After such Knowledge what Forgiveness: Confessional Narratives by Kazuo Ishiguro

W konfesyjnych powieściach Kazuo Ishiguro tematyczną dominantę stanowią procesy autoanalizywynikające z poczucia winy i współwystępujące z nimi mechanizmy zaprzeczania,względnie wypierania. Te wątki rozwijają się na dwu wzajemnie związanych poziomach: napoziomie mimetycznym oraz w sferze symboliczno-etycznej, ukazanej z perspektywy narratorapierwszoosobowego, który porusza się na płaszczyźnie łączącej teraźniejszość i przeszłość,doświadczenie i pamięć oraz fantazję i rzeczywistość. Punktem wyjścia każdej z sześciu narracjijest konkretna, wyraźnie dookreślona sytuacja, której rezultatem jest ujawnienie ukrytejtraumy rzucającej cień na teraźniejszość bohatera, a związanej z poczuciem winy czy zaniechania.Artykuł jest propozycją odczytania kolejnych narracji w kategoriach realizmu psychologicznegoi traktowania ich jako różnych literackich wersji procesu wymazywania przeszłości,który z jednej strony polega na ustaleniu stopnia odpowiedzialności wobec siebie i innych,a z drugiej na jednoczesnym uwalnianiu się od wyrzutów sumienia

Continuity in language: styles and registers in literary and non-literary discourse

Praca recenzowana / peer-reviewed paperIntroduction: "Linguistic diversity captured with the terms style and register is of interest to literary theory and to linguistic theory, as both are concerned with how individuals and the multiple social groups and networks that they can simultaneously be members of articulate themselves and how they distinguish themselves from others, the reasons that speakers/writers may have for their choice of linguistic forms, the ways in which these linguistic forms can be creatively exploited in particular contexts as well as with the effects that the choices and departures from norms or conventions of use may have on the hearers/readers. Among the issues of common interest to literary and linguistic theory are the formal, cultural, historical, axiological, moral, ideological, social, psychological, hermeneutic, and other aspects of the structure, production and perception of language. These aspects are traditionally studied in relation to general concepts of convention and creativity, literalness and fictionality, objectivity and subjectivity, politeness and power, consensus and conflict, class and stigma, affect, personal identity and allegiance, and many others."(...

The Use of Ambiguity and Inconclusive Endings in Graham Swift’s Novels

The paper examines, with reference to Swift’s later novels (The Light of Day, Tomorrow, Wish You Were Here), the function of his consistently employed strategies which, rather than undermine, reinforce the writer’s commitment to realism and give his narratives additional power and depth. His characters are mostly ordinary people, yet their lives are shaped or changed by a larger historical context or by dramatic events beyond their control, and often, beyond their understanding. Swift’s claim that literature brings us into contact with fire, yet we do not get burned, echoes Aristotle’s notion of catharsis. To make this contact with fire possible, Swift selects easily recognizable ordinary areas of shared human experience, which bring the reader close to the protagonist, and simultaneously establish distance by deliberate indeterminacies and refusal to provide disambiguation. A paradoxical coexistence of identification with characters and an underlying sense of suspicion on the part of the reader produce a unique version of contemporary realistic narrative with its ethical and aesthetic commitment

After such Knowledge what Forgiveness: Confessional Narratives by Kazuo Ishiguro

W konfesyjnych powieściach Kazuo Ishiguro tematyczną dominantę stanowią procesy autoanalizywynikające z poczucia winy i współwystępujące z nimi mechanizmy zaprzeczania,względnie wypierania. Te wątki rozwijają się na dwu wzajemnie związanych poziomach: napoziomie mimetycznym oraz w sferze symboliczno-etycznej, ukazanej z perspektywy narratorapierwszoosobowego, który porusza się na płaszczyźnie łączącej teraźniejszość i przeszłość,doświadczenie i pamięć oraz fantazję i rzeczywistość. Punktem wyjścia każdej z sześciu narracjijest konkretna, wyraźnie dookreślona sytuacja, której rezultatem jest ujawnienie ukrytejtraumy rzucającej cień na teraźniejszość bohatera, a związanej z poczuciem winy czy zaniechania.Artykuł jest propozycją odczytania kolejnych narracji w kategoriach realizmu psychologicznegoi traktowania ich jako różnych literackich wersji procesu wymazywania przeszłości,który z jednej strony polega na ustaleniu stopnia odpowiedzialności wobec siebie i innych,a z drugiej na jednoczesnym uwalnianiu się od wyrzutów sumienia

"Po takiej wiedzy, jakie przebaczenie" : konfesyjne narracje Kazuo Ishiguro

W konfesyjnych powieściach Kazuo Ishiguro tematyczną dominantę stanowią procesy autoanalizy wynikające z poczucia winy i współwystępujące z nimi mechanizmy zaprzeczania, względnie wypierania. Te wątki rozwijają się na dwu wzajemnie związanych poziomach: na poziomie mimetycznym oraz w sferze symboliczno-etycznej, ukazanej z perspektywy narratora pierwszoosobowego, który porusza się na płaszczyźnie łączącej teraźniejszość i przeszłość, doświadczenie i pamięć oraz fantazję i rzeczywistość. Punktem wyjścia każdej z sześciu narracji jest konkretna, wyraźnie dookreślona sytuacja, której rezultatem jest ujawnienie ukrytej traumy rzucającej cień na teraźniejszość bohatera, a związanej z poczuciem winy czy zaniechania. Artykuł jest propozycją odczytania kolejnych narracji w kategoriach realizmu psychologicznego i traktowania ich jako różnych literackich wersji procesu wymazywania przeszłości, który z jednej strony polega na ustaleniu stopnia odpowiedzialności wobec siebie i innych, a z drugiej na jednoczesnym uwalnianiu się od wyrzutów sumienia

Konfiguracje doświadczenia obecności w prozie XX wieku

Artykuł porównuje sposoby prezentowania jednego z kluczowych motywów literackich prozy XX wieku, mianowicie sytuacji wyalienowania i poczucia obcości. Cztery reprezentatywne utwory prozatorskie poddane analizie, to Śmierć w Wenecji Manna (1912), The Woman Who Rode Away (Kobieta, która odjechała) D.H. Lawrence’a (1924), Szerokie Morze Sargassowe Jean Rhys (1966) i Altered States (Odmienne stany świadomości) Anity Brookner (1996). Napisane w różnych okresach poprzedniego stulecia, utwory te wyraźnie pokazują, jak różni pisarze w XX wieku pojmowali doświadczenie wyobcowania. Ogląd w perspektywie synchronicznej pozwala na uchwycenie podobieństw, ilustrujących literackie strategie przekazywania doświadczenia wspólnego dla kilku generacji. Charakterystyczna dla tych narracji jest również zamierzona ambiwalencja i zawieszenie oceny. Wyobcowanie, jakkolwiek stanowi źródło cierpienia, nie jest pozbawione wartości polegającej na doświadczeniu przez bohatera literackiego immanentnej obecności "innego" i "obcego" w nim samym i w drugim człowieku