Macro- And micro-nutrient composition and antioxidant activity of Chickpea and Pea Accessions

Epidemiological studies reported an inverse association between the consumption of legumes and the incidence of age-related diseases. This trend could be attributed to the presence of antioxidant compounds, especially phenolic and flavonoid compounds. In this paper, five pea (Pisum sativum L.) and twelve chickpea (Cicer arietinum L.) accessions, having different characteristics and geographical origin, were characterised in terms of antioxidant activity, as well as macro- and micro-nutrient composition. The antioxidant activity has been evaluated using both DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydra-zyl) and ABTS (2,2'-azino-bis (3-ethylbenzthiazoline-6-sulfonic acid) radical scavenging capacity assays. Chickpea and pea accessions showed a different behaviour in the presence of these different radicals. Chickpea accessions were characterised by significantly higher DPPH• scavenging activity, while peas showed a significantly higher value of antioxidant activity evaluated using the ABTS assay. Pea accessions had the highest content of total phenolic compounds, Zn, and Cu. A positive correlation was found between some minerals, such as Zn, Cu and P, and the ABTS•+ scavenging activity. Black and brown chickpea accessions showed significantly higher contents of anthocyanins, Mn, Mg, and Ca, which were positively correlated with the antioxidant activity assessed with the DPPH assay. Despite the dataset investigated in our study included a limited number of accessions, it was possible to highlight the influence of the chemical composition on the antioxidant activity due to the high phenotypic diversity found between the accessions, emphasising the importance of selecting the antioxidant activity assay according to the matrix to be evaluated

Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu izolowanej dysfunkcji rozkurczowej lewej komory wśród pacjentów z udokumentowaną chorobą wieńcową

Wstęp: Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu skurczowej dysfunkcji lewej komory jest powszechnie znana i dobrze udokumentowana. Rola NT-proBNP w diagnostyce rozkurczowej dysfunkcji (DD) wśród pacjentów z chorobą wieńcową i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jest mniej poznana. Metody: Do badania zakwalifikowano kolejnych 83 pacjentów z udokumentowaną angiograficznie chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca ściany przedniej i z frakcją wyrzutową lewej komory większą od 45%. Na podstawie typowych wskaźników napływu mitralnego i oceny napływu w żyle płucnej prawej górnej podzielono chorych na 2 grupy: grupę A bez DD - 32 osoby i grupę B z DD, w której wyodrębniono 3 podgrupy: podgrupę B1 z profilem zaburzonej relaksacji - 38 chorych, podgrupę B2 z profilem pseudonormalizacji - 8 osób oraz podgrupę B3 z napływem restrykcyjnym - 7 osób. Ponadto u wszystkich pacjentów oznaczono propagację fali E (Vp) i NT-proBNP. Wyniki: Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła średnio 56,2 &plusmn; 9% i nie różniła się znamiennie statystycznie między poszczególnymi podgrupami. Stężenie NT-proBNP było równe 107 &plusmn; 101 pg/ml w grupie A, 299 &plusmn; 281 pg/ml w B1, 734 &plusmn; 586 pg/ml w B2, 2322 &plusmn; 886 pg/ml w B3, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05), A i B3 (p < 0,01), B2 i B3 (p < 0,01). Z kolei prędkość propagacji fali E wynosiła odpowiednio 69 &plusmn; 21 cm/s, 56 &plusmn; 20 cm/s, 53 &plusmn; 17 cm/s, 44 &plusmn; 11 cm/s, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05) oraz A i B3 (p < 0,01). Stwierdzono istotną dodatnią korelację między stopniem klasy DD a wartością NT-proBNP (r = 0,66; p < 0,001) i ujemną korelację z wartością Vp (r = -0,41; p < 0,001). Opracowano krzywe ROC w celu określenia punktu odcięcia stężenia NT-proBNP determinującego rozpoznanie izolowanej DD lub zaawansowanej DD o typie restrykcji. Wartość najlepiej dyskryminująca rozpoznanie DD wynosiła ponad 131 pg/ml (pole pod krzywą ROC: 0,63), a rozpoznanie restrykcji powyżej 1670 pg/ml (0,83). Czułość, swoistość, dokładność, pozytywna i negatywna wartość predykcyjna wynosiły odpowiednio: 71%, 50%, 63%, 69%, 52% i 57%, 99%, 95%, 80%, 96%. Wnioski: U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jednorazowy pomiar NT-proBNP identyfikuje osoby z izolowaną rozkurczową dysfunkcją lewej komory, szczególnie w najbardziej zaawansowanym stadium, jakim są zaburzenia restrykcyjne

Wartość diagnostyczna dobutaminowego testu echokardiograficznego z użyciem badania przemieszczania tkanek w rozpoznawaniu choroby niedokrwiennej serca - doniesienie wstępne

Wstęp: Pomimo ugruntowanej pozycji tradycyjnej echokardiografii dobutaminowej (DSE) z uwagi na ograniczoną czułość metody - szczególnie w wykrywaniu choroby jednonaczyniowej - poszukuje się nowych sposobów obrazowania niedokrwienia mięśnia sercowego. Badanie przemieszczenia tkanek (TT) stanowi nową echokardiograficzną metodę obrazowania, opartą na tkankowej echokardiografii doplerowskiej, która pozwala oceniać podłużne, dokoniuszkowe przemieszczanie miokardium. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 20 kolejnych chorych z prawidłową funkcją skurczową lewej komory, zakwalifikowanych wcześniej do zabiegu koronarografii z powodu podejrzenia choroby niedokrwiennej serca. W spoczynku i w trakcie obciążenia dobutaminą według standardowego protokołu (10, 20, 30, 40 &#181;g/kg + atropina), posługując się projekcjami koniuszkowymi (2-, 3- i 4-jamową), oceniano frakcję wyrzutową i wskaźnik kurczliwości lewej komory oraz przy użyciu metody TT podłużne przemieszczanie miokardium, które wizualizowano 7-kolorową wstęgą, wyrażającą różny stopień ruchu w kierunku koniuszkowym. Badanie powtarzano na kolejnych etapach obciążenia, wyznaczając wartość TT dla każdego z 16 segmentów lewej komory. Wyniki: Wyliczano średnią wartość TT (aTT) w spoczynku i na szczycie obciążenia. Następnie opracowano krzywą ROC w celu wyznaczenia granicznej wartości przyrostu TT na podstawie badania koronarograficznego, pozwalającej określić wynik próby TT jako dodatni. Wartość najlepiej wskazująca na obecność choroby niedokrwiennej serca to wzrost aTT pomiędzy spoczynkiem a maksymalnym obciążeniem o mniej niż 0,46 mm. Czułość, specyficzność i dokładność DSE tradycyjnej i z zastosowaniem TT wynosiły odpowiednio 72%, 100%, 85% oraz 100%, 89% i 90%. Wnioski: Technika TT pozwala w sposób ilościowy i nieinwazyjny ocenić funkcję skurczową włókien podłużnych lewej komory u chorych pozostających w spoczynku i po obciążeniu dobutaminą. Wysoka czułość testu dobutaminowego z zastosowaniem obrazowania TT wydaje się przewyższać wartość tradycyjnego testu dobutaminowego. Należy przeprowadzić kolejne badania obejmujące większą populację

Wartość diagnostyczna dobutaminowego testu echokardiograficznego z użyciem badania przemieszczania tkanek w rozpoznawaniu choroby niedokrwiennej serca - doniesienie wstępne

Wstęp: Pomimo ugruntowanej pozycji tradycyjnej echokardiografii dobutaminowej (DSE) z uwagi na ograniczoną czułość metody - szczególnie w wykrywaniu choroby jednonaczyniowej - poszukuje się nowych sposobów obrazowania niedokrwienia mięśnia sercowego. Badanie przemieszczenia tkanek (TT) stanowi nową echokardiograficzną metodę obrazowania, opartą na tkankowej echokardiografii doplerowskiej, która pozwala oceniać podłużne, dokoniuszkowe przemieszczanie miokardium. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 20 kolejnych chorych z prawidłową funkcją skurczową lewej komory, zakwalifikowanych wcześniej do zabiegu koronarografii z powodu podejrzenia choroby niedokrwiennej serca. W spoczynku i w trakcie obciążenia dobutaminą według standardowego protokołu (10, 20, 30, 40 &#181;g/kg + atropina), posługując się projekcjami koniuszkowymi (2-, 3- i 4-jamową), oceniano frakcję wyrzutową i wskaźnik kurczliwości lewej komory oraz przy użyciu metody TT podłużne przemieszczanie miokardium, które wizualizowano 7-kolorową wstęgą, wyrażającą różny stopień ruchu w kierunku koniuszkowym. Badanie powtarzano na kolejnych etapach obciążenia, wyznaczając wartość TT dla każdego z 16 segmentów lewej komory. Wyniki: Wyliczano średnią wartość TT (aTT) w spoczynku i na szczycie obciążenia. Następnie opracowano krzywą ROC w celu wyznaczenia granicznej wartości przyrostu TT na podstawie badania koronarograficznego, pozwalającej określić wynik próby TT jako dodatni. Wartość najlepiej wskazująca na obecność choroby niedokrwiennej serca to wzrost aTT pomiędzy spoczynkiem a maksymalnym obciążeniem o mniej niż 0,46 mm. Czułość, specyficzność i dokładność DSE tradycyjnej i z zastosowaniem TT wynosiły odpowiednio 72%, 100%, 85% oraz 100%, 89% i 90%. Wnioski: Technika TT pozwala w sposób ilościowy i nieinwazyjny ocenić funkcję skurczową włókien podłużnych lewej komory u chorych pozostających w spoczynku i po obciążeniu dobutaminą. Wysoka czułość testu dobutaminowego z zastosowaniem obrazowania TT wydaje się przewyższać wartość tradycyjnego testu dobutaminowego. Należy przeprowadzić kolejne badania obejmujące większą populację

Porównanie wartości prognostycznej echokardiografii kontrastowej z elektrokardiograficznymi i angiograficznymi wskaźnikami oceny perfuzji w przewidywaniu poprawy funkcji skurczowej lewej komory u pacjentów z ostrym zawałem serca leczonych pierwotną interwencją wieńcową

Wstęp: Szybkie i skuteczne przywrócenie drożności tętnicy dozawałowej, a przede wszystkim trwałe przywrócenie perfuzji tkankowej, wiążą się z poprawą rokowania i lepszą funkcją skurczową lewej komory w obserwacji odległej w porównaniu z osobami z zaburzoną perfuzją. Celem przedstawionego badania jest porównanie wartości prognostycznej perfuzyjnej echokardiografii kontrastowej z innymi, ogólnie uznanymi elektrokardiograficznymi i angiograficznymi wskaźnikami oceny perfuzji tkankowej. Materiał i metody: Badaniem objęto kolejnych 114 pacjentów (85 M; 57,9 &plusmn; 11 lat) z pierwszym zawałem ściany przedniej (12 godzin od początku) leczonych PCI. Po udanej PCI dokonywano angiograficznej oceny perfuzji (MBG 0-1 brak perfuzji, 2-3 zachowana perfuzja), a następnie po 60 min wykonywano EKG w celu oceny stopnia redukcji sumy uniesień odcinka ST. Zmniejszenie sumy uniesień powyżej 50% (&#931;ST50%) było wskaźnikiem powrotu perfuzji. Przez pierwsze 24 godziny monitorowano 12-odprowadzeniowe EKG w celu rejestracji arytmii w czasie reperfuzji (RA) i czasu zmniejszenia uniesienia ST o ponad 50% w pojedynczym odprowadzeniu z najwyższym uniesieniem ST (&#916;tST50%). W 2. dobie zawału po oznaczeniu frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) oceniano perfuzję w segmentach dysfunkcyjnych, posługując się echokardiografią kontrastową (RT-MCE), a wskaźnik perfuzyjny (RPSI) stanowił średnią z wyników perfuzji segmentów dysfunkcyjnych. Regionalną i globalną kurczliwość LV oceniano ponownie po miesiącu, a na podstawie wzrostu LVEF o ponad 5% podzielono pacjentów na grupy A (z poprawą funkcji skurczowej; 72 osoby) i B (bez poprawy funkcji skurczowej; 42 osoby).Wyniki: W grupie A LVEF wynosiła 41,9% &plusmn; 7,1%, a w grupie B &#8212; 38,9 &plusmn; 7,4% (p = NS), natomiast wskaźnik RPSI odpowiednio: 1,59 i 0,78 (p < 0,001). Prawidłowa perfuzja oceniana angiograficznie (MBG 2-3) występowała częściej w grupie A (64%) w stosunku do grupy B (34%; p < 0,001). Wśród badanych pacjentów &#931;ST50% i &#916;tST50% po wyznaczeniu punktu odcięcia z krzywej ROC (61 min) wystąpiły u 47 i 48 pacjentów z grupy A oraz 17 i 16 z grupy B. Dokładność omawianych testów dla prognozowania poprawy funkcji LV wynosiła odpowiednio: 76,3%, 64%, 63,2% i 64,9% dla RT-MCE, MBG, &#931;ST50% i &#916;tST50%. Wnioski: W badaniu wykazano wysoką wartość prognostyczną echokardiografii perfuzyjnej w przewidywaniu poprawy globalnej funkcji skurczowej lewej komory, która okazała się najlepszym predykatorem wśród pozostałych wskaźników angiograficznych i elektrokardiograficznych

MicroRNA expression patterns in canine mammary cancer show significant differences between metastatic and non-metastatic tumours

Background: MicroRNAs may act as oncogenes or tumour suppressor genes, which make these small molecules potential diagnostic/prognostic factors and targets for anticancer therapies. Several common oncogenic microRNAs have been found for canine mammary cancer and human breast cancer. On account of this, large-scale profiling of microRNA expression in canine mammary cancer seems to be important for both dogs and humans. Methods: Expression profiles of 317 microRNAs in 146 canine mammary tumours of different histological type, malignancy grade and clinical history (presence/absence of metastases) and in 25 control samples were evaluated. The profiling was performed using microarrays. Significance Analysis of Microarrays test was applied in the analysis of microarray data (both unsupervised and supervised data analyses were performed). Validation of the obtained results was performed using real-time qPCR. Subsequently, predicted targets for the microRNAs were searched for in miRBase. Results: Results of the unsupervised analysis indicate that the primary factor separating the samples is the metastasis status. Predicted targets for microRNAs differentially expressed in the metastatic vs. non-metastatic group are mostly engaged in cell cycle regulation, cell differentiation and DNA-damage repair. On the other hand, the supervised analysis reveals clusters of differentially expressed microRNAs unique for the tumour type, malignancy grade and metastasis factor. Conclusions: The most significant difference in microRNA expression was observed between the metastatic and non-metastatic group, which suggests a more important role of microRNAs in the metastasis process than in the malignant transformation. Moreover, the differentially expressed microRNAs constitute potential metastasis markers. However, validation of cfa-miR-144, cfa-miR-32 and cfa-miR-374a levels in blood samples did not follow changes observed in the non-metastatic and metastatic tumours. © 2017 The Author(s)

Monosodium urate crystals promote innate anti-mycobacterial immunity and improve BCG efficacy as a vaccine against tuberculosis

A safer and more effective anti-Tuberculosis vaccine is still an urgent need. We probed the effects of monosodium urate crystals (MSU) on innate immunity to improve the Bacille Calmette-Guerin (BCG) vaccination. Results showed that in vitro MSU cause an enduring macrophage stimulation of the anti-mycobacterial response, measured as intracellular killing, ROS production and phagolysosome maturation. The contribution of MSU to anti-mycobacterial activity was also shown in vivo. Mice vaccinated in the presence of MSU showed a lower number of BCG in lymph nodes draining the vaccine inoculation site, in comparison to mice vaccinated without MSU. Lastly, we showed that MSU improved the efficacy of BCG vaccination in mice infected with Mycobacterium tuberculosis (MTB), measured in terms of lung and spleen MTB burden. These results demonstrate that the use of MSU as adjuvant may represent a novel strategy to enhance the efficacy of BCG vaccination

Polymorphisms within autophagy-related genes as susceptibility biomarkers for multiple myeloma: a meta-analysis of three large cohorts and functional characterization

Functional data used in this project have been meticulously catalogued and archived in the BBMRI-NL data infrastructure (https://hfgp.bbmri.nl/, accessed on 12 February 2020) using the MOLGENIS open-source platform for scientific data.Multiple myeloma (MM) arises following malignant proliferation of plasma cells in the bone marrow, that secrete high amounts of specific monoclonal immunoglobulins or light chains, resulting in the massive production of unfolded or misfolded proteins. Autophagy can have a dual role in tumorigenesis, by eliminating these abnormal proteins to avoid cancer development, but also ensuring MM cell survival and promoting resistance to treatments. To date no studies have determined the impact of genetic variation in autophagy-related genes on MM risk. We performed meta-analysis of germline genetic data on 234 autophagy-related genes from three independent study populations including 13,387 subjects of European ancestry (6863 MM patients and 6524 controls) and examined correlations of statistically significant single nucleotide polymorphisms (SNPs; p < 1 × 10−9) with immune responses in whole blood, peripheral blood mononuclear cells (PBMCs), and monocyte-derived macrophages (MDM) from a large population of healthy donors from the Human Functional Genomic Project (HFGP). We identified SNPs in six loci, CD46, IKBKE, PARK2, ULK4, ATG5, and CDKN2A associated with MM risk (p = 4.47 × 10−4−5.79 × 10−14). Mechanistically, we found that the ULK4rs6599175 SNP correlated with circulating concentrations of vitamin D3 (p = 4.0 × 10−4), whereas the IKBKErs17433804 SNP correlated with the number of transitional CD24+CD38+ B cells (p = 4.8 × 10−4) and circulating serum concentrations of Monocyte hemoattractant Protein (MCP)-2 (p = 3.6 × 10−4). We also found that the CD46rs1142469 SNP corre lated with numbers of CD19+ B cells, CD19+CD3− B cells, CD5+ IgD− cells, IgM− cells, IgD−IgM− cells, and CD4−CD8− PBMCs (p = 4.9 × 10−4−8.6 × 10−4 ) and circulating concentrations of interleukin (IL)-20 (p = 0.00082). Finally, we observed that the CDKN2Ars2811710 SNP correlated with levels of CD4+EMCD45RO+CD27− cells (p = 9.3 × 10−4 ). These results suggest that genetic variants within these six loci influence MM risk through the modulation of specific subsets of immune cells, as well as vitamin D3−, MCP-2−, and IL20-dependent pathways.This work was supported by the European Union’s Horizon 2020 research and innovation program, N° 856620 and by grants from the Instituto de Salud Carlos III and FEDER (Madrid, Spain; PI17/02256 and PI20/01845), Consejería de Transformación Económica, Industria, Conocimiento y Universidades and FEDER (PY20/01282), from the CRIS foundation against cancer, from the Cancer Network of Excellence (RD12/10 Red de Cáncer), from the Dietmar Hopp Foundation and the German Ministry of Education and Science (BMBF: CLIOMMICS [01ZX1309]), and from National Cancer Institute of the National Institutes of Health under award numbers: R01CA186646, U01CA249955 (EEB).This work was also funded d by Portuguese National funds, through the Foundation for Science and Technology (FCT)—project UIDB/50026/2020 and UIDP/50026/2020 and by the project NORTE-01-0145-FEDER-000055, supported by Norte Portugal Regional Operational Programme (NORTE 2020), under the PORTUGAL 2020 Partnership Agreement, through the European Regional Development Fund (ERDF)