Wpływ prawomocnego wyroku orzekającego o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód na ważność i skuteczność rozrządzeń mortis causa na rzecz (byłego) małżonka dokonanych w czasie trwania małżeństwa

The presented article contributes to the discussion on the legitimacy of introducing into the Polish law a regulation providing invalidity or ineffectiveness of dispositions mortis causa made in favour of the spouse during the marriage which has been subsequently dissolved by divorce. The analysis of this question was carried out in the context of regulations being in force in various Western European countries which refer to the real or hypothetical will of the testator. In the article a thesis was proposed according to which there are no reasons to consider dispositions made in fovour of the spouse during the marriage which subsequently ceased by divorce as ineffective or void. The will of the testator is manifested by the lack of revocation of such dispositions.Niniejszy artykuł stanowi głos w dyskusji na temat zasadności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego regulacji, przewidującej nieważność albo bezskuteczność nieodwołanych rozrządzeń na wypadek śmierci dokonanych na rzecz małżonka w czasie trwania małżeństwa, w wyniku późniejszego rozwiązania małżeństwa przez rozwód. Analiza tego zagadnienia została przeprowadzona w kontekście rozwiązań obowiązujących w krajach zachodnioeuropejskich, które wprost regulują tę kwestię, odwołując się do rzeczywistej bądź hipotetycznej woli testatora. W artykule zaprezentowano tezę, że nie ma podstaw, by uznawać rozrządzenia dokonane na rzecz małżonka w czasie trwania małżeństwa, które następnie ustało przez rozwód, za bezskuteczne bądź nieważne. Wola testatora manifestuje się bowiem przez brak odwołania takich rozrządzeń

New Approximation Algorithms for (1,2)-TSP

We give faster and simpler approximation algorithms for the (1,2)-TSP problem, a well-studied variant of the traveling salesperson problem where all distances between cities are either 1 or 2. Our main results are two approximation algorithms for (1,2)-TSP, one with approximation factor 8/7 and run time O(n^3) and the other having an approximation guarantee of 7/6 and run time O(n^{2.5}). The 8/7-approximation matches the best known approximation factor for (1,2)-TSP, due to Berman and Karpinski (SODA 2006), but considerably improves the previous best run time of O(n^9). Thus, ours is the first improvement for the (1,2)-TSP problem in more than 10 years. The algorithm is based on combining three copies of a minimum-cost cycle cover of the input graph together with a relaxed version of a minimum weight matching, which allows using "half-edges". The resulting multigraph is then edge-colored with four colors so that each color class yields a collection of vertex-disjoint paths. The paths from one color class can then be extended to an 8/7-approximate traveling salesperson tour. Our algorithm, and in particular its analysis, is simpler than the previously best 8/7-approximation. The 7/6-approximation algorithm is similar and even simpler, and has the advantage of not using Hartvigsen\u27s complicated algorithm for computing a minimum-cost triangle-free cycle cover

Dziadkowie spadkodawcy i ich zstępni jako spadkobiercy ustawowi – uwagi de lege lata i de lege ferenda w świetle projektu nowelizacji Kodeksu cywilnego

The purpose of the article is to answer the question, whether Article 934 of the Polish Civil Code outlines the subjective boundaries of statutory inheritance correctly and adequately to contemporary social realities, and whether there are reasons for limiting the degree of kinship between the deceased’s ascendants or their descendants and the deceased. The draft amendment of the Civil Code and certain other acts (Parliamentary Document no. 2977) became an impulse to take up this discussion. The draft is analysed within the scope of the proposed amendment to Article 934 of the Polish Civil Code. The analysis leads to the conclusion that the statutory inheritance of grandparents has been rightly introduced into the civil code, while the current wording of Article 934(2) of the Civil Code outlines the circle of persons called to statutory inheritance too broadly, without providing for any limitation of grandparents’ descendants in terms of the degree of kinship with the deceased. Such a solution means that persons completely alien to the deceased, but only formally related to them, may be appointed to inherit, which is not approval-worthy. For this reason, the proposed change of the Civil Code, providing for the inheritance of the descendants of grandparents up to the fourth degree of kinship with the deceased, should be considered justified

The "sacrum" among the "profanum", or the religious issues in the wills of noble-born women of Royal Prussia in the 17th century

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza kwestii wyznaniowych w testamentach kobiet szlachetnie urodzonych w Prusach Królewskich XVII -go wieku, na obszarze objętym niegdyś procesem niemieckiego osadnictwa na Wschodzie. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jak często i jak mocno kwestie związane z sacrum pojawiają się w kontekście ostatniego przejścia człowieka, tj. w kontekście jego śmierci. Ponieważ dla dawniejszego spadkodawcy testament stanowił pomost między doczesnością a wiecznością, był on miejscem przenikania się sfer sacrum i profanum. Dlatego testamenty minionych epok są cennym źródłem wiedzy o duchowości, w tym religijności, sporządzających je testatorów. Przedstawiona w niniejszej pracy eksploracja poświęcona została zawartym w badanych testamentach odwołaniom do Boga, Matki Bożej oraz świętych i błogosławionych Kościoła. Wskazane zostały konkretne funkcje i konteksty, w jakich podmioty te występują w analizowanych dokumentach. Niniejsza praca pozwala rzucić światło na duchowość i religijność testatorek oraz na funkcję testamentu, jaką pełnił on dla szlacheckich kobiet w Prusach Królewskich XVII -go wieku.The present article focuses on analysing religious matters in the wills of noblewomen born in the 17th century in Royal Prussia, an area once covered by the process of Ostsiedlung. The article attempts to answer the question of how often and to what extent sacrum-related issues arise in the context of a person’s last transition, i.e. death. Since, for the testator back in the day, the last will and testament served as a bridge between mortality and eternity, it was the will where the spheres of sacrum and profanum merged. This is why the wills of the past eras are a valuable source of knowledge about spirituality, including the religiousness, of those who prepared them. The present article analyses references to God, Our Lady, the Saints, and the Blessed of the Church contained in the analysed wills. The article also presents specific functions and contexts in which these entities appear in the analysed documents. The article sheds light on the testators’ spirituality and religiousness as well as the function of the last will and testament for noblewomen in Royal Prussia of the 17th century

O językowym obrazie świata w wybranych pojęciach z zakresu prawa spadkowego w języku niemieckim i polskim

Śmierć, stosunki majątkowe (w szczególności prawo własności) i chęć przekazania majątku na wypadek śmierci wybranym przez siebie osobom jako elementy rzeczywistości pozajęzykowej skłaniają człowieka do działania językowego w postaci sporządzenia testamentu wyrażonego niezależnie od formy testamentu za pomocą takiego języka, którego forma jest regulowana i porządkowana – przynajmniej do pewnego stopnia – przez prawodawcę przy użyciu języka prawnego. Prawo determinuje zatem język testamentu w takim zakresie, jaki jest niezbędny do prawidłowego odtworzenia woli spadkodawcy i interpretacji złożonego przez niego oświadczenia woli. Wola testatora jest zawsze rekonstruowana głównie na podstawie testamentu będącego aktem językowym, bez którego nie może ona wywrzeć żadnych skutków prawnych. W artykule prezentowane są wyniki analizy językowej o nachyleniu kognitywnym wybranych pojęć z zakresu prawa spadkowego w języku niemieckim i polskim, której celem jest ustalenie stopnia ekwiwalencji terminów w obu językach, jak również ocena stopnia utrwalenia językowego obrazu świata w słowach z jednego lub drugiego kręgu językowego i kulturowego.The death, the proprietary relationships (especially right of ownership) and the will to devolve an estate to someone as the elements from the extra-linguistic reality move the people to use the language in form of the drawing up the testaments. These wills are always expressed through the agency of such language, whose form is regulated and arranged – at least to some degree – by a legislator using the legal language. The law determines then the language of the testament to that extent, which is necessary for right reconstruction of the testator’s will and for appropriate interpretation of his declaration. That will is always reconstructed on the basis of the testament, which is a speech act, without which the testator’s will cannot have any legal effects. In the paper hereunder there are presented the results of the language-cognitive analysis of the chosen terms from the inheritance law in the German and Polish language. The aim of the exploration is the showing of the terms’ equivalence in both languages, as well as the evaluation of the presence’s extent of the linguistic picture of the world in the words from both language and culture circles.Der Tod, die vermögensrechtlichen Beziehungen (insbesondere das Eigentumsrecht) sowie der Wille, den anderen, von sich selbst gewählten Personen sein Nachlassvermögen im Todesfalle zu übergeben, als Elemente der außersprachlichen Realität bewegen den Menschen zu einem sprachlichen Handeln, indem er ein Testament ausfertigt, das immer – unabhängig von der Testamentsform – mittels solch einer Sprache ausgedrückt wird, deren Wesen mindestens bis zu einem gewissen Maße vom Gesetzgeber mittels der Rechtssprache geregelt und geordnet wird. Das Recht determiniert also die Sprache des Testaments in einem solchen Grad, der für die richtige und wahrgetreue Wiedergabe des Willens von den Erblassern und für die Auslegung der Willenserklärung in Gestalt des Testaments nötig ist. Der Wille wird immer vor allem aus der im Testament gebrauchten Sprache rekonstruiert. Ohne Testament als Sprechakt kann der Wille des Testators keine Rechtsfolgen erzeugen. Im Beitrag werden die Ergebnisse der sprachlichen, kognitivistisch geprägten Untersuchung von den ausgewählten Begriffen aus dem Bereich des Erbrechts in der deutschen und polnischen Sprache dargestellt. Das Ziel der Analyse besteht darin, den Grad der Äquivalenz unter den Termini aus beiden Sprachen zu messen, sowie den Grad der Präsenz des sprachlichen Weltbildes in den Formulierungen aus den genannten Sprach- und Kulturkreisen zu schildern

Basic Aspects of the Diagnosis of a Child with Language Disorders

It takes time to diagnose a child with DLD, is an interdisciplinary process. This especially refers to the differentiation between speech delay and impaired language development. Due to the multiplicity of diagnostic terms a functional diagnosis is important. Nominal (classifying) diagnosis should provide grounds for covering the child with formal therapeutic and educational care. From the point of view of diagnostic practice, it is important to develop the principles of cooperation of specialists involved in the diagnosis.Diagnozowanie dziecka z DLD wymaga czasu, stanowi proces i ma charakter interdyscyplinarny. Szczególnie dotyczy to różnicowania między opóźnieniem a zaburzeniem rozwoju mowy i języka. Z uwagi na wielość terminów diagnostycznych istotna jest diagnoza funkcjonalna. Diagnoza nominalna (klasyfikująca) powinna dać podstawy do objęcia dziecka formalną opieką terapeutyczną i edukacyjną. Z punktu widzenia praktyki diagnostycznej istotne jest opracowanie zasad współpracy specjalistów zaangażowanych w diagnozę

LIAISON PSYCHIATRY IN POLAND – CAN WE ACHIEVE A SUCCESSFUL HOLISTIC DIAGNOSIS?

Introduction: New decades introduce more and more new medical specialties with the inevitable progress of medical science. This is due to the increasing amount of knowledge, and in opposition to the physical and intellectual faculties of a single man. In contrast to the time of Hippocrates, today one cannot be an expert in every field of medicine. We need to consult with specialists in various fields, in order to properly diagnose the patient. Without this the final diagnosis is often impossible. Subject and methods: The objective of our survey was to check how often psychiatrists use consultation with physicians in other specialties, and whether there is a relationship between the place of work, academic degree, work experience in the profession, and the number of commissioned consultations. It was also important for us whether consultations affect the final diagnosis. Results: Most of the respondents are young doctors, specialists from big cities. They rarely consult with doctors of other specialties - 1/10 cases. However they are skeptical about the opinions of other psychiatrists. In contrast the proctologist and the pathologist are the least frequent groups of specialists who are requested for a consultation by psychiatrists. Specialists consulting the most often are internists and neurologists. Conclusions: The key to a diagnostic success is a holistic view of the patient. It is necessary therefore to develop the most effective cooperation between doctors of various specialties

Ocena skuteczności leczenia hipotensyjnego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca lub ekwiwalentem wieńcowym

Introduction. Arterial hypertension (AH) is a well-known cardiovascular risk factor. Currently, in Poland, approximately 32% of adults suffer from AH, and only 26% of them are treated successfully. The study aims to determine the incidence of atherosclerosis risk factors and their influence on the effectiveness of hypotensive treatment in the population of patients with AH and coexisting coronary artery disease (CAD) or coronary equivalent. Material and methods. The study included 204 adults. The inclusion criteria were: diagnosis of AH with coexisting a diagnosis of CAD (138 people) or coronary equivalent defined as high (≥ 5%) atherosclerosis-related risk of death in 10-year prognosis, estimated using the EURO SCORE scale (66 people). During observation, pharmacological and nonpharmacological treatments were modified according to the current AH treating standards. After 6 months of observation, the effectiveness of AH control was assessed. Results. Multivariate logistic regression analysis revealed that main factors affecting poor blood pressure control after six months of observation were: obesity, age > 65 years, LDL cholesterol level > 130 mg/dL. Moreover, systolic blood pressure (SBP) < 140 mmHg was more frequent in patients with diabetes mellitus. After six months of therapy, good control of SBP was found in 42.7% of patients and normal values of diastolic blood pressure (DBP) — in 65.2 % of patients. Conclusion. Independent risk factors for poor control of blood pressure were: high level of LDL-cholesterol, age > 65 years and female sex. Paradoxically, diabetes was not a risk factor for poor control of hypertension. The introduction of combined hypotensive and lipid-lowering drugs should contribute to a better control of hypertension in Poland.Wstęp. Nadciśnienie tętnicze (AH) jest uznanym czynnikiem ryzyka schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Obecnie 32% Polaków ma stwierdzone nadciśnienie tętnicze, z czego tylko 26% jest skutecznie leczonych. Celem pracy było określenie częstości występowania czynników ryzyka miażdżycy i ich wpływu na skuteczność leczenia hipotensyjnego w populacji pacjentów z AH i współistniejącą chorobą niedokrwienną serca (CAD) lub ekwiwalentem wieńcowym. Materiał i metody. Kryterium włączenia do badania dla 204 osób stanowiło rozpoznanie HA (204 osoby), rozpoznanie CAD (138 osób) lub obecność ekwiwalentu wieńcowego rozumianego jako wysokie (≥ 5%) ryzyko zgonu z powodu miażdżycy w ciągu najbliższych 10 lat, szacowane według skali oceny ryzyka SCORE (66 osób). W czasie obserwacji modyfikowano postępowanie niefarmakologiczne i farmakologiczne zgodnie z obowiązującymi standardami leczenia AH, ponownie oceniając uzyskaną skuteczność kontroli AH po 6 miesiącach. Wyniki. Analiza wieloczynnikowa wykazała, że niezależnymi czynnikami wpływającymi na brak prawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego po 6 miesiącach były: otyłość, wiek > 65 lat, stężenie cholesterolu frakcji LDL > 130 mg/dl. Wykazano również, że pacjenci z cukrzycą łatwiej osiągali wartości skurczowego ciśnienia tętniczego (SBP) < 140 mm Hg. Po 6 miesiącach terapii zadowalającą kontrolę SBP odnotowano u 42,7%, a rozkurczowego ciśnienia tętniczego u 65,2% pacjentów. Wnioski. Niezależnymi czynnikami ryzyka braku prawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego były: podwyższone stężenia cholesterolu frakcji LDL, otyłość, wiek > 65 lat i płeć żeńska. Paradoksalnie, cukrzyca nie była czynnikiem zwiększającym ryzyko nieprawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego. Wprowadzenie skojarzonych preparatów hipotensyjno-hipolipemizujących powinno w szczególny sposób przyczynić się do lepszej kontroli nadciśnienia tętniczego w Polsce

Występowanie zdarzeń niepożądanych w obszarze administrowania lekami w praktyce pielęgniarskiej

Introduction. Adverse events (AE) in the process of pharmacotherapy can have direct consequences on the health and life of a patient. Factors leading to AE are categorized in human and systematic ones. Among the latter ones, the most important are significant shortages of nursing staff as well as stress, fatigue and the Occupational Burnout Syndrome. Reporting of AE is a crucial pillar of prevention of adverse events in drug administration in nursing. Aim. The aim of the study was to identify and analyse the factors leading to adverse events in the pharmocotherapy process and to present methods of prevention AE. Material and Methods. The research was lead among 100 hospital nurses from Pomeranian region. A research and research questionnaire was based on the study “Attitudes and beliefs of health services about the causes and reporting of treatment errors in the British intensive care unit”. The project was conducted between January to April 2020. Results. Detailed analysis showed that the most important factors influencing the occurrence of adverse events in the drug administration are: nurses shortage (14%), stress and burnout syndrome (11%), incorrect labelling (13%). 85% of medical personnel are convinced that it is essential to monitor the situation of adverse events in drug administration. The Kruskal–Wallis test did not confirm the existence of a relationship between the: occurrence of adverse events in the area of pharmacotherapy and age (K – W = 0; p = 1), level of education (K – W = 3.6328; p = 0.3039) and work experience of the surveyed respondents (K – W = 0.3651484; p = 0.5457). Similarly, no significant relationships were found between the occurrence of adverse events and the department profile (K – W = 0.330; p = 0.5652). Conclusions. The level of education, professional experience and age are not significantly related to making mistakes in the area of drug administration; the factors that significantly affect the occurrence of AD in the area of drug administration are: reduced nursing staff on duty, performing one’s duties under stress and time pressure, insufficient variety of labels on medicinal products; the best method of prevention in the area of drug management and administration is the presence of a reporting and monitoring system; the was the majority of nurses reported the occurrence of a drug-related adverse event to the rest of the therapeutic team. (JNNN 2022;11(2):65–73).Wstęp. Zdarzenia niepożądane (ZN) w procesie farmakoterapii mogą prowadzić bezpośrednio do uszczerbku na zdrowiu bądź utraty życia pacjenta. Czynniki prowadzące do ZN dzieli się na ludzkie i systemowe. Najistotniejsze czynniki systemowe to znaczny niedobór personelu pielęgniarskiego oraz stres, zmęczenie i ogólnie pojęty Zespół Wypalenia Zawodowego. Jednym z koronnych filarów prewencji zdarzeń niepożądanych w administrowaniu lekami w pracy pielęgniarskiej jest raportowanie o ZN. Cel. Celem prowadzonego badania była analiza czynników prowadzących do ZN w procesie farmakoterapii oraz przedstawienie propozycji rozwiązań, które mogą zapobiec ich występowaniu. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 100 pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych na różnych oddziałach szpitalnych. W sondażu został wykorzystany autorski formularz ankiety złożony z siedmiu pytań zamkniętych, który opracowano w oparciu o badania “The attitudes and beliefs of healthcare professionals on the causes and reporting of medication errors in a UK Intensive care unit”. Badania przeprowadzono w okresie od stycznia do kwietnia 2020 r. Wyniki. Szczegółowa analiza zgromadzonego materiału pozwoliła stwierdzić, że najistotniejszymi czynnikami wpływającymi na występowanie błędów w obszarze administrowania lekami jest, zbyt mała liczba personelu pielęgniarskiego na dyżurach (14%), stres i presja czasu (11%), złe oznakowanie etykiet (13%). Ponad 85% badanych mimo braku rejestru zdarzeń niepożądanych w swoim miejscu pracy zaistniałą pomyłkę związaną z podaniem leku zgłosiła pozostałym członkom zespołu terapeutycznego. Testy z wykorzystaniem testu Kruskala–Wallisa nie potwierdziły istnienia zależności pomiędzy zmiennymi: występowanie zdarzeń niepożądanych w obszarze farmakoterapii a wiek (K – W = 0; p = 1), poziom wykształcenia (K – W = 3,6328; p = 0,3039) oraz staż pracy badanych respondentów (K – W =0,3651484; p = 0,5457). Podobnie nie wykazano istotnych zależności pomiędzy występowaniem zdarzeń niepożądanych a profilem oddziału (K – W = 0,330; p = 0,5652). Wnioski. Analiza dostępnego piśmiennictwa a także wyniki przeprowadzonych badań własnych pozwoliły na sformułowanie następujących wniosków: poziom wykształcenia, staż pracy w zawodzie oraz wiek nie mają istotnego związku z popełnianiem błędów w obszarze administrowania lekami; czynnikami, które istotnie wpływają na występowanie ZN w obszarze administrowania lekami są: zmniejszona obsada pielęgniarska na dyżurach, wykonywanie swoich obowiązków w stresie i pod presją czasu, zbyt mała różnorodność etykiet produktów leczniczych; najlepszym sposobem profilaktyki w obszarze zarządzania lekiem i jego administrowania jest obecność systemu raportowania i monitorowania; zdecydowana liczba badanych pielęgniarek zawsze raportowała występowanie zdarzenia niepożądanego związanego z lekiem pozostałym członkom zespołu terapeutycznego. (PNN 2022;11(2):65–73)