Refluks żołądkowo-przełykowy jest zaliczany do czynnościowych zaburzeń przełyku. Polega on
na mimowolnym, biernym cofaniu się zawartości żołądka do przełyku. U noworodków i niemowląt
dominuje refluks fizjologiczny, którego występowanie wiąże się z anatomiczno-motoryczną niedojrzałością
przewodu pokarmowego. U większości dzieci ustępuje on po ukończeniu pierwszego
roku życia. Chorobą refluksową przełyku (GERD) nazywa się zespół objawów i zmian morfologicznych
występujących w następstwie patologicznego refluksu żołądkowo-przełykowego. Ze
względu na różnorodność obrazu klinicznego chorobę rozpatruje się jako problem interdyscyplinarny.
Chorobę refluksową przełyku rozpoznaje się na podstawie wyniku badania podmiotowego
oraz badań specjalistycznych, takich jak: pH-metria, impedancja elektryczna, gastroskopia,
rzadziej manometria czy scyntygrafia. Leczenie choroby refluksowej przełyku polega na odpowiednim
postępowaniu niefarmakologicznym i farmakologicznym
