem cell treatment in limbal stem cell deficiency was first reported in 1997. In the 20 years since, various protocols have been developed for the cultivation of limbal epithelial cells. It is still not clear which method promotes effective stem cell viability and this remains a subject of ongoing research. The most preferred technique for limbal cell culture is the explant culture model. In this approach, a small donor eye limbal biopsy is placed as an explant onto a biocompatible substrate (preferably human amniotic membrane) for expansion. The outgrowth (cultivated limbal epithelial cells) is then surgically transferred to the recipient eye.Due to changing regulations concerning cell-based therapy, the implementation of cultivated limbal epithelial transplantation in accordance with Good Laboratory Practice using xenobiotic-free systems is becoming widely accepted both in Turkey and worldwide.Görme fonksiyonunun iyi olabilmesinin ilk koşulu, korneanın saydam olmasıdır. Korneanın saydam olabilmesi için ise diferansiyasyonunu tamamlamış yüzeyel hücrelerin dökülmesi ile sürekli yenilenen epitel tabakasının düzenli ve avasküler yapısını koruması zorunludur. Yenilenen epitel hücrelerinin kaynağı, limbus bölgesinde yerleşen kök hücrelerdir. Kornea vaskülarizasyonu ve opaklaşma ile giden körlük, tüm dünyadaki körlüklerin yaklaşık olarak %10'unu oluşturmaktadır (6-10 milyon kişi) ve limbal kök hücre yetmezliğinde bu türde körlük yapan faktörlerin başında gelmektedir. Kimyasal/ısı yanıkları, Steven Johnson sendromu, konjenital/genetik anomaliler gibi birincil veya ikincil herhangi bir nedenle limbal kök hücrelerin fonksiyonunu kaybetmesi, konjonktiva epitelinin kornea üzerine yürümesine, skar-vaskülarizasyon gelişimiyle ciddi görme kaybı oluşmasına neden olmaktadır. Günümüzde bu patolojinin etkin tedavi seçenekleri sınırlıdır. Tek gözün etkilendiği olgularda diğer gözden otolog limbal doku transplantasyonu ile görmenin tekrar elde edilmesine çalışılmaktadır. Ancak sağlam gözü aynı hastalık açısından riske atmamak için, mümkün olduğunca küçük doku kullanılmakta ve tedavinin tekrarlanmasından kaçınılmaktadır. İn vivo olarak limbal epitel hücrelerin yalnızca %1-2'si kök hücredir. Klinik başarıda en önemli etken nakledilen dokunun yeterli miktarda kök hücre içermesidir. Bu sebeplerle, kök hücrelerini kültür ortamında korumak ve çoğaltmak adına çeşitli girişimlerde bulunulmaktadır. İlk kez limbal kök hücrelerin in vitro çoğaltılabileceğini ve limbal kök hücre yetmezliği tedavisinde kullanılabileceğini gösterilmesinden sonra günümüze kadar geçen 20 yılda, limbal epitel hücre kültürlerinde birçok farklı yöntem kullanılmıştır. Bu uygulamalar içinde en başarılı ve sıklıkla kullanım bulan yöntem, limbal biyopsinin biyo-uyumlu bir materyal üzerinde (tercihen insan amniyon membranı) eksplant kültür olarak çoğaltılması ve bu dokunun (kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre) cerrahi olarak nakledilmesidir. Günümüzde hücresel ürün kullanımına ilişkin değişen yasal düzenlemeler sonucu ülkemiz ve tüm dünyada artık kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre naklinin iyi laboratuvar uygulamaları kapsamında, hayvansal ürünlerden arındırılmış ürünlerle (xenofree) hazırlanarak kullanımı yaygın kabul görmektedir

Limbal Stem Cell Deficiency and Treatment with Stem Cell Transplantation

Görme fonksiyonunun iyi olabilmesinin ilk koşulu, korneanın saydam olmasıdır. Korneanın saydam olabilmesi için ise diferansiyasyonunu tamamlamış yüzeyel hücrelerin dökülmesi ile sürekli yenilenen epitel tabakasının düzenli ve avasküler yapısını koruması zorunludur. Yenilenen epitel hücrelerinin kaynağı, limbus bölgesinde yerleşen kök hücrelerdir. Kornea vaskülarizasyonu ve opaklaşma ile giden körlük, tüm dünyadaki körlüklerin yaklaşık olarak %10'unu oluşturmaktadır (6-10 milyon kişi) ve limbal kök hücre yetmezliğinde bu türde körlük yapan faktörlerin başında gelmektedir. Kimyasal/ısı yanıkları, Steven Johnson sendromu, konjenital/genetik anomaliler gibi birincil veya ikincil herhangi bir nedenle limbal kök hücrelerin fonksiyonunu kaybetmesi, konjonktiva epitelinin kornea üzerine yürümesine, skar-vaskülarizasyon gelişimiyle ciddi görme kaybı oluşmasına neden olmaktadır. Günümüzde bu patolojinin etkin tedavi seçenekleri sınırlıdır. Tek gözün etkilendiği olgularda diğer gözden otolog limbal doku transplantasyonu ile görmenin tekrar elde edilmesine çalışılmaktadır. Ancak sağlam gözü aynı hastalık açısından riske atmamak için, mümkün olduğunca küçük doku kullanılmakta ve tedavinin tekrarlanmasından kaçınılmaktadır. İn vivo olarak limbal epitel hücrelerin yalnızca %1-2'si kök hücredir. Klinik başarıda en önemli etken nakledilen dokunun yeterli miktarda kök hücre içermesidir. Bu sebeplerle, kök hücrelerini kültür ortamında korumak ve çoğaltmak adına çeşitli girişimlerde bulunulmaktadır. İlk kez limbal kök hücrelerin in vitro çoğaltılabileceğini ve limbal kök hücre yetmezliği tedavisinde kullanılabileceğini gösterilmesinden sonra günümüze kadar geçen 20 yılda, limbal epitel hücre kültürlerinde birçok farklı yöntem kullanılmıştır. Bu uygulamalar içinde en başarılı ve sıklıkla kullanım bulan yöntem, limbal biyopsinin biyo-uyumlu bir materyal üzerinde (tercihen insan amniyon membranı) eksplant kültür olarak çoğaltılması ve bu dokunun (kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre) cerrahi olarak nakledilmesidir. Günümüzde hücresel ürün kullanımına ilişkin değişen yasal düzenlemeler sonucu ülkemiz ve tüm dünyada artık kültüre edilmiş limbal epitelyal hücre naklinin iyi laboratuvar uygulamaları kapsamında, hayvansal ürünlerden arındırılmış ürünlerle (xenofree) hazırlanarak kullanımı yaygın kabul görmektedir.The cornea is the outermost tissue of the eye and it must be transparent for the maintenance of good visual function. The superficial epithelium of the cornea, which is renewed continuously by corneal stem cells, plays a critical role in the permanence of this transparency. These stem cells are localized at the cornea-conjunctival transition zone, referred to as the limbus. When this zone is affected/destroyed, limbal stem cell deficiency ensues. Loss of limbal stem cell function allows colonization of the corneal surface by conjunctival epithelium. Over 6 million people worldwide are affected by corneal blindness, and limbal stem cell deficiency is one of the main causes. Fortunately, it is becoming possible to recover vision by autologous transplantation of limbal cells obtained from the contralateral eye in unilateral cases. Due to the potential risks to the donor eye, only a small amount of tissue can be obtained, in which only 1-2% of the limbal epithelial cells are actually limbal stem cells. Vigorous attempts are being made to expand limbal stem cells in culture to preserve or even enrich the stem cell population. Ex vivo expanded limbal stem cell treatment in limbal stem cell deficiency was first reported in 1997. In the 20 years since, various protocols have been developed for the cultivation of limbal epithelial cells. It is still not clear which method promotes effective stem cell viability and this remains a subject of ongoing research. The most preferred technique for limbal cell culture is the explant culture model. In this approach, a small donor eye limbal biopsy is placed as an explant onto a biocompatible substrate (preferably human amniotic membrane) for expansion. The outgrowth (cultivated limbal epithelial cells) is then surgically transferred to the recipient eye.Due to changing regulations concerning cell-based therapy, the implementation of cultivated limbal epithelial transplantation in accordance with Good Laboratory Practice using xenobiotic-free systems is becoming widely accepted both in Turkey and worldwide