Outcomes of diaphyseal femur fractures treated by long- and short-term traction methods in pre-school children

This study aimed to compare the effects of the traditional short- and long-term traction methods on the union and angulation of femoral fractures in pre-school children.Thirty-six patients aged 0–6 years, with diaphyseal femur fractures, who had undergone a conservative treatment, were included in the study. The patients were dividedinto two groups according to their traction times before the application of the hip spica cast: 0–10 days of traction (Group A) and 11–21 days of traction (Group B). Afterthe completion of the union and the removal of the casts, bone scans were performed and the angulations in the coronal and sagittal planes were comparatively evaluated,as well as the lengths of the lower extremities. The mean age of the patients was 4.2 ± 1.94 years. Hip spica casts were applied to 17 patients after short-term traction and19 patients after long-term traction. The mean length of hospital stays of the patients who were applied the hip spica casts after short-term and long-term tractions were 8.4and 19.3 days, respectively. A statistically significant difference was observed between groups A and B regarding hospital stay (p 0.05). Hip spica casting after short-term traction can be used as a safe alternative method in the treatment of diaphyseal femur fractures inpreschool children due to its adequate stability and shorter length of hospital stay

Symptomatic Remission Determines Functional Improvement and Quality of Life in Schizophrenia

Introduction: Schizophrenia is a chronic illness that negatively affects the quality of life and psychosocial functions. Defined criteria to assess remission in schizophrenia are considered to be useful in the longterm follow-up of patients and in discriminating diagnostic factors. This study investigated the quality of life and functionality in schizophrenia patients in symptomatic remission (R-Sch) and not in remission (Non-R-Sch). Methods: Sociodemographic data were collected for 40 R-Sch and 40 Non-R-Sch patients, and the following scales were administered: the Clinical Global Impression-Severity (CGI-S) Scale; Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), World Health Organization Quality of Life Questionnaire-Short Form, Turkish Version (WHOQOL-BREF-TR), Quality of Life Scale for Schizophrenia Patients (QLS), and Global Assessment of Functioning Scale (GAF). Results: The total and all subscale scores of PANSS and the CGI-S score were significantly lower in the R-Sch group than in the Non-R-Sch group, whereas the GAF scores and all subscales of QLS and WHOQOL-BREF-TR were significantly higher. Conclusion: This study demonstrates that improvement in symptoms in schizophrenia patients improves quality and functionality in all areas of life, suggesting that an improvement in symptoms is the most important determinant of functional recovery in the treatment of schizophrenia

Evaluation of patients with fibrotic interstitial lung disease: Preliminary results from the Turk-UIP study

OBJECTIVE: Differential diagnosis of idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) is important among fibrotic interstitial lung diseases (ILD). This study aimed to evaluate the rate of IPF in patients with fibrotic ILD and to determine the clinical-laboratory features of patients with and without IPF that would provide the differential diagnosis of IPF. MATERIAL AND METHODS: The study included the patients with the usual interstitial pneumonia (UIP) pattern or possible UIP pattern on thorax high-resolution computed tomography, and/or UIP pattern, probable UIP or possible UIP pattern at lung biopsy according to the 2011 ATS/ERSARS/ALAT guidelines. Demographics and clinical and radiological data of the patients were recorded. All data recorded by researchers was evaluated by radiology and the clinical decision board. RESULTS: A total of 336 patients (253 men, 83 women, age 65.8 +/- 9.0 years) were evaluated. Of the patients with sufficient data for diag-nosis (n=300), the diagnosis was IPF in 121 (40.3%), unclassified idiopathic interstitial pneumonia in 50 (16.7%), combined pulmonary fibrosis and emphysema (CPFE) in 40 (13.3%), and lung involvement of connective tissue disease (CTD) in 16 (5.3%). When 29 patients with definite IPF features were added to the patients with CPFE, the total number of IPF patients reached 150 (50%). Rate of male sex (p<0.001), smoking history (p<0.001), and the presence of clubbing (p=0.001) were significantly high in patients with IPE None of the women <50 years and none of the men <50 years of age without a smoking history were diagnosed with IPE Presence of at least 1 of the symptoms suggestive of CTD, erythrocyte sedimentation rate (ESR), and antinuclear antibody (FANA) positivity rates were significantly higher in the non-IPF group (p<0.001, p=0.029, p=0.009, respectively). CONCLUSION: The rate of IPF among patients with fibrotic ILD was 50%. In the differential diagnosis of IPF, sex, smoking habits, and the presence of clubbing are important. The presence of symptoms related to CTD, ESR elevation, and EANA positivity reduce the likelihood of IPF

Real-world efficacy and safety of Ledipasvir plus Sofosbuvir and Ombitasvir/Paritaprevir/Ritonavir +/- Dasabuvir combination therapies for chronic hepatitis C: A Turkish experience

Background/Aims: This study aimed to evaluate the real-life efficacy and tolerability of direct-acting antiviral treatments for patients with chronic hepatitis C (CHC) with/without cirrhosis in the Turkish population.Material and Methods: A total of 4,352 patients with CHC from 36 different institutions in Turkey were enrolled. They received ledipasvir (LDV) and sofosbuvir (SOF)+/- ribavirin (RBV) ombitasvir/paritaprevir/ritonavir +/- dasabuvir (PrOD)+/- RBV for 12 or 24 weeks. Sustained virologic response (SVR) rates, factors affecting SVR, safety profile, and hepatocellular cancer (HCC) occurrence were analyzed.Results: SVR12 was achieved in 92.8% of the patients (4,040/4,352) according to intention-to-treat and in 98.3% of the patients (4,040/4,108) according to per-protocol analysis. The SVR12 rates were similar between the treatment regimens (97.2%-100%) and genotypes (95.6%-100%). Patients achieving SVR showed a significant decrease in the mean serum alanine transaminase (ALT) levels (50.90 +/- 54.60 U/L to 17.00 +/- 14.50 U/L) and model for end-stage liver disease (MELD) scores (7.51 +/- 4.54 to 7.32 +/- 3.40) (p<0.05). Of the patients, 2 were diagnosed with HCC during the treatment and 14 were diagnosed with HCC 37.0 +/- 16.0 weeks post-treatment. Higher initial MELD score (odds ratio [OR]: 1.92, 95% confidence interval [CI]: 1.22-2.38; p=0.023]), higher hepatitis C virus (HCV) RNA levels (OR: 1.44, 95% CI: 1.31-2.28; p=0.038), and higher serum ALT levels (OR: 1.38, 95% CI: 1.21-1.83; p=0.042) were associated with poor SVR12. The most common adverse events were fatigue (12.6%), pruritis (7.3%), increased serum ALT (4.7%) and bilirubin (3.8%) levels, and anemia (3.1%).Conclusion: LDV/SOF or PrOD +/- RBV were effective and tolerable treatments for patients with CHC and with or without advanced liver disease before and after liver transplantation. Although HCV eradication improves the liver function, there is a risk of developing HCC.Turkish Association for the Study of The Liver (TASL

Kültür-Psikiyatri ilişkisi

Bu çalışmada koyduğumuz bazı varsayımlar çerçevesinde psikiyatrik hastalıkların farklı toplumlarda değişik klinik tezahürler gösterip göstermediği araştırıldı. Bu çalışma yapılırken dökümantasyon metodu kullanıldı. Bu çalışmada ile aşağıdaki varsayımlarımızın doğrulandığı sonucuna varılmıştır;"Psikiyatrik hastalıklar farklı kültürlerde farklı bir tezahür gösterirler.""Psikiyatrik hastalıklar bazen sadece bir yöreye özgün hastalıklar olarak tezahür edebilirler.""Kültür değişime uğradıkça hastalıkların görülme sıklığı veya şekli de değişir"."Psikiyatrik hastalıklara farklı kültürlerde farklı anlamlar atfedilip farklı sağaltım yöntemleri veya başa çıkmalar uygulanabilir veya çare arama yöntemleri değişebilir". Çalışma 3 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Kültürün tanımı yapılmış ve özellikleri açıklanmıştır. Psikiyatrinin tarihsel seyri ve tanımı yapılmış, kültür ve psikiyatri arasındaki etkileşime değinilmiştir. İkinci bölümde ise "Kültür-psikiyatri ilişkisine doğrudan ya da dolaylı değinen teorik yönelimlerden bahsedilmektedir. Bu çerçevede antropoloji ,sosyal psikoloji, etnopsikiyatrinin perspektifleri tanıtılmaktadır. Kültürel psikiyatri ve genel psikiyatri ayrımı yapılacak ve kültürel psikiyatri içindeki tartışmalara yer verilmiştir. Kültürel psikiyatrinin tartışmalarına çok sık konu olan iki klinik durum( depresyon ve somatizasyon)dan söz edilmektir.Üçüncü bölümde ise çare arama davranışı ve "kültürel kökenli sendromlar" incelenmiştir. SUMMARYIn this study we explore in the context of some hypothesis whether psychiatric disorders have some different clinical manifestations in different cultures/societies or not. We used documentation method.At the end these hypothesis were seen to be supported by the data in the study. Hypothesis were these; "Psychiatric disorders have different manifestations in different cultures". "Some psychiatric disorders may be seen only special to some localizations." "As cultures evolves and changes the frequency and the presentation of psychiatric disorders also changes." "Different cultures may attribute different meanings to psychiatric disorders, apply different coping mechanisms and may have different help seeking behaviours. Study has three parts. In first section definition and properties of culture has been explained. Historical course of psychiatry and its definition was explained. Interaction with culture and psychiatry was argued. In the second section theoric orientations those directly or indirectly related with culture and psychiatry were argued. In this regard anthropology, social psychology, etnopsychiatry, perspectives are presented. Different aspects of cultural and general psychiatry are mentioned. And also arguement within the cultural psychiatry were assessed. In this context frequently argued two clinical condions somatization and depression were mentioned.In third section help seeking behaviour and culture bound syndromes were explored

Kültür-Psikiyatri ilişkisi

Bu çalışmada koyduğumuz bazı varsayımlar çerçevesinde psikiyatrik hastalıkların farklı toplumlarda değişik klinik tezahürler gösterip göstermediği araştırıldı. Bu çalışma yapılırken dökümantasyon metodu kullanıldı. Bu çalışmada ile aşağıdaki varsayımlarımızın doğrulandığı sonucuna varılmıştır; "Psikiyatrik hastalıklar farklı kültürlerde farklı bir tezahür gösterirler." "Psikiyatrik hastalıklar bazen sadece bir yöreye özgün hastalıklar olarak tezahür edebilirler." "Kültür değişime uğradıkça hastalıkların görülme sıklığı veya şekli de değişir". "Psikiyatrik hastalıklara farklı kültürlerde farklı anlamlar atfedilip farklı sağaltım yöntemleri veya başa çıkmalar uygulanabilir veya çare arama yöntemleri değişebilir". Çalışma 3 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Kültürün tanımı yapılmış ve özellikleri açıklanmıştır. Psikiyatrinin tarihsel seyri ve tanımı yapılmış, kültür ve psikiyatri arasındaki etkileşime değinilmiştir. İkinci bölümde ise "Kültür-psikiyatri ilişkisine doğrudan ya da dolaylı değinen teorik yönelimlerden bahsedilmektedir. Bu çerçevede antropoloji ,sosyal psikoloji, etnopsikiyatrinin perspektifleri tanıtılmaktadır. Kültürel psikiyatri ve genel psikiyatri ayrımı yapılacak ve kültürel psikiyatri içindeki tartışmalara yer verilmiştir. Kültürel psikiyatrinin tartışmalarına çok sık konu olan iki klinik durum( depresyon ve somatizasyon)dan söz edilmektir. Üçüncü bölümde ise çare arama davranışı ve "kültürel kökenli sendromlar" incelenmiştir. SUMMARY In this study we explore in the context of some hypothesis whether psychiatric disorders have some different clinical manifestations in different cultures/societies or not. We used documentation method. At the end these hypothesis were seen to be supported by the data in the study. Hypothesis were these; "Psychiatric disorders have different manifestations in different cultures". "Some psychiatric disorders may be seen only special to some localizations." "As cultures evolves and changes the frequency and the presentation of psychiatric disorders also changes." "Different cultures may attribute different meanings to psychiatric disorders, apply different coping mechanisms and may have different help seeking behaviours. Study has three parts. In first section definition and properties of culture has been explained. Historical course of psychiatry and its definition was explained. Interaction with culture and psychiatry was argued. In the second section theoric orientations those directly or indirectly related with culture and psychiatry were argued. In this regard anthropology, social psychology, etnopsychiatry, perspectives are presented. Different aspects of cultural and general psychiatry are mentioned. And also arguement within the cultural psychiatry were assessed. In this context frequently argued two clinical condions somatization and depression were mentioned. In third section help seeking behaviour and culture bound syndromes were explored

Madde kullanım bozukluklarında genetik: bir gözden geçirme

It was thought earlier that environmental and social conditions were effective in the progress of substance use disorder but upon the developments in the genetics area it came forward that the genetic reasons play an important role. The substance use disorder is a complicated process. This process starts with trying the substance, continues with constant use and results in addictiveness progress. The impact of genetic mechanisms on the different levels of this process should be enlightened. It is notified that the addictiveness of alcohol, cigarette, heroin and cocaine pass through the family. The genetic of alcohol use disorder has been studied more compared to the substance use disorder;amp;#8217;s. As a result of these studies it was stated that the genetic impact in alcohol use disorder is more compared to the others. A genetic settlement that is agreed in the substance use disorder progress has not been obtained yet. The reason for this is that the formation of this sickness is attributed to the polygenic reasons. This situation causes the sickness to come in front of us with very different phenotypical features. The exposure of these different phenotypical features will guide the study of genetic groundÖnceleri madde kullanım bozukluklarının (MKB) gelişiminde çevresel, gelişimsel ve sosyal şartların etkili olduğu düşünülmekteydi. Ancak genetik alanında kaydedilen gelişmelerin ardından genetik nedenlerin oynadığı rol ön plana çıkmaya başlamıştır. MKB gelişimi karmaşık bir süreçtir. Bu süreç maddeyi ilk deneme ile başlar, sürekli olarak kullanma ile devam eder ve bağımlılık gelişimi ile sonuçlanır. Genetik mekanizmaların bu sürecin farklı aşamalarına olan etkisi aydınlatılmalıdır. Alkol, sigara, esrar, kokain bağımlılıklarının ailesel geçişi olduğu bildirilmiştir. Alkol kulanım bozukluklarının (AKB)genetiği diğer MKB genetiğine oranla daha sık çalışılmıştır. Bu çalışmaların sonucunda AKB ‘da genetik etkinin diğerlerine göre daha fazla olduğu bildirilmiştir. MKB gelişiminde üzerinde uzlaşı sağlanan bir genetik yerleşim henüz saptanmamıştır. Bunun bir nedeni bu hastalığın oluşumunun poligenik nedenlere bağlanmasıdır. Bu durum hastalığın çok farklı fenotipik özelliklerle karşımıza çıkmasına neden olmaktadır. Bu farklı fenotipik özelliklerin ortaya konması genetik zeminin araştırılmasında yol göstericidir

Bir Olgu Dolayısıyla İnfantisit ve Filisit’in Psikiyatrik Yönü

Kişinin kendi çocuğunu öldürme davranışı, motivasyonları açısından heterojen bir fenomendir. Özellikle annelerin çocuklarını öldürmeleri önceleri tümüyle psikotik bir davranış olarak yorumlanmış olsa bile, günümüzde böyle bir eylemi psikotik olmayan başka motivasyonlarla da yapabilecekleri belirtilmektedir. Psikotik annelerin çocuklarını öldürmeleri çoğu zaman acımak dolayısıyla öldürmek (“mercy killing”) tarzında olmaktadır. Oysa impulsif psikotik bir davranışla ve acıma içermeyen çocuk öldürmelerine de rastlanmaktadır. Bu yazıda son kez beş günlük çocuğunu ve 8 yıl öncesinde de 9 yaşındaki bir başka çocuğunu öldürmüş olan psikotik özellikli depresyon olgusu bir anne incelenmiştir. Bu olgu infantisit ve filisitin motivasyonu bakımından çok seyrek görülen impulsif psikotik bir davranış olarak ortaya çıkmış olması ve tekrarlayıcı niteliği nedeniyle literatürdeki fi- lisitler ve infantisitler bağlamında tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Filisit, infantisit, motivasyon