Filling the Gap of DataLimited Fish Species in the Eastern Mediterranean Sea: A Contribution by Citizen Science

: The biodiversity of the Mediterranean Sea is rapidly changing due to anthropogenic activity and the recent increase of seawater temperature. Citizen science is escalating as an important contributor in the inventory of rare and datalimited species. In this study, we present several records of five datalimited native fish species from the eastern Mediterranean Sea: Alectis alexandrina (Geoffroy SaintHilaire, 1817), Ranzania laevis (Pennant, 1776), Dalatias licha (Bonnaterre, 1788), Lophotus lacepede (Giorna, 1809), and Sudis hyalina (Rafinesque, 1810). All of the records were collected by a participatory process involving fishers and validated by associated taxonomic experts of the citizen science programme “Is it Alien to you? Share it!!!”. This study fills an important gap for the distribution of the reported species and signifies the important role of citizen participation as a tool for extending marine biodiversity knowledge and fisheries management in an area with several gaps of knowledge on targeted and nontargeted species.</jats:p

Assessing the current status of Hexanchus griseus in the Mediterranean Sea using local ecological knowledge

Fishermen from 9 countries distributed throughout the Mediterranean Sea were interviewed between May and December 2019 with the aim of compiling information about the current impact of fisheries on a large deepwatershark species, the bluntnose sixgill shark (Hexanchus griseus). A total of 382 professional fishermenbelonging to 6 different gears (bottom trawling, bottom longline, drifting longline, trammel nets, gillnets andpolyvalent) took part in the study. Bottom trawlers were the most interviewed fishermen (n = 148) and the bestfleet coverage was obtained for bottom longline (38.89%). Results showed most captures of H. griseus occur in theWestern and Central Mediterranean Sea, particularly during the warm months of the year and most commonly bybottom trawlers and bottom longliners. At-vessel mortality (AVM) was rather low in all gears but a slightlyhigher degree of individual mortality is suggested in trammel and gillnets. The population trend of H. griseus inthe Mediterranean Sea could not be inferred from the interviews as answers were highly variable, but the overalltrend in some countries may suggest this species is showing signs of population decrease. The results of this studyare mostly aligned with the latest IUCN assessment but also recommend reviewing the current status of H. griseusin the Mediterranean basin. Further empirical research on post-release mortality would also be advisable toimplement measures that help reduce this source of mortality

Chemical Composition and Evaluation of the Biological Properties of the Essential Oil of the Dietary Phytochemical Lippia citriodora

The aim of the study was to characterize the chemical composition and biological properties of the essential oil from the plant Lippia citriodora grown in Greece. The essential oil volatiles were analyzed by gas chromatography–mass spectrometry GC-MS indicating citral as the major component. Τhe antimicrobial properties were assayed using the disk diffusion method and the minimum inhibitory and non-inhibitory concentration values were determined. Listeria monocytogenes, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Saccharomyces cerevisiae, and Aspergillus niger were sensitive to Lippia citriodora oil, but not Escherichia coli, Salmonella Enteritidis, Salmonella typhimurium, and Pseudomonas fragi. Adversely, all microbes tested were sensitive to citral. 2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) and 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) assays were used to assess direct antioxidant activity, which proved to be weak for both agents, while comet assay was utilized to study the cytoprotective effects against H2O2-induced oxidative damage in Jurkat cells. Interestingly, the oil showed a more profound cytoprotective effect compared to citral. The antiproliferative activity was evaluated in a panel of cancer cell lines using the sulforhodamine B (SRB) and 2,3-bis(2-methoxy-4-nitro-5-sulfophenyl)-S-(phenylamino) carbonyl-2-tetrazolium hydroxide (XTT) assays and both agents demonstrated potent antiproliferative activity with citral being more cytotoxic than the oil. Taken together, the essential oil of Lippia citriodora and its major component, citral, exert diverse biological properties worthy of further investigation

Integrating Literature, Biodiversity Databases, and Citizen-Science to Reconstruct the Checklist of Chondrichthyans in Cyprus (Eastern Mediterranean Sea)

Chondrichthyans are apex predators influencing the trophic web through a top-down process thus their depletion will affect the remaining biota. Notwithstanding that, research on chondrichthyans is sparse or data-limited in several biogeographic areas worldwide, including the Levantine Sea. We revise and update the knowledge of chondrichthyans in Cyprus based on a bibliographic review that gains information retrieved from peer-reviewed and grey literature, Global Biodiversity Information Facility (135 records of at least 18 species) and the Ocean Biodiversity Information System (65 records of at least14 species), and the citizen science project Mediterranean Elasmobranchs Citizen Observations (117 records per 23 species). Our updated checklist reports 60 species that account for about 70% of the Mediterranean chondrichthyan biota. The list includes 15 more species than the previous checklist and our study reports three new species for Cyprus waters, namely the blackmouth catshark Dalatias licha, the round fantail stingray Taeniurops grabatus, and the sawback angelshark Squatina aculeata. Our research highlights the need for conservation measures and more studies regarding the highly threatened blackchin guitarfish Glaucostegus cemiculus and the devil ray Mobula mobular, and stresses the importance for training a new generation of observers to strengthen the knowledge and conservation of elasmobranchs in the region.</jats:p

Strengthening Angel Shark Conservation in the Northeastern Mediterranean Sea

Angel sharks are among the most threatened species of sharks globally. Twenty-two species have been identified globally so far, with three species being present in the Mediterranean Sea: Squatina aculeata, Squatina oculata, and Squatina squatina. The Mediterranean populations of all three species have been assessed as Critically Endangered by the IUCN Red List of Threatened Species due to the steep decline of their populations as a result of their historical and current overexploitation by demersal fisheries. Therefore, currently there is an ongoing increasing effort for advancing the conservation of the species in the basin. Recently, in the context of the Regional Action Plan for Mediterranean Angel Sharks, the Aegean Sea and Crete have been identified as critical areas for all three species. This study provides the first predictive distribution map of the three angel shark species in the basin, while critical areas for the conservation of the species were identified through a systematic spatial conservation planning analysis. Our analysis revealed low overlapping between the existing MPA network and critical areas for the distribution of the species primarily in Greece and then Turkey, while 20% of the critical areas for the distribution of the species overlaps with Fisheries Restricted Areas of the region. This highlights the need for creating MPAs focusing on shark conservation within the Mediterranean that are currently completely absent. In addition, we provide policy recommendations that can secure better protection of angel sharks through the enforcement of the current legislations and the engagement of all relevant stakeholders.</jats:p

Σχεδιασμός και εφαρμογή βιοδραστικών νανοσωματιδίων στην πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου

Colorectal cancer is considered a major worldwide health problem with high prevalence and mortality rates. Unfortunately, the scientific progress in the last twenty years has not yet been fully translated into achievements in the clinical practice. Thus, innovative approaches need to be developed and evaluated for utilization of research findings in cancer management. Nanoparticles, a versatile class of materials, represent an effective tool that can be harnessed, facilitating the development of novel biomedical applications in cancer research. Magnetic nanoparticles in particular, have emerged as an important type of functional structures enabling the development of state-of-the art scientific methods due to their ability to be externally controlled. On the other hand, biogenic nanoparticles comprise a different type of nanomaterials that can be synthesized and produced in biological systems. Thus, compared to chemically synthesized nanoparticles, they are more bioavailable, eco-friendly and cost-effective to produce, but, most importantly, biogenic nanoparticles are less toxic. In this dissertation, we employed magnetic nanoparticles with a hydronamic diameter of 100 nm, consisting of a Fe3O4 core coated by a biocompatible starch layer, in order to improve and optimize the transplantable mouse tumor model for the in vivo evaluation of novel anticancer therapeutic strategies. The optimized protocol is based on MNPs-tagged implanted cancer cells that are magnetically manipulated, in order to enable a restricted local growth of tumor cells with the aim to confine the inter-animal variability in tumor volume. Magnetic nanoparticles were employed in order to render CT26 colon cancer cells magnetically responsive before their subcutaneous injection in BALB/c mice. A small magnet was attached on the injection site for the manipulation of the migration pattern of the implanted cells towards localized tumor formation. The in vivo proof-of-principle study was designed to utilize a low-dose of Fluorouracil (5-FU) as a representative anticancer therapy. Although the 5-FU-induced tumor growth inhibition was statistically insignificant in the ‘Control’ group, a statistically significant difference was detected in the ‘Nanoparticles’ group. Remarkably, 60% fewer animals were needed to obtain highly reproducible results when applying the proposed protocol. Furthermore, in colon cancer cells we investigated the growth inhibitory effects of magnetomechanical stress induced by magnetic field-actuated magnetic nanoparticles, employing the same type of biocompatible Fe3O4 nanoparticles as in the previous study. Both static and alternating low frequency magnetic fields with varying intensity (40–200 mT), frequency (0–8 Hz) and field gradient were comparatively studied. Our findings indicate that not only intensity and gradient but also frequency as well as mode of magnetic field affect cellular processes that regulate cell growth. Noteworthy, the optimal static magnetic field of the strongest intensity and gradient (200 mT) that exerted the strongest maximum forces inside cells (29 pN) via the actuation of the internalized nanoparticles, was the field that induced maximum cell growth inhibition. Growth inhibition was not attributed to thermal effects or to cell death but G2/M cell cycle arrest was involved. Moreover, the optimal treatment conditions induced the protein expression of the cell cycle regulators Cyclin B1 and Cyclin D1. Interestingly, internalized nanoparticles were found to preferentially accumulate in the lysosomes, as correlation analysis suggests, and, upon actuation, a significantly reduced number of lysosomes per cell was detected. Finally, we produced biogenic dietary selenium nanoparticles that exhibited excellent cancer-specific antiproliferative properties against colon cancer in vitro as well as significant tumor growth suppression in vivo. The probiotic strain Lactobacillus casei ATCC 393 was utilized to synthesize nanoparticles, which i) contain amorphous selenium, ii) are of spherical shape and iii) have a mean diameter of 360 nm. Our findings suggest that, in contrast to L. casei, purified SeNps or SeNps-enriched L. casei exhibited cancer-specific antiproliferative activities against colon cancer cells. Specifically, SeNps induced G1/G0 cell cycle arrest in both CT26 and HT29 cells. Moreover, in HT29 cells, SeNps pronouncedly upregulated the expression of certain pro-apoptotic proteins, such as TNFR1, Bax and the TRAIL death receptors DR4 and DR5, while they inhibited the expression of various apoptosis inhibitors, such as Survivin, Livin, cIAP1 and cIPA2. Crucially, orally administered SeNps-enriched L. casei generated the strongest tumor growth suppression (-77% reduction in tumor volume) compared to wild-type L. casei or SeNps: the latter two induced similar rates of tumor growth inhibition (-54% and -48%, respectively) in the experimental CT26 mouse tumor model. Future investigations may further characterize the underlying molecular mechanisms and broaden the application spectrum of the proposed novel protocols and procedures. Τhe applicability of the described nanoparticle-based scientific work in these different cancer research areas though, demonstrates the potential of cancer biotechnology to harness nanoparticles and revolutionize the field.Ο καρκίνος του παχέος εντέρου εμφανίζει υψηλά ποσοστά παγκόσμιου επιπολασμού και θνησιμότητας αποτελώντας ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας που απασχολεί εντατικά τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Υπάρχει η ανάγκη να διερευνηθούν καινοτόμες προσεγγίσεις και να εφαρμοστούν νέες τεχνολογίες για την επιτυχή αξιοποίηση των νέων επιστημονικών δεδομένων στην αντιμετώπιση και καταπολέμηση του καρκίνου του παχέος εντέρου. Τα νανοσωματίδια, μια κατηγορία υλικών με ετερογενή χαρακτηριστικά, αποτελούν ένα εξαιρετικό εργαλείο για την ανάπτυξη καινοτόμων ιατροβιοτεχνολογικών εφαρμογών. Λόγω της νανοκλίμακας, τα νανοσωματίδια εμφανίζουν νέες ιδιότητες που δεν παρατηρούνται στα υλικά όγκου. Επίσης, κατά τη σύνθεση τους μπορούν να προσχεδιαστούν επιθυμητά χαρακτηριστικά, όπως η σύσταση, το μέγεθος, η μορφολογία και οι χημικές ιδιότητες της επιφάνειας τους. Επομένως, τα νανοσωματίδια, προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα αξιοποιήσιμων ιδιοτήτων και συνιστούν ένα πολλά υποσχόμενο ερευνητικό εργαλείο για τη διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου. Στις βιοϊατρικές εφαρμογές, τα μαγνητικά νανοσωματίδια, λόγω των μαγνητικών τους ιδιοτήτων, θεωρούνται ιδιαίτερα ελκυστικά εργαλεία, καθώς υπάρχει η δυνατότητα χειρισμού τους από απόσταση και μπορούν να κατευθύνονται με χρήση εξωτερικού μαγνητικού πεδίου. Αυτή τους η ευελιξία, η οποία συνδυάζεται και με τη διαπερατότητα του ανθρώπινου σώματος στα μαγνητικά πεδία, επιτρέπει την ανάπτυξη καινοτόμων ερευνητικών στρατηγικών και θεραπευτικών μεθόδων. Εναλλακτικά, τα βιογενή νανοσωματίδια, ανήκουν σε μια διαφορετική κατηγορία νανοϋλικών, των οποίων η σύνθεση και η παραγωγή μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε βιολογικά συστήματα. Ο βιογενής τρόπος σύνθεσής τους, ενισχύει τη βιοδιαθεσιμότητα τους ενώ παράλληλα τα καθιστά λιγότερο τοξικά και πιο οικονομικά σε σχέση με τα χημικώς συντεθειμένα νανοσωματίδια. Στην παρούσα διατριβή χρησιμοποιήθηκαν μαγνητικά νανοσωματίδια για τη βελτίωση καρκινικού μοντέλου στον ποντικό με σκοπό την προκλινική in vivo εξέταση νέων αντικαρκινικών στρατηγικών. Συγκεκριμένα, η μέθοδος αναπτύχθηκε στο CT26 συνγονικό μοντέλο καρκίνου του παχέος εντέρου σε BALB/c ποντικούς. Η προτεινόμενη στρατηγική βασίζεται στην υποδόρια χορήγηση καρκινικών κυττάρων που έχουν προσλάβει μαγνητικά νανοσωματίδια και στον μαγνητικό χειρισμό – εντοπισμό των κυττάρων, με τη βοήθεια ενός μικρού εξωτερικού μαγνήτη. Ο μαγνητικός χειρισμός των κυττάρων, οδηγεί στον περιορισμό της διάχυσης τους στην περιοχή της εμφύτευσης με αποτέλεσμα οι ποντικοί της ομάδας να αναπτύσσουν περισσότερο ομοιογενείς όγκους με μικρότερο εύρος μεγέθους. Η προτεινόμενη εφαρμογή οδήγησε σε σημαντική βελτίωση της ευαισθησίας της μεθόδου και της στατιστικής δύναμης των αποτελεσμάτων.Προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της μεθόδου, χορηγήθηκε ως αντιπροσωπευτική υποψήφια αντικαρκινική θεραπεία ασθενούς δραστικότητας, χαμηλή δόση χημειοθεραπευτικού Φλουορουρακίλη (5-FU) σε μικρές ομάδες ζώων. Η χορήγηση 5-FU προκάλεσε μη στατιστικώς σημαντική μείωση στο μέγεθος των όγκων της ομάδας μάρτυρα ενώ ανιχνεύθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην ομάδα ελέγχου όπου είχε ακολουθηθεί το προτεινόμενο πρωτόκολλο. Επιπλέον, η προτεινόμενη μέθοδος επέτρεψε τη μείωση κατά 60% του απαιτούμενου αριθμού ζώων και τη συλλογή αναπαραγώγιμων αποτελεσμάτων. Τέλος, το πρωτόκολλο μπορεί να εφαρμοστεί ευρέως καθώς είναι ελάχιστα επεμβατικό, πρακτικό και δεν απαιτεί τη χρήση ειδικού εξοπλισμού ή δεξιοτήτων. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τoν ίδιο τύπο βιοσυμβατών νανοσωματιδίων μαγνητίτη και με τη βοήθεια εξωτερικού μαγνητικού πεδίου, μελετήθηκε η επίδραση της μαγνητο-μηχανικής καταπόνησης σε κολονικά καρκινικά κύτταρα που είχαν προηγουμένως προσλάβει τα συγκεκριμένα μαγνητικά νανοσωματίδια. Στη μελέτη αυτή, εξετάστηκαν στατικά και εναλλασσόμενα μαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας με μεταβαλλόμενη ένταση (40-200 mT), συχνότητα (0-8 Hz) και βαθμίδα πεδίου ως προς την επίδρασή τους στη βιωσιμότητα και ανάπτυξη των HT29 κολονικών καρκινικών κυττάρων ανθρώπινης προέλευσης. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι όχι μόνο η ένταση και η συχνότητα, αλλά και η βαθμίδα του μαγνητικού πεδίου επηρεάζουν την κυτταρική ανάπτυξη. Αξίζει να σημειωθεί, πως το ισχυρότερο στατικό μαγνητικό πεδίο (200 mT) που εξετάστηκε, το οποίο προκάλεσε την ισχυρότερη μηχανική καταπόνηση εφαρμόζοντας δυνάμεις 29 pN στα κύτταρα, μέσω των προσληφθέντων νανοσωματιδίων, ήταν το πεδίο που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αναστολή στην κυτταρική ανάπτυξη. Παρατηρήθηκε, επίσης, ότι η επαγόμενη αυτή αναστολή, δεν μεσολαβείται από θερμικές επιδράσεις ούτε προκαλείται κυτταρικός θάνατος, αλλά διαπιστώθηκε παύση του κυτταρικού κύκλου στη φάση G2/M και επαγωγή έκφρασης των ρυθμιστών του κυτταρικού κύκλου Cyclin B1 και Cyclin D1. Επίσης, παρατηρήθηκε πως τα προσληφθέντα νανοσωματίδια συγκεντρώνονται στα λυσοσώματα των κυττάρων, ενώ παράλληλα μετά την εφαρμογή μαγνητο-μηχανικής καταπόνησης ανιχνεύθηκε σημαντικά μειωμένος αριθμός λυσοσωμάτων ανά κύτταρο.Τέλος, πραγματοποιήθηκε βιογενής σύνθεση νανοσωματιδίων σεληνίου στο προβιοτικό στέλεχος Lactobacillus casei ATCC 393. Η μελέτη χαρακτηρισμού τους έδειξε ότι τα νανοσωματίδια i) αποτελούνται από άμορφο σελήνιο, ii) έχουν σφαιρικό σχήμα, και iii) η μέση διάμετρος τους είναι 360 nm. Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι τα απομονωμένα νανοσωματίδια και ο εμπλουτισμένος με νανοσωματίδια L. casei, εμφανίζουν καρκινο-ειδική αντι-πολλαπλασιαστική δράση η οποία συνοδεύεται από ενεργοποίηση κυτταροστατικών και προ-αποπτωτικών μηχανισμών. Συγκεκριμένα, τα νανοσωματίδια σεληνίου προκάλεσαν στα CT26 και HT29 κύτταρα παύση του κυτταρικού κύκλου στη φάση G1/G0. Επιπλέον, στα HT29 κύτταρα παρατηρήθηκε σημαντική ενίσχυση της έκφρασης συγκεκριμένων προ-αποπτωτικών πρωτεϊνών, όπως των TNFR1, Bax και των υποδοχέων θανάτου DR4 (TRAILR1) και DR5 (TRAILR2), στους οποίους προσδένεται το TRAIL. Παράλληλα, προκλήθηκε μείωση της έκφρασης των αναστολέων της απόπτωσης Survivin, Livin, cIAP1 και cIAP2. Τέλος, η από από του στόματος χορήγηση εμπλουτισμένου με νανοσωματίδια σεληνίου L. casei, οδήγησε σε αξιοσημείωτη μείωση στο μέγεθος CT26 όγκων καρκίνου παχέος εντέρου που αναπτύχθηκαν σε BALB/c ποντικούς (-77% μείωση στο μέσο μέγεθος όγκων σε σχέση με το μάρτυρα) σε σύγκριση με τον απλό L. casei ή τα απομονωμένα νανοσωματίδια σεληνίου που και τα δύο (όταν χορηγήθηκαν ξεχωριστά) προκάλεσαν παρόμοια αναστολή στην ανάπτυξη των όγκων (-54% και -48% αντίστοιχα). Συμπερασματικά, στην παρούσα διατριβή παρουσιάζεται μια διαδικασία βελτίωσης πειραματικού καρκινικού μοντέλου στον ποντικό για την προκλινική αξιολόγηση νέων θεραπευτικών στρατηγικών. Η προτεινόμενη στρατηγική επιτυγχάνει βελτίωση της ευαισθησίας της μεθόδου καθώς και της στατιστικής δύναμης των αποτελεσμάτων, και μείωση του αριθμού απαιτουμένων εργαστηριακών ζώων κατά -60%. Καθώς δύναται να έχει ευρεία εφαρμογή, η προτεινόμενη μέθοδος θα μπορούσε να επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξης νέων θεραπευτικών στρατηγικών. Επιπλέον, τα αποτελέσματα που περιγράφονται υποδηλώνουν την αναγκαιότητα της μετατόπισης του επιστημονικού ενδιαφέροντος από τη διερεύνηση των βιολογικών επιδράσεων διαφόρων μαγνητικών πεδίων που ενεργοποιούν διάφορους τύπους νανοσωματιδίων, στην εστίαση σε περισσότερο ελεγχόμενες πειραματικές παραμέτρους. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση, τον εντοπισμό και τον έλεγχο, όλων των παραγόντων που επηρεάζουν τις κυτταρικές αποκρίσεις στα μαγνητικά πεδία ή/και στα ενεργοποιημένα μαγνητικά νανοσωματίδια. Συγκεκριμένα, το στατικό μαγνητικό πεδίο έντασης 200 mT που χρησιμοποιήθηκε για την πρόκληση μαγνητο-μηχανικής καταπόνησης μέσω των προσληφθέντων από τα κύτταρα μαγνητικών νανοσωματιδίων, προκάλεσε αναστολή του κυτταρικού πολλαπλασιασμού κατά 40%, ενώ δεν παρατηρήθηκε αντίστοιχη αναστολή από τα εναλλασσόμενα πεδία παρόμοιας έντασης που μελετήθηκαν. Τέλος, στη διατριβή αυτή παρουσιάζονται αποτελέσματα που αποδεικνύουν ότι τα νανοσωματίδια σεληνίου που παράγονται από τον L. casei και ο εμπλουτισμένος με νανοσωματίδια σεληνίου L. casei επιδεικνύουν σημαντική αντιπολλαπλασιαστική δράση έναντι του καρκίνου του παχέος εντέρου in vitro, αλλά και in vivo, μετά από από του στόματος χορήγηση. Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να συμβάλουν στον περαιτέρω χαρακτηρισμό των επαγόμενων μοριακών μηχανισμών και στη βελτιστοποίηση όλων των περιγραφόμενων πρωτοκόλλων και διαδικασιών. Τα αποτελέσματα της παρούσας διατριβής, που βασίζονται σε καινοτόμες εφαρμογές της χρήσης νανοσωματιδίων, επιδεικνύουν τη δυνατότητα και την προοπτική της νανοβιοτεχνολογίας να φέρει επανάσταση στην έρευνα για την αντιμετώπιση του καρκίνου

Μελέτη της δυναμικής διασποράς ανθεκτικών στις καρβαπενέμες στελεχών Klebsiella pneumoniae σε ασθενείς νοσηλευόμενους σε αιματολογική κλινική

Σκοπός. Στελέχη K.pneumoniae που παράγουν καρβαπενεμάσες έχουν εξελιχθεί σε σημαντικό παθογόνο στα περισσότερα τεταρτοβάθμια νοσοκομεία της Ελλάδας. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα δέσμης μέτρων στον περιορισμό των CP-Kp σε Αιματολογική Κλινική, όπου η επίπτωση λοιμώξεων από τέτοια στελέχη ήταν υψηλή. Υλικό – Μέθοδος. Η μελέτη διεξήχθη μεταξύ Ιουνίου 2011 και Δεκεμβρίου 2014 σε Αιματολογική Κλινική τεταρτοβάθμιου νοσοκομείου με δύναμη 500 κλινών στην περιοχή της Αθήνας. Μία δέσμη μέτρων (ενεργός μικροβιολογική επιτήρηση, διαχωρισμός φορέων, αποκλειστικός νοσηλευτής για τους φορείς, μέτρα επαφής, απολύμανση του περιβάλλοντος και προώθηση της υγιεινής των χεριών) εκτιμήθηκε για τον περιορισμό του αποικισμού και των λοιμώξεων από CP-Kp στελέχη. Αποτελέσματα. Συνολικά ελήφθησαν 2.507 δείγματα φορείας, 1.199 κατά την εισαγωγή μεταξύ Ιουνίου 2011 και Ιουνίου 2013 και 1.307 κατά τη νοσηλεία των ασθενών από τον Ιούνιο του 2011 έως το Δεκέμβριο του 2012. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, ο αποικισμός με CP-Kp στελέχη κατά την εισαγωγή (p&lt;0.001), ο αποικισμός κατά τη νοσηλεία (p=0.001) και η επίπτωση του αποικισμού (p=0.072) παρουσίασαν μείωση. Η εφαρμογή τμηματικής γραμμικής παλινδρόμησης ανέδειξε μεταβολή στο επίπεδο και την διαφορά της επίπτωσης των βακτηριαιμιών από CP-Kp στελέχη μεταξύ των περιόδων πριν και μετά την εφαρμογή των μέτρων σε βαθμό στατιστικά σημαντικό (p=0.001 και p&lt;0.001) αντίστοιχα. Συμπεράσματα. Η εφαρμογή δέσμης μέτρων συμπεριλαμβανομένης της ενεργούς μικροβιολογικής επιτήρησης κατά την εισαγωγή μπορεί να περιορίσει τον αποικισμό και τις λοιμώξεις από CP-Kp στελέχη σε ενδημικά νοσηλευτικά ιδρύματα.Background: Carbapenemase-producing K. pneumoniae (CP-Kp) has been established as important nosocomial pathogen in most tertiary care hospitals in Greece. The aim of the present study was to examine the impact of an enhanced infection control program on the containment of CP-Kp in a hematology unit where the incidence of CP-Kp infections was high. Methods: The study was conducted from June 2011 to December 2014 in a hematology unit of a tertiary-care 500-bed hospital located in Athens, Greece. A bundled intervention (active surveillance cultures, separation of carriers from non-carriers, assignment of dedicated nursing staff, contact precautions, environmental cleaning, and promotion of hand hygiene) was tested whether would reduce colonization and infection caused by CP-Kp. Results: A total of 2507 rectal swabs were obtained; 1199 upon admission from June 2011 to June 2013 and 1307 during hospitalization from June 2011 to December 2012. During intervention the admission prevalence of CP-Kp colonization (p&lt;0.001 for linear trend), the hospitalization prevalence (p=0.001 for linear trend) and the incidence rate of CP-Kp colonization (p=0.072 for linear trend) were declining. Application of segmented linear regression revealed that both the change in the level of CP-Kp BSI incidence rates (p=0.001) as well as the difference between pre- and post-intervention slopes were statistically significant (p&lt;0.001). Conclusions. A bundled intervention including active surveillance cultures on admission can attain maximum containment of CP-Kp colonization and infection in endemic acute healthcare settings