Postępowanie w zaparciu czynnościowym stolca u dzieci i młodzieży

Zaparcie stolca jest jedną z najczęstszych dolegliwości chorobowych, z którymi lekarz pediatra spotyka się w swojej codziennej praktyce. Częstość występowania zaparcia jest różna i zależy między innymi od warunków środowiskowych i socjoekonomicznych, a także płci i wieku dziecka. Ocenia się, że nawet do 10% populacji wieku rozwojowego cierpi z powodu przewlekłego zaparcia stolca. Dolegliwość ta najczęściej dotyczy dzieci w wieku od 2-4 lat (okres nauki kontroli wypróżnień) i nieznacznie częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Aż w 90-95% zaparcie ma podłoże idiopatyczne czynnościowe. Kryteria diagnostyczne zaparcia czynnościowego stolca u dzieci formułują III Kryteria Rzymskie z 2006 roku. Diagnostyka opiera się na badaniu podmiotowym, przedmiotowym oraz badaniach pomocniczych i specjalistycznych. Leczenie czynnościowego zaparcia stolca w populacji wieku rozwojowego jest kompleksowe, długotrwałe, a w proces terapeutyczny powinna być zaangażowana rodzina pacjenta i, niejednokrotnie, wielu specjalistów. W leczeniu niefarmakologicznym główną rolę odgrywają: dieta bogatobłonnikowa, edukacja dziecka i jego opiekunów dotycząca zmiany trybu życia i modyfikacji zachowań, trening defekacyjny, regularna aktywność fizyczna, terapia behawioralna (biofeedback) oraz ewentualne objęcie pacjenta opieką psychologiczną. Leczenie farmakologiczne składa się z trzech etapów (fazy odblokowania jelit, fazy leczenia podtrzymującego i fazy odstawienia leków). W niniejszej pracy przedstawiono sposoby postępowania w zaparciu czynnościowym stolca u dzieci i młodzieży

Choroba refluksowa przełyku u dzieci i młodzieży

Refluks żołądkowo-przełykowy jest zaliczany do czynnościowych zaburzeń przełyku. Polega on na mimowolnym, biernym cofaniu się zawartości żołądka do przełyku. U noworodków i niemowląt dominuje refluks fizjologiczny, którego występowanie wiąże się z anatomiczno-motoryczną niedojrzałością przewodu pokarmowego. U większości dzieci ustępuje on po ukończeniu pierwszego roku życia. Chorobą refluksową przełyku (GERD) nazywa się zespół objawów i zmian morfologicznych występujących w następstwie patologicznego refluksu żołądkowo-przełykowego. Ze względu na różnorodność obrazu klinicznego chorobę rozpatruje się jako problem interdyscyplinarny. Chorobę refluksową przełyku rozpoznaje się na podstawie wyniku badania podmiotowego oraz badań specjalistycznych, takich jak: pH-metria, impedancja elektryczna, gastroskopia, rzadziej manometria czy scyntygrafia. Leczenie choroby refluksowej przełyku polega na odpowiednim postępowaniu niefarmakologicznym i farmakologicznym

Probiotyki w profilaktyce i leczeniu wybranych schorzeń przewodu pokarmowego u dzieci

Probiotyki to preparaty lub produkty zawierające wystarczającą ilość żywych i dobrze zdefiniowanych mikroorganizmów, które korzystnie wpływają na zdrowie gospodarza, poprzez kolonizację i zmianę składu ekosystemu mikrobiontów przewodu pokarmowego. Minimalna dzienna dawka terapeutyczna probiotyku powinna wynosić 106-109 CFU. Źródłem probiotyków są preparaty farmaceutyczne, suplementy diety i produkty fermentowane. Najlepiej poznaną bakterią probiotyczną jest Lactobacillus rhamnosus GG. W niniejszej pracy przedstawiono zastosowanie probiotyków w profilaktyce i leczeniu wybranych schorzeń przewodu pokarmowego u dzieci. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 2, 135-14

Entity Graph Extraction from Legal Acts -- a Prototype for a Use Case in Policy Design Analysis

This paper presents research on a prototype developed to serve the quantitative study of public policy design. This sub-discipline of political science focuses on identifying actors, relations between them, and tools at their disposal in health, environmental, economic, and other policies. Our system aims to automate the process of gathering legal documents, annotating them with Institutional Grammar, and using hypergraphs to analyse inter-relations between crucial entities. Our system is tested against the UNESCO Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage from 2003, a legal document regulating essential aspects of international relations securing cultural heritage.Comment: 17 pages, 10 figure

Analysis of the concentration of vitamin E in erythrocytes of patients with celiac disease

Abstract Introduction: Consumption of gluten proteins leads to an enteropathy characterised by lymphocytic infiltration of mucous membrane, crypts hypertrophy, and atrophy of villi. Enteropathy leads to disturbances in the immune system as well as secondary deficiency of vitamin E. Aim: Analysis of the concentration of vitamin E in erythrocytes of patients with celiac disease. Material and methods: Three experimental groups were distinguished among 77 patients with histologically confirmed celiac disease (mean age: 17 years): those who strictly respected gluten-free diet (group I, n = 48), patients breaking dietary recommendations (group II, n = 22), and those with newly diagnosed disease (group III, n = 7). Additionally, a control group consisting of healthy individuals with negative serological markers of celiac disease was formed (group IV, n = 20). Vitamin E concentration was determined by high performance liquid chromatography with ultraviolet detector. Results: Significantly lower average concentration of vitamin E was demonstrated in erythrocytes in all examined groups of patients with celiac disease compared to the control group. Among the patients with celiac disease, the highest average concentration of vitamin E in erythrocytes was observed in the group who respected the gluten-free diet, a little lower in patients who violated dietary recommendations, and lowest among patients with newly diagnosed disease. These relationships, however, were not statistically significant. Conclusions: Patients with celiac disease are at risk of vitamin E deficiency irrespective of their diet. Vitamin supplementation should be considered in their case, especially immediately after diagnosis of the disease and in case of breaking a gluten-free diet regime