Znaczenie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek

W ostatnim czasie obserwuje się systematycznywzrost liczby pacjentów z przewlekłą chorobą nerekwymagających leczenia nerkozastępczego. Tagrupa pacjentów, z uwagi na swój wiek, jak równieżwspółwystępujące choroby, jest obarczona zwiększonymryzykiem śmiertelności z powodu chorób układusercowo-naczyniowego. Funkcjonowanie tego układujest związane między innymi ze stanem odżywienia,a ten ze stosowaną przez pacjenta dietą. Analizującto zagadnienie, nie można pominąć nienasyconychkwasów tłuszczowych. Do grupy niezbędnychnienasyconych kwasów tłuszczowych zaliczasię: omega-6 C18:2 — kwas linolowy oraz omega-3 C18:3 — kwas alfa linolenowy. Zmniejszającstężenie cholesterolu całkowitego, trójglicerydóworaz zwiększając stężenie cholesterolu frakcji HDL,kwasy omega-3 mają swój udział między innymiw prewencji choroby wieńcowej

Leczenie zespołów mielodysplastycznych wysokiego ryzyka u dorosłych wg rekomendacji

High-risk myelodysplastic syndromes (MDS) are defined by patients who fall into Intermediate-2 or High-risk group categories in the International Prognostic Scoring System or High/Very high in the revised IPSS (R-IPSS). High-risk MDS carry a major risk of progression to acute myeloid leukemia and short survival. Standard therapies include allogeneic stem cell transplantation, induction therapy (AML-like) and hypomethylating agents. This article presents recent European LeukemiaNet recommendations for treatment of high-risk MDS

Prophylaxis and treatment of invasive fungal infections in neutropenic patients according to ECIL-3 recommendations

Zmieniająca się epidemiologia inwazyjnych zakażeń grzybiczych (IFI) oraz powszechna dostępność nowych leków przeciwgrzybiczych stwarzają potrzebę opracowania jednorodnych standardów profilaktyki i leczenia zgodnie z zasadami medycyny opartej na faktach. W pracy przedstawiono aktualne wytyczne dla profilaktyki i leczenia IFI u chorych z neutropenią na podstawie zaleceń 3rd European Conference on Infections in Leukemia. Hematologia 2011; 2, 2: 140–148The changes in the epidemiology of invasive fungal infections (IFI) as well as the availability of new antifungal drugs create the need for universal guidelines for IFI prophylaxis and treatment in accordance with principles of evidence based medicine. In this paper we reviewed the updated standards for prophylaxis and treatment of IFI in neutropenic patients according to 3rd European Conference on Infections in Leukemia recommendations. Hematologia 2011; 2, 2: 140–14

Co kryje się pod pojęciem teorii umysłu oraz jak ją badać?

Dominujący kierunek badań nad poznaniem społecznym wyznacza obecnie problematyka teorii umysłu. Zainteresowanie pojęciem ,,teoria umysłu” zostało zapoczątkowane przez Premacka i Woodruffa, którzy trzydzieści lat temu zasugerowali, że szympansy posiadają zdolność do przypisywania stanów mentalnych innym osobnikom swojego lub innego gatunku i formułowania przewidywań dotyczących ich zachowania [Primack, Woodruff 1978]. Ta zdolność została nazwana przez badaczy teorią umysłu (theory of mind – ToM). Autorzy ponadto uznali, że zdolność do przewidywania zachowań na podstawie poprzedzających je stanów mentalnych (np. pragnień, przekonań, intencji) jest czynnością prostą i podstawową. Analiza Premacka i Woodruffa została poddana ostrej krytyce (w szczególności ich przekonanie, że szympansy posługują się ,,teorią umysłu”), lecz zapoczątkowała trzydziestoletnie już badania nad tą niewątpliwie fascynującą zdolnością

Circadian blood pressure profile in patients with chronic kidney disease stage 1–3

Wstęp. Populacja chorych z CKD charakteryzuje się wysoką chorobowością i śmiertelnością sercowo-naczyniową. Ta grupa pacjentów charakteryzuje się zaburzonym dobowym profilem ciśnienia tętniczego, a cecha ta może zwiększać ryzyko sercowo-naczyniowe. Celem pracy była analiza dobowego rytmu ciśnienia tętniczego u pacjentów we wczesnych stadiach CKD. Materiał i metody. Badaniem objęto 90 chorych w 1-3 stadium CKD w wieku 34-79 lat oraz 30 osób w wieku 38-79 lat stanowiących grupę kontrolną. U wszystkich badanych przeprowadzono ambulatoryjne monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABPM). Jeśli względne obniżenie SBP i DBP w nocy wynosiło co najmniej 10% pacjenta kwalifikowano jako „dipper”, natomiast jeśli spadek SBP i DBP był mniejszy niż 10% pacjenta kwalifikowano jako „non-dipper”. Wyniki. Nadciśnienie tętnicze występowało u 78.9% pacjentów z CKD w stadium 1-3. Profil „non-dipper” stwierdzono u 59(66%) spośród badanych chorych z CKD, w tym w stadium 1 CKD u 16(53%), w stadium 2 CKD u 23(70%) oraz u 20(74%) w stadium 3 CKD. W grupie kontrolnej profil non-dipper stwierdzono u 9 (30%) pacjentów. W badanej całej populacji (n=120) stwierdzono znamienną statystycznie dodatnią korelację między % spadkiem SBP i eGFR (r=0.25;pBackground The population of patients with chronic kidney disease (CKD) is prone to high cardiovascular morbidity and mortality. Aberrant circadian pattern of blood pressure is associated with increase cardiovascular risk. The study investigated circadian blood pressure profile in patients with early stages of CKD. Material and methods The study included 90 patients with CKD stage 1–3, aged 34–79 years and 30 healthy volunteers as control group. All patients underwent ambulatory blood pressure monitoring (ABPM). Patient was classified as “dipper” if relative decreases in SBP and DBP at night was at least 10%. If the drop the SBP or DBP was less than 10% patient was classified as “non-dipper”. Results Hypertension was present in 78.9% of patients with CKD stage 1–3. “Non-dipper” profile was found in 59 (66%) of the surveyed patients with CKD, namely in 16 (53%) in CKD stage 1, 23 (70%) in CKD stage 2, and 20 (74%) in CKD stage 3. “Non-dipper” profile was observed in 9 (30%) of control patients. In the whole study population (n = 120) significant positive correlation was found between % drop in SBP and eGFR (r = 0.25; p < 0.01). There was no significant correlation between % drop in SBP and eGFR (r = 0.12; p = 0.26) in 90 CKD patients. There was statistically significant negative correlation between % drop in SBP and age (r = –0.25; p < 0.05) and BMI (r = –0.24; p < 0.05). Conclusions “Non-dipper” profile is a common finding among patients with early stages of CKD and may be associated with a higher cardiovascular risk. ABPM should be a standard procedure in patients with CKD, even in early stages of the disease

Trzy warianty neoklasycyzmu w poezji polskiej po roku 1980 (Drzewucki - Ćwikliński - Koehler)

Współczesny neoklasycyzm jest rodzajem postawy heroicznej. Jest rodzajem wewnętrznej zgody na świat rozpadający się, świat apokalipsy spełnionej, równocześnie to uwrażliwienie na to, co w życiu najważniejsze - prawdę, dobro i piękno. Niniejsza praca ukazuje trzy warianty neoklasycyzmu poetów debiutujących po 1980 roku - Janusza Drzewuckiego, Krzysztofa Ćwiklińskiego i Krzysztofa Koehlera. Są to nie tylko poeci, ale i krytycy literaccy biorący udział w dyskusji na temat kształtu współczesnej literatury. Wrażliwi na brzmienie słowa poetyckiego, ale i skorzy do refleksji teoretycznej. Warto przybliżyć ich sylwetki. Każda z przedstawionych poetyk jest inna, inna jest wrażliwość poetów, ale to co ich łączy to, że „nie przynoszą nam gotowej nadziei, nadziei, która się rychło spełni. Współcześni poeci nie są kapłanami; wystarcza im (musi im wystarczyć?) przypomnienie, iż niekiedy, niespodziewanie, znaki rozpaczy zmieniają się w znaki nadziei.” Neoklasycy to najlepsi terapeuci - nie tylko pokazują, jak żyć, co powinno być dla nas ważne, ale i nie oszukują, że będzie lepiej, bo chyba będzie tak, jak jest „tu i teraz”

The pianism of Paderewski

Many aspects of Ignaz Jan Paderewski’s life and career have been the subject of previous research, but some important areas remain uninvestigated. Moreover, many biographies, especially those written in English, have hitherto rarely adopted a critical stance. My aim here is to examine those elements of Paderewski’s performance style that have not hitherto been fully studied. Unique Polish sources include unpublished letters written to his father and Helena Górska, his secretaries’ letters written in 1935 and between 1938-39, and of course his correspondence with his pupils, which sheds considerable new light on his views on, and success in, piano teaching. This dissertation discusses in detail his stylistic approach, attitude towards piano playing, preparation for performance and methods of interpretation. Unpublished letters between Paderewski and his pupils deal with such issues as: choosing concert programmes, techniques of pedalling and advanced interpretational issues. To further evaluate changes in Paderewski’s playing style over his career I have analysed a representative selection of his recordings made over the course of his career. Although Paderewski’s style did not change radically, some of the recorded pieces do demonstrate significant differences in interpretation, and his experiments in phrasing, dynamics, tempo and pedaling. I additionally compare some of the recordings of the same pieces by Paderewski and his contemporaries. For instance, Arthur Friedheim’s recording of Liszt’s Hungarian Rhapsody No. 2 in C sharp minor. An approach such as this will illuminate, for example, some differences in style between representatives of the ‘Liszt School’ (of which Friedheim was one of the most celebrated exponents) and that of Leschetizky (as represented by Paderewski). This documentation and evaluation of Paderewski’s performance style has naturally influenced my own performances of his works. The accompanying recital therefore includes one of Paderewski’s most substantial piano pieces, the Sonata in E flat minor, contrasted by a Sonata by Paderewski’s contemporary, Sergei Rachmaninov, and completed by works of Chopin in Paderewski’s repertoire, and a piece by his pupil, Ernest Schelling, also recorded by Paderewski. The recital therefore constitutes a practical application of Paderewski’s performance and programming styles as discussed in the dissertation

Ocena wpływu aparatowania narządu słuchu na subiektywnie postrzeganą jakość życia w grupie osób po 60 r. ż. wykazujących średnie upośledzenie słuchu

Wstęp: W przebiegu procesu starzenia pojawiają się różne upośledzenia narządów zmysłu. Prowadzi to do znacznych ograniczeń czynności poznawczych i funkcjonalnych. Jednym z nich jest upośledzenie słuchu. Niedosłuch to jedno z najpowszechniejszych zaburzeń sensorycznych, powodujących trudności nie tylko w komunikowaniu się ale i w innych aspektach funkcjonowania społecznego. W Polsce niedosłuch, stwierdza się u około 25% osób w wieku 65-75 lat, natomiast u seniorów, którzy przekroczyli 75 rok życia wskaźnik ten sięga juz 60-70%. Leczenie niedosłuchu może być prowadzone w różny sposób, zależnie od jego przyczyny. U osób starszych najczęściej stosuje się aparaty słuchowe, które służą do elektronicznego wzmacniania dźwięku. Obecne aparaty słuchowe są bardzo małe, zapewniające komfort ich użytkownikom. Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu aparatowania narządu słuchu na subiektywnie postrzeganą jakość życia w grupie osób po ukończeniu 60 r. ż. wykazujących średnie upośledzenie słuchu. Materiał i metoda: Badania zostały przeprowadzone w firmie marketingowo- medycznej Mark-Med Sp. z.o.o. w Krakowie w okresie od stycznia do maja 2018 roku. Grupę docelową stanowili pacjenci po 60 roku życia z uszkodzeniem słuchu na poziomie 45-70 dB HL, u których wykonano badania podłużne (przed zastosowaniem aparatu słuchowego, a następnie po upływie około 60 dni od jego założenia). Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego i z wykorzystaniem metody szacowania. Techniką badawczą była ankieta, a wśród narzędzi badawczych znalazły się: kwestionariusz ankiety danych socjodemograficznych, Skala Samooceny Jakości Życia SF36, Skala Satysfakcji z Życia (SWLS), skala Nastroju Ogólnego. Wyniki: Aparatowanie narządu słuchu u osób po 60 roku życia, jest interwencją pozytywnie wpływająca na różne wskaźniki subiektywnego poczucia jakości ich życia o czym świadczą: istotnie wyższy poziom zadowolenia z życia, przeżywanie pozytywnych emocji, wysoka samoocena funkcjonowanie społecznego. Jednak o dobrej jakości życia w samoocenie badanych w sposób najbardziej istotny decyduje młodszy wiek i wyższy poziom satysfakcji życiowej

Diagnosis recommendation of myelodysplastic syndromes in adults according to European LeukemiaNet

Myelodysplastic syndromes (MDS) according to WHO definition are a group of myeloid neoplasms characterized by peripheral blood cytopenias and increased risk of leukemic transformation. An accurate diagnostic procedure and risk assessment are necessary for choosing an optimal treatment option. The aim of this article is performance of MDS diagnostic standards according to European LeukemiaNet. MDS diagnosis should be based on WHO 2008 criteria with International Prognostic Score System (IPSS) risk assessment. Additionally, in prospective trials WHO based PSS (WPSS) and Revised–IPSS (R-IPSS) should be performed. Immunophentyping and gene mutation assessment are not mandatory. Moreover, individual patient treatment risk according to age, performance status and comorbidities should be evaluated. The treatment decision is made based on MDS prognostic factors and patient status