utjecaj Theranekrona® na aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u neoštećenim jajnicima štakora i jajnicima štakora s ishemijsko- reperfuzijskom ozljedom

The effect of Theranekron® on rat ovaries was evaluated in healthy and ischemia-reperfusion injury models. The rats were divided into four groups: group 1: control, group 2: Theranekron® (single dose of 0.3 mg/kg intraperitoneally), group 3: torsion + detorsion, and group 4: torsion + detorsion + Theranekron® (single dose 0,3 mg/ kg, intraperitoneally). The ovaries were homogenized by sonication before the analysis and supernatant glucose-6- phosphate dehydrogenase activity, reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate, reduced glutathione and total protein levels were evaluated spectrophotometrically. Ovary tissues were histologically examined. In group 2, glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was significantly reduced (P<0.01) compared to the control group and an increased number of atretic follicles, and hyperaemic and haemorrhagic regions were seen histologically; in group 3, although glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was not changed, intense hyperaemia and hemorrhage was observed in the veins of the medulla region and in the cortex. Group 4 showed a decrease in glucose-6-phosphate dehydrogenase activity compared to the control group (P<0.01). Histologically, when compared to group 3, group 4 showed fewer atretic follicles and decreased hyperaemia and hemorrhage in the ovaries, excluding the medulla region. There were no significant differences regarding reduced glutathione and reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate levels between the groups. The Theranekron® dose applied had some negative effects, such as reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, an increased number of atretic follicles, and hyperemia in the corpus luteum and medulla region in intact rat ovaries. Although it reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, Theranekron® may have had slight remedial effects on rat ovaries with ischemia-reperfusion injury.Učinak Theranekrona® na jajnike štakora procijenjen je u zdravih jedinki i onih s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom. Štakori su podijeljeni u četiri skupine: prva je skupina bila kontrolna, druga je skupina dobivala Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno), treća je skupina imala torziju i detorziju, a četvrta je skupina imala torziju i detorziju i primala je Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno). Jajnici su homogenizirani sonikacijom prije analize te je spektrofotometrijom istražena aktivnost supernatant glukoza- 6-fosfat dehidrogenaze, smanjenje nikotinamid-adenin-dinukleotid-fosfata, smanjenje glutationa i razina ukupnih proteina. Histološki je analizirano tkivo jajnika. U drugoj skupini aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze bila je znakovito smanjena (P < 0,01) u usporedbi s kontrolnom skupinom. Histološki, ustanovljen povećan broj atretskih folikula te hiperemičnih i hemoragičnih područja. U trećoj skupini, iako aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze nije bila promijenjena, u venama medularne regije i korteksu uočena je jaka hiperemija i hemoragija. Četvrta skupina pokazala je smanjenu aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u usporedbi s kontrolnom skupinom (P < 0,01). U usporedbi s trećom skupinom, četvrta skupina pokazala je manje atretskih folikula i smanjenu hiperemiju i hemoragiju u jajnicima, osim medularne regije. Nije bilo znakovite razlike s obzirom na smanjene razine glutationa i nikotinamid- adenin-dinukleotid-fosfata među skupinama. Primijenjena doza Theranekrona® imala je neke negativne učinke poput smanjene aktivnosti glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, povećanog broja atretskih folikula te hiperemije u žutom tijelu i medularnoj regiji intaktnih jajnika štakora. Iako je smanjio aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, Theranekron® bi mogao imati i neznatne terapijske učinke na jajnike štakora s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom

Ultrasound homojenizasyonun karaciğer homojenatlarında süperoksit dismutaz, glutasyon peroksidaz, katalaz aktiviteleri ve lipid peroksit düzeylerine etkileri

Amaç: Çalışmada mekanik ve ultrasound (sonikasyon) homojenizasyon tekniklerinin karaciğer süperoksit dismutaz, glutasyon peroksidaz, katalaz aktiviteleri ile lipid peroksitleri ve total protein düzeylerine etkileri araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla taze dana karaciğeri küçük parçalara ayrılarak mekanik homojenizasyon (2 dk) ve sonikasyon (2, 4, 6, 8 ve 10 sn) grupları oluşturuldu. Süperoksit dismutaz, glutasyon peroksidaz, katalaz enzim aktiviteleri ile lipid peroksitleri ve total protein düzeyleri homojenatların süpernatantında spektrofotometrik yöntemlerle belirlendi. Bulgular: Süperoksit dismutaz, glutasyon peroksidaz, katalaz aktiviteleri ile total protein düzeylerinin, mekanik homojenizasyon gruplarında, sonikasyon grubuna göre önemli düzeyde farklı (P<0.05) olduğu tespit edildi. Sonikasyon grubu süperoksit dismutaz ve glutasyon peroksidaz aktiviteleri, mekanik homojenizasyon grubuna göre yüksek, katalaz aktiviteleri ise düşük bulundu (P<0.05). Glutasyon peroksidaz aktivitesi, 8 sn sonikasyon grubunda, 2, 4, 6 ve 10 sn'lik gruplara göre düşük (P<0.05) belirlenirken, katalaz 8 sn sonikasyon grubu diğer sonikasyon gruplarına göre en yüksek (P<0.05) aktivite düzeylerini gösterdi. Total protein düzeyleri 8 sn sonikasyon grubunda diğer gruplara göre düşük olarak gözlemlendi, istatistiksel fark ise 2, 6 ve 10 sn (P<0.05) gruplar arasında belirlendi. Lipid peroksidasyonu 8 sn grupta diğer gruplara göre yüksek seyrettiği, ancak istatistiksel farkın 2 sn (P<0.05) grup ile oluştuğu belirlendi. Öneriler: Karaciğer homojenatlarında, antioksidan enzim aktiviteleri ile lipid peroksidasyon ve total protein düzeyleri üzerine mekanik homojenizasyon ve sonikasyon tekniklerinin etkilerinin farklı olduğu, ayrıca, 8 sn sonikasyon uygulamasının, tüm parametreler için kritik bir nokta olabileceği düşünülmüştür.Aim: In this study, effects of ultrasound homogenisation (Sonication) technique on the activities of superoxide dismutase, glutathione peroxidase, catalase, levels of lipid peroxidation and total protein in liver homogenates were investigated. Materials and Methods: Postmortem healthy fresh calf liver was used as the material. Liver was sliced and grouped as mechanical homogenisation (2 min) and sonication group (2, 4, 6, 8 and 10 second sonication). Activities of superoxide dismutase, glutathione peroxidase, catalase, levels of lipid peroxidation and total protein were measured in supernatant of homogenisated samples by spectrophotometric methods. Results: Superoxide dismutase, glutathione peroxidase, catalase activities and total protein levels in mechanical group were significantly different from sonication groups (P&lt;0.05). In sonication groups, superoxide dismutase and glutathione peroxidase activities were higher and catalase activity was lower from mechanical group (P&lt;0.05). As regards glutathione peroxidase activity, 8 sec sonication group was the lowest compared to 2, 4, 6 (P&gt;0.05) and 10 sec (P&lt;0.05) groups whereas 8 sec catalase activity was the highest compared to other sonication groups (P&lt;0.05). Total protein level was the lowest in 8 sec group compared to the other sonication groups which significant difference was determined in 2, 6 and 10 sec (P&lt;0.05) groups. Lipid peroxidation level was the highest in 8 sec sonication group compared to other sonication groups with a significance in 2 sec group (P&lt;0.05). Conclusions: In liver homogenates, antioxidant enzyme activities, lipid peroxidation and total protein levels were significantly different between mechanical and ultrasound homogenisation groups. Sonication for 8 seconds suggested to be critical point

Effects of dietary boron on blood ceruloplasmin and copper levels in rats

Bu çalışmada; diyete eklenen borun plazma bakır ve seruloplazmin düzeylerine etkileri araştırıldı. Çalışmada 8 haftalık 200-250 g canlı ağırlıkta erişkin, 36 adet erkek Spraque-Dawley ırkı rat kullanıldı. Ratlar 22±3ºC de 12:12 saat aydınlık-karanlık siklusunda tutularak standart rat yemi ve su ile ad libitum beslendi. Ratlar kontrol, deneme 1 (D1), deneme 2 (D2) olmak üzere 12’şerli 3 gruba ayrıldı. Standart rat yemi öğütüldü; D1 grubuna 50 ppm, D2 grubuna 100 ppm bor olacak şekilde sodyumtetraborax ilave edilip karıştırıldı ve tekrar pellet haline getirildi. Üç aylık deneme süresince 3 haftada bir ratların canlı ağırlıkları tartılıp kuyruk venasından heparinli polietilen tüplere alınan kan örneklerinde plazma seruloplazmin ve bakır analizleri yapıldı. Çalışmada kontrol ve deneme grupları plazma bakır konsantrasyonlarının zamanla değiştiği (P0,05) olduğu belirlendi. Örnekleme zamanına göre seruloplazmin düzeylerindeki değişimler, bakır düzeylerindeki değişimlerle paralellik göstermekle birlikte deneme grupları plazma seruloplazmin düzeyleri kontrole göre daha düşük olup, gruplar arası fark önemli (P<0,05) bulundu. Sonuç olarak; borun plazma bakır düzeylerini etkilemeksizin seruloplazmin düzeylerini düşürdüğü; bu sebeple borun, seruloplazmin sentezini azaltarak ya da seruloplazminin yapısına bakırın bağlanmasını engelleyerek etkili olabileceği sonucuna varıldı.In this study, effects of bor supplementation of diet on plasma copper and ceruloplasmin levels were investigated. Eight weeks old, male Sprague-Dawley (n=36, 200-250 g) rats were used. They were maintained in a temperature-controlled room (22&deg;C&plusmn; 3) in a 12:12 h light-dark cycle. Food (Purina rat chow) and water was provided ad libitum. Rats were divided into 3 groups as Control, Experimantal 1(E1) and Experimental 2 (E2), including 12 animals of each. Fifty (E1) and 100 ppm (E2) bor was added into the ration for 3 months. Blood samples were collected from the tail vein once with a 3 weeks interval and transferred into heparinized tubes for the determination of ceruloplasmin and copper levels. Body weight of each rat was also recorded at the same time points. Plasma copper levels in Control and Experimental groups changed significantly by time (P&lt;0,001), but the difference between the groups were not statistically significant (p&gt;0,05). Plasma ceruloplasmin levels decreased in groups E1 and E2 (P&lt;0,05) compared to the control group. It was concluded that, bor might reduce plasma ceruloplasmin levels without any effect on copper, probably by decreasing synthesis of ceruloplasmin or preventing the copper content of ceruloplasmin

Van kedilerinde bazı biyokimyasal parametreler il cinsiyet, yaş, göz r rengi ve tüy uzunluğu arasındaki ilişkiler

Amaç: Van kedileri, doğu Türkiye kaynaklıdır ve ulusal kültürel varlıkların bir parçasıdır. Van kedilerinin en belirgin özelliği, gözlerinin renkleridir (diskromatopsi). Bu çalışmanın amacı, Van kedilerinde plazma aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz aktiviteleri, total protein, albümin, glikoz, trigliserit, LDL kolesterol, HDL kolestrol, kan üre / nitrojen ve kreatinin düzeylerini saptamak ve bu parametrelerin cinsiyet, yaş, göz rengi ve tüy uzunluğu ile ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, standart kedi yemi ile beslenen, sağlıklı, 47 adet Van kedisi (Van Kedi Evi, Yuzuncu Yil Üniversitesi, Van) kan plazması kullanıldı. Kediler, cinsiyet (dişierkek), yaş (1-2; 3-4; 5'in üzerinde), göz rengi (amber-amber, amber-mavi, mavi-amber, mavi-mavi, soldan sağa açıklanan gözler) ve tüy uzunluğu (kısa; uzun) temel alınarak gruplara ayrıldı. Plazma biyokimyasal parametreleri ticari kitlerle kolorimetrik olarak spektrofotometre ile belirlendi.Bulgular: Cinsiyete ilişkin olarak parametreler arasında fark yoktu. Kısa tüylü kedilerde uzun tüylü kedilere göre albumin düzeyleri daha yüksekti (p<0.05). Göz rengi açısından değerlendirildiğinde, mavi-mavi gözlü kedi plazma glikoz düzeyleri diğer göz rengi gruplarına göre çok daha yüksekti (p<0.001). Yaş gruplarında, 1-2 yaşındaki kedilerde kreatinin düzeyleri diğer yaş gruplarına göre daha düşüktü (p<0.05)Öneri: Sonuçlarımız, Van kedilerinin plazma biyokimyasal parametrelerinin bazılarının göz rengi, yaş ve tüy uzunluğu ile ilişkili olabileceğini göstermiştir. Ayrıca Van kedilerinden elde edilen bu biyokimyasal bulguların, klinik tanıda yarar sağlayacağı düşünülmektedir.Aim: Van cats originate from eastern Turkey and they are a part of the national cultural assets. The most striking characteristic feature of the Van cats is the colour of their eyes (dischromatopsy). The aim of this study was to determine plasma aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase activities, total protein, albumin, glucose, triglyceride, total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol, urea/nitrogen, and creatinin levels and the relation of these parameters with sex, age, eye colour and hair length in Van cats.Materials and Methods: Healthy blood plasma, 47 Van cats (Van Cat House, Yuzuncu Yil University, Van), fed with standart cat food, were used. Cats were divided into groups based on sex (female-male), age (1-2; 3-4; above 5), eye colour (amber-amber, amber-blue, blue-amber, blue-blue, eyes described from left to right) and hair length (short; long). Plasma biochemical parameters were determined colorimetrically by spectrophotometry, with commercial kits. Results: There was no difference between the parameters regarding with sex. Albumin levels were higher in the short-haired cats compared to the long-haired cats (p<0.05). As regards eye colours, blue-blue eyed cat plasma glucose levels were much higher from than in the other eye colour groups (p<0,001). In age groups, creatinin levels were lower (p<0.05) in 1-2 year-old cats compared to the other age groups. Conclusions: Our results indicate that some of the plasma biochemical parameters of the Van cats may be related to their eyecolours, age and hair length. It also can be considered that the biochemical parameters obtained in the Van cat may be useful for the clinical diagnosi

Effects of ultrasonication on damaged spermatozoa and mitochondrial activity rate

The aim of this study was to describe an optimal sonication procedure for sperm cells. Therefore, we used several parameters such as damaged spermatozoa rate (%), mitochondrial activity rate (%), levels of lipid peroxidation, and total antioxidant potential. Ejaculates were collected from rams (n = 3) and were divided into aliquots and 3-, 6-, and 10-s duration times; 1, 3, 5, and 8 repetitive application groups were established. In the groups with 3-, 6- and 10-s duration times, with the increasing number of repeated applications, damaged spermatozoa rates increased (P &lt; 0.05) while mitochondrial activity rates decreased (P &lt; 0.05). In relation with sonication duration time, total antioxidant potential levels increased (P &lt; 0.05) in single-application groups compared to those in control groups and gradually decreased as the repetitions increased. The most effective results were obtained in the group with 8 repetitions and 10-s duration based on damaged spermatozoa rate and mitochondrial activity rate.The aim of this study was to describe an optimal sonication procedure for sperm cells. Therefore, we used several parameters such as damaged spermatozoa rate (%), mitochondrial activity rate (%), levels of lipid peroxidation, and total antioxidant potential. Ejaculates were collected from rams (n = 3) and were divided into aliquots and 3-, 6-, and 10-s duration times; 1, 3, 5, and 8 repetitive application groups were established. In the groups with 3-, 6- and 10-s duration times, with the increasing number of repeated applications, damaged spermatozoa rates increased (P &lt; 0.05) while mitochondrial activity rates decreased (P &lt; 0.05). In relation with sonication duration time, total antioxidant potential levels increased (P &lt; 0.05) in single-application groups compared to those in control groups and gradually decreased as the repetitions increased. The most effective results were obtained in the group with 8 repetitions and 10-s duration based on damaged spermatozoa rate and mitochondrial activity rate

The relationships of glucose-6-phosphate dehydrogenase, glutathione peroxidase, nicotinamide adenine dinucleotide phosphate and glutathione with milk quality parameters

Bu çalışmada; Holstein ırkı sığırlarda süt G6PD, GPx, redükte NADPH ve rGSH düzeyleri ile süt verimi ve süt kalitesi ile arasındaki ilişkilerin belirlenmesi, böylelikle ilgili parametrelerin süt kalitesi üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Klinik olarak sağlıklı 20 adet Holstein ırkı sığırdan süt örnekleri toplanmıştır. Süt verimi çiftlikte tutulan rutin kayıtlardan tespit edilmiştir. Sütlerde kalite parametreleri olan süt yağı %, protein %, laktoz %, kuru madde %, yağsız kuru madde %, üre % ve kazein % analizleri süt komponentleri ölçüm cihazı ile, süt hücre süpernatantlarında G6PD ve GPx aktiviteleri ile NADPH, rGSH ve total protein düzeyleri ise spektrofotometrik yöntemlerle belirlenmiştir. Süt laktoz düzeyleri ile süt hücre G6PD aktivitesi (r=-0.574, p<0.05) ve NADPH düzeyleri (r=-0.485, P<0.05) arasında negatif korelasyonlar belirlenmiştir. Süt somatik hücre sayısı ile süt hücre G6PD aktivitesi (r=0.708, P<0.01) ve süt hücre NADPH düzeyleri (r=0.609, P<0.01) arasında pozitif korelasyonlar belirlenmiştir. Süt somatik hücre sayısı ile süt hücre NADPH düzeyleri arasında pozitif bir korelasyon (r=0.630, P<0.01) belirlenmiştir. Sonuç olarak sağlıklı inek sütünde, anılan parametreler ile süt verimi ve süt kalite parametreleri arasında, laktoz ve G6PD dışında, belirgin bir korelasyon belirlenmemiştir. Laktoz ile G6PD arasındaki bu ilişkinin yapılacak çalışmalar ile detaylandırılması önerilmektedir.In this study, it was aimed to determine the relationship between with G6PD, GPx, NADPH, rGSH and milk yield and milk quality, to evaluate the effect of these parameters on milk quality, in Holstein cattle. Milk samples were collected from 20 healthy Holstein cattle. Milk yield was obtained from routine farm datum. The analyses of milk fat %, protein %, lactose %, non-fat dry matter %, urea % and casein % were held by “milk components measuring instrument”, and G6PD and GPx activities in milk cell supernatants along with NADPH, rGSH and the total protein levels were assessed by spectrophotometric methods. Milk lactose levels (%) were negatively correlated with milk cell G6PD activity (r=-0.574, P<0.05) and NADPH levels (r=-0.485, P<0.05). Milk cell G6PD activity (r=0.708, P<0.01) and milk cell NADPH levels (r=0.609, P<0.01) were positively correlated with somatic cell count. A positive correlation (r=0.630, P<0.01) was determined between the somatic cell count and milk cell NADPH levels. In conclusion, there was no correlation between milk yield and milk quality parameters with the related parameters, except for lactose levels, in healthy cattle milk. It is suggested to investigate the relationship between lactose and G6PD with further studies

Kulak küpesi takılan buzağılarda akut dönemde oksidatif stres değişimler

This study aimed to investigate the effects of ear-tagging on blood malondialdehyde (MDA), reduced glutathione (rGSH), Vitamin C (Vit C) levels, and glutathione peroxidase (GPx) activity in the acute period. Ear-tagged (with polyurethane ear-tag) animals consisted of nine healthy Holstein calves (2-3 months old). Blood samples were taken just before ear-tagging (baseline), at the 20th min, on the 3rd day, and 8th day after the ear-tagging procedure. Six Holstein calves were involved the sham group. In ear-tagged animals, plasma MDA levels increased on the 3rd day compared to baseline values (p<0.01) and returned to baseline values on the 8th day, whereas no change was found in the sham group. In ear-tagged animals, plasma rGSH levels increased at the 20th min, 3rd day, and 8th day (p<0.001) in comparison to baseline values, which in the sham group, there was no change. In ear-tagged animals, erythrocyte rGSH levels on the 3rd and 8th days were higher compared to baseline and 20th min level (p<0.01). In the sham group, the 3rd and 8th day erythrocyte rGSH levels increased compared to baseline values (p<0.01). In ear-tagged animals, the 20th min, 3rd day, and 8th day erythrocyte GPx activities were lower than the baseline values (p<0.001), whereas in the sham group, no change was observed. While Vit C levels increased progressively in the sham group (p<0.05), this increase was not observed in the ear-tagged group. In conclusion, ear-tagging was found to cause oxidative stress and increase antioxidant requirement in calves.Bu çalışmanın amacı kulak küpelemenin akut dönemde kan malondialdehid (MDA), redükte glutatyon (rGSH), vitamin C (Vit C) düzeyleri ile glutatyon peroksidaz (GPx) aktivitesi üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışmanın deney grubunu, kulak küpeleme (poliüretan kulak küpesi ile) yapılan dokuz adet buzağı (2-3 aylık yaşta) oluşturdu. Kan örnekleri kulak küpeleme işleminden hemen önce (temel seviye), kulak küpeleme sonrası 20. dakika, 3. gün ve 8. gün’de alındı. Ayrıca, belirtilen zamanlarda sadece kanları alınan altı adet Holstein ırkı buzağı da sham grubu olarak kullanıldı. Kulak küpeli buzağılarda 3. gün MDA seviyeleri temel seviyelere göre yükselirken (p<0,01), 8. günde tekrar temel seviyelerine indi. Sham grubunda ise MDA düzeyleri yönünden bir değişiklik gözlenmedi. Kulak küpeleme grubunda plazma rGSH seviyeleri 20. dakika, 3. gün ve 8. günde temel düzeylere göre arttı (p<0.001); ancak, sham gurubunda bir değişim gözlenmedi. Kulak küpeli buzağılarda eritrosit rGSH seviyeleri 3. ve 8. günlerde, 20. dakika ve temel seviyelere göre yüksek olarak belirlendi (p<0.01). Sham grubunda ise 3. ve 8. gün eritrosit rGSH seviyeleri temel seviyelere nazaran yüksek olarak belirlendi (p<0.01). Kulak küpeleme grubunda eritrosit GPx aktiviteleri 20. dakika, 3. gün ve 8. gün’lerde temel seviyelere kıyasla düşük (p<0.001) olmasına rağmen, sham grubunda bir değişim göstermedi. Sham grubunda Vit C seviyeleri giderek artmasına rağmen (p<0.05), kulak küpeli hayvanlarda bu artış görülmedi. Sonuç olarak kulak küpelemenin buzağılarda oksidatif strese neden olarak antioksidan ihtiyacı arttırdığı düşünüldü

A comparative study of seminal plasma and blood serum macro and trace elements in the the breeding (October) and the non-breeding (April) seasons in Merino ram

WOS: 000465525100005In this study, it was aimed to investigate the concentrations of macro and trace elements in seminal plasma and blood serum in the breeding (October) and the non-breeding (April) seasons in Merino Ram. Nineteen Merino Rams, aged 18-24 months, were involved in the study. Blood (once) and ejaculate samples (6 replicates) were taken in the breeding (October) and the non-breeding (April) seasons. Blood serum, seminal plasma and diet Calcium, Sodium, Potassium, Magnesium, Phosphorus, Sulfur, Zinc, Selenium, Chrome, Manganese, Nickel, Molybdenum and Boron concentrations were determined by ICP-AES. In blood serum, Sodium and Selenium concentrations were higher (p<0.05 and 0.001, respectively) in the the breeding season than in non-breeding season, whereas Potassium, Chromium and Boron concentrations were lower (p<0.05, 0.001 and 0.001, respectively) in the breeding season than in the non-breeding season. In seminal plasma Calcium, Sodium, Zinc and Manganese concentrations were higher (p<0.05, 0.001, 0.01 and 0.05, respectively) in the breeding season than in the non-breeding season, whereas Phosphorus, Chrome, Molybdenum and Boron concentrations were lower (p<0.001, 0.001, 0.05 and 0.001, respectively) in the breeding season than in the non-breeding season. No difference was detected regarding the other elements. The higher levels of Cr and B in the non-breeding season compared to the breeding season both in serum and seminal plasma, regardless of diet intake, suggest that these elements may play a crutial role on male fertility in Merino Ram

Sisteamin ve alfa lipoik asit kombinasyonunun dondurulmuş-çözdürülmüş boğa sperması parametreleri üzerine etkisi

Öztürk, Caner (Aksaray, Yazar)The present study was conducted to examine the protective roles of cysteamine, trehalose, alpha-lipoic acid and combinations of these antioxidants on post-thawed bull sperm and oxidative stress parameters. Five healthy Holstein bull (3-4 years old) were used. Eight ejaculates for each bull were collected and pooled. Pooled ejaculate, splitted into seven equal aliquots and diluted at 37 °C with base extenders containing cysteamine 2 mM, trehalose 50 mM, alpha-lipoic acid (ALA) 1 mM, cysteamine 2 mM + trehalose 50 mM, ALA 1 mM + trehalose 50 mM, cysteamine 2 mM + ALA 1 mM and no antioxidant (control), was cooled to 5 °C and then frozen. Frozen straws were thawed in a water bath for evaluation. The combination of cysteamine 2 mM and ALA 1 mM of the semen extender improved the percentages of post-thawed subjective motility (68 ± 2.7%), and progressive motility (42.9 ± 4.7%), compared with the controls (61 ± 4.2% and 37.5 ± 8%, respectively, non- significantly, P>0.05). The supplementation of the semen extender with combination of cysteamine 2 mM and ALA 1 mM produced a higher acrosome integrity and mitochondrial activity (52.02 ± 6.4% and 32 ± 4.1%, respectively), compared with the controls (30.5 ± 1.7 and 14.02 ± 3.5% respectively, P < 0.05). Combination of cysteamine and ALA antioxidants in semen extenders provided the benefit in terms of sperm motilities, acrosome integrity and mitochondrial activity on frozen-thawed bull spermSunulan çalışmada sisteamin, trehaloz, alfa-lipoik asit ve bu antioksidan kombinasyonlarının, çözüm sonu boğa spermasında spermatolojik ve oksidatif stres parametreleri üzerine koruyucu etkinliklerinin belirlenmesi amaçlandı. Beş adet sağlıklı holştayn (3-4 yaşlarında) ırkı boğa kullanıldı. Çalışmada kullanılan her boğadan 8 ejakülat alındı. Alınan ejakülatlar miks yapılarak 37 °C’de 7 eşit hacme bölündükten sonra, sisteamin 2 mM, trehaloz 50 mM, alfa-lipoik asit (ALA) 1 mM, sisteamin 2 mM + trehaloz 50 mM, ALA 1 mM + trehaloz 50 mM, sisteamin 2 mM + ALA 1 mM ve antioksidan içermeyen (kontrol) temel sulandırıcı ile sulandırılarak 5 °C’de soğutulmasının ardından donduruldu. Dondurulan payetler su banyosunda çözdürülerek değerlendirildi. Sisteamin 2 mM + ALA 1 mM kombinasyonunu içeren sperma sulandırıcısının çözüm sonu subjektif (% 68 ± 2.7) ve progresif motilite (% 42.9 ± 4.7) oranları üzerine kontrol gruplarına kıyasla (% 61 ± 4.2 ve % 37.5 ± 8) olumlu etkinliği gözlenirken istatiksel olarak fark önemsiz bulundu (P> 0.05). Sisteamin 2 mM + ALA 1 mM kombinasyonu içeren sperma sulandırıcı grubu akrozom bütünlüğü ve mitokondriyal aktivite oranları (% 52.02 ± 6.4 ve % 32 ± 4.1) kontrol gruplarına (% 30.5 ± 1.7 ve % 14.02 ± 3.5) göre istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (P < 0.05). Dondurulmuş çözdürülmüş boğa sperma sulandırıcılarına eklenen sisteamin ve ALA kombinasyonu spermatozoon motilitesine, akrozom bütünlüğüne ve mitokondriyal aktivite bütünlüğüne katkı sağladı