Saproxylic beetles (Coleoptera) of the strictly protected area Bukowa Góra in the Roztoczański National Park

The aims of this study were to demonstrate the role of forests in the Roztoczański National Park as a refuge for rare and endangered saproxylic Coleoptera as well as recognition of entomological fauna related to dead wood. The study was conducted in the strictly protected are of Bukowa Góra from 20th April to 30th September 2012 and focused on the wood of beech and fir. We inventoried saproxylic beetles by means of nine ‘Netocia’ traps, which resulted in a total of 135 recorded species, of which 52 had not been reported in the park before. Twenty-one rare and endangered species were found. The high number of new species in the Roztoczański National Park indicates a high biodiversity value of the area. Our studies therefore show that the strictly protected area of Bukowa Góra is a biodiversity hot spot of saproxylic Coleoptera.Przemysław Szmi

“Dry eye” syndrome — treatment based on the use of autologous “artificial tears”

Prawidłowa budowa filmu łzowego zapewnia odpowiedni stopień nawilżania powierzchni oka, zapobiega zakażeniom oraz umożliwia właściwe odżywianie warstwy nabłonkowej rogówki. Do powstania zespołu „suchego oka” mogą przyczynić się nieprawidłowości w budowie którejkolwiek z trzech warstw tworzących film łzowy. Na powstanie tego zespołu mają wpływ zarówno czynniki endogenne, jak i środowiskowe. Zalicza się do nich między innymi uwarunkowania genetyczne, choroby, nastrój, wykonywaną pracę oraz warunki panujące w pomieszczeniach. Dla osób cierpiących na zespół „suchego oka” bardzo dobrym rozwiązaniem są „sztuczne łzy”, wykonane z autologicznej surowicy uzyskanej z krwi pełnej pacjenta. Lepkość surowicy oraz jej skład gwarantują skuteczne, a co najważniejsze, znacznie dłużej utrzymujące się zwilżenie nabłonka gałki ocznej niż przy zastosowaniu farmaceutycznych kropli do oczu. „Sztuczne łzy” są produktem bezpiecznym, ponieważ pochodzą z surowicy pacjenta, dla którego są przeznaczone. Nie zawierają żadnych środków konserwujących, ułatwiają regenerację uszkodzonego nabłonka, a tej właściwości nie posiadają apteczne krople do oczu. W wyniku regularnego stosowania „sztucznych łez” pacjenci uzyskują wyraźną poprawę komfortu i ostrości widzenia. Przestają odczuwać ból i swędzenie oczu, ustępuje zaczerwienienie.Proper structure of the tear film guarantees an adequate degree of moisture to the eye surface, nourishment for the epithelial layer of the cornea as well as protection against infections. The “dry eye” syndrome results from abnormalities in the structure of any of the three layers of the tear film induced by either endogenous or environmental factors such as genetics, diseases, mood, work and working conditions. For those who suffer from the “dry eye” syndrome there is a beneficial option of “artificial tears” acquired from autologous serum obtained from the patient’s whole blood. Viscosity of serum as well as its composition provide a much more effective, and most importantly, prolonged moisturizing of the epithelium as compared to pharmaceutical eye drops. “Artificial tears” are safe because they are produced from the patient’s own serum and contain no preservatives.They facilitate regeneration of the epithelium, which is not the case with regular eye drops. If used regularly “artificial tears” improve comfort and vision acuity. They provide temporary relief from eye redness, pain and itching

Microbial contamination risk in hematopoietic stem cell products: retrospective analysis of 1996–2016 data

Quality assurance and safety of hematopoietic stem cells (HSC) with special emphasis on bacterial and fungal contamination is the prerequisite for any transplantation procedure. The aim was to determine the incidence rate of such contamination during processing of transplantation material with regard to HSC source: peripheral blood stem cell (PBSC), bone marrow (BM), or cord blood (CB). Analysis involved autologous and allogenic products dedicated for patients and comprised in all 4135 donations, including 112 BM (2.70%), 3787 PBSC (91.60%), and 236 CB (5.70%) processed in cell bank over the period 1996–2016. Aerobic and anaerobic contamination was determined.Analysis of the 20-year data revealed 42 contaminated products: 25 PBSC (0.66% of tested units) and 17 CB (7.20% of tested units). No microbial contamination of BM products was detected. Overall percentage of contaminated products was 1.01%, mostly with (61.36%). Bacterial contamination rate at cell bank is relatively low and processing in a closed system does not seem as crucial as might be expected. This is particularly true for BM components. Equally important are evaluation of donor’s medical status and condition of the puncture site for collection of source material. Implementation of appropriate sample collection procedures should help minimize the risk of false-positive results due to environmental contamination

Biochemical changes in irradiated Red Blood Cells stored up to 42 days

Wstęp: Jedynym skutecznym zabezpieczeniem chorych przed rozwinięciem ciężkiego powikłania, jakim jest poprzetoczeniowa choroba przeszczep przeciwko biorcy (TA-GvHD), jest przetaczanie krwi i składników krwi uprzednio poddawanych działaniu promieniowania jonizującego gamma (g). Napromieniowaną krew i składniki krwi należy stosować przede wszystkim: u pacjentów z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odporności, przy transfuzjach dopłodowych i transfuzjach wymiennych u noworodków oraz w przypadkach bliskiego pokrewieństwa dawcy i biorcy. Napromieniowanie krwi i jej składników powoduje inaktywację limfocytów T, bardziej wrażliwych na promieniowanie niż inne komórki terapeutycznie aktywne, jak krwinki czerwone, krwinki płytkowe i granulocyty. Nie ustalono dotychczas optymalnej dawki promieniowania gamma dla koncentratów krwinek płytkowych (KKP) ani dla koncentratów krwinek czerwonych (KKCz). Celem pracy jest ocena wpływu dwóch różnych dawek promieniowania gamma (25 Gy i 50 Gy) na przechowywane KKCz oraz ocena zmian zachodzących w napromieniowanych KKCz w zależności od czasu ich przechowywania (42 dni, temperatura 4°C) w roztworze wzbogacającym ADSOL. Materiał i metody: Do badań przeznaczono 45 jednostek KKCz z roztworem wzbogacającym ADSOL. Dla oceny jakości KKCz in vitro badano: liczbę krwinek czerwonych (RBC), liczbę krwinek białych (WBC), stężenie hemoglobiny (Hb), stężenie jonów potasu (K+) i sodu (Na+), stężenie adenozynotrifosforanu (ATP) i 2,3-difosfoglicerynianu (2,3-DPG), hematokryt (Ht) oraz pH. Wyniki: Znamienny statystycznie wzrost stężenia K+ stwierdzono w KKCz napromienianych dawką 50 Gy we wszystkich dniach przechowywania. Stężenie 2,3-DPG utrzymywało się na stałym poziomie (0,7–0,1mmol/ml) w grupie KKCz napromieniowanych dawką 25 Gy oraz w grupie KKCz kontrolnych, natomiast w KKCz napromienianych dawką 50 Gy, stężenie 2,3-DPG wynosiło zaledwie 0,04 mmol/ml. Wnioski: Z porównania podstawowych parametrów biochemicznych (stężenie ATP i 2,3-DPG, stężenie Hb, stężenie jonów K+) w grupie napromieniowanych (25 i 50 Gy) KKCz oraz składników krwi niepoddanych działaniu promieniowania gamma wynika, że KKCz napromieniowane dawką 50 Gy należy przechowywać w temperaturze 4°C nie dłużej niż 14 dni, niezależnie od stosowania roztworu wzbogacającego. Koncentraty krwinek czerwonych napromieniowane dawką 25 Gy można przechowywać do 28 dni przed przetoczeniem. Z przeprowadzonych in vitro badań wynika, że napromieniowane krwinki czerwone spełniają swoje funkcje w organizmie biorcy.Introduction: Irradiation of whole blood and cellular components is currently the only effective method of preventing the severe complication of transfusion-associated graft-versus-host disease (TA-GvHD). The main indication for irradiated blood and blood components is for patients with congenital or acquired immunological deficiency, in cases of neonatal intrauterine and exchange transfusions as well as in close relationship between donor and recipient. Irradiation of blood and blood components results in the inactivation of T lymphocytes, more sensitive to irradiation than other therapeutically active cells such as erythrocytes, platelet concentrates and granulocytes. No optimal dose of gamma irradiation for Red Blood Cell Concentrates (RBCs) and Platelet Concentrates (PCs) has yet been determined. The aim of this study was to determine the effect of two different irradiation doses (25 Gy, 50 Gy) on the in vitro functions of RBCs as well as changes in irradiated RBCs stored in ADSOL for various periods of time (7 , 14, 28, 35, 42 days of storage at 4°C). Material and methods: The study involved 45 units of RBCs in ADSOL. The following tests were performed to assess the quality of in vitro functions of RBCs: erythrocyte (RBC) and leukocyte (WBC) counts, hematocrit (Ht), supernatant hemoglobin (Hb), potassium( K+) and sodium concentration (Na+), adenosine-tri-phosphate concentration (ATP), 2,3-diphosphoglycerate (2,3-DPG) and pH. Results: The statistically significant increase of K+ was determined in irradiated PCs (50 Gy) on all storage days. The same level of 2,3-DPG concentration was found in control group and RBCs irradiated with 25 Gy, while the 2,3-DPG concentration in groups irradiated with 50 Gy was only 0,04 mmol/ml. Conclusion: Comparison of the basic biochemical parameters (APT level, 2,3-DPG, Hb, K+ concentration) of the 25 and 50 Gy irradiated RBCs with those of the unirradiated RBCs, gives grounds for conclusion that RBCs irradiated with 50 Gy should not be stored at 4°C for more than 14 days, whether in ADSOL or not, while RBCs irradiated with 25 Gy can be stored up to 28 days prior to transfusion. In vitro tests demonstrate that irradiated RBCs function well in the recipient’s circulatory system

Blood transfusion service in Poland in 2019

Background: In this study we evaluated the basic aspects of the activity of the Polish Blood Transfusion Service (hereinafter referred to as Centers) in 2019. Materials and methods: Retrospective analysis of the 2019-data supplied by the Centers. Results: In 2019, blood and blood components were collected in 21 Polish Centers and 129 local collection sites as well as during 13 048 mobile collections. The overall number of blood donors was estimated at 590 893, the majority of which were non-remunerated donors (590 280 — including 40 738 responders to donation appeals), as well as 57 remunerated donors and 556 autologous donors. Most frequent were whole blood collections (1 202 079) and least frequent — granulocyte concentrate collections (94) and RBCs collections by apheresis (48 donations). Whole blood was collected mostly in local collection sites (45.25%), in Centers (28.75%) and mobile collection sites (26%). Most frequently prepared blood components were RBCs — 1 180 333 units) and fresh frozen plasma (FFP — 1 344 092 units, 21.42% dedicated for clinical use). Platelet concentrates (PCs) collected by apheresis amounted to 53 379 units and 81 905 were whole blood-derived. Additional processing methods (leukocyte depletion, irradiation) were more frequently applied to PCs (43.34% leukocyte-depleted, 0.04% irradiated, 54.63% both leukocyte-depleted and irradiated) than to RBCs (18.71% leukocyte-depleted, 0.06% irradiated, 9.17% both leukocytedepleted and irradiated). Pathogen reduction technologies were applied to 20.76% of FFP units issued for clinical use (transfusion) and 11.87% of PCs. In 2019 — for a variety of reasons — 14 013 units of whole blood, 32 798 units of RBCs, 49 285 units of FFP, 1334 units of cryoprecipitate, 4778 units of pooled PCs and 1279 of apheresis PCs were wasted. Conclusions: Our study data may be considered as starting point for assessment of the tendencies observed in the Polish blood transfusion service and may serve practical-benchmarking with benefit to the transfusion community as a whole

Metody inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w koncentracie krwinek czerwonych i krwi pełnej

Począwszy od końca lat 90. ubiegłego stulecia metody inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych (na potrzeby niniejszego artykułu będzie stosowany skrót — metody inaktywacji) w składnikach krwi przeznaczonych do przetoczenia zaczęto wdrażać do rutynowej pracy placówek służby krwi w wielu krajach. Na podstawie doświadczeń zdobytych podczas opracowywania metod inaktywacji czynników zakaźnych w procesie frakcjonowania osocza, skoncentrowano się na opracowaniu metod inaktywacji w osoczu przeznaczonym do celów klinicznych.Począwszy od końca lat 90. ubiegłego stulecia metody inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w składnikach krwi przeznaczonych do przetoczenia zaczęto wdrażać do rutynowej pracy placówek służby krwi w wielu krajach. Obecnie rutynowo są stosowane trzy metody inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w składnikach krwi: system Theraflex MB-Plasma (dla osocza) z zastosowaniem błękitu metylenowego, system Intercept [dla osocza i koncentratu krwinek płytkowych (KKP)] z zastosowaniem chlorowodorku amotosalenu oraz system Mirasol (dla osocza i KKP), w którym wykorzystano ryboflawinę.Dotychczas opracowano kilka metod inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w koncentracie krwinek czerwonych (KKCz) oraz metodę inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w krwi pełnej. Jednakże ze względu na niezakończone badania kliniczne żadna z nich nie została wdrożona do rutynowego stosowania. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy dotyczącej inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w krwi pełnej i KKCz

Blood transfusion service in Poland in 2010

Wstęp: Celem niniejszego opracowania było przedstawienie podstawowych aspektów działalności jednostek organizacyjnych polskiej służby krwi w 2010 roku. Materiał i metody: Analiza danych dostarczonych przez Regionalne Centra Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK). Wyniki: W roku 2010 na terenie Polski działało dwadzieścia jeden RCKiK dysponujących 164 oddziałami terenowymi (OT). Przeprowadzono 9612 ekip wyjazdowych. Krew oddawało 608 936 osób, z czego większość stanowili dawcy honorowi (608 066, w tym 54 080 dawców rodzinnych i 909 dawców autologicznych). Najczęściej pobierano krew pełną (1 101 859 donacji), najrzadziej — koncentrat granulocytarny (161 donacji) i KKCz metodą aferezy (80 donacji). Krew pełną pobierano przede wszystkim w OT (49,1% donacji), rzadziej w siedzibach RCKiK (25,8%) i w czasie ekip wyjazdowych (25,1%). Najwięcej krwi pełnej pobrano w czasie ekip wyjazdowych w RCKiK w Katowicach, Raciborzu i Radomiu (> 40%). Najczęściej otrzymywane składniki krwi to KKCz (1 095 838 j.) i FFP (1 241 228 j., z czego do celów klinicznych wydano około 29,8%). W roku 2010 otrzymano w sumie 94 921 opakowań KKP (56 451 opakowań KKP zlewanego i 38 470 opakowań KKP z aferezy). Dodatkowe metody preparatyki (usuwanie leukocytów, napromieniowanie) stosowano znacznie częściej w stosunku do KKP (85,4% UKKP i 51,8% NKKP) niż KKCz (13,3% UKKCz i 5,5% NKKCz). Inaktywacji czynników zakaźnych poddano łącznie 6,03% wydanych do szpitali jednostek FFP i 7,71% opakowań KKP. Wnioski: Dane przedstawione w niniejszym opracowaniu mogą okazać się przydatne dla oceny różnych aspektów funkcjonowania jednostek organizacyjnych polskiej służby krwi i umożliwić poszczególnym jej placówkom porównanie doświadczeń i stosowanych metod działania celem dalszego ich doskonalenia. J. Transf. Med. 2011; 4: 166–177Background: The aim of the study was to evaluate the basic aspects of the activity of the Polish Blood Transfusion Service in 2010 Material and methods: Retrospective analysis of the 2010 — data supplied by the Regional Blood Centers. Results: In the year 2010, blood and blood components were collected in 21 Polish Regional Blood Centers and their 164 local collection sites; 9 612 mobile collections were also organized. In the same year, the overall number of blood donors was 608 936, the majority of which were non-remunerated donors (608 066 — including 54 080 family donors and 909 autologous donors). The most frequent were whole blood collections (1 101 859) and the rarest — apheresies granulocyte collections (161 procedures) and RBCs collections (80 procedures). Whole blood donations were performed in local collection sites (49.1%), in Regional Blood Centers (25.8%) and mobile collection sites (25.1%). The most frequently prepared blood components were red blood cells (RBCs — 1 095 838) and fresh frozen plasma (FFP — 1 241 228 units, 29.8% for clinical use). The overall number of platelet concentrates (PCs) amounted to 94 921 (38 470 apheresis, 56 451 whole blood). Additional processing methods (leukocyte depletion, irradiation) were applied more frequently to PCs (85.4% leukocyte-depleted, 51.8% irradiated) than to RBCs (13.3% leukocyte-depleted, 5.5% irradiated). Pathogen reduction technologies were applied to 7.71% PCs and 6.03% FFP units issued for transfusion. Conclusions: The data reported in this study may prove useful for evaluation of various aspects of the activity of Polish blood centers and for practice-benchmarking with benefit to the transfusion community. J. Transf. Med. 2011; 4: 166–17