5233 sayılı Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun kapsamında idarenin sorumluluğu

Türkiye'nin uzun süreden beri gündemini meşgul eden ve gerek maddi ve gerekse de manevi yönden büyük sorunlara yol açan terör faaliyetleri nedeniyle bireylerin uğramış olduğu zararların tazmini sosyal bir hukuk devleti olan ülkemiz açısından oldukça öneme sahiptir. Devlet tarafından, terör faaliyetlerinin önlenmesi amacıyla büyük bir çaba sarf edilmekte ise de, ne yazık ki bunu engellemek her zaman mümkün olmamaktadır. Bu nedenle terörist eylemlerin en az zararla atlatılması için çeşitli düzenlemeler yapılmış ve çözüm yolları geliştirilmiştir. Terörle Mücadele Kanunu'nun kabul edilmesiyle başlayan bu süreç, 5233 sayılı Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun ile devam etmiş ve bu hususta ki uyuşmazlıkların öncelikli olarak dostane yollarla çözüme kavuşturulması amaçlanmıştır. Bu kapsamda, 5233 sayılı Kanun'un önemli bir getirisi olan "sulh yolu" uyuşmazlığın çözümü noktasında önemli ve etkili bir idari başvuru usulü olarak düzenlenmiştir. Bu çalışmamızda, terör eylemleri ve terörle mücadeleden kaynaklanan faaliyetler sonucunda bireylerin uğramış olduğu zararların tazmininde, 5233 sayılı Kanun'un kabulü öncesi dönemde çözümüne ilişkin süreç ile 5233 sayılı Kanun kapsamında getirilen yenilikler, bir idari başvuru makamı olarak düzenlenen Zarar Tespit Komisyonlarının oluşumu, komisyon kararlarının niteliği ve bu kararlara karşı izlenecek yöntemler ve son olarak da yargısal süreçteki yansımalarına yönelik çeşitli tespit ve değerlendirilmelere yargı kararları ışığında yer verilmiştir. Yer verilen tespit ve değerlendirmeler ışığında, 5233 sayılı Kanun'un, uygulanması noktasında bir takım eksiklikler ve çelişkilere sebebiyet verdiği görülmekle birlikte uyuşmazlıkların sulh yolu ile çözüme kavuşturulması ve yargıya intikal eden uyuşmazlıklar noktasında da yol gösterici olması adına, etkili ve işlevsel bir başvuru yolu olduğu sonucuna varılmıştır.Compensation for damages suffered by individuals because of terrorist activities be made busy Turkey's agenda for a long time and caused material and spiritual big problems are quite important for our country, which is a social state of law.Even though there is a great effort to prevent terrorism by the government, unfortunately, preventing it don't always possible, therefore minimalized terrorism has been made some regulations and developed solutions.This process, which started with the acceptance of the Fight Against Terrorism Law, continued with Law No. 5233 on Terrorism and Compensation for Damages Arising from the Fight Against Terrorism. Also, it was aimed to resolve disputes on this matter primarily through friendly means. In this context, the peace remedy, which is a significant benefit of Law No. 5233, has been regulated as an important and effective administrative application procedure at the point of resolution of the dispute.In this study, the process regarding the settlement of disputes in the period before the adoption of Law No. 5233 and the innovations brought within the scope of Law No 5233, the formation of Damage Assessment Commissions organized as an administrative appeal authority, the nature of the commission's decisions and the methods to be followed against these decisions finally, various determinations and evaluations regarding their reflections in the judicial process are included in the light of judicial decisions.Consequently, in the light of the determinations and evaluations included, Law No. 5233 has caused some deficiencies and contradictions in its implementation, but it is an effective and functional remedy for the settlement of disputes amicably and for guiding the disagreements submitted to the judiciary

Carbonates from the ancient world's longest aqueduct:A testament of Byzantine water management

The fourth‐ and fifth‐century aqueduct system of Constantinople is, at 426 km, the longest water supply line of the ancient world. Carbonate deposits in the aqueduct system provide an archive of both archaeological developments and palaeo‐environmental conditions during the depositional period. The 246‐km‐long aqueduct line from the fourth century used springs from a small aquifer, whereas a 180‐km‐long fifth‐century extension to the west tapped a larger aquifer. Although historical records testify at least 700 years of aqueduct activity, carbonate deposits in the aqueduct system display less than 27 years of operation. This implies that the entire system must have been cleaned of carbonate, presumably during regular campaigns. A 50‐km‐long double‐aqueduct section in the central part of the system may have been a costly but practical solution to allow repairs and cleaning of the aqueducts of carbonate to ascertain a continuous water supply to the city. The fifth‐century channel was commonly contaminated with clay, caused by the nature of the aqueduct system and possible local damage to the channel. This clay‐rich water could have been one of the reasons for the construction of large reservoirs in Constantinople. imageLeverhulme Trust http://dx.doi.org/10.13039/501100000275Deutsche Forschungsgemeinschaft http://dx.doi.org/10.13039/50110000165

İzmir‐Ankara suture as a Triassic to Cretaceous plate boundary – data from central Anatolia

The İzmir‐Ankara suture represents part of the boundary between Laurasia and Gondwana along which a wide Tethyan ocean was subducted. In northwest Turkey, it is associated with distinct oceanic subduction‐accretion complexes of Late Triassic, Jurassic and Late Cretaceous ages. The Late Triassic and Jurassic accretion complexes consist predominantly of basalt with lesser amounts of shale, limestone, chert, Permian (274 Ma zircon U‐Pb age) metagabbro and serpentinite, which have undergone greenschist facies metamorphism. Ar‐Ar muscovite ages from the phyllites range from 210 Ma down to 145 Ma with a broad southward younging. The Late Cretaceous subduction‐accretion complex, the ophiolitic mélange, consists of basalt, radiolarian chert, shale and minor amounts of recrystallized limestone, serpentinite and greywacke, showing various degrees of blueschist facies metamorphism and penetrative deformation. Ar‐Ar phengite ages from two blueschist metabasites are ca. 80 Ma (Campanian). The ophiolitic mélange includes large Jurassic peridotite‐gabbro bodies with plagiogranites with ca. 180 Ma U‐Pb zircon ages. Geochronological and geological data show that Permian to Cretaceous oceanic lithosphere was subducted north under the Pontides from the Late Triassic to the Late Cretaceous. This period was characterized generally by subduction‐accretion, except in the Early Cretaceous, when subduction‐erosion took place. In the Sakarya segment all the subduction accretion complexes, as well as the adjacent continental sequences, are unconformably overlain by Lower Eocene red beds. This, along with the stratigraphy of the Sakarya Zone indicate that the hard collision between the Sakarya Zone and the Anatolide‐Tauride Block took place in Paleocene

MUŞ YÖRESİNDEKİ PLİYOSEN YAŞLI VOLKANİTLERİN PETROLOJİSİ

Güneydoğu Anadolu'da Muş yöresinde yapılan bu çalışmada Pliyosen yaştaki Volkanitler petrografik ve kimyasal özellikleri bakımından incelenmiştir. Alkalen nitelikli olan ve plato lavları şeklinde gözlenen volkanitlere toleyitik volkanizma ile peralkalen bir volkanizma da eşlik etmektedir. Gerek ana element gerekse iz element içerikleri bu volkanitlerin kıta içinde oluştuklarını göstermektedir. K/Ar yöntemi ile yapılan radyometrik yaş tayinleri ile de neomagmatizmanın ilk ürünlerini veren volkanizmanın Erken Pliyosende faaliyete başladığı saptanmıştır

Adana baseni miyosen birimlerinin palinostratigrafi ve palinofasiyes özellikleri (Doğu Akdeniz, Türkiye).

The main purpose of this study is to investigate the palynostratigraphy and palynofacies of the Miocene Units in the Adana Basin (Eastern Mediterranean) and to establish a biostratigraphic framework for future studies. This study is a pioneering work in the Adana Basin, regarding the dinoflagellate cyst biostratigraphy. In this study, seven stratigraphic sections comprising the Köpekli, Cingöz, and Güvenç formations were measured and 482 samples were analyzed based on palynomorphs. According to the first and last occurrences and the acme of some selected taxa, nine biozones were identified from the late Burdigalian to earliest Tortonian. In order to apply a worldwide biostratigraphic correlation based on dinoflagellates, the biozones defined in this study have been compared with previously published dinocyst zonations in Denmark, Germany, Netherlands, NW Europe and the eastcoast U.S. The palynological analysis reveals that the recorded dinocyst events (e.g. Labyrinthodinium truncatum, Cerebrocysta poulsenii, Unipontidinium aquaeductus) occurred chronostratigraphically older in Turkey than those in Denmark, Germany, Netherlands, NW Europe and the eastcoast U.S. A paleo-environmental model was created for Köpekli, Cingöz and Güvenç formations based on proximal-distal trends of dinoflagallates. Based on the quantitative distribution patterns of dinocysts, a relative sea level curve is constructed and correlated with the eustatic sea level curve of Haq et al. (1987). The curve plotted for Miocene dinocysts in this study reflects striking similarities to the general trend of the eustatic sea level curve of Haq et al. (1987).  Ph.D. - Doctoral Progra

La cartographie géomorphologique, un outil de reconstruction d'évolution géomorphologique: Example de la Plaine de Çiftlik en Cappadoce (Niğde)

International audienceThe origin of the Çiftlik plain has long been subject to discussion. Pasquarè et al. (1988)'s proposal to identify it with one of the Cappadocian neogene calderas, has been rejected by Le Pennec et al. (1994) and Froger et al. (1998), who locate two neogene calderas in a) the Acıgöl-Nevşehir area, and b) the Derinkuyu plain area. However, Froger et al. (1998) include the Çiftlik plain in their "Derinkuyu caldera". In addition, the Çiftlik plain is usually considered as filled by the sediments of a former lake, the flat bottom of which would correspond to the plain surface more or less modified by the Melendiz river sedimentation and erosion. However, until the present study, no lake sediment had been evidenced in the plain. In this context, three series of questions are presented, and answers proposed about: (i) What is the origin of the Çiftlik plain? i.e. what is the geomorphological definition and designation of the plain according to its genesis and history? Is it: (a) volcanic or volcano-tectonic, ie a caldera or a remnant of a caldera? (b) unconnected with any structural bordering, ie an area kept out of the expansion of various volcanic complexes? (c) a tectonic basin, eg a subsiding basin? (ii) What is the nature and age of its fill? ie to what deposit(s) correspond the plain fill and its surface sediments? ie was the plain ever filled by a lake? what event caused the lake to occur? a dam in a palaeovalley, such as a lava flow, an avalanche, an ash-and-block flow, a mud-or debris-flow? (iii) What are the Early Holocene environmental dynamics of the plain, related to the human occupation in the area as studied in the archaeological excavation of Tepecik-Çiftlik

La cartographie géomorphologique, un outil de reconstruction d'évolution géomorphologique: Example de la Plaine de Çiftlik en Cappadoce (Niğde)

International audienceThe origin of the Çiftlik plain has long been subject to discussion. Pasquarè et al. (1988)'s proposal to identify it with one of the Cappadocian neogene calderas, has been rejected by Le Pennec et al. (1994) and Froger et al. (1998), who locate two neogene calderas in a) the Acıgöl-Nevşehir area, and b) the Derinkuyu plain area. However, Froger et al. (1998) include the Çiftlik plain in their "Derinkuyu caldera". In addition, the Çiftlik plain is usually considered as filled by the sediments of a former lake, the flat bottom of which would correspond to the plain surface more or less modified by the Melendiz river sedimentation and erosion. However, until the present study, no lake sediment had been evidenced in the plain. In this context, three series of questions are presented, and answers proposed about: (i) What is the origin of the Çiftlik plain? i.e. what is the geomorphological definition and designation of the plain according to its genesis and history? Is it: (a) volcanic or volcano-tectonic, ie a caldera or a remnant of a caldera? (b) unconnected with any structural bordering, ie an area kept out of the expansion of various volcanic complexes? (c) a tectonic basin, eg a subsiding basin? (ii) What is the nature and age of its fill? ie to what deposit(s) correspond the plain fill and its surface sediments? ie was the plain ever filled by a lake? what event caused the lake to occur? a dam in a palaeovalley, such as a lava flow, an avalanche, an ash-and-block flow, a mud-or debris-flow? (iii) What are the Early Holocene environmental dynamics of the plain, related to the human occupation in the area as studied in the archaeological excavation of Tepecik-Çiftlik

BATI ANADOLU'DAKİ TERSİYER VE KUVATERNER YAŞLI VOLKANİK KAYAÇLARDA YENİ YAPILAN RADYOMETRİK YAŞ ÖLÇÜMLERİNİN YORUMU

Batı Anadolu'da geniş alanlarda yüzlekler veren ve çeşitli evrelerde meydana gelen Tersiyer ve Kuvaterner yaşlı volkanik kayaçlardan 17 örnek alınarak yaş problemlerine açıklık getirmek için K/Ar ve Rb/Sr yöntemleri ile radyometrik yaş ölçümleri yapılmış ve volkanizmanın bölgesel yorumlanmasına katkı sağlayacak jeokimyasal veriler elde edilmiştir. Ölçülen en eski yaş 18,0 ± 0,2 milyon yıl olarak andezit türde ve kalkalkalen nitelikli Selendi volkanitlerine, en yeni yaş ise 100.000-200.000 yıl ile alkali nitelikli bazaltik Kula volkanitlerine aittir

MARMARA DENiZi ÇEVRESİNDEKİ TERSİYER VOLKANİZMASININ ÖZELLİKLERİ

Marmara denizi çevresinde, 1/500.000 ölçekli istanbul paftasının kapsadığı alanda Üst Kretase'de başlayıp Üst Miyosen sonlarına kadar aralıklı olarak devam eden volkanizma Üst Kretase, Eosen, Oligosen, Alt-Orta Miyosen ve Üst Miyosen yaşlı olmak üzere farklı 5 evreye ayırtlanmış ve bu geniş alandaki volkanik yüzleklerin tümü yaşlarına göre belirlenmişlerdir. Yapılan ayrıntılı petrografik çalışmaların yanısıra, yaş sorununu aydınlatmak amacıyla farklı alanlardan ve evrelerden alınan 9 örnekte K/Ar yöntemi ile radyometrik yaş ölçümü yapılarak en eski lavın 74, 3 ± 1,0 milyon yıl (Üst Kretase), en yeni lavın ise 8,9 ± 0,2 milyon yıl (Üst Miyosen) yaşta oldukları saptanmıştır,ilk 4 volkanik evreye ilişkin lavlar çoğunlukla kalkalkalen (Eosen yaşlı olanların bir kısmı toleyitik) nitelikte olup, bazalt, bazaltik andezit, trakiandezit, andezit, dasit, riyolit türde; beşinci ve son evreye ilişkin lavlar ise alkalen nitelikli ve bazanit, bazalt ve trakibazalt türdedir, ilk 4 evreye ilişkin volkanizmanın yer yer de tüf ve değişik boyutlu piroklastikleri geniş alanlarda yüzlekler verirler. Üst Kretase yaşlı volkanitier tamamen denizaltında meydana gelmişlerdir. Eosen yaşlı volkanitlerin bir kısmı deniz altında, bir kısmı ise karada meydana gelmiş olup denizel ortamda oluşanlar yer yer çökel kayalarda ardalanmalı olarak gözlenirler. Oligosen, Alt-Orta Miyosen ve Üst Miyosen yaşlı lavlar ise tamamen kıta içinde meydana gelmiş olup yer yer de gölsel ortamda meydana gelen çökel kayalarla birarada bulunurlar. Karadeniz kıyıları boyunca uzanan Üst Kretase yaşlı lavlar bir yitim zonunda türeyen ada yanı volkanitleri grubu içinde; Eosen, Oligosen ve Alt-Orta Miyosen yaşlı lavlar çarpışma ve çarpışma sonrası sıkışma ortamlarında meydana gelmişler ve kabuk ile manto karışımı bir malzemeden türemişlerdir. Üst Miyosen yaşlı alkali bazaltik volkanitlerin ise bölgede tektonik rejimin Orta Miyosen'den sonra değişmesiyle gerilmeli bir ortamda manto yükselmesi sonucu meydana geldikleri düşünülmektedir