Rola tematyki imigracyjnej we francuskiej kampanii prezydenckiej w 2017 roku

Wybory prezydenckie we Francji w 2017 r. przyniosły „przewidywane zaskoczenie” – zwycięstwo Emmanuela Macrona odmieniło francuską scenę polityczną. Sama kampania także była inna – wszyscy najważniejsi kandydaci definiowali się jako antyestablishmentowi, co w porównaniu do doświadczeń klasycznych podziałów lewica – prawica z poprzednich kampanii stanowiło nowość. Niezmienne było jednak to, że tematyka imigracyjna stanowiła – jak od wielu lat w tym państwie – istotny element kampanii wyborczej. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy kwestie dotyczące migracji były w jakiś sposób decydujące dla rezultatu kampanii. W tym kontekście warto postawić i inne pytania. Czy debata polityczna wokół imigracji w okresie wyborczym różniła się od tej z kampanii w roku 2012? Jak, w nowym kontekście międzynarodowym (kryzys uchodźczy, doświadczenia zamachów terrorystycznych, podziały w Unii Europejskiej, wygrana Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych, odrodzenie postaw populistycznych i nacjonalistycznych w Europie Środkowo-Wschodniej), stawiano pytania o obecność imigrantów i ich integrację w Republice? Wreszcie – co definiuje efekt wyborów: wygrana Macrona czy przegrana Le Pen? Tekst opiera się na analizie zawartości programów wyborczych i okołowyborczego dyskursu publicznego

Resistance to acetylsalicylic acid - pathophysiology and clinical implications

Choroby układu sercowo-naczyniowego są jedną z najczęstszych przyczyn zgonów i długotrwałej niepełnosprawności. Kwas acetylosalicylowy to bardzo skuteczny lek przeciwpłytkowy, zmniejszający ryzyko zawału serca, udaru mózgu i zgonu o około 25% w grupie osób, u których ryzyko sercowo-naczyniowe jest zwiększone. Wyniki badań klinicznych jednoznacznie wskazują na wysoką skuteczność kwasu acetylosalicylowego w profilaktyce pierwotnej i wtórnej incydentów sercowo-naczyniowych, jednakże oporność na ten związek wynosi według różnych szacunków 5-45%. Oporność na kwas acetylosalicylowy jest definiowana na podstawie objawów klinicznych (incydent zakrzepowy podczas jego stosowania), jak również za pomocą wielu wskaźników właściwości agregacyjnych płytek. Małe badania obserwacyjne wskazują na istnienie zwiększonego ryzyka sercowo-naczyniowego w subpopulacji osób, u których występuje oporność na kwas acetylosalicylowy. Dotychczas nie poznano w pełni dokładnego mechanizmu oporności, a poza niepełną inhibicją cyklooksygenazy i uwzględnia się także czas trwania terapii, współpracę ze strony pacjenta, przyjmowanie równocześnie innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W pracy przedstawiono wszystkie znane mechanizmy prowadzące do oporności na kwas acetylosalicylowy oraz konsekwencje kliniczne tego zjawiska. Zwrócono również uwagę na brak jednoznacznych kryteriów określających tę oporność, a także zaleceń wskazujących, w jakim przypadku i kiedy należy przeprowadzić diagnostykę w tym kierunku.Cardiovascular diseases are the most common cause of morbidity and mortality. Acetylsalicylic acid (ASA) is an effective antiplatelet drug which decreases the risk of myocardial infarction, stroke and sudden death by 25% in groups with higher cardiovascular risk. The high efficacy of ASA in primary and secondary prevention of cardiovascular events might be diminished in cases of ASA resistance, as reported in 5-45% of patients. Acetylsalicylic acid resistance is diagnosed by clinical symptoms (thrombotic event during ASA therapy) or markers of platelet aggregation. Small observational have studies revealed higher cardiovascular risk in populations with ASA resistance. Beyond incomplete inhibition of COX-1, mechanisms of ASA resistance are still not well known. Duration of therapy, lack of compliance and drug interactions are considered as possible factors in the development of ASA resistance. Our review describes all known mechanisms of ASA resistance and their clinical consequences. We have also pointed out the need for the development of universally accepted diagnostic criteria and screening guidelines for ASA resistance

Calibration factor fluctuations for radiological protection instruments used in Nuclear Medicine Departments - experience from CLOR

BACKGROUND The calibration of the dosimetric instruments is a basis of safety of the people working with the ionization radiation. The necessity of calibration is especially important in the institutions where the open radioactive sources are used. The paper presents the abilities of CLOR’s radiological protection instruments calibration facility and the important conclusions from calibrations results for group of instruments used in Nuclear Medicine Department in Poland. MATERIALS AND METHODS The results for five types of instruments dedicated for dose rate as well as for contamination measurements were presented. Analyzes were based on the results presented at calibration certificated of chosen instruments. RESULTS It has been shown that the calibration factor might fluctuate by 50% in period of one year for particular instrument as well as for more than 100% for two instruments of the same type. CONCLUSIONS The presented results prove the importance of the calibration process and it is evidence that the calibration process of the radiation protection instruments should be performed periodically for the test of dose rate measurements as well as for contamination measurements abilities.The paper presents the capabilities of CLOR’s facility for calibrating radiological protection instruments and the important conclusions drawn from the results of calibrating instruments used in Nuclear Medicine Departments in Poland. The analysis was based on results of the certified calibration of chosen instruments. The result for five types of instruments dedicated for dose rate and contamination measurements were presented. They prove the importance of the calibration process. They show that the calibration factor for one particular instrument may fluctuate by 50% in a one year period as well as by more than 100% for two instruments of the same type

Liposuction in the treatment of idiopathic lower extremity lymphoedema

Idiopatyczny obrzęk limfatyczny kończyn dolnych jest dość rzadką chorobą o nieznanej etiologii. Wśród prawdopodobnych czynników wywołujących go wyróżnia się infekcję, predyspozycje genetyczne, malformacje naczyń limfatycznych. Diagnozę potwierdza zwykle obserwacja kliniczna, jednak powinno się ją zweryfikować, przeprowadzając limfoscyntygrafię. Rekomendowana przez Międzynarodowe Towarzystwo Limfologiczne terapia zwana kompleksową terapią przeciwzastoinową (CTD) obejmuje ręczny drenaż limfatyczny, bandażowanie uciskowe z zastosowaniem bandaży o małej elastyczności i ćwiczenia przeciwzastoinowe. Kompleksowa terapia przeciwzastoinowa daje dobre efekty terapeutyczne, potwierdzone badaniami klinicznymi. Jednak w niektórych przypadkach niemożliwe jest osiągniecie jakiejkolwiek redukcji obrzęku lub uzyskany rezultat jest niewielki. W obrzęku limfatycznym niepoddającym się leczeniu za pomocą terapii kompresyjnej bezpieczną i skuteczną metodą okazała się liposukcja, wprowadzona do leczenia obrzęku przez Brorsona. W poniższym artykule przedstawiono przypadek obrzęku limfatycznego kończyny dolnej leczony za pomocą liposukcji w ośrodku autorów pracy. Acta Angiol 2011; 17, 4: 271–276Idiopathic lymphoedema of the lower extremities is an uncommon disease of unknown aetiology. Possible pathogenic factors include infection, genetic predisposition, and lymphatic vascular malformations. Diagnosis is usually based upon clinical presentation; however, it should be confirmed by lymphoscintigraphy. Standard treatment, recommended by the International Society of Lymphology, called complex decongestive therapy (CDT) includes manual lymphatic drainage, compression therapy using low-stretch bandages, and decongestive exercises. CDT is an effective treatment which is proven in clinical studies; however, in some cases only limited or no oedema reduction can be achieved. Liposuction, introduced to lymphoedema therapy by Brorson, has been proven to be a safe and effective treatment in lymphoedema not responding to compression therapy. We present a case of idiopathic lower extremity lymphoedema treated with liposuction in our centre. Acta Angiol 2011; 17, 4: 271–27

Changes in Polish law related to the implementation of COUNCIL DIRECTIVE 2013/59/EURATOM of 5 December 2013

Radon is an invisible, naturally occurring radioactive noble gas. According to the WHO report, it is the most important cause of lung cancer after smoking [1]. Recent epidemiological studies show that a statistically significant increase in the risk of lung cancer already occurs as a result of prolonged exposure to radon inside rooms where the concentration is at 100 Bq/m3 and increases by 16% per 100 Bq/m3 increase (considering a prolonged exposure period). For this reason, the Council Directive 2013/59/Euratom (BSS) [2] establishing the basic safety standards for the protection against the hazards related to ionizing radiation, that was passed in 2013, pays particular attention to issues related to radon exposure. BSS reduce radon concentration limits in workplaces to 300 Bq/m3. According to the regulations in force, the BSS must be implemented in the Polish Atomic Law no later than 6th February 2018

Management of patients with COVID-19 in radiology departments, and indications regarding imaging studies : recommendations of the Polish Medical Society of Radiology

The pandemic involving COVID-19 caused by the SARS-CoV-2 coronavirus, due to its severe symptoms and high transmission rate, has gone on to pose a control challenge for healthcare systems all around the world. We present the second version of the Recommendations of the Polish Medical Society of Radiology, presuming that our knowledge on COVID-19 will advance further rapidly, to the extent that further supplementation and modification will prove necessary. These Recommendations involve rules of conduct, procedures, and safety measures that should be introduced in radiology departments, as well as indications for imaging studies

Niedobór witaminy D u kobiet z cukrzycą ciążową

Wstęp. Związki niedoboru witaminy D — 25(OH)D — z wystąpieniem cukrzycy ciążowej (GDM) pozostają nadal niewyjaśnione. Celem badania była ocena związku między matczynym stężeniem 25(OH)D a parametrami metabolicznymi i ciśnieniem tętniczym u kobiet z GDM. Materiał i metody. Badanie prospektywne przeprowadzono w Polsce północnej w okresie od września 2012 roku do lutego 2013 roku. GDM rozpoznawano na podstawie testu obciążenia 75 g glukozy (OGTT wg WHO), przeprowadzonego między 20. a 29. tygodniem ciąży. Wywiady obejmowały przedciążową masę ciała oraz przyrost masy ciała w ciąży. Obliczono przedciążowy wskaźnik masy ciała (BMI), zmierzono ciśnienie tętnicze oraz oznaczono glikemię, insulinę na czczo, lipidogram i 25(OH)D. Do oceny insulinooporności zastosowano HOMA-IR > 2,5. Kobiety ze stężeniem 25(OH)D ≤ 20 ng/ml przydzielono do grupy A, a ze stężeniem 25(OH)D > 20 ng/ml do grupy B. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki. Ocenie poddano 56 kobiet ciężarnych z GDM w wieku 30,3 ± 5,1 roku. Niedobór 25(OH)D stwierdzono u 25 (44,6%) kobiet ze stężeniem 13,8 ± ± 3,9 ng/ml (grupa A). W grupie B średnie stężenie 25(OH)D wynosiło 30,6 ± 9,3 ng/ml. Kobiety z niedoborem 25(OH)D charakteryzowały się wyższym skurczowym ciśnieniem tętniczym (p = 0,03) i insulinoopornością (p = 0,38). Hipowitaminoza częściej występowała w trzeciej i kolejnej ciąży (p = 0,047). Stężenie 25(OH)D wynosiło 22,8 ± 2,0 ng/ml w pierwszej i drugiej ciąży oraz 14,3 ± 3,9 ng/ml w trzeciej i kolejnych. Nie stwierdzono korelacji między 25(OH)D a pozostałymi ocenianymi parametrami. Wnioski. 1. Niskie stężenie 25(OH)D w grupie kobiet z GDM było istotnie związane z występowaniem insulinooporności i wyższym skurczowym ciśnieniem tętniczym. 2. Niedobór 25(OH)D występował istotnie częściej u wieloródek. 3. Uzyskane wyniki wskazują na konieczność zastosowania zaleceń dotyczących suplementacji 25(OH)D w populacji kobiet w wieku prokreacyjnym w Polsce

Reproducibility of intravoxel incoherent motion of liver on a 3.0T scanner : free-breathing and respiratory-triggered sequences acquired with different numbers of excitations

Purpose: To optimise the intravoxel incoherent motion (IVIM) imaging of the liver on a 3.0T scanner by assessing parameter reproducibility on free-breathing (FB) and respiratory-triggered (RT) sequences acquired with different numbers of signal averages (NSA). Material and methods: In this prospective study 20 subjects (M/F: 10/10; age: 25-62 years, mean: 39 years) underwent IVIM magnetic resonance imaging (MRI) on a 3.0T scanner using an 18-channel phase-arrayed coil and four different echo-planar sequences, each with 10 b values: 0, 10, 30, 50, 75, 100, 150, 200, 500, and 900 s/mm2. Images were acquired with FB and RT with NSA = 1-4 (FBNSA1-4, RTNSA1-4) and with NSA = 3-6 (FBNSA3-6, RTNSA3-6). Subsequently, for the assessment of reproducibility of IVIM-derived parameters (f, D, D*), each subject was scanned again with an identical protocol during the same session. IVIM parameters were calculated. The distribution of IVIM-parameters for each DWI sequence were given as the median value with first and third quartile. Inter-scan reproducibility for each IVIM parameter was evaluated using coefficient of variance and Bland-Altman difference. Differences between FB sequence and RT sequence were tested using non-parametric Wilcoxon signed-rank test. Results: Mean coefficient of variance (%) for f, D, and D* ranged from 60 to 64, from 58 to 84, and from 82 to 99 for FBNSA1-4 sequence; from 50 to 69, from 41 to 97, and from 80 to 82 for RTNSA1-4 sequence; from 22 to 27, 15, and from 70 to 80 for FBNSA3-6 sequence; and from 21 to 32, from 12 to, and from 50 to 80 for RTNSA3-6 sequence, respectively. Conclusions: Increasing the number of signal averages for IVIM acquisitions allows us to improve the reproducibility of IVIM-derived parameters. The sequence acquired during free-breathing with NSA = 3-6 was optimal in terms of reproducibility and acquisition time

National comparison of methods for determination of radon in water

The article describes three interlaboratory experiments concerning 222Rn determination in water samples. The fi rst two experiments were carried out with the use of artifi cial radon waters prepared by the Laboratory of Radiometric Expertise (LER), Institute of Nuclear Physics, Polish Academy of Sciences in Kraków in 2014 and 2018. The third experiment was performed using natural environment waters collected in the vicinity of the former uranium mine in Kowary in 2016. Most of the institutions performing radon in water measurements in Poland were gathered in the Polish Radon Centre Network, and they participated in the experiments. The goal of these exercises was to evaluate different measurement techniques used routinely in Polish laboratories and the laboratories’ profi ciency of radon in water measurements. In the experiment performed in 2018, the reference values of 222Rn concentration in water were calculated based on the method developed at LER. The participants’ results appeared to be worse for low radon concentration than for high radon concentrations. The conclusions drawn on that base indicated the weaknesses of the used methods and probably the sampling. The interlaboratory experiments, in term, can help to improve the participants’ skills and reliability of their results