Biopsje protokolarne nerki przeszczepionej

Protocol biopsies are defined as biopsies performedin stable renal allograft recipients at fixed timepoints. Many papers describe subclinical lesionssuch as rejection, interstitial fibrosis tubular atrophyIF/TA, calcineurin toxicity, glomeruli pathologies orBK virus associated nephropathy. Nonetheless therole of protocol biopsies in clinical practice is stillunclear. This review describes the significance ofpathological lesions in protocol biopsies accordingto the current state of the art

Influence of multiple cleaning on the detection capabilities of ISFET structures

The method of cleaning the ISFET structures after application of a biological substance was developed. There are few references in the literature to cleaning methods of this type of structure for biological applications, but they are relatively complex and difficult to automate. We decided to use resources commonly available in technological laboratories and methods that could be relatively easily automated, which would enable the full potential of ISFET transistors to be used. During the experiments, both acetone and deionized water were tested. The cleaning method was modified and it was checked whether it is possible to use such a method on one transistor more than once and how it affects the transistor's detection capabilities. We managed to obtain an effective method of cleaning ISFETs from biological substances. This method does not allow for obtaining exactly the same state as the original state of the transistor, but it ensures its correct operation and determining the influence of the tested biological substance on the transistor based on the results

Przypadek nefropatii BKV wykrytej w biopsji protokolarnej

Biopsje protokolarne definiuje się jako biopsje wykonywaneu chorych ze stabilną czynnością nerkiw z góry określonych ramach czasowych. Mająone niepodważalne znaczenie w rozwoju wiedzyna temat patofizjologii nerki przeszczepionej. Jednąz patologii opisywanych w bioptatach z biopsjiprotokolarnych nerki przeszczepionej jest nefropatiaBKV (PVAN). Wiąże się ona ze złym rokowaniem:do 50% chorych traci przeszczep nerkowy w ciągu6–60 miesięcy od rozpoznania. W pracy zaprezentowanoprzypadek 23-letniego chorego, u któregowykryto nefropatię BKV w biopsji protokolarnej.Chory J.R., ze schyłkową niewydolnością nerekwłasnych w przebiegu wielotorbielowatego zwyrodnienianerek, został zakwalifikowany do zabiegu przeszczepienia,a następnie otrzymał nerkę od zmarłegodawcy. Przebieg okołooperacyjny był powikłanyepizodem ostrego odrzucania, które było skutecznieleczone wlewami dożylnymi z metylprednizolonu.Stężenie kreatyniny chorego przy wypisie z kliniki wynosiło1,2 mg/dl. W obserwacji ambulatoryjnej stężeniekreatyniny utrzymywało się stabilne. W 180. dniupo przeszczepieniu wykonano biopsję protokolarną.Obraz histopatologiczny pobranych wycinków wykazałcechy nefropatii BKV. Oznaczona we krwi wiremiaBKV wynosiła 995 000 kopii/ml. Postanowionozmniejszyć dawkę mykofenolanu sodu oraz takrolimusa.Włączono również do leczenia ciprofloksacynęjako lek potencjalnie przeciwwirusowy. W wykonanejw 301 dni po transplantacji kolejnej biopsji kontrolnejutrzymuje się obraz PVAN w fazie B1. Wiremiazmniejszyła się do 25 000 kopii/ml. Postanowionodalej redukować dawki immunosupresji. Stężeniekreatyniny chorego pozostaje stabilne — 1,2 mg/dl.Przypadek uzasadnia wykonywanie biopsji protokolarnychnie tylko jako metody przesiewowej, ale równieżjako metody oceny postępów w trakcie leczeniai doboru dalszej metody postępowania